Υπόθεση Ανδρουλάκη: Ο Εντ Σνόουντεν για τις παρακολουθήσεις

- Advertisement -

ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ”

Η EFF (Electronic Frontier Foundation) είναι ο κορυφαίος μη κερδοσκοπικός οργανισμός που υπερασπίζεται το ψηφιακό απόρρητο, την ελευθερία του λόγου και την καινοτομία.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια διαδικτυακή συζήτηση την οποία συντόνισε η Σίντι Κόουεν Γενική Διευθύντρια της EFF στην οποία συμμετείχε και ο Έντυ Σνόουντεν.

Σημαντικοί είναι και οι άλλοι συμμετέχοντες.

Αφορά το θέμα της διαδικτυακής παρακολούθησης. Παραθέτουμε το κείμενο με αφορμή την παρακολούθηση του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.

Το κείμενο πρόκειται να υποτιτλισθεί στο σχετικό βίντεο της διαδικτυακής συζήτησης αλλά η υπόθεση Ανδρουλάκη μας κάνει να επισπεύσουμε την δημοσιοποίσή του.

Την μετάφραση έκανε ο μαθηματικός και μεταπτυχιακός φοιτητής Κρυπτογραφίας στο πανεπιστήμιο Βάκχο της Σουηδίας Χρήστος Σαββίδης.

Α! ΜΕΡΟΣ

Γειά σε όλους.

Είμαι η Σίντι Κόουεν και είμαι η γενική διευθύντρια της EFF.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη για την σημερινή μας διαδικτυακή συζήτηση,

η οποία θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα γιατί συμπεριλαμβάνει κάποιες εξαιρετικές

προσωπικότητες γύρω από ένα θέμα με το οποίο είμαι πραγματικά παθιασμένη.

Το θέμα είναι ο αντίκτυπος της παρακολούθησης της ιδιωτικότητας όλων μας.

μας.

Λοιπόν, καλωσήρθατε! Η παρούσα συζήτηση είναι ένα μέρος δραστηριοτήτων με τις

οποίες γιορτάζουμε την τριακοσιοστή επέτειό μας. Οι δραστηριότητες αυτές είναι μια

σειρά συζητήσεων τις οποίες ονομάζουμε EFF30 Fireside Chats τιμώντας τα 30

χρόνια που η EFF αγωνίζεται για εσάς και την διαδικτυακή ελευθερία.

Οπότε, θυμηθείτε ότι εξασφαλίζουμε τα 15 τελευταία λεπτά του προγράμματός μας

για εσάς. Αφήστε τις ερωτήσεις σας στην διεύθυνση twitch.tv/efflive και θα

απαντήσουμε σε όσες περισσότερες μπορούμε. Παρακαλώ λάβετε υπόψιν σας ότι η EFF

έχει έναν κώδικα συμπεριφοράς. Θέλουμε όλοι να είναι ευγενικοί προς τους υπόλοιπους σήμερα οπότε σιγουρευτείτε πως θα το τηρήσετε.

Αυτή η σειρά διαδικτυακών συζητήσεων κάνει μια ανασκόπηση σε κάποιες από τις

μεγαλύτερες μάχες στην ιστορία του διαδικτύου, τις επιπτώσεις τους στο σύγχρονο

διαδίκτυο και το τι μπορούν να μας διδάξουν σχετικά με τις προοπτικές που

μπορούμε να έχουμε από αυτό το σημείο και έπειτα.

Σήμερα θα ασχοληθούμε διεξοδικότερα με το θέμα της παρακολούθησης και της ιδιωτικότητας, της οποίας η απουσία επηρεάζει όλους εμάς και τις κοινότητές μας.

“””Θα σας δώσω ένα πλαίσιο των φιλοδοξιών που έχουμε από την συζήτηση αυτή.”””

Μαζί μου σήμερα είναι τρεις πολύ επιφανείς καλεσμένοι.

Ο πρώτος είναι ο αναλυτής πολιτικής της EFF, ο Μάθιου Γκαρίκλια.

Η δουλειά του Μάθιου στην ομάδα ακτιβισμού της EFF εστιάζει στα θέματα

παρακολούθησης και ιδιωτικότητας σε πολιτειακό και κυβερνητικό επίπεδο.

Είναι ακτιβιστής με δράση στην παύση της παρακολούθησης, καθώς ασχολείται

και με την ιστορική πλευρά της αστυνόμευσης και επιβολής του νόμου.

Επίκληση της αρθρογραφίας του έχει γίνει από τα ενημερωτικά τηλεοπτικά δίκτυα

NBC, Washington Post, Slate, Motherboard και φυσικά την αρθρογραφική πλατφόρμα

της EFF. Ευχαριστούμε τον Μάθιου.

Η δεύτερή μας προσκεκλημένη είναι η διευθύντρια του μηχανικού τμήματος για το

λογισμικό certbot, η Αλέξις Χάνκοκ.

Η Αλέξις είναι η καθοδηγήτρια των κρυπτογραφικών

προγραμμάτων certbot και HTTPS Everywhere. Είναι ειδική στα θέματα περί

ψηφιακής ελευθερίας και στην καταναλωτική τεχνολογία. Η τελευταία έρευνά της

εστιάζει στα διαδικτυακά δικαιώματα και τις ψηφιακές ταυτότητες της εποχή του

COVID-19. Καλώς ήλθες Αλέξις.

Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Και τελικά, είμαι πολύ ικανοποιημένη να υποδέχομαι κάποιον που ίσως έχετε ακουστά.

Το όνομά του είναι Έντουαρντ Σνόουντεν, είναι πρώην αξιωματούχος της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών,

ο οποίος το 2013 διέρρευσε τα σχέδια και τις δράσεις της NSA σχετικά με την

τεραστίων διαστάσεων αντι-συνταγματική μαζική παρακολούθηση.

Ή, όπως προτιμώ να το λέω, μας έδωσε σημείο αναφοράς και για τα υπόλοιπα παγκόσμια

κατασκοπευτικά προγράμματα τα οποία επηρεάζουν εκατομμύρια απλούς ανθρώπους στον

κόσμο. Είναι ένας πολυ-διαβασμένος συγγραφέας, ειδήμων σε θέματα τεχνολογίας και

διαδικτυακής ασφάλειας, και ο πρόεδρος της επιτροπής των πολύ αγαπητών μας φίλων,

του ιδρύματος ελευθερίας του τύπου(Freedom of the Press Foundation). Και φυσικά

ένα περίφημο μοντέλο των φούτερ και αυτοκολλήτων από την EFF. Ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σου Εντ παρά τις

δυσκολίες των διαφορετικών ζωνών ώρας.

Είναι πραγματικά χαρά μου να βρίσκομαι μαζί σας σήμερα. Είναι βασικά η πρώτη μου 

συνομιλία στην οποία μπορώ να δω τα σχόλια των τηλεθεατών σε πραγματικό χρόνο.

Καλησπέρα σε όλους σας.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την παρακολούθηση και θέλουμε να συσχετίσουμε ορισμένα

θέματα στα οποία η EFF εργάζεται για πολύ καιρό και αυτά τα θέματα είναι

συνήθως ασύνδετα στον τρόπο σκέψεις των περισσότερων.

Νομίζουμε πως η παρακολούθηση είναι σχεδόν αποκλειστικά θέμα εθνικής ασφάλειας,

ζητήματα σαν αυτά που στην EFF αποκαλούμε παρακολούθηση σε επίπεδο δρόμου, όπως οι κάμερες οι οποίες είναι παντού γύρω μας αυτές τις μέρες.

Και για τις τεχνολογίες που μας βοηθούν να προστατευτούμε

από την παρακολούθηση και να αντιμετωπίσουμε ειδικά την μαζική παρακολούθηση.

Σε όλο τον κόσμο αυτά περιλαμβάνουν ξεχωριστές τεχνολογίες, ξεχωριστά νομικά

σώματα, ξεχωριστή επιβολή του νόμου. Υπηρεσίες και διοικητικές υπηρεσίες αλλά

για εμένα, σε τελική ανάλυση η ερώτηση καταλήγει να είναι η ίδια για εμάς.

Είναι δυνατόν να έχουμε μια πραγματικά ιδιωτική συζήτηση στην ψηφιακή εποχή;

Αν ναι, τι θα αποκομίσουμε από αυτό και πως θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο;

Αν όχι, τι θα χάσουμε αν απεμπολήσουμε την δυνατότητα να έχουμε μια ιδιωτική συζήτηση στην ψηφιακή εποχή;

Σήμερα θα επικεντρωθούμε κυρίως στην κρατική παρακολούθηση, όχι τόσο στην επιχειρησιακή παρακολούθηση,

αλλά αν κάποιος σας πει ότι πρέπει να διαλέξετε μεταξύ των δύο ή κάποια είναι

σημαντικότερη της άλλης, είναι ανειλικρινής μαζί σας.

Αυτό διότι, και η έρευνα του Μάθιου το υπογραμμίζει, η διεξαγόμενη

επιχειρησιακή παρακολούθηση είναι διαθέσιμη, και συχνά παρακινημένη υπό

κυβερνητική πίεση και κίνητρα.

Υπάρχει κατά την άποψή μου μια τρομερή συμμαχία μεταξύ των επιχειρησιακών διαδικτυακών ιχνηλατών και των κυβερνητικών ιχνηλατών.

Οι εταιρείες χτίζουν τεχνολογίες οι οποίες έχουν έμφυτη την δυνατότητα παρακολούθησης επειδή θέλουν να ξέρουν όλα όσα συντρέχουν γύρω μας και συχνά πουλούν τις πληροφορίες αυτές σε αγορές που προωθούν διαφημιστικό περιεχόμενο ή τις  χρησιμοποιούν ακόμα και οι ίδιες οι εταιρείες για να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση με τη χρήση των πληροφοριών που αποκομίζουν από τους χρήστες ή απλά να  απλοποιήσουν την ανάπτυξη ανερχόμενων τεχνολογιών συλλογής πληροφοριών.

Αλλά επίσης επειδή όπως όλοι ξέρουμε θέλουν να μας παρακολουθούν και να μας

βομβαρδίσουν με στοχευμένες διαφημίσεις και αυτό έχει γίνει το ιερό δισκοπότηρο

του διαδικτύου.

Και οι κυβερνήσεις το λατρεύουν, μπορούν απλά να ζητήσουν από μια εταιρεία τις συλλογές πληροφοριών τους και να μάθουν τα πλάνα σου.

Δεν απασχολούνται με ενοχλητικά πράγματα όπως το να σιγουρέψουν επίσημα πως

γνωρίζεις ότι σε παρακολουθούν. Και μπορούν να χρησιμοποιήσουν μαζικές μεθόδους

αντλώντας πληροφορίες από την “ραχοκοκαλιά” του διαδικτύου ή στέλνοντας ένα

αίτημα FISA σε εταιρείες όπως η Google και η Facebook (τα οποία αιτήματα

παρακάμπτουν τις διαδικασίες έκδοσης εντάλματος) ώστε να ψάξουν όλα τα

δεδομένα τα οποία έχουν.

Οπότε, η κρατική και η επιχειρησιακή παρακολούθηση δουλεύουν μαζί και όποιος

σας πει πως πρέπει να εστιάσουμε μόνο στο ένα και όχι στο άλλο ή ότι δεν αλληλεπιδρούν

δεν λειτουργούν σε έναν κόσμο βασισμένο σε αποδεικτικά στοιχεία και

πιστεύω ότι είναι σημαντικό να το κάνουμε αυτό.

Οπότε, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η eff έχει μακροχρόνια πιέσει

όχι μόνο ενάντια στην κρατική παρακολούθηση αλλά για την διαρρύθμιση

βασικών αρχών ιδιωτικότητας σε όλο τον κόσμο και για αυτό λέμε πως είναι

επιτέλους καιρός για τις εταιρείες να αρχίσουν να σκέφτονται εμάς τους χρήστες

ως κάποιους στους οποίους οφείλουν υποχρέωση. Οι δικηγόροι το αποκαλούν αυτό

καταπιστευματικό καθήκον. Την ιδέα δηλαδή πως όταν κάποιος κατέχει τα ψηφιακά σου

δεδομένα οφείλει να έχει την ίδια ευθύνη που έχει και ο λογιστής σου, ο γιατρός σου

ή ο δικηγόρος σου όταν κατέχουν τα δεδομένα σου. Οφείλουν να είναι πρωτίστως

υπεύθυνοι για αυτά και δεν μπορούν να δρουν διπρόσωπα λέγοντάς σου κάτι άλλο και

κάνοντας κάτι άλλο.

Μετά από αυτή την εισαγωγή σχετικά με τα θέματα συζήτησής μας

ας αρχίσουμε με εσένα Εντ. Το 2013 έκανες αυτό το “κάτι” και ξύπνησες τον κόσμο

για το θέμα της μαζική παρακολούθησης. Ποιες είναι οι αλλαγές που εσύ βλέπεις

Εντ από τη θέση που είσαι τώρα σε σχέση με την κρατική παρακολούθηση;

Επιτρέψτε μου να κάνω μια περίληψη παρόλο που πολλοί είναι ήδη εξοικειωμένοι με όσα

έχω κάνει έχουν περάσει και 8 χρόνια από τότε. Κάποιοι από τους τηλεθεατές μας ίσως

ήταν ακόμη παιδιά τότε. Υπήρχε μια περίοδος στην οποία σχεδόν κανείς δεν γνώριζε ότι

η διαδικτυακή μας δραστηριότητα παρακολουθείται στον βαθμό που γνωρίζουμε

με βεβαιότητα σήμερα. Υπήρχαν άνθρωποι που σε κατασκόπευαν σε διάφορα πράγματα για

εταιρικούς λόγους για παράδειγμα. Οι πληροφορίες μοιράζονταν, υπήρχε περιορισμένος

όγκος πληροφορίας που θα μπορούσαν να αποκομίσουν. Αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε αυτή η οικεία σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και κυβέρνησης. Όχι μόνο η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία ήταν αυτή που ξεσκεπάστηκε, αλλά επίσης και άλλες

κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε αυτό που αποκαλούμε “Η Συμμαχία Πληροφοριών των 5 Ματιών” η οποία αποτελούταν από τις Αγγλικανές χώρες.

Τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά. 

Αυτή ήταν μια πολύ στενή συνεργασία

σε σημείο που όλοι είχαν αυτό που θα λέγαμε αισθητήρες κατασκόπευσης

στο διαδίκτυο που παρακολουθούσαν τις συνομιλίες 

Για να μπορέσουν να καταλάβουν όσοι από εσάς δεν έχουν σχετικές γνώσεις

απλά σκεφτείτε για μια στιγμή το πως αυτή η εκπομπή μεταδίδεται στην συσκευή σας.

Το διαδίκτυο και οι εφαρμογές που χρησιμοποιείτε δεν είναι κατασκευασμένα από μαγεία

Σίγουρα είστε συνδεδεμένοι σε ένα Wi-Fi ή κάποιο άλλο δίκτυο αλλά πως δουλεύει αυτό;

Όλη η τεχνολογική μας συνδεσιμότητα είναι κατασκευασμένη να λειτουργεί με την

διαμεσολάβηση των υπολογιστών και κάποιων άλλων υποδομών. Πύργους σήματος

στο έδαφος, τηλεφωνικούς πύργους στα κτήρια, δορυφόρους στο διάστημα.

Αλλά όλα αυτά τα μέσα ανήκουν σε κάποιον, για παράδειγμα στην καφετέρια στην οποία κάθεσαι.

Όλες αυτές οι ψηφιακές διαδρομές ξεκινώντας από το ασύρματο δίκτυο του οποίου η βάση είναι συνδεδεμένη σε ένα καλώδιο, το καλώδιο το οποίο καταλήγει εξωτερικά σε μια γραμμή. Όλα αυτά καταλήγουν σε κάποιον πάροχο του διαδικτύου σας.

Έπειτα ο πάροχος διαδικτύου σας συνδέεται μέσω ενός μεγάλου καλωδίου με κάποιον άλλο πάροχο υπηρεσιών και αυτός με ένα κέντρο δεδομένων που διασχίζει τον ωκεανό για να καταλήξει σε ένα άλλο κέντρο δεδομένων και ου το καθεξής ώσπου, τελικά, καταλήγει σε ένα μέρος όπως για παράδειγμα στην Ρωσία στην οποία βρίσκομαι ή οπουδήποτε βρίσκεστε εσείς τώρα.

Σε όλο αυτό το παγκόσμιο και τεράστιο και χαώδες δίκτυο όλων αυτών των παρόχων διαδικτυακών υπηρεσιών οι πληροφορίες που στέλνονται μέσω καλωδίων ή τηλεφωνικών σημάτων καταγράφονται από τους διαμεσολαβητές παροχής υπηρεσιών.

Οι επικοινωνίες μας είναι κατά κύριο λόγο ακρυπτογράφητες, που σημαίνει πως μεταδίδονται σε αυτό το δίκτυο ηλεκτρονικά απογυμνωμένες.

Υπήρχε μια εποχή στην οποία ότι πληκτρολογούσες στην μηχανή αναζήτησης Google ήταν ορατό όχι μόνο στην Google, το οποίο συμβαίνει και τώρα, αλλά και σε όλους όσους βρισκόντουσαν στο ίδιο δίκτυο καφετέριας με αυτό που συνδεόσασταν. Ήταν ορατό στον πάροχο διαδικτύου σας που ήξερε ακριβώς τις κινήσεις σας όπως την ταυτότητά σας, τους λογαριασμούς που πληρώσατε, τι ψάξατε στο διαδίκτυο.

Οποιοσδήποτε βρίσκεται ανάμεσα στην διεξαγωγή των επικοινωνιών σας μπορούσε να επιλέξει τις πληροφορίες που θα ήθελε να συλλέξει για εσάς.

Αυτό το οποίο ισχύει και σήμερα παρόλο που οι διασυνδέσεις κρυπτογραφούνται,

το οποίο σημαίνει ότι είναι ως ένα σημείο προστατευμένες όταν εισέρχονται σε

αυτό το εχθρικό περιβάλλον, είναι πως εξακολουθούν να μπορούν να δουν την κίνηση

της διασύνδεσής σας αλλά όχι το περιεχόμενό της. Αυτό δεν ισχύει για όλες τις

διασυνδέσεις αλλά για ένα αυξανόμενο μεγάλο ποσοστό.

Η ουσία είναι ότι η άγνοιά μας υπήρξε προϊόν εκμετάλλευσης. Δεν είχαμε

καταλάβει πόσο εχθρικό ήταν το αμερικάνικο κράτος.

Το 2013 δημόσια περιέγραψα με στοιχεία αυτά που συνέβαιναν όχι μόνο στις

επικοινωνίες μας αλλά, όπως θα δείτε σε αυτή την καρτέλα, το πρόγραμμα

ΠΡΙΣΜΑ στο οποίο με κυβερνητική εντολή οι υπηρεσίες πληροφοριών NSA και

FBI συνεργάστηκαν με σκοπό να προσεγγίσουν μεγάλες επιχειρήσεις όπως οι

Google, Apple και Facebook και να πάρουν όλες τις πληροφορίες που σχετίζονταν

με κάποιον. Αν δεν ήσουν καν Αμερικάνος πολίτης, το 95% στον κόσμο δεν είναι Αμερικάνοι,

δεν χρειαζόντουσαν καν ένταλμα ή ειδοποίηση για να συλλέξουν τις πληροφορίες αυτές. Μπορούσαν

απλά να τις συλλέξουν βάση αυτού που καλούν ως λογική διάρθρωση υποψίας το οποίο

διδάχθηκα στην NSA πως σημαίνει ένα “ένστικτο του ότι μπορείς να καταγράψεις”.

Συλλέγουν τα πάντα που αφορούν τον λογαριασμό σου.

Όσο για τους Αμερικάνους πολίτες,

εξακολουθούν να μπορούν να συλλέξουν αυτές τις πληροφορίες απλά υπάρχει μια

ελαφρώς υψηλότερη νομική ανταπόκριση. Αυτό σημαίνει ότι αυτήν τη στιγμή

ενώ οι επικοινωνίες σου διασχίζουν το καλώδιό σου μπορούν να αρπαχθούν

από οποιονδήποτε μέσω του οποίου διεξάγεται η επικοινωνία αυτή.

Ο καθένας κρατούσε πληροφορίες ενώ υπήρχε και αυτή η επιχειρησιακή σιωπή

στις διαδικτυακές επιχειρήσεις οι οποίες γνωρίζουν τα πάντα στα οποία έχεις

πατήσει “Like” στο Instagram, όλους τους συνδέσμους που επισκέφτηκες μέσω του

Facebook και ου το καθεξής. Είχαν αυτούς τους τεράστιους ηλεκτρονικούς φακέλους

οι οποίοι γινόντουσαν ολοένα και περισσότερο τέλειοι καταγραφείς της προσωπικής

ζωής και τις μοιράζονται.

Η αρχική ερώτηση της Σίντι από το 2013, από τη στιγμή που όσοι ασχολούμασταν

μάθαμε ότι αυτό συμβαίνει τι έχει αλλάξει;

Το ιδιαίτερο σχετικά με το πως οι ελεύθερες και ανοιχτές κοινωνίες λειτουργούν,

τουλάχιστον θεωρητικά, είναι πως δεν μπορούμε συλλογικά να απαντήσουμε σε ένα

πρόβλημα μέχρι να συμφωνήσουμε ποιό είναι το πρόβλημα. Το πιο σημαντικό που έχει

συμβεί από το 2013 είναι ότι οι πολίτες γνωρίζουν πως τώρα οι ίδιοι αποτελούν προϊόν

εκμετάλλευσης. Η συνειδητοποίηση σχετικά με το τι συμβαίνει έχει αυξηθεί και

αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να απαντήσουμε κομμάτι κομμάτι. Αυτό χρειάζεται χρόνο,

κάποια από τα επιμέρους κομμάτια απαιτούν τεχνικές λύσεις, κάποια άλλα νομικές λύσεις

δηλαδή εν τέλει πολιτικές λύσεις. Για αυτό υπάρχουν και ιδρύματα όπως η EFF.

Αν δεν είσαι δικηγόρος, αν δεν είσαι πολιτικός, αν δεν είσαι ακτιβιστής, αν δεν

είσαι μέλος ομάδας άσκησης πολιτικής πίεσης τότε δεν είσαι σε θέση να επειρεάσεις

την πολιτική διαδικασία, αλλά ίσως μπορείς να βοηθήσεις την EFF ή την ACLU ή κάποια

άλλη ομάδα και έπειτα αυτές μπορούν να σε αντιπροσωπεύσουν. Αυτό είναι κάτι το οποίο

πραγματικά έχει αλλάξει. Η EFF, η ACLU, πολλοί διαφορετικοί οργανισμοί στην Αμερική

μηνύουν την κυβέρνηση και την αναγκάζουν στο δικαστήριο να αποδείξει την σημασία

των προγραμμάτων της και σε μόλις λίγες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια η δικαιοσύνη

παρατηρεί προσεκτικά κυβερνητικές παραβάσεις. “Μα παραβιάζετε όλοι σας το

Σύνταγμα”.

Ή επειδή τα δικαστήρια δεν αρέσκονται στο να καταλήγουν άμεσα στην

αντισυνταγματικότητα μπορεί να πουν “Έχετε παραβιάσει τον νόμο. Πιθανώς να έχετε

παραβιάσει και το Σύνταγμα.” Αναμενόμενα θα καταλήξουν στο να πουν πως “Έχετε

παραβιάσει το Σύνταγμα.” Αλλά όπως γνωρίζετε τα δικαστήρια πάντα λειτουργούν με

καθυστέρηση 10 με 20 χρόνων.

Τι θα συμβεί σε αυτή την ενδιάμεση περίοδο;  Ίσως να εγκαταστήσετε μια διαφορετική

εφαρμογή, ίσως να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε το Facebook, ίσως αλλάξετε τις συμπεριφορές σας, ίσως ακόμα και να μην παίρνετε καν το κινητό μαζί σας αν επισκεφθείτε ένα συγκεκριμένο μέρος στο οποίο ενδέχεται να σας παρακολουθήσουν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κρυπτογραφημένες μεθόδους όπως για παράδειγμα την εφαρμογή Signal σε αντίθεση με κάτι το οποίο είναι λιγότερο ασφαλές όπως το SMS. 

Όταν σκεφτόμαστε το πρόβλημα της παρακολούθησης στο διαδίκτυο προκύπτουν

πολλά επιμέρους προβλήματα. Υπάρχουν οι μεταβιβαζόμενες επικοινωνίες όπως περιγράψαμε πριν οι οποίες διεξάγονται σε ένα εχθρικό περιβάλλον στο οποίο το μήνυμα μεταφέρεται απογυμνωμένο. Όταν κρυπτογραφούμε τις πληροφορίες μας γίνεται δυσκολότερο το να διαβαστούν, η μαζική παρακολούθηση γίνεται δυσκολότερη και για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Αλλά μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι οι επιχειρήσεις θα έχουν ακόμα λιγότερα δεδομένα

σχετικά με εμάς όπως για παράδειγμα με τη χρήση peer-to-peer (p2p) επικοινωνιών

ή άλλων μεθόδων με τις οποίες οι εταιρείες δεν συλλέγουν πληροφορίες τις οποίες

μπορούνε να δούνε. Αυτή η προσέγγιση ονομάζεται “κρυπτογράφηση μηδενικής γνώσης”

‘Ετσι δεν μπορούν να συλλέξουν πληροφορίες στον ίδιο βαθμό με πριν κατά τη μετάβαση

της πληροφορίας στο διαδίκτυο επειδή έχετε προστατεύσει τον εαυτό σας σε έναν

μεγαλύτερο βαθμό.

Τι γίνεται όμως με όλους τους υπόλοιπους καθημερινούς ανθρώπους χωρίς ειδικές γνώσεις;

Υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα και ακόμα μαχόμαστε για να τα επιδιορθώσουμε αλλά

υπάρχει πολύ εργασία που χρειάζεται να γίνει.

Ευχαριστούμε για την εστίασή σου και την επεξήγηση σχετικά με αυτό το ταξίδι της

πληροφορίας μέσω των καλωδίων καθώς είναι μια περιοχή στην οποία η EFF έχει κάνει

μεγάλα άλματα.

Αλέξις θέλουμε πολύ να σε ακούσουμε να μιλάς για το certbot και τον ρόλο της

EFF στην κρυπτογράφηση του διαδικτύου διότι είναι μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές

και νομίζω πως δεν δίνεται η προσοχή που του αξίζει. Ας εστιάσουμε λίγο στο

τεχνολογικό σκέλος.

Μόλις χθες έλεγξα ένα στατιστικό μετρητή από τον οποίο πληροφορούμαστε πως

το μεγαλύτερο μέρος των διαδικτυακών επικοινωνιών είναι κρυπτογραφημένο σε βαθμό άνω του 95% το οποίο αποτελεί βαρυσήμαντη είδηση

Τεράστια αλλαγή.

Η αλλαγή ακολούθησε ραγδαίους ρυθμούς από το 2013 και το 2015 υπήρξε έτος καμπής

ειδικά όταν γνωστοί περιηγητές όπως το Google Chrome ξεκίνησαν την εμφάνιση

μηνυμάτων στους χρήστες πληροφορώντας τους για την ασφάλεια ιστοσελίδων.

Έτσι οι ιστοσελίδες άρχισαν να προβληματίζονται για το πως θα ανταπεξέλθουν στα

νέα δεδομένα και εδώ είναι που το certbot έρχεται για να λύσει το πρόβλημα.

Το certbot είναι ένα ελεύθερο λογισμικό ανοιχτού κώδικα στο οποίο εργαζόμαστε στην

EFF για την δωρεάν παροχή πιστοποιητικών SSL.

Έχει χρησιμοποιηθεί για την απόδοση εκατομμυρίων πιστοποιητικών ως τώρα.

Επίτρεψέ μου μια επεξήγηση για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το τι είναι ένα

διαδικτυακό πιστοποιητικό, για ποιόν λόγο η EFF αρχίζει να διανέμει πιστοποιητικά.

Δεν αποτελεί ένα χάρτινο πιστοποιητικό. Όλη η κρυπτογράφηση για την οποία μιλάμε

για την διαδικτυακή κίνηση, όλες αυτές οι τεράστιες αλλαγές που ανέφερε η Αλέξις

που αγγίζουν το 95% είναι ακριβώς λόγω της απόδοσης αυτών των ψηφιακών πιστοποιητικών

ασφάλειας όπως ονομάζονται. Η ονομασία αποδίδεται με στόχο να παραπέμπει στην

μαθηματική κρυπτογραφική μέθοδο η οποία χρησιμοποιείται, ονόματι “κρυπτογράφηση

με δημόσιο κλειδί”. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο όλες σας οι επικοινωνίες

προστατεύονται και πάνω σε αυτό εργάζεται η EFF και η Αλέξις.

Τα πιστοποιητικά ασφαλείας βοηθούν στο να φυλάσσουν την ιδιωτικότητα των

δεδομένων κατά την μετάβασή τους. Συγκεκριμένα οι σύνδεσμοι των

ιστοσελίδων στο παρελθόν κατά βάση

ξεκινούσαν με το ακρωνύμιο < http >. Όπου δείτε έναν σύνδεσμο να ξεκινάει

με το ακρωνύμιο < https > τότε αυτό το επιπλέον < s > δηλώνει ότι τα δεδομένα σας

μεταβαίνουν κρυπτογραφημένα. Με αυτόν τον τρόπο προστίθεται ένα στρώμα ασφαλείας

στα δεδομένα που μεταδίδονται μεταξύ του αιτήματος του υπολογιστή σας να επισκεφτεί

μια συγκεκριμένη ιστοσελίδα και του κεντρικού υπολογιστή στον οποίο υπάρχει αυτή

η ιστοσελίδα.

Είμαι χαρούμενη διότι τώρα οι στατιστικές μας ενδείξεις οι οποίες βασίζονται στους

μετρητές του Google Chrome και της Firefox υποδηλώνουν ότι άνω του 95% της

μετάβασης δεδομένων τηρούν πιστοποιητικά ασφαλείας. Η Firefox μόλις τον

προηγούμενο χρόνο ρύθμισε το πρόγραμμα περιήγησης της ώστε να εμφανίζει μόνο

ιστοσελίδες των οποίων οι σύνδεσμοι ξεκινούν με < https > όπως και ολοένα

περισσότεροι περιηγητές.

Υπάρχουν και άλλοι περιηγητές οι οποίοι ξεκινούν να κάνουν κινήσεις όπως την

υιοθέτηση των πιο πρόσφατων πρωτοκόλλων TLS, το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για

την δημιουργία συνδέσεων < https >.

Επιπλέον η στόπευση ανάμεικτου περιεχομένου το οποίο είναι ένα συμβάν περισσότερο

δυσδιάκριτο. Συμβαίνει όταν υπάρχει μια ιστοσελίδα με ασφάλεια < https > αλλά

με ακρυπτογράφητα μέρη και συνδέσμους.

Το certbot βοηθάει στην αυτοματοποιημένη μετάβαση ιστοσελίδων σε ασφαλέστερες

διαδικτυακές πρακτικές μέσω της υιοθέτησης πιστοποιητικών και έτσι δημιουργεί το

γνωστό εικονίδιο της κλειδαριάς όταν υπάρχουν συνδέσεις <https>.

Η διαθεσιμότητα εργαλείων όπως το certbot βοηθάει στην παγίωση των <https>

συνδέσεων. Ο λόγος για τον οποίο τέτοια εργαλεία δεν συζητιώνται

οφείλεται στο ότι αποτελούν μέρος μιας ολοένα και περισσότερο φυσιολογικής

διαδικασίας καθώς τα περισσότερα επιχειρήματα είναι υπέρ της χρήσης https

συνδέσεων. Λεπτομέρειες σχετικά με προβλήματα απόδοσης είναι δύσκολο να παρατεθούν

στους χρήστες αλλά έχουμε δει ότι είναι ελάσσονος σημασίας. Υπάρχει πλέον

περισσότερη προσβασιμότητα σε εργαλεία όπως το certbot και το let’s encrypt

τα οποία βοηθούν στη παγίωση των ασφαλών συνδέσεων.

Τα εργαλεία “Let’s Encrypt” και “HTTPS Everywhere” είναι αυτά τα μέρη που δε βλέπεις

και ούτε θα έπρεπε να βλέπεις εκτός εάν δημιουργείς μια ιστοσελίδα αλλά δίνουν

στους χρήστες επίπεδο ασφαλείας παρόμοιας σημαντικότητας

με τα φρένα ενός αυτοκινήτου. Ας αλλάξουμε την εστίασή μας για λίγο ώστε να

μιλήσουμε για αυτό που αποκαλούμε “παρακολούθηση σε επίπεδο δρόμου”,

την παρακολούθηση που οι πολίτες υφίστανται κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Το πεδίο αυτό βρίσκεται στην ειδικότητα του Ματ και η ερώτησή μου είναι

Με ποιους ενδεικτικούς τρόπους διεξάγεται αυτός ο τρόπος παρακολούθησης που

αν και μπορεί να γίνεται αντιληπτός μας ιχνηλατεί και γιατί είναι σημαντικός;

Νομίζω πως τα όρια της παρακολούθησης γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα,

όχι μόνο μεταξύ της ιδιωτικής και της δημόσια παρακολούθησης αλλά επίσης

μεταξύ της ομοσπονδιακής και της τοπικής παρακολούθησης. Με τα “κέντρα

επεξεργασίας” τα οποία αναδύονται, όλες οι πληροφορίες που μπορούν να συλλεχθούν

από την τοπική αστυνομία συγκεντρώνονται σε αυτά και στέλνονται σταδιακά

στις ανώτερες διοικητικές βαθμίδες μέχρις ότου φτάσουν στην ομοσπονδιακή

κυβέρνηση.

Αν όμως ζεις στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα και πιθανώς διασχίζεις μια οδό,

η παρακολούθηση των δρόμων σε ακολουθεί παντού και σχεδόν σε διπλάσιο βαθμό

αν ζεις σε κάποιο πολυπληθές αστικό κέντρο ή αν ζεις σε μια κοινότητα με μεγάλη

αστυνομική παρουσία.

Είναι πολύ πιθανό να περάσεις από αυτόματους αναγνώστες πινακίδων αυτοκινήτων

οι οποίοι θα φωτογραφίσου, θα καταγράψουν και θα χρονολογήσουν το αυτοκίνητό σου

κάθε φορά που θα περνά από μια κάμερα είτε είναι ιδιωτική κάμερα είτε είναι

δημόσια κάμερα και εδώ είναι το σημείο στο οποίο γίνεται περίπλοκο διότι

ακόμα και αν είναι ένα “Διαδίκτυο των πραγμάτων”, μια κάμερα στο κουδούνι της

εισόδου του σπιτιού σου, η αστυνομία μπορεί να πάρει ένα ένταλμα και να απαιτήσει

από εσένα ή τον γείτονά σου αυτό το ψηφιακό υλικό. Εδώ στο Σαν Φρανσίσκο έχουμε

καθορισμένες περιοχές στις οποίες συνεισφέρουν με επιπλέον φόρο οι επιχειρήσεις

για την ανάπτυξη της περιοχής, όπως και πολλές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών,

οι οποίες τοποθετούν τις δικές τους ημι-ιδιωτικές και ημι-δημόσιες κάμερες

ασφαλείας. Πιθανώς να σκέφτεστε, ε και λοιπόν; Το κατάστημα θα ξέρει μόνο το πότε

μπήκα. Το θέμα είναι πως πολλές φορές η αστυνομία βασίζεται σε αυτό το υλικό

για να κάνει αιτήματα για εντάλματα και πολλοί από τους κατασκευαστές τεχνολογίας

αυτής της παρακολούθησης σε επίπεδο δρόμων βασίζονται σε αυτό ως μέρος της

διαφήμισής τους γιατί έχουν δει στην αστυνομία πως είναι αποτελεσματικοί

προωθητές αγοράς τέτοιων ειδών, οπότε αν δημιουργήσουν αυτή την ειδική

διασύνδεση στην οποία η αστυνομία μπορεί να έχει εύκολα πρόσβαση είναι πολύ

πιθανότερο να πάνε στην κοινότητα και να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε

μαγαζιά ή σε σωματεία ιδιοκτητών γιατί ξέρουν ότι έχουν το πλεονέκτημα

του να έχουν διαθέσιμη ιδιωτική παρακολούθηση η οποία είναι άμεσα προσβάσιμη

στην αστυνομία χωρίς να χρειάζεται χρονοβόρα γραφειοκρατική διαδικασία ή να

χρειάζεται η πόλη να πληρώσει για αυτή.

Η αναγνώριση προσώπων, τα εγκατεστημένα μικρόφωνα στις πόλεις τα οποία θεωρητικά

μπορούν να ανιχνεύσουν και να καταγράψουν πυροβολισμούς παρόλο που πλέον υπάρχει

μια αυξανόμενη εικασία ότι έχουν ένα εύρος λανθασμένης διάγνωσης λόγω πυροτεχνημάτων ή ήχους εξατμίσεων οχημάτων

και ο λόγος που όλα αυτά έχουν σημασία είναι διότι

από τη μια μεριά πυροδοτούν περισσότερη αστυνομική παρουσία και όπως έχουμε

δει ειδικά στις έγχρωμες κοινότητες, με τις μετανάστριες εργαζόμενες σε

κοινότητες η αστυνομική παρουσία συχνά έχει βίαια αποτελέσματα.

Οπότε αν ένα μικρόφωνο δώσει λανθασμένο σήμα πυροβολισμού και σταλεί οπλισμένη

αστυνομική ομάδα στο σημείο που εικάζεται ότι υπάρχει πυροβολισμός υπάρχει μια

μεγάλη πιθανότητα μεγαλύτερης κλίμακας βίαιης εμπλοκής και όταν τα παιδιά

τα οποία παίζουν με τις κροτίδες να έρθουν σε επαφή με τους πάνοπλους αστυνομικούς

οι οποίοι έχουν την εντύπωση πως επιχειρούν με δεδομένο πυροβολισμό.

Το ίδιο ισχύει και για λανθασμένη θετικότητα στις αυτόματες αναγνώσεις αδειών

πινακίδων και αναγνώρισης προσώπων το οποίο η αστυνομία ισχυρίζεται ότι είναι

μια ερευνητική καθοδήγηση, τους δίνεται η καθοδήγηση ότι μπορούν να ακολουθούν και

να ερευνούν αλλά πολύ συχνά η αστυνομία έχει μια υποτιθέμενη ταύτιση και

αμέσως συλλαμβάνουν αυτό το άτομο χωρίς να διασταυρώσουν αν ήταν καν στην πόλη

την μέρα μιας υποτιθέμενης έρευνας ληστείας.

Ο άλλος τρόπος με τον οποίο αυτό επηρεάζει τις κοινότητες είναι το ότι όταν

βάζεις οποιαδήποτε κοινότητα  στο μικροσκόπιο η αστυνομία θα βρει πάντα έναν

να συλλάβει και να παρενοχλήσει τους ανθρώπους επειδή οι περισσότερες εργασίες που η αστυνομία κάνει καθημερινά, δεν είναι το να εξιχνιάζει σειριακούς δολοφόνους

και τρομοκράτες, είναι να δίνει κλήσεις σε ανθρώπους για τροχαίες παραβάσεις

και να συλλαμβάνει ανθρώπους διότι πήδηξαν τις μεταλλικές μπάρες εισόδου για

να μην πληρώσουν στο μετρό. Αν λοιπόν βάλεις οποιαδήποτε κοινότητα  στο

μικροσκόπιο στο οποίο αυτές οι κοινότητες ήδη βρίσκονται λόγω υπερπαρακολούθησης

θα βρίσκεις συνεχώς έναν λόγο να συλλάβεις, να παρενοχλήσεις και να δώσεις

πρόστιμα στους ανθρώπους. Και αυτό δημιουργεί ένα στατιστικό πρόβλημα διότι

η παρακολούθηση είναι μέρος της αυτο-εκπληρωτικής προφητείας. Επειδή όσο

περισσότερο παρακολουθείς τους ανθρώπους τόσο περισσότερο είσαι σε θέση

επιβολής προστίμων και παρενόχλησής τους και τότε οι αριθμοί των παραβιάσεων

δείχνουν πως αυτή είναι μια γειτονιά υψηλού εγκλήματος με ανάγκη για περισσότερη

παρακολούθηση και αστυνόμευση.

Και αυτό λοιπόν έχει δυσανάλογο αντίκτυπο σε κοινότητες έγχρωμων, ευπαθείς

κοινότητες και κοινότητες στις οποίες υπάρχει υπερ-αστυνόμευση.

Συμφωνώ, και αν επίσης προσθέσεις και πεδία της τεχνητής νοημοσύνης σε αυτές

τις παραμέτρους διπλασιάζεις την στοχοποίηση και είναι κάτι το οποίο όλοι

έχουν καταλάβει πως έχει μεγάλες επιπτώσεις.

 ΑΥΡΙΟ ΤΟ Β! ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
38,200ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα