του Παντελή Σαββίδη
Αναζητώντας τις ρίζες του Μακεδονικού σε συζητήσεις, σε παρέες, με ιστορικούς που το κατέχουν, είχαμε φθάσει στην εποχή του Κριμαϊκού Πολέμου.
Ο χρόνος περνούσε και μετά την ήττα του 1897 το ελλαδικό κράτος είχε καταληφθεί απο μια φοβία.
Οι τοπικές εξεγέρσεις Ελλήνων στη Μακεδονία και η δραστηριότητα της Εθνικής Εταιρείας στην Αθήνα δημιούργησαν τετελεσμένα που δεν μπορούσε να παραβλέψει η κυβέρνηση. Άρχισε να ενδιαφέρεται.
Ο μόνος ηγέτης που ανέδειξε η Ελλάδα, μετά τον θάνατο του Καποδίστρια, (άλλος δεν υπήρξε), ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επεξέτεινε τα σύνορα της χώρας με την πολιτική του και οι πρόσφυγες Θράκης, Πόντου και Μικράς Ασίας διαμόρφωσαν έναν, ευνοϊκό για την Ελλάδα, πληθυσμιακό συσχετισμό.
Στον μεσοπόλεμο και στον Εμφύλιο η Αριστερά είχε μια πολιτική αυτονόμησης της Μακεδονίας και στη συνέχεια (ως επακόλουθο) παραχωρησής της στη Βουλγαρία και στον Ψυχρό Πόλεμο οι σύμμαχοι των νικητών του Εμφυλίου δεν θέλησαν να στεναχωρήσουν τον Τίτο διότι το “έπαιζε” δίπορτο και ανάγκαζαν τις κυβερνήσεις της Αθήνας σε υποχωρήσεις.
Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού το πρόβλημα εμφανίσθηκε με δυσμενείς όρους για την Ελλάδα και χωρίς σαφή πολιτική. Η Αθήνα συνεχώς υποχωρούσε, ελπίζοντας ότι σε κάποιο σημείο των υποχωρήσεών της θα έβρισκε μια ανεκτή λύση.
Δεν είχε συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί στην κοινωνία της γειτονικής χώρας και πόσο ο “μακεδονισμός” έγινε ψευδής, μεν, συνεκτική, όμως, ιδεολογία και ιστορική αναφορά για την διαμόρφωση μιας νέας εθνότητας και ενός νέου κράτους. Με στοιχεία τα οποία ένας λαός, αμάλγαμα διαφόρων επιρροών στην περιοχή και ταυτοτήτων, με την καθοδήγηση μιας σκληρής ηγεσίας και εξυπηρετώντας τα συμφέροντα τριών δυνάμεων (Σερβίας και Βουλγαρίας, κυρίως ,αλλά και ολίγον Αλβανίας) ήταν αποφασισμένος να δημιουργήσει δικό του κράτος με ψευδή ταυτότητα αλλά αποδεκτή απο τις δυνάμεις. Και ανατολικές και δυτικές.
Είτε το συνειδητοποίησε η Αθήνα είτε όχι, το “μακεδονικό” ‘αρχισε να το νοιώθει ως βάρος. Το μοτίβο των αθηναϊκών κυβερνήσεων ήταν “να δώσουμε μια αποδεκτή λύση για να ασχοληθούμε με το κύριο πρόβλημα, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις”.
Όπως και με την Κύπρο. Και το κυπριακό η Αθήνα το νοιώθει ως άγος. Για να ενδιαφερθεί, όπως λέει, με τα ελληνοτουρκικά.
Στην Αθήνα, αδιαφορούν, βεβαίως, αν το “μακεδονικό” είναι για τους Μακεδόνες εξίσου σοβαρό με τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία και το κυπριακό ενδιαφέρει, εξίσου, τους κυπρίους. Αυτά είναι λεπτομέρειες για τους μανδαρίνους και τις πολιτικές ηγεσίες που αναδεικνύει η χώρα.
Άλλωστε, αυτό ήταν και το επιχείρημα του Νίκου Κοτιζιά για να γίνει αποδεκτή η “λύση” που προώθησε. Μια “λύση” που αν γινόταν αποδεκτή απο τις αρχές του ’90 το πρόβλημα θα είχε τελειώσει. Αλλά δεν βρέθηκε, φαίνεται, κανένας τόσο αμοραλιστής πολιτικός, όσο οι Τσίπρας και Κοτζιάς που αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις του κόσμου και τα συμφέροντα της χώρας θα αποδέχονταν μια καταστροφική συμφωνία.
Ήταν μια ακόμη ενέργεια νομιμοφροσύνης της Αριστεράς προς τις ΗΠΑ για να την στηρίξουν στην κυβέρνηση. Όπως και η δήλωση Τσίπρα στη Βουλή για τις “Πρέσπες του Αιγαίου” είναι ένα ακόμη μήνυμα προς τις ΗΠΑ “φέρτε μας στην κυβέρνηση για να ικανοποιοήσουμε μια ακόμη πολιτική σας”.
Αυτά δεν θέλουν να τα δουν και να τα συνειδητοποιήσουν οι οπαδοί τους. Δεν απορώ γιατί. Αλλά είναι θέμα άλλου σχολίου.
Η ηγεσία της συριζαίας αριστεράς, όμως, δεν ανέλυσε καλά την πολιτική των ΗΠΑ στην τρέχουσα περίοδο. Δεν αντιλήφθηκε, φαίνεται, εγκαίρως, πως σήμερα η τουρκική πολιτική ενοχλεί τις ΗΠΑ. Και έμεινε εκτεθειμένη αλλά αυτό δεν έχει σημασία για έναν πολιτικό χώρο που ο καιροσκοπισμός είναι κύριο χαρακτηριστικό του.
Για να επανέλθουμε στο Μακεδονικό, τόσο η πολιτική ηγεσία στο σύνολό της όσο και η γραφειοκρατία του υπουργείου εξωτερικών αποδέχτηκαν μια “λύση” που αναγνωρίζει “μακεδονική” ταυτότητα, “μακεδονική” εθνότητα, “μακεδονική” γλώσσα, παίρνοντας μια σύνθετη ονομασία. Μηδενικό όφελος.
Αλλά ήταν τόσο σφοδρή η επιθυμία τους να τελειώνουν με το θέμα που δεν σκέφτηκαν, καν, την συνέχειά του.
Δεν σκέφθηκαν, για παράδειγμα, τι θα γίνει στην περίπτωση που συμβεί αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Να αλλάξει η κυέρνηση στα Σκόπια, να έρθει η εθνικιστική αντιπολίτευση, να καταργήσει de facto τη Συμφωνία αλλά όχι de jure.
Έτσι, απο τη μια δεν θα την εφαρμόσει στις λίγες, έστω, περιπτώσεις που θα ευνοούσε την Ελλάδα ούτε και θα υποστεί τις συνέπειες απο μια de jure κατάργησή της. Ούτε καν Βόρεια Μακεδονία δεν θα ονομάζονται. Παρά μόνο σε κάποια έγγραφα. Αλλά αυτό ως λύση προτάθηκε απο τα πρώτα βήματα της διαμάχης. Και σωστά, δεν έγινε αποδεκτή.
Με λίγα λόγια η πολιτική και του πολιτικού συστήματος της Αθήνας (το πλαίσιο Κοτζιά δεν το υποστηρίζει μόνο ο Συριζα αλλά και η Νέα Δημοκρατία παρά τις φιοριτούρες και τις δικαιολογίες Μητσοτάκη) και της γραφειοκρατίας του ΥΠΕΞ είναι κοντόθωρη και επικίνδυνη.
Πέραν αυτού, το όλο σκηνικό παραπέμπει σε επαναφορά της διαμάχης, όπως πριν. Τα Σκόπια δεν θα τηρούν τη Συμφωνία, η Ελλάδα θα απειλεί και θα παρακαλεί ΗΠΑ και Ε.Ε. να επέμβουν. Τι άλλαξε; Μήπως ό,τι έγινε ήταν μια τρύπα στο νερό;
Κατ’αρχάς να σας ευχαριστήσουμε κύριε Σαββίδη -έστω προσωπικώς-για το πατριωτικό θέμα ,που και σήμερα θέσατε προς συζήτηση, παρ’ότι ο τίτλος ”μια επικίνδυνη πολιτική” ίσχυσε για το ”Μακεδονικό” στην 4ετία της συκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και είχε αυτό το αποτέλεσμα με την ατιμωτική για τον Ελληνισμό Συμφωνία των Πρεσπών.
Είναι φυσικά γνωστό και αποδεκτό ότι σε κάθε συμφωνία -προσωπική και κυρίως διεθνή- κάτι χάνεις όταν συμβιβάζεσαι .Στην προκειμένη όμως περίπτωση σαν να υπέγραψε ο κ.Κοτζιάς μια διεθνή συμφωνία ,που του παρουσίασαν χωρίς καμιά διαπραγμάτευση των σημείων που είχαν συναποφασίσει οι αρχηγοί όλων των κομμάτων -πλην ΚΚΕ- υπό τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Καραμανλή το 1992 και είχαμε εξασφαλίσει στο Βουκουρέστι το 2008, παρουσία των ηγετών των 27 μελών του ΝΑΤΟ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ , -που ενδεχομένως να παρουσιασθεί με την πολιτική αλλαγή στα Σκόπια-, γιατί η δογματική φράση και πίστη στο Διεθνές Δίκαιο ”pacta sunt servanda” ισχύει και θα ισχύσει και με πολλές πιέσεις(μη ξεχνάμε την δήλωση του κ.Μπάιντεν ότι δεν θα δεχθεί αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια”) η δε σημερινή κυβέρνηση και η Ελλάδα -πλην όσων ΄΄δεν πολυκαίγονται για το εθνικό αυτό θέμα-θα περιμένει και ”θα κτυπήσει εν καιρώ τω δεόντι ,χωρίς μπαλκονάτες υποσχέσεις” , ΑΡΚΕΙ να γεμίσουν οι πλατείες σε όλες τις πόλεις-όχι μόνο της Βορείου Ελλάδος-(αυτές πιέζουν και πολιτικώς τις κυβερνήσεις) και αν ξαναρχίσει η ζύμωση του θέματος που άρχισε το 1939 (όχι το 1913 που δεν απελευθερώσαμε τμήματα της Μακεδονίας ) με την ίδρυση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την έκδοση και την κυκλοφορία παγκοσμίως μέχρι την Ενιδάμεση Συμφωνία του κ.Χόλμπρουκ το 1995 του περιοδικού Μακεδονική Ζωή και τόσων άλλων βιβλίων σπουδαίων καθηγητών της ιστορίας ,Ελλήνων και ξένων και φυσικά αν ξαναδακρύσει όλη -αν είναι δυνατόν-η πολιτική ηγεσία (όπως ο αείμνηστος Μακεδών Καραμανλής) επαναλαμβάνοντας την φράση ”η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική”.
ΚΑΙ επειδή αυτές οι όχι λίγες προυποθέσεις δεν θα πληρωθούν ,επικίνδυνη δεν ήταν η ελληνική πολιτική γενικώς(αδικούμε τους αριστείς των πολιτικών και των διπλωματών μας) ,αλλά επικίνδυνος ήταν , είναι και θα είναι ο ελληνικός λαός ,που κυρίως από το 1981 ”σπαταλά χρόνο ,χρήμα και πατριωτισμό” στις υλικές απολαύσεις και στην καλοπέρασή του ,αναδεικνύοντας κυβερνήσεις που ούτε καν αναφέρονται σε εθνικά θέματα γιαυτό και η επικράτηση των απόψεων ”όποιος δώσει τα περισσότερα (λεφτά υπάρχουν) και η οικονομία κρίνει τις εκλογές”.
Σε κάθε περίπτωση” αν απομονωθούν πραγματικά”και λιγοστεύουν οι υποστηρικτές της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε σε οποιοδήποτε εξέλιξη στα Σκόπια, Απλώς θα ”ξοδεύουμε διπλωματικό και πολιτικό κεφάλαιο” αλλά δεν θα παρακαλούμε ,ενώ αντιθέτως θα εκβιάζουμε.
Αλλά θα συμφωνούμε οι περισσότεροι ,ή, θα έχουμε και τους ”κοκόρους” που βιάζονται να επιλύουν βασικά εθνικά θέματα ,παρά τις αγεφύρωτεςε διαφορές μας με τους γείτονές μας;;;.
Υ.Γ. Στο κείμενο ,που αναρτήθηκε λείπει η τελευταία παράγραφος” Πέραν τούτου το όλο σκεπτικό παραπέμπει….Μήπως έγινε μια τρύπα στο νερό;;;”’
Τις ελίτ Κρήτης και Νησιών (δλδ την Αθήνα) που κυβερνά τα τελευταία 100 χρόνια, από τον τρισκατάρατο δωσίλογο των Αγγλογάλλων μέχρι σήμερα, τις συμφέρει η συμφωνία των Πρεσπών γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών τους και παρατείνει την ζωή του εκτρωματικού και παρασιτικό κράτους τους.
Με απλά λόγια: Την Ελλάδα την συμφέρει.
Την Μακεδονία δεν την συμφέρει η συμφωνία των Πρεσπών.
Γι’ αυτό η λύση ενός συναινετικού διαζυγίου είναι καλή λύση.
Ανεξάρτητη Μακεδονία ΤΩΡΑ!
Εσύ έχεις ξεφύγει. Βγες μπροστά, φέρε τα όπλα και ξεκινάμε…Αλλά συγκέντρωσε αντάρτες που μπορούν να ανέβουν στο βουνό. Εγώ μπορώ να κάνω τη διαδρομή Μέγαρο-Λευκός Πύργος με επιστροφή. Μετά απο αυτό, παραδίδομαι.
Άραγε γιατί στις ελίτ της Κρήτης και των νησιών ,παραλείπεται και της Πελοποννήσου ,(που υπήρξαν για πολλά χρόνια) , αλλά τώρα ”εμπλουτίσθηκαν” από όλη την Ελλάδα, γιατί στην Αττική-Αθήνα ζουν οι περισσότεροι και από παντού Έλληνες και εκεί βολεύονται και όπως λένε και είναι αληθές τα ”κάστρα από μέσα πέφτουν”;;;.
Πόσοι βορειοελλαδίτες Έλληνες ψήφισαν και το 2015 και κυρίως το 2019 και συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον ΤσιπροΣύριζα ,που υπέγραψε ,κύρωσε και καμαρώνει για την Συμφωνία των Πρεσπών;;;.
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ να αποφεύγετε να γράφετε το ανθελληνικό σύνθημα της τελευταίας σας σειράς, για να μη παρεξηγήστε ως μη Έλλην ,γιατί -πέραν των άλλων-θα σηκωθούν μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο όλοι οι Μακεδόνες και δύσκολα θα ξεπλέξουμε.
Υ.Γ Το σύνθημα αυτό ακούστηκε για πρώτη φορά επί Τουρκοκρατίας και συνεχιζόταν μέχρι το 1991 προ της διαλύσεως της Γιουγκοσλαβίας .
Ξεκάθαρη ανάλυση χωρίς στρογγυλέματα. Ο Τσίπρας με τον Κοτζιά σκότωσαν την ιστορία της Ελλάδος (όχι ότι τους νοιάζει και πολύ).
Ο πρώην ΠτΔ Προκόπης Παυλόπουλος σε πρόσφατο άρθρο του αναφέρεται στη σύμβαση της Βιέννης ως προσφυγή για καταγγελία, αποχώρηση, λήξη της ισχύος της και αναστολή της εφαρμογής. Ίσως είναι οι τύψεις που τον κυνηγάνε, πιθανόν όμως και να έχει επιστημονικά δίκιο.
Ένα είναι σίγουρο, ότι από τις εξελίξεις στα Σκόπια θα βγει κερδισμένο το δεξιό κόμμα που κυοφορείται. Θα κάνει σημαία την νέα κατάσταση στα Σκόπια και θα διεμβολίσει ΝΔ και Ελληνική Λύση.
Τίποτε δεν είναι de facto ,ιδιαίτερα η πρόβλεψη σας ότι θα ιδρυθεί νέο κόμμα που θα διεμβολίσει την Ν.Δ (καλά η Ελληνική Λύση -Κυριάκος Βελόπουλος- μάλλον θα καταβροχθισθεί στις προσεχείς εκλογές από πολλούς) ,αλλά ξεχνάτε ότι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας έχει ”δεσμούς αίματος” με τους Μακεδόνες Καραμανλήδες ,που την ίδρυσαν και την δόξασαν -ιδιαίτερα για το Σκοπιανό το 2008- και οι οποίοι υπάρχουν και παραμένουν στην Παράταξη και μπορεί να έρθουν στην επικαιρότητα -ιδίως αν εκλεγεί ο ”πολυχρονεμένος” κ.ΓΑΠ στο νεοΠΑΣΟΚ.
Αλλά ξεφύγαμε από το ωραίο θέμα.
Ο κ Σαββίδης είναι από τους πληρέστερα ενημερωμένους στην ουσία του θέματος. Αλλά η ψυχολογία έχει τα δικά της τερτίπια. Έτσι η λύση φαίνεται αδύνατη στην αντιπαράθεση με τους παλιούς (και ελληνόφωνες) συνομιλιτες του της άλλης πλευράς. Η συζήτηση πρέπει ν μας αναδείξει νικιτη αλλιώς χάνουμε την αυτοεκτίμηση μας. Υπάρχει ομως και η αναγκη υλοποίησης μιας πολιτικής πέρα από τις συζητήσεις κι αυτό έκανε ο ΣΎΡΙΖΑ.
Και το κυπριακό η Αθήνα το νοιώθει ως άγος. Μάλλον άχθος θα εννοείτε .
“Γενικά ή λέξη άγος στην αρχαιότητα σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού, έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας, σε αντιδιαστολή με το δασύτονο άγος που σήμαινε “άξιο τιμής και σεβασμού”. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το άγος προερχόταν από έγκλημα που ακολουθούσε στη συνέχεια το δράστη, ο οποίος έτσι καθίστατο “εναγής” δηλαδή όπως λέμε σήμερα καταραμένος”. Βικιπαίδεια. Δεν είμαι φιλόλογος αλλά ορισμένα πράγματα, μάλλον, καλά τα θυμάμαι. Κλασικό έβγαλα.
Μέγαρο – Λευκό Πύργος με επιστροφή; Πάρα πολύ καλό σε βρίσκω. Παρ’ όλα αυτά σε προτιμώ στο Υπουργείο Εξωτερικών της Μακεδονίας, παρά στο βουνό. Τα Τέμπη θα τα κρατήσουμε εμείς.
Μάλλον ξεφεύγετε -έστω αστειευόμενος- όταν αναφέρεστε και σε ”βουνό” και σε ”άμυνα στα Τέμπη”.
Λογικευθείτε και σοβαρευτείτε .
Θα το λύσουμε το πρόβλημα ,είναι θέμα χρόνου και θα γυρίσει ο τροχός.
Άφησαν πολλές παρακαταθήκες ο Ίων Δραγούμης ,η Πηνελόπη Δέλτα και ο Γεώργιος Μόδης και οι αθάνατοι νεκροί του Μακεδονικού αγώνος- ελληνόφωνοι και σλαβόφωνοι-, που σιγά-σιγά θα αγγίξουν και τους συνέλληνες φίλους των πλαστογράφων Σκοπιανών.
Γνωρίζω τις σημασίες των λέξεων. Απλώς θεώρησα ότι στη θέση του “άγος” ταιριάζει το άχθος. Παρεμπιπτόντως και εγώ αποφοίτησα από κλασικό .Πιθανόν συνυπήρξαμε στη Φ.Μ.Σ.