Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ένας σταρ του γαλλικού Νέου Κύματος στον κινηματογράφο μετά την πρωτοποριακή ερμηνεία του στο “Με κομμένη την ανάσα” του Ζαν-Λικ Γκοντάρ το 1959, απεβίωσε, δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δικηγόρος του. Ήταν 88 ετών.
Χαρισματικός ηθοποιός ο οποίος έκανε συχνά ο ίδιος τις επικίνδυνες σκηνές, ο Μπελμοντό στράφηκε στη δεκαετία του 1960 στις ταινίες μέινστριμ και έγινε ένας από τους κορυφαίους ήρωες κωμωδιών και ταινιών δράσης.
Η απόφασή του να επιδιώξει μια σταδιοδρομία στον εμπορικό κινηματογράφο και να σνομπάρει τους οίκους τέχνης οδήγησε σε επικρίσεις περί σπατάλης του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του — κάτι το οποίο πάντοτε αρνούνταν.
“Όταν ένας ηθοποιός έχει επιτυχία, ο κόσμος του γυρνάει την πλάτη και λέει ότι έχει πάρει τον εύκολο δρόμο, ότι δεν θέλει να κάνει μια προσπάθεια ή να αναλάβει οποιαδήποτε ρίσκα”, είχε πει κάποτε ο Μπελμοντό.
“Αλλά αν ήταν τόσο εύκολο να γεμίζουν οι κινηματογράφοι, τότε ο κόσμος του κινηματογράφου θα ήταν πολύ καλύτερα απ΄ό,τι είναι. Δεν νομίζω ότι θα είχα μείνει στα φώτα της δημοσιότητας τόσο πολύ αν έκανα σκουπίδια. Ο κόσμος δεν είναι ανόητος.”
Ο δικηγόρος του Μπελμοντό είπε πως ο ηθοποιός πέθανε στο σπίτι του.
“Ήταν πολύ κουρασμένος εδώ και κάποιο καιρό. Πέθανε ήσυχα”, δήλωσε ο δικηγόρος Μισέλ Γκοντέστ στο AFP.
Ο Μπελμοντό γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1933, στο Νεϊγί-σιρ-Σεν με πατέρα τον καταξιωμένο γλύπτη Πολ Μπελμοντό και μητέρα τη ζωγράφο Σαρά Ρενό-Ρισάρ. Παρά το υπόβαθρο της καλλιέργειας που διέθετε, έμοιαζε να τον τραβάει περισσότερο ο κόσμος των σπορ από εκείνον της τέχνης: στα νιάτα του υπήρξε δεινός πυγμάχος.
Αφού αποφάσισε να ασχοληθεί με την ηθοποιία, χρειάστηκε να προσπαθήσει τρεις φορές προτού η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Παρισιού τον δεχθεί, το 1952, ως φοιτητή.
Ακόμη και τότε δεν ήταν ένα ομαλό πέρασμα: ο Μπελμοντό τα παράτησε απηυδισμένος το 1956 έπειτα από την ψυχρή υποδοχή που έλαβε για μια ερμηνεία του από κριτική επιτροπή της σχολής.
Ένας από τους δασκάλους του προέβλεψε τότε: “Ο κ. Μπελμοντό δεν θα πετύχει ποτέ με αυτό το πρόσωπο του χουλιγκάνου”.
Η απάντηση του Μπελμοντό ήταν μια άσεμνη χειρονομία. Έπαιξε σε περισσότερες από 80 ταινίες, πολλές από τις οποίες είχαν τεράστια εισπρακτική επιτυχία για τον επόμενο μισό αιώνα.
Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο στη διάρκεια ενός γυρίσματος το 2001 θα του αφήσει αρκετά προβλήματα.
Το 1988 ο Μπελμοντό έλαβε βραβείο Σεζάρ καλύτερου ανδρικού ρόλου για το “Itinéraire d’un enfant gâté” (ελλ. τίτλος: “Ο κυνηγός της περιπέτειας”) του Κλοντ Λελούς καθώς και ένα τιμητικό Σεζάρ το 2017.
