του Δημήτρη Μερκούριου Κόντη*
Στις 2 Νοεμβρίου του 1976 έλαβαν χώρα οι 48ες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Ο δημοκρατικός υποψήφιος Κάρτερ επικράτησε οριακά του προέδρου Φορντ και στις 20 Ιανουαρίου του 1977 θα αναλάμβανε μαζί με τον προεδρικό θώκο και την καυτή πατάτα των ελληνοτουρκικών. Προσδοκώντας μια αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ ο Καραμανλής δεν έχασε την ευκαιρία στην συγχαρητήρια επιστολή του προς τον Κάρτερ της 17 Ιανουαρίου του 1977 να παραθέσει εκτενώς τις ελληνικές θέσεις αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Η επικείμενη αλλαγή φρουράς στο State Department και η απομάκρυνση του Χένρι Κίσινγκερ δεν μπορούσε παρά να αντιμετωπιστεί με αισιοδοξία στην Αθήνα.
Στην επιστολή του Καραμανλή οι ελληνοτουρκικές διαφορές παρουσιάστηκαν και αναλύθηκαν με την παρακάτω σειρά:
-
- Κυπριακό
- Υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο
- Εναέριος Χώρος στο Αιγαίο και NOTAM 714
- Αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου
Παρατηρούμε ότι στην σημερινή ατζέντα των ελληνοτουρκικών, το Κυπριακό έχει εξοστρακιστεί εδώ και αρκετές δεκαετίες, ενώ το μοναδικό ζήτημα που διευθετήθηκε ήταν αυτό της NOTAM 714. Παρόλα αυτά, το ζήτημα του εναέριου χώρου δεν έχει λυθεί, καθώς οι Τούρκοι συνεχίζουν να αμφισβητούν την δικαιοδοσία του FIR Αθηνών καθώς και τη διαφορά μεταξύ των 6 και 10 ν. μ. σε θάλασσα και αέρα. Τον Μάιο του 1978, ο Καραμανλής θα συνομιλούσε με τον Κάρτερ δια ζώσης στον Λευκό Οίκο, στον οποίο και θα δήλωνε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία συμφωνούσαν τα ζητήματα της Κύπρου και του Αιγαίου να αντιμετωπίζονται πλέον ξεχωριστά. Ο Καραμανλής θα επισήμαινε πως η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να αποφασίσει ο ίδιος για τους Κύπριους. Δηλαδή, ακόμα και αν ερχόταν σε μία συμφωνία με την Τουρκία για το Κυπριακό, ο Καραμανλής πίστευε πως δεν θα νομιμοποιούνταν να την επιβάλει στον κυπριακό λαό.
Αναφορικά με την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, ο Καραμανλής θα εξηγούσε στον Κάρτερ πως η στρατικοποίηση των νησιών ήταν μια επιβεβλημένη κίνηση μετά από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Καραμανλής θα τόνιζε πως η Ελλάδα δεν έχει εκχωρήσει με καμία συνθήκη το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοάμυνας στην περίπτωση που τα νησιά απειλούνταν. Σήμερα οι Τούρκοι συνεχίζουν να δίνουν την δική τους κακόπιστη ερμηνεία στην Συνθήκη της Λωζάννης και να συνδέουν την ελληνική κυριαρχία των νησιών με την αποστρατικοποίησή τους, την οποία και απαιτούν στον ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η καταληκτική τοποθέτηση του Καραμανλή, που αποτελεί και την κόκκινη γραμμή για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, την οποία και παραθέτουμε:
«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Το πρόβλημα του Αιγαίου δεν είναι η εκμετάλλευση των φυσικών του πόρων, αν υπάρχουν. Έχει κανείς την εντύπωση ότι η Τουρκία στοχεύει στη μονομερή αλλαγή του status quo στο Αιγαίο, όπως επικυρώθηκε από τις διεθνείς συνθήκες και λειτούργησε με μια κανονικότητα μέχρι σήμερα. Προσπαθεί να το αλλάξει, γιατί, αν ικανοποιούνταν οι διεκδικήσεις της για την υφαλοκρηπίδα και τον εναέριο χώρο, θα είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό 501 ελληνικών νησιών και βραχονησίδων με πληθυσμό 330.000 κατοίκων σε μια ζώνη αποκλειστικών οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων της Τουρκίας. Με αυτόν τον τρόπο θα διεσπάτο η εδαφική και η πολιτική ενότητα του ελληνικού κράτους.
Νομίζω ότι έχω εξηγήσει ότι η Ελλάδα έχει αποδείξει με πράξεις την προθυμία της να επιδιώξει ειρηνικές και λογικές διευθετήσεις σε όλες τις διαφορές της με την Τουρκία. Αλλά η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ να τεθεί σε κίνδυνο η κυριαρχία της στα νησιά. Ούτε θα δεχτεί λύσεις που υπονομεύουν άμεσα ή έμμεσα την εδαφική της ακεραιότητα και την κρατική της ενότητα. Η Ελλάδα δεν απειλεί κανένα και δεν έχει επιθετικές προθέσεις εναντίον κανενός. Αλλά αν χρειαζόταν ποτέ να υπερασπιστεί την επικράτειά της, θα ακολουθούσε, χωρίς δισταγμό, τις επιταγές της ιστορίας και της τιμής της. Σε αυτό το σημείο, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία.»
Σε μια άλλη ελληνοτουρκική κρίση, αυτή του 1987, αντίστοιχες δηλώσεις και μάλιστα δημόσιες θα έκανε ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου:
«Πολιτικό διάλογο για άλλα θέματα, πλην του νομικού θέματος της υφαλοκρηπίδας, δεν είναι δυνατόν να κάνουμε με την Τουρκία, γιατί είναι όλα πολιτικά θέματα και αφορούν αποκλειστικά ποια κυριαρχικά δικαιώματα θα παραχωρήσει η Ελλάδα στην Τουρκία. Αυτό δεν λέγεται διάλογος. Αυτό είναι μήνυμα προς ηττημένο. Και δεν δεχόμεθα τέτοια μηνύματα. Ούτε είναι ηττημένη η Ελλάδα ούτε πρόκειται να είναι ηττημένη».
Οι Τούρκοι ανέκαθεν επιδίωκαν τον πολιτικό διάλογο. Από τα μέσα τις δεκαετίας του 70 είχαν επισημάνει στους Αμερικανούς ότι στο Αιγαίο υπάρχουν 3054 νησιά. Αν η Τουρκία αποδεχόταν τις ελληνικές θέσεις και το Δίκαιο της Θάλασσας, δηλαδή ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, για την Τουρκία θα έμενε μόνο μια στενή λωρίδα θάλασσας στο όριο των μικρασιατικών ακτών. Έτσι είναι προφανές πως για τους Τούρκους δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με καθαρά νομικούς όρους. Το ζήτημα για τον Τούρκο υπουργό των Εξωτερικών Τσαγκλαγιανγκίλ ήταν καθαρά πολιτικό και αυτό θα έλεγε στον Αμερικανό ομόλογό του Χένρι Κίσινγκερ τον Αύγουστο του 1976 στην Νέα Υόρκη:
«Είπαμε λοιπόν είτε να εξερευνήσουμε όλη την υφαλοκρηπίδα μαζί είτε να κάνουμε κάποιο πολιτικό παζάρι και να καταλήξουμε σε μια οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ως εκ τούτου, είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι για πολιτικές διαπραγματεύσεις.»
Ολοκληρώνοντας την συγχαρητήρια επιστολή του προς τον Κάρτερ, ο Καραμανλής θα έμπαινε στην ουσία της ελληνοτουρκικής διένεξής, ζητώντας από τους Αμερικανούς ρητές εγγυήσεις στην περίπτωση που οι Τούρκοι θα επέλεγαν να επιλύσουν τις διαφορές τους με την Ελλάδα δια της βίας.
«Η διαβεβαίωση που μας δόθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιταχθούν σε μια στρατιωτική λύση σε αυτές τις διαφορές και θα καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, θα πρέπει να ενισχυθεί και να διατυπωθεί με πιο συγκεκριμένη μορφή. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να βρεθεί ένας τρόπος διασφάλισης της ειρήνης σε περίπτωση που αποτύχουν οι παρούσες διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα. Με άλλα λόγια, να εξασφαλιστεί ότι η χρήση βίας θα αποκλειστεί και ότι η ειρηνική επιλογή της από κοινού υποβολής της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο για μια αμερόληπτη απόφαση που βασίζεται μόνο στη διεθνή νομιμότητα και δίκαιο, θα παραμείνει ανοιχτή.»
Δύο μήνες αργότερα, την 1 Μαρτίου του 1977, ο προσωπικός απεσταλμένος σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο του προέδρου Κάρτερ Κλαρκ Κλίφορντ θα συμβούλευε εμπιστευτικά τα εξής:
«Προτείνουμε να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη μελέτη των θεμάτων του Αιγαίου υπό την ηγεσία του Υπουργού Εξωτερικών και μόλις εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία θα ενημερωθούν για τα συμπεράσματά μας… Μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η μελέτη, συνιστούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες να ακολουθήσουν ίσες αποστάσεις και να απόσχουν από το να δώσουν στην ελληνική κυβέρνηση τις έγγραφες εγγυήσεις ασφάλειας που διεκδικεί από εμάς. Αντίθετα, θα πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε τόσο στους Έλληνες όσο και στους Τούρκους την έντονη επιθυμία μας, ότι αυτά τα πολύπλοκα ζητήματα πρέπει να επιλυθούν είτε με ουσιαστική μεταξύ τους διαπραγμάτευση ή κατόπιν μιας κοινά αποδεκτής διαμεσολαβητικής διαδικασίας.»
Θα πρέπει να επισημανθεί πως η κυβέρνηση Καραμανλή αναζητούσε την «αμερικανική ομπρέλα» ήδη από την άνοιξη του προηγούμενου έτους, όταν και υπήρχε η έντονη διάθεση για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από 6 σε 12 ν. μ. Η κίνηση αυτή θα αποσοβούσε διαπαντός και τον κίνδυνο να περικυκλωθούν ελληνικά νησιά του Αιγαίου σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Μία φράση σε επιστολή του Κίσινγκερ προς τον Έλληνα ομόλογό του Δημήτρη Μπίτσιο έδωσε αρχικά την εντύπωση πως δόθηκαν οι πολυπόθητες αμερικανικές εγγυήσεις:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιταχθούν στην αναζήτηση στρατιωτικής λύσης από οποιαδήποτε πλευρά, ενεργά και κατηγορηματικά, και θα καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη»
Η επιστολή του Κίσινγκερ διέρρευσε στους Τούρκους, οι οποίοι και διαμαρτυρήθηκαν έντονα προς τις ΗΠΑ θεωρώντας πως η Ελλάδα έχει πλέον την δυνατότητα να επεκταθεί στα 12 ν. μ. και η Τουρκία να μην μπορεί να κάνει πράξη το Casus Belli, αφού οι ΗΠΑ είχαν προαναγγείλει την ενεργή παρέμβασή τους. Το αποτέλεσμα ήταν ο Κίσινγκερ να αναγκαστεί να ανασκευάσει και να προειδοποιήσει τον Μπίτσιο στην συνάντηση που είχαν δια ζώσης στις 15 Απριλίου 1976 στην Νέα Υόρκη να μην προβεί η Ελλάδα στην μονομερή επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Αιγαίο. Ο Μπίτσιος αναγκάστηκε να υποχωρήσει λέγοντας στο Κίσινγκερ πως η Ελλάδα θα διατηρήσει το νομικό δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν σκέφτεται να προβεί στην επέκτασή τους. Θα πρέπει να επισημανθεί πως στην γλώσσα των διπλωματών, μια προειδοποίηση από την Μεγάλη προς την Μικρή Δύναμη δεν αποτελεί παραίνεση αλλά εντολή: Οι ΗΠΑ απαγόρευσαν στον Καραμανλή την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Αιγαίο.
Ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός προσφάτως δήλωσε ότι έχει υποχρέωση να διερευνήσει αν υπάρχει ένα παράθυρο με την Τουρκία, το οποίο μπορεί και να μην υπάρχει τελικά. Είναι δεδομένο ότι η προσφυγή στην Χάγη δεν προσφέρει διέξοδο στην Ελλάδα, όσο οι Τούρκοι επιθυμούν να θέτουν θέματα κυριαρχίας (που έχουν κλείσει οριστικά και αμετάκλητα από την εποχή του Α’ Βαλκανικού Πολέμου) και αποστρατικοποίησης στην κρίση ενός Διεθνούς Δικαστηρίου.
Έτσι το μόνο παράθυρο που έχει ανοίξει με την αμερικανική διαμεσολάβηση είναι αυτό του πολιτικού διαλόγου, το ίδιο παράθυρο που οι Καραμανλής και Παπανδρέου προσπαθούσαν να διατηρήσουν κλειστό, θεωρώντας ότι το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας άπτεται αποκλειστικώς του Διεθνούς Δικαίου.
Σαράντα Έξι χρόνια μετά από τις προτάσεις του Κλίφορντ προς τον Κάρτερ, η πολιτική των ΗΠΑ στα ελληνοτουρκικά παραμένει αμετάβλητη. Καμία λύση, προερχόμενη από διαμεσολαβητικές διαδικασίες, για την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα δεν μπορεί να είναι βιώσιμη ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον ελληνικό λαό όσο η Τουρκία συνεχίζει την ίδια πολιτική: Να αμφισβητεί το δικαίωμα της στρατικοποίησης των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, να θέτει υπό αίρεση την κυριαρχία τους και να μην εγκαταλείπει οριστικά την θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας.» Ο κ. Μητσοτάκης δεν δύναται να αγνοήσει την πολιτική παρακαταθήκη και τις κόκκινες γραμμές του ιδρυτή του κόμματος, του οποίου σήμερα ηγείται.
*Ο Δημήτριος-Μερκούριος Κόντης είναι συγγραφέας και ιστορικός ερευνητής. Το κείμενο βασίζεται σε δημοσιευμένα και αδημοσίευτα διπλωματικά έγγραφα από τα αμερικανικά αρχεία.
΄΄Ο κ. Μητσοτάκης δεν δύναται να αγνοήσει την πολιτική παρακαταθήκη και τις κόκκινες γραμμές του ιδρυτή του κόμματος ,του οποίου σήμερα ηγείται”, καταλήγει ο κ. Δημήτριος Κόντης.
ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;.
Ερώτηση: Υπήρχε τουρκικό casus belli για την επέκταση στα 12νμ το ’76 – ’77;;; Το casu belli ψηφίστηκε από την τουρκική εθνοσυνέλευση το 1995
https://www.mfa.gr/zitimata-ellinotourkikon-sheseon/eidikotera-keimena/aigialitida-zoni-casus-belli.html
Στο παρασκήνιο; Όλο το παρασκήνιο είναι απειλές της Τουρκίας. Εμένα εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι η επισήμανση πως η παρότρυνση μιας μεγάλης δύναμης προς μικρή δεν είναι συμβουλευτική αλλά διαταγή.
Και στο παρασκήνιο πάλι εκείνος ο Καραμανλής -και ο άλλος του 2008-είπαν και το απέδειξαν ότι ”μας πιέζουν ,αλλά δεν πιεζόμαστε ” κάτι που ακολούθησε και ο Ανδρέας , που άφησε πατριωτικό αποτύπωμα και όταν συμφώνησε στην σύσκεψη του 1992 υπό τον Καραμανλή ότι ”η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική”, ασχέτως αν ”με συμβουλή-διαταγή του Χόλμπρουκ ο Παπούλιας υπέγραψε το 1995 την Ενδιάμεση Συμφωνία με το δεύτερο μέρος τα Σκόπια , που ήταν ο προθάλαμος των Πρεσπών .
Σας παραθέτω ένα απόσπαμα από την επιστολή του IHSAN SABRI CAGLAYANGIL πρός τον HENRY KISSINGER με ημερομηνία 15 Απριλίου 1976.
IT IS EVIDENT THAT THE MAIN OBJECTIVE OF THE
GOVERNMENT OF GREECE IS TO ACHIEVE A FAIT ACCOMPLI AND
THUS A POLITICAL VICTORY OVER TURKEY BY EXTENDING THE
LIMITS OF ITS TERRITORIAL WATERS TO 12 MILES. SUCH AN
ACTION WOULD BE TANTAMOUNT TO TURNING THE AEGEAN SEA INTO
A GREEK LAKE AND CONSEQUENTLY TO EFFECTIVELY DENYING TO
TUREY HER INHERENT AND TRADITIONAL RIGHTS IN THAT SEA.
THIS WOULD LEAVE TURKEY WITH NO OTHER OPTION BUT TO CONSIDER
SUCH DEVELOPMENT AS A CASUS BELLI.
“Ο κ. Μητσοτάκης δεν δύναται να αγνοήσει την πολιτική παρακαταθήκη και τις κόκκινες γραμμές του ιδρυτή του κόμματος, του οποίου σήμερα ηγείται”
Αυθαίρετο συμπέρασμα, το οποίο δεν επαληθεύεται από τα τεκταίνομενα. Ο Μητσοτάκης ακολουθεί την ενδοτική πολιτική τού Σημίτη και το κόμμα, τού οποίου ηγείται, δεν είναι τίποτε άλλο από το εθνομηδενιστικό εκσυγχρονιστικό ΠαΣοΚ, το οποίο ασφαλώς δεν είχε καμμία σχέση με την ΝΔ και τον ιδρυτή της.
Ασήμαντο το ποσοστό -κάτω του ένα τοις χιλίοις -από τους μέχρι τώρα αναγνώστες του άρθρου ,που αμφιβάλλει ότι δεν θα αγνοήσει την πολιτική παρακαταθήκη και τις κόκκινες γραμμές του ιδρυτή της Ν.Δ Καραμανλή, ο πρωθυπουργός της σημερινής κυβερνήσεως της Ν.Δ κ. Μητσοτάκης.
Απλώς δεν υπολογίζει -και αυτός- ότι αν αυτό συμβεί την επομένη ”θα πέσει η κυβέρνηση” και δεν θα είναι πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης .
Eνδιαφέροντα όλα αυτά. Πως καταφέραμε όμως χρόνια αργότερα η Τουρκία να πάρει το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο και να γίνει μέλος της Τελωνειακής ¨Ενωσης; Πάντα με το Κυπριακό να υπολογίζεται ξεχωριστά. Μια σχετική έρευνα των Ανιχνεύσεων θα ήταν ευπρόσδεκτη
Μέλος της Τελωνειακής Ένωσης έγινε στις 31-12-1995 -ξέρουμε ποιο κόμμα ήταν τότε στην κυβέρνηση-αλλά γενικά είναι δύσκολο για τα εθνικά μας συμφέροντα να ”βάλουμε βέτο” στην είσοδο της Τουρκίας σε Υπερεθνικούς Οργανισμούς . Μπορεί να το βάλουμε σε κάποιο από τα 26 σκαλιά που θα υποχρεωθεί να ανέβει για είσοδό της στην Ε.Ε .
Το καλό είναι ότι και η Κυπριακή Δημοκρατία έχει τέτοιο δικαίωμα .
Όπως σού έχω εξηγήσει ξανά, αλλά δεν εννοείς (μπορείς, μάλλον) να καταλάβεις, δεν έχει νόημα να μην βάζεις βέτο από την αρχή, διότι, αν το βάλεις αργότερα, θα σού πουν “και γιατί δεν το έλεγες από την αρχή;”. Όταν το 2004 μάς κάλεσε η ΕΕ να δώσομε την σύμφωνη γνώμη μας για τον καθορισμό ημερομηνίας ενάρξεως των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε τον Καραμανλή να προτάξουν βέτο για μία σειρά λόγων. Ο Βούδας τής Ραφήνας δεν τον ακολούθησε (να προσβάλει τον “κουμπάρο”;) κι έτσι δόθηκε η ημερομηνία για τον Δ/μβριο τού ιδίου έτους. Αν σήμερα πάμε να βάλομε βέτο για το casus belli, ή τις παραβιάσεις/παραβάσεις, ή την κατοχή κι εποικισμό τής Κύπρου, θα μάς πουν “γιατί τότε συμφωνήσατε το 2004 να μπούμε σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις;”. Τι θα απαντήσομε;
Μία λαϊκή ρήση λέει -και ουχί αδίκως- ότι “την γάτα την σκίζεις από την αρχή”.
Φανερό εἶναι ὅτι δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ μία μεγάλη δύναμη νά μπεῖ σέ δυσκολίες ἤ νά ἐπιτρέψει νά ἀνατραποῦν ἰσορροπίες τῆς ἐποχῆς, ἄν μπορεῖ νά ἀποτρέψει μία κίνηση σέ συνθῆκες πού δέν εἶναι κατάλληλες. Πάντα ὑπάρχουν διεθνεῖς συνθῆκες πού πρέπει νά λαμβάνονται ὑπ´ ὄψιν. Ἔχει ἀλλάξει τώρα κάτι πρός τό καλύτερο γιά ἐμᾶς ἀπό ἐμᾶς, ὥστε νά περιμένουμε ὅτι θά τηρηθοῦν τουλάχιστον οἱ κόκκινες γραμμές τοῦ Κ. Καραμανλῆ; Καί γιατί προειδοποίησε ὁ Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης; Ποιό τό ὄφελος ἄν ἐκ τῶν ὑστέρων πέσει ἡ κυβέρνηση, ὅπως γράφει ὁ κ. Σ.Α.Ν. ;
Χρόνια πολλά κι εὐτυχισμένα Παντελῆ.
Αυτό είναι που επαναλαμβάνω κάθε τόσο, να προλάβομε το κακό, διότι μετά θα είναι αδιάφορο το τι θα γίνει. Έχομε έναν προαναγγελθέντα θάνατο και το ερώτημα είναι πώς μπορεί να προληφθεί.
«Ανησυχώ ότι θα μας πιέσουν για να δώσουμε κάτι χειροπιαστό στην Τουρκία»-Αντιστράτηγος ε.α Ι.Ιντζές
Είστε η δεύτερη που αμφιβάλλετε αν τηρηθούν η παρακαταθήκη και οι κόκκινες γραμμές του Καραμανλή από τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, που θεωρείτε ότι δεσμεύτηκε στην συνέντευξή του στο ΣΚΑΙ για υποχωρήσεις προς την Τουρκία .
Αν νομίζετε, νομίζουμε ότι ήδη ετοιμάζεται η Συμφωνία με την Τουρκία και όπου ν’άναι θα την υπογράψει ο κ. Μητσοτάκης και μετά θα ”αυτοκτονήσει πολιτικά” και ούτε θα περάσει στην Βουλή η Συμφωνία, γιατί θα τον ρίξουν οι βουλευτές του κόμματός του ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ”και η επιστήμη σηκώνει τα χέρια” με τέτοιες απλοϊκές σκέψεις.
Τόσους πού ἀρθρογραφοῦν δέν τούς μετρᾶτε;
¨ θεωρείτε ότι δεσμεύτηκε στην συνέντευξή του στο ΣΚΑΙ για υποχωρήσεις προς την Τουρκία ¨, ἐγώ ἔγραψα προειδοποίησε γιά τήν ἀνησυχία του. Δέν μιλᾶμε γιά ἐπιστήμη ἀλλά γιά πολιτική, καί ἡ πολιτική χρειάζεται πολιτικούς καί πολιτική σκέψη.
Ελένη, μην περιμένεις από ανθρώπους-κομματόσκυλα να καταλάβουν/παραδεχθούν την αντίθετη άποψη. Όπως τού έγραψα ζει στην κοσμάρα του. Ο Μητσοτάκης, με την δήλωσή του στον ΣΚΑΪ, απέδειξε ότι δεν είναι πολιτικός και ότι είναι μέχρις επικινδυνότητας ανίκανος και ακατάλληλος. Κανείς, που πάει για διαπραγματεύσεις κι έχει την στοιχειώδη ευφυΐα, δεν δηλώνει εκ των προτέρων ότι είναι έτοιμος για υποχωρήσεις. Κι αυτός πάει να συζητήσει με τον Ερντογάν, έναν άνθρωπο που έχει αποδείξει ότι είναι ο πιο εύστροφος κι ευέλικτος διπλωμάτης στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα.
Όλοι αυτοί έχουν άδικο και μόνον ο ΣΑΝ έχει δίκιο, ο οποίος, παρά τις επανειλημμένες εξηγήσεις μου, δεν μπορεί ακόμη να καταλάβει ότι ο εμφανιζόμενος πάνω-δεξιά αριθμός στην σελίδα (τώρα 1258) δεν αντιστοιχεί σε ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, αλλά στις φορές που για κάποιον λόγο “άνοιξε” το άρθρο.
Ε ,καλά τώρα δεν ”κτυπάς” για να μετρηθείς . Κτυπάς και διαβάζεις το άρθρο -την ανάρτηση- όπως εσείς και εγώ.
Μας διαβάζουν πολλοί -και οι ”απέναντι ακόμη -γιαυτό και αυτοπεριορισμός στα σχόλια μας , με τα οποία αρκετοί ”πυροβολούμε τα πόδια μας”.
Για την Ελλάδα ρε μαμώτο, που λίγοι (δεν σας εξαιρώ) αλλά επίμονα την παρουσιάζουν ως ψωροκώσταινα ακόμη , ενώ είναι στην Ε,Ε και στις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου και ξεκινάει για ψηλότερα. ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ .
Τι σαΐνι που είσαι, μωρ’ αδερφέ! Φτου, να μη μάς βασκαθείς! Κάθε φορά που μπαίνεις για να σχολιάσεις, … διαβάζεις το άρθρο; Μα τι ανοησίες γράφεις, καταλαβαίνεις κι ο ίδιος; Μπα, αλλιώς δεν θα τις έγραφες.
“γιατί θα τον ρίξουν οι βουλευτές του κόμματός του ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ”
Το κόμμα τού Μητσοτάκη έχει βουλευτές απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, αν δεν το έχεις (που δεν το έχεις) καταλάβει, οι οποίοι έχουν καταφύγει εκεί, μόνο και μόνο διότι βλέπουν μεγαλύτερη ελπίδα να εκλεγούν. Άλλωστε, αυτό μόνο τούς ενδιαφέρει. Έχεις εξιδανικεύσει πρόσωπα και πράγματα, όπως θα ήθελες να είναι κι έχεις μπερδέψει την πραγματικότητα με τις φαντασιώσεις σου. Όταν μάς κάνει την ζημιά, όπως σωστά γράφει η Ελένη, θα είναι πια πολύ αργά. Άνθρωποι σαν κι εσένα, που έχουν ταυτίσει το κόμμα με την πατρίδα, ευθύνονται για την καταστροφή αυτού τού τόπου.
@ Ελένη Π. July 27, 2023 At 7:21 pm
Σε συνέχεια/συμπλήρωση τού σχολίου μου July 27, 2023 At 8:37 pm, θα έλεγα να απαιτηθεί η διενέργεια δημοψηφίσματος για την όποια τυχόν παραχώρηση αποφασίσει ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι αρκούν 151 ψήφοι στην Βουλή, για να μεταβληθούν τα όρια τής Επικρατείας, πράγμα ασφαλώς απαράδεκτο. Η απαίτηση δημοψηφίσματος είναι απόλυτο δικαίωμα τού ελληνικού λαού. H Ελλάδα δεν είναι τσιφλίκι κανενός!
«Ο Μητσοτάκης «σάλπισε» υποχώρηση….»-Γ.Βενέτης
ΥΓ: Αν χάσομε κι άλλη μάχη χωρίς πόλεμο (μετά τις Πρέσπες το 2018), δεν μάς πρέπει λεφτεριά! Τελεία και παύλα.
Η καταστροφή του τόπου -που δεν είναι καταστροφή με τη σημασία της λέξεως , γιατί η Πατρίδα πρόκοψε οικονομικά μετά τον καλούμενο εμφύλιο από τον Καραμανλή και στην πρώτη και στην δεύτερη του 8ετία του , κατά την οποίαν ”μας έβαλε στην ΕΟΚ ” και μας χόρτασε με λεφτά με τα διάφορα προγράμματα ,που οι διάδοχοί του δεν τα αξιοποίησαν για την ανάπτυξη υποδομών- εντοπίζεται (από ότι σας διαβάζω κυρία Ελένη Π. και κ. Επισκέπτη ) στα εξωτερικά κυρίως θέματα ,αλλά για όλα αυτά υπάρχουν οι οι πρωταγωνιστές -”δράστες” κατά την Μεταπολίτευση που αυτήν ζήσαμε και ζούμε.
Την Ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια, τα Ίμια, και τις Συμφωνίες της Μαδρίτης και του Ελσίνκι και την τελευταία των Πρεσπών τις υπέγραψαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι , που δεν είχαν τον πατριωτισμό ως πρώτο τους κυβερνητικό καθήκον.
Θέλετε ότι ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας Καραμανλής ήταν αντικομμουνιστής -τότε που ”ξεκινούσε για την εξουσία” η Αριστερά , η οποία ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη για όσα προκάλεσε στην 3ετία 1946-49 στην Πατρίδα- ,θέλετε διότι απεχθανόταν τον εθνικό διχασμό που έζησε επί Ελευθερίου Βενιζέλου ΚΑΙ στην Ιδρυτική Διακήρυξη ΚΑΙ στο Καταστατικό του νέου κόμματός του (Ν.Δ) απευθύνθηκε σε όλους τους Έλληνες -και αυτό κάνουν όλοι οι διάδοχοί του-, γιαυτό και όλο και περισσότεροι Έλληνες την προτιμούν και θα την προτιμούν στις εκλογές , τώρα μάλιστα που καταποντίσθηκε ο αφόρητος-μερικές φορές- λαϊκισμός των παπανδρεϊκών και των Τσιπροσυριζαίων.
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ-ΜΑ ΟΛΟΙ -ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΘΟΥΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ -ΕΙΔΙΚΑ-ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ .
ΦΥΣΙΚΑ ΟΠΩΣ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ΑΜΠΟΤΕ ΚΑΤΑΦΥΓΟΥΜΕ ΣΑΥΤΟ .
Φωνές διαφορετικές ”ως ουρά και της περιόδου του ”εκσυγχρονισμού” της 8ετίας του κ. Σημίτη” θα υπάρχουν και θα ακούγονται ,αλλά δεν θα εισακούονται ύστερα μάλιστα και από τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα.
Η ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΩΝ.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ 2004-2009 ΚΑΙ ΤΟ 2012-2015 ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 2019 .
ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΜΕ;;;. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ .