ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ: 2024: Θα είναι αιματηρό σε πολλά μέρη του κόσμου

της Caroline Galactéros, προέδρου του ομίλου Geopragma

Για τις δυτικές καγκελαρίες «ο πόλεμος, όχι η ειρήνη, πρέπει να επικρατεί παντού και πάντα». Μόνη ελπίδα επικράτησης της λογικής είναι η επιστροφή του Τραμπ στο Λευκό Οίκο…

…Η διεξαγωγή μιας εξαντλητικής αξιολόγησης για το 2023 θα είχε περιορισμένο μόνο ενδιαφέρον. Μπορούμε, ωστόσο, να πούμε χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο ότι το 2024 αναμένεται να εδραιωθούν οι τάσεις που παρατηρήθηκαν πέρυσι.

Αυτές δεν είναι καλές για τη Δύση μας, εμποτισμένη περισσότερο από ποτέ από τη μαγική της σκέψη, τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες της και την ακαμψία της μπροστά στα χτυπήματα που δέχεται από όλες τις πλευρές. Κτυπήματα που έρχονται από όλα τα άλλα μέρη του κόσμου, που αμφισβητούν πλέον ανεμπόδιστα έναν αναχρονιστικό αμερικανικό ηγεμονισμό και μια ακόμη πιο αυτοκτονική ευρωπαϊκή συνοδοιπορία. 

Γιατί στην Ευρώπη είμαστε στρατηγικά και διπλωματικά αυτιστικοί και περήφανοι γι’ αυτό.

Στη Γαλλία, μάλλον περισσότερο από αλλού. Είναι τραγικό για τη χώρα μας, αλλά κανείς δεν είναι έτοιμος να το ακούσει, πόσο μάλλον να βγάλει δυναμικά και εποικοδομητικά συμπεράσματα από αυτό. Η Γαλλία και οι Γάλλοι υποφέρουν, αλλά οι ηγέτες μας δεν νοιάζονται και, όπως οι Ευρωπαίοι ομόλογοί τους, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν, με τη βία, να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους και να φέρουν τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και τους δικούς τους ανθρώπους – μάζες «αξιοθρήνητων» απείθαρχων – που δεν καταλαβαίνουν τίποτα για το ακτινοβόλο ομοσπονδιακό μέλλον που τους ετοιμάζουν…

Αυτό προμηνύει εκπλήξεις στις ευρωπαϊκές εκλογές που έρχονται.

Διότι αντιμέτωποι με τον παραλογισμό και την ελαφρότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται «στην κορυφή», «οι κατώτεροι» επαναστατούν. Η κοινή λογική ξυπνά. Η τρέλα του πολέμου που διεξάγει το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας σε βάρος του δύστυχου ουκρανικού λαού αλλά και της ίδιας της ευρωπαϊκής ευημερίας, φαίνεται ξεκάθαρα. Το ουκρανικό στρατιωτικό φιάσκο και οι σωροί άχρηστων θανάτων του που θυσιάστηκαν στο βωμό του παθολογικού αντιρωσισμού θα έπρεπε, ωστόσο, με αυτό το επίπεδο καταστροφής, να επιβάλλουν τον επείγοντα χαρακτήρα μιας κατάπαυσης του πυρός, μιας έξυπνης διαπραγμάτευσης… όσο υπάρχει κάτι να σωθεί από την άτυχη Ουκρανία. Για να μην αναφέρουμε καν την κατακερματισμένη ευρωπαϊκή ασφάλεια, η οποία πρέπει επιτακτικά να ανοικοδομηθεί, ακόμη κι αν ο αμερικανικός στόχος του διαχωρισμού της Ρωσίας από την Ευρώπη έχει επιτευχθεί από την Ουάσιγκτον. Επιτέλους, λογική θα λέγατε.

Αλλά αυτή θα ήταν πολύ απλή. Γιατί να είμαστε λογικοί, εχέφρονες, πραγματιστές; Το ΝΑΤΟ ενεργεί σαν να μην είχε συμβεί τίποτα και τώρα ετοιμάζεται για μια τελική κατά μέτωπο επίθεση εναντίον του «δικτάτορα Πούτιν». Ο άνθρωπος-στόχος δολοφονίας. Η ειρήνη δεν είναι στην ημερήσια διάταξη και υπάρχει κάθε πρόθεση στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες να συνεχίσουν τη ρωσική παρενόχληση με θέμα την ασφάλεια. Μέχρι να καταρρεύσει…και ακόμα κι αν αυτό πάρει χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, «ό,τι κακό είναι καλό»! Ενώ η Ουκρανία πεθαίνει, το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα γεμίζει τα βιβλία παραγγελιών του, η αμερικανική πολιτική τάξη χρηματοδοτείται και πλουτίζει εξωφρενικά, και η Ευρώπη αποδυναμώνεται οικονομικά και πολιτικά, δεχόμενη ευχαρίστως να πληρώσει για να συνεχίζεται το σφαγείο και να χτίζεται αυτό το νέο σιδερένιο παραπέτασμα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης… και της υπόλοιπης Ευρασίας, πολύ πέρα της Ρωσίας. Θέλουμε να εντάξουμε την Ουκρανία στην ΕΕ παρά την κατάσταση της οικονομίας και του πολιτικού της συστήματος. Για το μουσείο; Όχι μόνο ! Για τις εγγυήσεις ασφαλείας που συνδέονται με την ένταξη, που σημαίνει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ και της Συμμαχίας θα πρέπει να βοηθήσουν…

Εν ολίγοις, η διπλωματία έχει εγκαταλείψει τις δυτικές καγκελαρίες, η ανάλυση παρουσιάζεται ως εφησυχασμός, οι μυστικές συνεννοήσεις ανήκουν στο χθες, ο διάλογος ισοδυναμεί με φαγοπότι με τον Διάβολο. Βλέπουμε μια ταινία Disney, χωρίς τη χάρη και το αίσιο τέλος . Η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει και η αιμάσσουσα Ουκρανία δεν μπορεί να χάσει. Ωραία, λοιπόν! Η πραγματικότητα είναι ότι η πολιτική, στρατιωτική και οικονομική ταπείνωση που βιώσαμε τα τελευταία δύο χρόνια και την οποία δεν μπορούμε πλέον να κρύψουμε από τους «πληθυσμούς» μας είναι αφόρητη για εμάς. Είναι ο πόλεμος, όχι η ειρήνη, που πρέπει να επικρατεί παντού και πάντα. Η κατασκευή του ρωσικού συστημικού εχθρού, η δαιμονοποίησή του, όλα αυτά είναι πολύ κερδοφόρα για να τα εγκαταλείψουμε.

Προφανώς όσο σκάβουμε, τόσο βαθύτερα πηγαίνουμε. Η διαπραγμάτευση δεν θεωρείται πλέον αξιόπιστη από την, σε θέση ισχύος εδαφικά, Μόσχα καθώς η εμπιστοσύνη έχει σπάσει.

Μόνο μια βασική αλλαγή στην Ουάσιγκτον και η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσαν να δώσουν ελπίδες για επιστροφή στη λογική.

Θα προσπαθήσουμε λοιπόν τα πάντα, απολύτως όλα για να μην επιστρέψει στην εξουσία. Η Ρωσία κατάλαβε ότι έπρεπε να προετοιμαστεί για έναν πόλεμο φθοράς που κάποια στιγμή θα μπορούσε να εμπλέξει δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος… με τοπική στολή εάν χρειαζόταν. Γιατί όχι και για την Οδησσό. Η τρέλα μιας τέτοιας αντιπαράθεσης δεν φαίνεται να τρομάζει τους στρατηγούς μας στα επιτελεία ή επί του πεδίου. Είναι ιδεολόγοι. Μεγάλοι ιεροεξεταστές. Μόνο οι φιλοπόλεμες θέσεις μετράνε…

«Η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει και η αιμάσσουσα Ουκρανία δεν μπορεί να χάσει». Γι’ αυτό εντάσσουμε την Ουκρανία στην ΕΕ…Σαν να βλέπουμε ταινία Ντίσνεϊ χωρίς το αίσιο τέλος!…

Εν ολίγοις, ονειροπολούμε, προσπαθούμε να αποσταθεροποιήσουμε τη ρωσική αρκούδα στη Σερβία, τη Λευκορωσία, τη Μολδαβία, την Αρμενία, τη Συρία, την Αίγυπτο ακόμα και στην Ινδία. Περιμένουμε να κάνει ένα λάθος που θα δικαίωνε τη βιασύνη μας για λάφυρα. Πνιγόμαστε μπροστά στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου, οι οποίες φαντάζουν προκαθορισμένες. Προσπαθούμε να σταματήσουμε την τρομερή δυναμική της ευρασιατικής ολοκλήρωσης, να παρεμβληθούμε μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας, Ρωσίας και Κίνας, Ρωσίας και Βραζιλίας… χωρίς επιτυχία. Η δυναμική είναι πολύ δυνατή. Τα σκυλιά γαβγίζουν, αλλά το καραβάνι περνάει… Οι BRICS συνεχίζουν την πορεία τους, οι συμφωνίες σύνδεσης πολλαπλασιάζονται, το μερίδιο του εμπορίου σε τοπικά νομίσματα εκρήγνυται, οι χώρες της Μέσης Ανατολής καταλαβαίνουν ότι έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να αλληλοσκοτώνονται συνέχεια.

Εν ολίγοις, το απέραντο παγόβουνο του «συλλογικού Νότου» προετοιμάζει, αργά αλλά σταθερά, την απομάκρυνσή του από το λεγόμενο παγκοσμιοποιημένο διεθνές σύστημα, το  «βασισμένο σε κανόνες» (δυτικούς προφανώς και χαρακτηριζόμενους από ένα δομικό διπλό πρότυπο) που έχει γίνει αφόρητο για όλους.

Επίσης, κάθε μέρα που περνά βλέπει την αποσύνδεσή μας από μια διεθνή πραγματικότητα που είναι όλο και πιο ανυπάκουη, φιλόδοξη και αποφασισμένη να αποτινάξει τον ζυγό.

Αντιμέτωποι με αυτά τα στοιχεία, γνωρίζουμε μόνο έναν τρόπο αντίδρασης: απρόβλεπτη φυγή στον εθνοκεντρισμό, οργή και πνεύμα εκδίκησης απέναντι στις χώρες που τολμούν να μας αντισταθούν. Σκάβουμε τον τάφο μας με ενθουσιασμό.

Η «κούραση» των ευρωπαϊκών λαών από τον πόλεμο στην Ουκρανία φαίνεται από την τιμή πώλησης της βιογραφίας του Ζελένσκι…

Σήμερα η Μέση Ανατολή συγκεντρώνει τις έντονες ανησυχίες της Δύσης αλλά και της Ρωσίας και της Κίνας. Μια Μέση Ανατολή που προέχει σε επικινδυνότητα μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και την υπερβίαιη και αδιάκριτη απάντηση του εβραϊκού κράτους που επιδιώκει να πυροδοτήσει σε περιφερειακή κλίμακα.

Οι επανειλημμένες επιθέσεις των Χούτι της Υεμένης εναντίον ορισμένων πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα τους εκθέτουν τώρα σε χτυπήματα (πιθανώς βρετανικά), οι δολοφονίες των Ιρανών στρατιωτικών ηγετών προαναγγέλλουν βαριά αντίποινα από την Τεχεράνη, δοκιμάζουν τη «στρατηγική υπομονή» της Ρωσίας, της Κίνας, και του Ιράν.

Όλοι αυτοί έχουν κατανοήσει προφανώς την παγίδα της περιφερειακής κλιμάκωσης στην οποία μια αμερικανική δύναμη, σε αποτυχία στην Ευρώπη έναντι της Μόσχας και σε πολιτικό πανικό στο εσωτερικό, θα μπορούσε κάλλιστα να θέλει να τους παρασύρει.

Ως εκ τούτου, το 2024 θα είναι αιματηρό σε πολλά μέρη του κόσμου, γεγονός που με δυσκολεύει να εκφράσω ευχές για υγεία και χαρά που δεν φαίνονται πολύ ασήμαντες μπροστά σε ένα τέτοιο επίπεδο τραγωδίας…