ΝΕΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ;

1. Γερμανική…παράταξη

   με ελληνικό… κουστούμι!!!

   Απάντηση

2. Με την “μεταρρύθμιση” για την αυτοδιοίκηση, η διαφθορά διαχύθηκε από το κέντρο στην περιφέρεια χωρίς να αποσπαστεί από το κέντρο.
   Οι Ο.Τ.Α αποτέλεσαν φυτώριο διαφθοράς ενώ ο υδροκεφαλισμός του κεντρικού κράτους διακτινώθηκε ανά τη επικράτεια.
   Τα πρώην κοινοτικά χωριά παραπέμπουν σε κρανίου τόπο, δρόμοι χαλασμένοι με κίνδυνο να τεθούν ζωές ανθρώπων μπροστά σε σοβαρά δυστυχήματα, αδιαφορία, ερήμωση, αδιαφάνεια.

   Τα αδέσποτα δεν τους νοιάζουν, το οδικό δίκτυο δεν τους απασχολεί, ούτε καν τα βασικά πχ ηλεκτροδότηση κοκ…
   Πέραν του ότι όλα λειτουργούν στον αυτόματο πιλότο.
   Η ύπαιθρος μαράζωσε και το άστυ αλλοτριώθηκε.

   Να μιλήσουμε για τις ανεξάρτητες αρχές;
   Ως σκεπτικό η θεσμοθέτησή τους το 2001 με την αναθεώρηση του Συντάγματος, ήταν μια σαφώς θετική πρωτοβουλία.
   Είναι όμως ανεξάρτητες;
   Αδιάβλητες κλπ;

   Έχει κανείς την αίσθηση ότι απλώς η διάσκεψη των προέδρων της βουλής προβαίνει σε μια άτυπη συμφωνία.
   Κάθε κυβέρνηση προτείνει όποιους κρίνει εκείνη και η αντιπολίτευση ψηφίζει για να μην της κάνουν τα ίδια όταν έρθουν οι άλλοι “στα πράγματα”.

   Να μιλήσει κανείς για την υπερκοστολόγηση των μεγάλων έργων;
   Για τους αφελείς που ασχολούνταν με το χρηματιστήριο εμπιστευόμενοι το κράτος;

   Το χειρότερο κακό έγινε όμως στην παιδεία.
   Αυτή η “εκσυγχρονιστική” νεοτερικότητα ήταν ένα αμάλγαμα εθνομηδενισμού και διακόρευση της κοινωνικής συλλογικότητας και εθνικής συνοχής με κριτήριο έναν αφόρητο, με παπαδιαμαντικούς όρους, πιθηκισμό (ξενομανία).
   Φυσικά μερίμνησαν για να δώσουν επιχείρημα σε αυτό όλο το περιβάλλον και οι λογιών, λογής πατριδέμποροι με τις γραφικότητές τους, αλλά δεν παύει να είναι γεγονός η εγκαινίαση μιας εθνομηδενιστικής αντίληψης που απέκτησε σάρκα και οστά ειδικά στην δεύτερη τετραετία 2000-2004.

   Τώρα, ως τι μιλάει ο κύριος αυτός;
   Σαφώς ως πρώην πρωθυπουργός.
   Αλλά σε καμία περίπτωση ως αξιομνημόνευτος στην συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.

   Εν τέλει δεν ανήκουν μόνο οι “αρχηγοί” στο παρελθόν, αλλά και κάποιοι άλλοι που παρίστανται ως τιμητές σήμερα.

   Απάντηση

3. Θα είναι ένα ακόμη κόμμα , όσο ωφέλιμο κι αν είναι στην πολιτική ζωή του τόπου, στη λογική δεξιά αριστερά κέντρο.
   Η χώρα χρειάζεται ένα κόμμα στην πρόταση εξόδου από την σημερινή κατάσταση σε εθνικά και οικονομικά θέματα.
   Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να καλυφθεί από τα υπάρχοντα χρώματα πολιτικής.
   Χρειάζεται ένα κόμμα που να κάνει χρήση όλων των εργαλείων ανεξάρτητα σε ποιο χώρο ανήκουν, τ α εργαλεία.

   Απάντηση

   • Αυτό που οι Έλληνες δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε είναι ότι η χώρα δεν χρειάζεται κόμματα, διότι αυτά την κατέστρεψαν.

     Η κομματοκρατία υποθάλπει την οικογενειοκρατία/φαυλοκρατία κι εμποδίζει την ανάδειξη αξίων ανθρώπων.

     Όχι άλλες συμμορίες πια!

     Απάντηση

4. Ποιά «χρώματα πολιτικής» μάς τσαμπουνάς, εκεί δά πέρα
   τρομάρα σου

   Χρίστε αντί Χρήστε, πού

   είσαι μέρος τού προβλήματος
   τής σάπιας έως μυελού οστέων Α΄ Εκλογικής Περιφέρειας Θεσσαλονίκης τών 86 βενιζέλων καί
   τών εβραίων εισβολέων τού 1492 πού μάς σκότωσαν καί μάς εκμεταλλεύτηκαν γιά αιώνες
   μέ τίς πλάτες τού άλλου εισβολέα,
   τού τουρκομογγόλου,
   μέχρι πού μάς κατέσφαξαν στή Μικρασία, μαζί κι όλους τούς Χριστιανούς
   μέ τή μεσολάβηση τής παγκόσμιας συμμορίας τους καί διά τού δικού τους “ατατουρκ”,

   ενώ πάνε περισσότερα από οκτώ χρόνια πού σού ξεκαθαρίστηκε εδώ μέσα ότι
   «ουδέν τό πολιτικό στά πέριξ κι ακόμα παραπέρα
   κι άς μή θέλει νά τό ξέρει ό Κοντογιώργης…
   τά πάντα όλα διαχείριση τών νιτερέσων τής μισανθρώπου Πόρνης, τής Εξουσίας, είναι!…».

   ΥΓ
   Επιμελή έχε υπ’ όψιν σου ότι:

   η Πολιτική
   καί κατ’ επέκτασιν ό,τι τό Πολιτικόν κι όλος ό Πολιτισμός[1],
   γεννάται υπό τού Εκκλησιαστού Οπλίτου/Πολίτου
   ανήκοντος είς Πόλιν ανήκουσα είς τούς θεούς καί τούς Ήρωας αυτής
   κι όχι από στείρα κλεφτρόνια τής καπιταλιστικής ή σοσιαλιστικής(νέος εγωϊσμός, έ;) ιδιωτείας,
   νά ‘ούμε μετά λόγου γνώσεως!…
   Ά, νά χαθούνε οί κλέψαντες τών κλεψάντων,
   η ιδιοχτησία είναι κλοπή, ρέ
   χτικιό τής ανθρωπότητος,
   -είν’ άλλο πράμα νά έχει αβίαστα καί διά τής εργασίας του
   στή διάθεσή του ό,τι ωφελεί πραγματικά τόν εξανθρωπισμό καί
   τήν αποκατάστασή του είς τό αρχαίον αυτού κάλλος, ό άνθρωπος!

   [1]
   Τί δ έ ν είναι Πολιτισμός:

   τό κάθε άθροισμα αποτελεσμάτων,
   από τήν μυρμηγκοφωλιά καί τίς Πυραμίδες, μέχρι
   τήν ρενεσάνς καί τήν βιομηχανική επανάσταση
   -καί τήν γαλλικιά φωταδιασμένη!
   Η Φύσις παράγει απροσώπως θαυμαστά αποτελέσματα κάθε ώρα καί στιγμή΄
   ενώ τά αποτελέσματα αυτά μάς είναι χρήσιμα καί ωφέλημα,
   μόνο ώς μάλακες δυνάμεθα νά τά εκλάβουμε ώς πολιτισμό΄

   τόν “πολιτισμό τής Φύσεως”,
   άς πούν οί έξ ημών μάλακες,
   γλωσσοκοπανώντας προχειρόλογα,
   γυναικωτά πές,
   άν επιμένουν!

   Τί είναι Πολιτισμός:
   ό,τι προκύπτει
   εντός τών εγγυήσεων
   τής Πολιτικής,
   η οποία ασκείται από τούς Πολίτες οί οποίοι καί τήν ορίζουν, καί
   οί οποίοι ανήκουν στόν ανθρωπολογικό τύπο τού Π(τ)ολεμιστή,
   τόν μόνο αυτόν ικανό νά παίρνει τήν ευθύνη ώστε νά γίνεται
   μέτρον πάντων, καί
   νά ιδρύει πόλι-πτόλι-πτολίεθρο
   -προασπίσεως τής αυτονομίας καί ελευθερίας τής ανθρωπίνης ιδιότητος, χάριν-
   μέσα στήν ζούγκλα τής φυσικής νομοτέλειας τών κτηνών,
   όπου επιχειρεί νά μάς παγιδέψει
   -Παντειοτρόπως-
   ό ντελάλης τής
   “πολιτικής εξουσίας(παρακαλώ…΄ αμέ!) τού Ασιάτη Δεσπότη”,
   ό κ. Γιώργος Κοντογιώργης,
   πές!
   (ό επιμελής αναγνώστης άς βλέπει:
   https://www.anixneuseis.gr/?p=2696

   όπως βλέπετε όμως ήρθαν σκοτειναί δυνάμεις καί διακόψαν τόν δεσμό, κλάψατε πικρώς σσσ
   -σημερινή 15/10/2017 σημείωση συντάκτου, έ;!

   όπου καί ορισμός τόσο τής Πολιτικής όσο καί τής Εξουσίας. Όσα κατετέθησαν εκεί, παραμένουν ανείσπρακτα έκτοτε, έστω καί απορριπτικώ τώ τρόπω… όμως δέν είναι ν΄ απορεί κανείς΄ είναι μόνο νά συμπεραίνει τήν έκταση καί τήν ένταση τής απαιτούμενης εργασίας πρός ανατροπήν τού ιδεολογικού ταβλά, μέ τά ιλιγγιώδη Δυτικά ψεύδη, πού μάς πλακώνει.)
   Τό Δυτικό λεγόμενο μοντέλο πολιτισμού(τρομάρα του)
   είναι ιστορικά ό δεύτερος ατομοκεντρικός “πολιτισμός”

   [μετά τόν πρώτο -καί μόνον αυτόν αυθεντικό- ατομοκεντρικό πολιτισμό,
   τόν αναδυθέντα φαινομενικά έκ τού μηδενός,
   μέσα σέ έναν ωκεανό κολεκτιβισμού
   (αγελαίων -Φαραωνικών, Βαβυλωνιακών, Περσικών…- συγκροτήσεων)]

   καί είναι πολιτισμός-μαϊμού,
   καί μόνο ώς έκ τού λόγου εκείνου
   -ποιός νά είναι άραγε; καμιά Φιλοσοφική δέν τό ΄βρε καί δέν τό ΄πε ακόμη-
   πού θέλει τήν επανάληψη τής ιστορίας,
   νά εξελίσσεται σέ φιάσκο!

   Αυτό πού συντελείται σήμερα μπροστά στά μάτια μας
   είναι η κατακρήμνισή του
   -τού Δυτικού μοντέλου, λέμε-
   σέ στάχτες καί αποκαΐδια ευρισκόμενα σέ ελεύθερη πτώση,
   καθώς αυτό είναι τό αναπόφευκτο φινάλε ενός
   ατομοκεντρικού μοντέλου, πού
   στήν πρώτη φάση του παρουσιάζει φαντασμαγορική ανοδική πορεία,
   έχουσα μέγιστο ύψος καί οροφή, μή δυνάμενο νά τήν υπερβεί!
   Είναι οί τρείς ελληνιστικοί αιώνες,
   μαζί μέ τούς δύο πρώτους τής ρωμαιοκρατίας,
   πού μάς παραδίδουν τά σχετικά πειστήρια΄
   άριστοι γνώστες έκ Παραδόσεως τών ανωτέρω -άν θέλουμε- εμείς οί Έλληνες,
   είμαστε καί οί μόνοι ικανοί νά αναγνώσουμε-αναγνωρίσουμε σέ κάθε λεπτομέρειά της τήν
   σημερινή εικόνα τού Κόσμου,
   γιά λογαριασμό
   τού ανθρώπου όπου Γής΄
   τού πάσχοντος ανθρώπου
   τής Μανίλας, τού Πεκίνου, τής Νέας Υόρκης καί τού Βερολίνου!

   Γιατί βέβαια,
   μέσα ήδη στόν Πρώτο καί μόνον αυτό Αυθεντικό Αρχαίο Ελληνικό Ατομοκεντρικό Πολιτισμό
   [στήν αρχή του ό Αχιλλεύς,
   στή μέση του οί 700 Θεσπιείς,
   στό τέλος του ό Σωκράτης -άπαντες εθελόθυτοι, υπερτέρας τού σαρκίου τους Αξίας, χάριν!]
   έχει αναδυθεί η τρίτη
   -μετά τόν αγελαίο “άνθρωπο” καί τό άτομο-
   καί τελεία(μόνη αυτή) δυνατότητά του,
   νά είναι
   -άν θέλει-
   Πρόσωπον΄
   όν επαρκές γιά τήν λειτουργία τής Αγάπης, πού γεννά
   -μόνη αυτή-
   τό σχετίζεσθαι ελευθέρως,
   πάει νά πεί!
   Τελεία δυνατότης,
   πού είναι τό μόνο συνεπές επόμενο βήμα στήν πορεία τού ανθρώπου πρός τόν εξανθρωπισμό!
   Καί πράγματι,
   Η ανυπέρβλητη ορμή μέ τήν οποία τό Πρόσωπο εκδηλώνεται ώς Θείον,
   μέσα στήν ιστορία τού κόσμου καί τού ανθρώπου,
   εκεί,
   στό κλείσιμο τού Αρχαιοελληνικού κύκλου,
   βεβαιεί τού λόγου τό αληθές, καθώς
   τό συνεπές αυτό επόμενο βήμα
   μετασχηματίζει τήν ειδωλολατρική Ρωμαϊκή κοσμοκρατορία σέ
   Κόσμο Χριστιανικό
   -Βυζαντινό νά εννοείς αγαπητέ αναγνώστη-
   προκαλώντας καί τούτο τό Θαύμα΄
   νά προσέλθει ό
   -έξ αυτού τού λόγου-
   άγιος λαός τών Ρώς,
   αιτούμενος
   Πίστη καί Γράμματα!

   Λυσσούσης καί μαινομένης τής Ηρωδιάδος φυλής τών σταυρωτήδων τού
   Μαρδοχάϊ(μυστικοσύμβουλου καί βδέλας τών Μπροσταρότραγων όλων τών εποχών)
   Μαρδόνιου(έτσι μάς παραδόθηκε, γιά νά χάσουμε τόν μίτο τής Αριάδνης/Αληθείας/Αγάπης),
   εννοείται!

   Τού Μισάνθρωπου,
   γι΄ αυτό Μισέλληνα,
   Μαρδοχάϊ/Μαρδόνιου όλων τών εποχών,
   πού έσπασε τά μούτρα του τότε,
   κατά τίς επιθέσεις του εναντίον τής Πατρίδας μας από τά μακράν Νοτιοανατολικά,
   γιά νά τήν κάνει γυριστή στή συνέχεια, ώστε
   νά ψάξει καί νά βρεί στή βόρεια Ευρώπη καταλληλότερα ανδρείκελα,
   στίς ορδές τών ροπαλοφόρων “γυμνών πιθήκων” τού είδους
   logicus leilaticus, πού
   ό Στράβων,
   εδώ καί δυό χιλιάδες χρόνια,
   περιγράφει ώς:
   “ανθρωποφάγους καί νεκροφάγους, πού σμίγουν μέ τίς μανάδες τους φανερά”
   καί νά τά καταφέρνει καλύτερα στίς επιθέσεις του εναντίον μας από τά μακράν Βορειοδυτικά,
   έκτοτε!

   Πάει νά πεί πώς
   τό μόνο συνεπές επόμενο βήμα,
   μετά τόν Ελληνικό Ατομοκεντρικό Πολιτισμό,
   πρός τόν εξανθρωπισμό τού ανθρώπου,
   ανεκόπη τό 1204,
   καί έκτοτε,
   ό,τι ζούμε,
   είναι ένα καταστροφικό ιστορικό χασομέρι,
   ικανό νά τινάξει τόν Πλανήτη στόν αέρα,
   έξ αιτίας τών μεγατόνων μισανθρώπου ψεύδους πού περικλείει!

   AHTUNG! AHTUNG!

   καί
   υπ΄ όψιν τών
   φιλτάτων Ανιχνεύσεων:
   άν είναι νά ανοίξετε τό θέμα
   “Γλώσσα”,
   άς είστε βέβαιες πώς
   δέν μπορεί νά κλείσει αξιοπρεπώς πρίν από τό τέλος τής σεζόν΄
   καί τό νά ανοίξει τό θέμα “Γλώσσα” είναι μέν απολύτως αναγκαίο,
   εδώ πού έχουμε φτάσει,
   δοθέντως πώς ό άνθρωπος δέν έχει χαυλιόδοντες καί προβοσκίδα γιά νά λύνει τά προβλήματά του΄
   σκέψη έχει καί η σκέψη είναι ένας κινητήρας πού τό θέλει τό καύσιμό του΄
   καύσιμον δέ τού κινητήρος τής σκέψης τού Ανθρώπου, η γλώσσα΄ γι΄ αυτό καί
   στοχευμένα οί δυνάμεις τής οργανωμένης Μισανθρωπίας,
   νοθεύουν τήν γλώσσα!

   Αναποφεύκτως λοιπόν
   -καί αρκεί γι΄ αυτό η πρώτη μόλις επαφή μέ τό… αντικείμενο-
   θά αναδυθούν πολλές από τίς συσσωρευμένες “κρυφές” πληγές πού φέρει τό σώμα της,
   πολύ περισσότερο όμως θά αναδυθεί η δύναμη τής αληθείας πού αυτή διασώζει
   πρός τό συμφέρον όλων μας καί τό κοινό καλό
   -γιά τήν ελληνική γλώσσα μιλάμε΄ ποιά άλλη τώρα…-
   καί πού είναι ικανή νά ανατρέψει τόν ιδεολογικό ταβλά μέ τά Δυτικά ψεύδη, η θέαση τού βάθους καί τού πλάτους τών οποίων, προκαλεί στόν αδαή, ίλιγγο, καί στούς καταναλωτές Δυτικών ψευδών,
   καριερίστικης κουφότητας τού “βίου” χάριν, μωρέ!, τάσεις… φονουργίας!

   Σέ είκοσι μέρες
   οί Χριστιανοί,
   εορτάζουμε τήν Ανάσταση Εκείνου πού είναι η Ζωή,
   Ορθοδόξως΄
   μέ τό ήθος(τρόπο, έ;) τού Ευαγγελίου Του πάει νά πεί,
   τό οποίο εκτός από Διαλεκτικό κατά Ηράκλειτον καί Ομοιοπαθητικό κατά Ιπποκράτην,
   είναι καί Ελληνόγλωσσο΄
   σάν τόν ενημέρωσαν μάλιστα τόν Χριστό μας
   -ένας
   Α ν δ ρ έ α ς
   καί ένας
   Φ ί λ ι π π ο ς, έ!-
   πώς τόν ζητούν κάποιοι… Έλληνες,
   εχάρη χαράν μεγάλην εγκοσμίως
   ό Εθελόθυτος Υιός καί Λόγος,
   ό Θεάνθρωπος τής Αγάπης Του γιά μάς,
   Κύριος τής ύπαρξής μας καί
   Χορηγός
   -Δωρεάν, ώς Πατέρας κι Αδελφός πού θέλει νά είναι΄ όχι… οβραίϊκα-
   τής Αναπνοής μας
   -πού άν τήν χάσουμε γιά δυό λεπτά, χαθήκαμε-
   γιά νά μήν ξεχνιόμαστε!
   Καθώς έχω λόγους νά θεωρώ τήν στάση ανα-,
   τήν ανάσταση τής γλώσσας τών Ελλήνων
   -ό… λογοσπάστης εγώ, φίλε Άνετε-
   Ελπίδα εγκοσμίως
   γιά τόν πάσχοντα άνθρωπο
   τής Μανίλας, τού Πεκίνου, τής Νέας Υόρκης καί τού Βερολίνου,
   σάς προτρέπω ολοψύχως,

   αγαπητές Ανιχνεύσεις,

   νά τό επιχειρήσετε τό μέγα τόλμημα΄
   κι άν πάντως δέν προχωρήσετε σ΄ αυτό,
   θά έχετε καί πάλι τήν εκτίμηση καί τίς ευχαριστίες μου
   γιά τήν ώς τώρα προσφορά σας σέ όλους μας, καί
   οπωσδήποτε σέ μένα προσωπικά!

   ===-

   «φοβού τό σύστημα ώς λέοντα» -4ου μ.Χ. αιώνος, Μεγάλου Βασιλείου, ίσως.

   Άν, τώρα, δέν αντέχετε τό φύρδην μίγδην,
   νά κάνετε μίαν εξαίρεσιν γι’ ατό του,
   σάν είναι φιλοδοξία του νά υπάρξει αποκαλυπτικόν:

   Πολιτισμός είναι τό σύνολο τών όσων προκύπτουν
   από τήν άσκηση τής Πολιτικής
   πού διενεργεί ό Πολίτης
   στά πλαίσια τής Πόλης.

   Πάμε καί αντίστροφα:
   Είναι η Πόλις πού γεννά τόν Πολίτη, καί
   είναι ό Πολίτης πού γεννά τήν Πολιτική εντός τών πλαισίων τής Πόλεως΄
   τό σύνολο τών όσων προκύπτουν από τήν πολιτική τήν οποία διενεργεί ό πολίτης στά πλαίσια τής πόλεως καλείται
   Πολιτισμός.

   Βλαξ(σκάσε καί σκάβε!… σσσ
   -τίι… «τί θά πεί, σσσ!…» σημείωση συντάκτου σημερινή, θά πεί!),
   εσύ ρώτηξες
   ποιός γεννά τήν Πόλιν;

   Τήν Πόλιν-Πτόλιν τήν γεννά
   ό Πολεμιστής-Πτολεμιστής
   Βλαξ!

   Πολεμιστής – Πόλις – Πολίτης – Πολιτική – Πολιτισμός
   Καθώς:
   Πατήρ Πάντων Πόλεμος
   (τού Πέους είναι, τής γονιμοποιού δράσεως πρός αποκάλυψιν τού εμπεριεχομένου νοήματος θά πεί, αλλά άς μήν τό κάνουμε θέμα τώρα΄ … δήλον είς τήν Δήλον εστί)

   Κι όποιος δέν καταλαβαίνει, ασκεί τήν νεκροφιλία… Παντειοτρόπως!

   Τό Φολκλόρ σημαίνει τήν νεκρή Παράδοση καί η Παράδοση
   -είναι η Εργαλειοθήκη τού Βίου τών Υγιών Κοινωνιών-
   μόνο ώς ζωντανή νοείται΄
   νεκρή Παράδοση θά πεί σπασμένο πριόνι,
   θά πεί ακόμη, νεκρή μανούλα΄
   καί τήν νεκρή μανούλα τήν παραχώνουμε στή γή, δέν τήν καθίζουμε -συντηρημένη- στό σαλόνι!

   Τής Παραδόσεως τών Ελλήνων(τών Ανθρώπων θά πεί)
   είναι οί Παρθενώνες καί οί Αγιασοφιές, όχι
   τά “Μουσεία” καί οί Εφιαλτικοί Καθεδρικοί Ναοί!

   Η λέξη φολκλόρ(κουλτούρα νά φύγουμε)
   ανήκει στούς κώδικες τής λατρείας τών νεκρών πραγμάτων!

   Στή Γλώσσα τού Ανθρώπου(μαντέψτε…)
   ό Θάνατος δέν έχει Βασίλειο!

   Άγιος Φεβρουάριος τού 2010 ήντουνε

   κι ό αδολέσχης παντειότροπος κ. Καθηγητής ήδη έπαιζε κατενάτσιο, μέχρι πού εξέλειπον καί τά σώβρακα αυτού κι απέσυρε στρεβλόν αυτού πόνημά τι ανηρτημένον εδώ μέσα, ονόματι
   «Διαφθορά καί πολιτικό σύστημα»,
   π’ απέδιδε πολιτική τάχα μου ιδιότητα ακόμη καί στόν Ασιάτη Δεσπότη,
   τρομάρα του, τρομάρα του,
   συμπαρασύροντας έν τέλει είς τό βάραθρον τής επιβαλλόμενης υπό τών μισανθρώπων καί νεκρόφιλων δυνάμεων τού καλοοργανωμένου αστισμού,
   αγνωσίας
   καί τήν ώς τότε κρίσιμον δι’ ημάς τού ανθρώπους μνήμιν τών Ανιχνεύσεών μας
   καί μ’ αυτά καί μ’ αυτά,
   άντε ρώτα με τώρα,
   «τί έχουμε τά έρμα καί ψοφάμε» εδώ μέσα κι εκεί έξω,

   υπάρχει καί Θεός, όμως!

   Απάντηση

   • Από πού τ αρχίζεις και που το πας.
     Ο Θεός ζει χωρίς λέξεις κι όμως εκφράζεται ουσιωδώς σαν Νους άρα τα νοήματα είναι του Θεού .

     Απάντηση

     • Σωστός ο Χρήστος!

       Απάντηση

   • Η έντιμη κριτική θεμελιώνεται σε ξεκάθαρα πλαίσια που βοηθούν στην εξίσου ξεκάθαρη διάκρισή της από την συκοφαντία.

     Έτσι, η έντιμη κριτική είναι τέτοια όταν;

     α. Αφορά σε επιχειρήματα λογικά και όχι ακατάληπτα, με τα οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί, να διαφωνεί, ή να διατηρεί ουδέτερη στάση απέναντι σε κάποιο πρόσωπο ή θεσμό.

     β. Γίνεται “επ’ ευκαιρία”.
     Να, το άρθρο φιλοξενεί απόψεις του Σημίτη.
     Με αυτή την ευκαιρία λοιπόν, κάποιος διατυπώνει την κρίση του για την πολιτική του παρουσία και αξιολογεί την συνέπεια των λόγων του ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ το κείμενο.

     Αντιθέτως, αν σε κάθε κείμενο, ανάρτηση κλπ κάποιος επιτίθεται σε κάποιο πρόσωπο με ακατάληπτα “επιχειρήματα” τότε δεν ασκεί κριτική, αλλά είναι συκοφάντης.
     Αν δηλαδή, αρχίζω να βρίζω λχ τον Σημίτη, σε άρθρο για τον …πυρηνικό εξοπλισμό και τους κινδύνους της διεθνούς πολιτικής για την ειρήνη, τότε κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη μου.
     Μάλλον ‘χάνω λάδια’.

     Τέλος, δεν ξέρω αν πιστεύεις στον Θεό ‘διερχόμενε’, αλλά ο Θεός σαφώς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ούτε συκοφάντης, ούτε κακοπροαίρετος.
     Πυρήνας του Θείου Λόγου είναι η αγάπη και η συγκατάβαση.
     Όχι ο φθόνος πάντως…
     Ο φθόνος άλλωστε σταύρωσε Τον Χριστό.

     Επιπλέον, είναι και ανόητο να ξερνάς φθόνο και συστηματική κακία θαρρείς και επειδή ο τάδε ή ο δείνα σχολιαστής τρέφει εκτίμηση για κάποιο ή κάποια πρόσωπα, για τον δημόσιο λόγο και την ακαδημαϊκή του(ς) ποιότητα, κάθε φορά που σχολιάζει για διάφορα θέματα άσχετα με τις εμμονές σου εσύ να συνεχίζεις το ίδιο βιολί.

     Ο Λόγος, το γεγονός ότι δηλαδή είμαστε έλλογα όντα, είναι η αιτία που διαφέρουμε από τα συμπαθή κτήνη που ενεργούν μόνο με το ένστικτο αλλά και αυτά τα καημένα όταν κορέσουν την ανάγκη τους, σταματούν.
     Ο βλάκας δυστυχώς δεν σταματάει πουθενά.
     Επιβεβαιώνοντας την σχετική ρήση που αποδίδεται στον Αϊνστάιν.

     Απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.