Πρωτοσέλιδο της αλβανικής εφημερίδας ‘Dita’
Νέα απόδειξη για το λάθος της κυβέρνησης της Αλβανίας, η οποία αποδέχτηκε το αίτημα της Ελλάδας να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τις θαλάσσιες διαφορές, έφερε προσωπικά ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, γράφει η αλβανική εφημερίδα Dita.
Σε συνέντευξή του στον ελληνικό Τύπο στις 21 Ιουλίου, ο Δένδιας αποκάλυψε ότι ένα από τα θέματα με τα οποία θα πάει στη Χάγη είναι « τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών» .
Είναι η πρώτη φορά που ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ένας από τους συντάκτες της πολιτικής συμφωνίας της 20ης Οκτωβρίου 2020 με τον Αλβανό πρωθυπουργό για να πάνε μαζί οι δύο χώρες στη Χάγη, αποκαλύπτει ένα από τα μυστικά ζητήματα των ελληνοαλβανικών συνομιλιών της κυβέρνησης για τη διμερή συμφωνία ότι θα πάνε με κοινή ατζέντα στη Χάγη.
Ποιος γνωρίζει γιατί προσφεύγουν στη Χάγη;
Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας, από τις 20 Οκτωβρίου 2020 έως σήμερα, δεν έχει δηλώσει ποτέ για τι θα προσφύγει η Αλβανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, μαζί με την Ελλάδα.
Δεν το είπε ποτέ, αλλά ούτε και οι 140 βουλευτές των δύο τελευταίων κοινοβουλευτικών σωμάτων ρώτησαν ποτέ τον πρωθυπουργό στη Βουλή για ποιο πράγμα πηγαίνει στη Χάγη.
Οι 140 δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν τις συνεντεύξεις Τύπου του τα τελευταία δύο χρόνια δεν τον ρώτησαν ποτέ για ποιο λόγο θα πάει στη Χάγη.
Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να το πει, γιατί ο υπουργός Εξωτερικών του στην επίσημη επιστολή που απέστειλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2018 ανακοινώνει ότι αντικείμενο των συνομιλιών με την Ελλάδα είναι τα θαλάσσια σύνορα, η υφαλοκρηπίδα και οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, δηλ. το ίδιο αντικείμενο της συμφωνίας της Μαύρης Θάλασσας του 2009, που προσέφυγε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Έντι Ράμα και ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.
Χρειάζεται να ευχαριστήσουμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος αποκαλύπτει επίσης στην αλβανική κοινή γνώμη ότι η ελληνική όρεξη έχει μεγαλώσει και ότι ένα από τα θέματα της νέας κοινής αλβανοελληνικής συμφωνίας για να πάει μαζί στη Χάγη είναι το ταλαιπωρημένο θέμα των «πλήρων δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών».
Θα ήταν πραγματικά σκανδαλώδες εάν η κυβέρνηση της Αλβανίας συμφωνούσε στη διμερή συμφωνία, η οποία ετοιμάζεται στα παρασκήνια των μυστικών κυβερνητικών συνομιλιών, να οδηγήσει στη Χάγη να προσθέσει τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών στην Αλβανία.
Πρόκειται για μια νέα ελληνική εδαφική διεκδίκηση, που τέθηκε στην ελληνική διπλωματική ατζέντα αφού η Ελλάδα συμφώνησε μονομερώς να επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα σε 12 μίλια στην περιοχή των νησιών του Ιονίου Πελάγους.
Το θέμα αυτό δεν εμφανίστηκε στη συμφωνία της Μαύρης Θάλασσας του 2009 μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.
Τι περιεχόμενο και αρνητικές επιπτώσεις έχει το ζήτημα των πλήρους δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σε σχέση με την Αλβανία, για να παρουσιαστεί μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
Πρώτον, αυτό θα δημιουργήσει και θα νομιμοποιήσει νέα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας σε σχέση με τα μικρά νησιά που βρίσκονται βόρεια του νησιού της Κέρκυρας.
Στις 25 Δεκεμβρίου 2020 τέθηκε σε ισχύ το ελληνικό προεδρικό διάταγμα για 12 μίλια επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο Πέλαγος, όπου ορίζεται ξεκάθαρα ότι «το διάταγμα αυτό θα εφαρμοστεί στη θαλάσσια περιοχή από το βορειότερο σημείο των νησιών του Ιονίου».
Αυτό σημαίνει ότι τα μικρά ελληνικά νησιά Ερεικούσσες και Οθωνοί, που βρίσκονται μπροστά στις αλβανικές ακτές, με το ελληνικό προεδρικό διάταγμα αποκτούν νέα θαλάσσια σύνορα, για τα οποία αρκεί να ανοίξουμε τον χάρτη για να δούμε ότι θα ληστέψουν αλβανικούς υδάτινους χώρους από τα χωρικά μας ύδατα.
Το ελληνικό νησί Ερεικούσσες βρίσκεται 13,4 μίλια από τις αλβανικές ακτές. Σύμφωνα με τους καλύτερους Αλβανούς εμπειρογνώμονες στη θάλασσα, μέχρι στιγμής ο εμπορικός και στρατιωτικός στόλος και των δύο κρατών στη γραμμή Ερεικούσσες-Porto Palermo έχει σεβαστεί το κυριαρχικό δικαίωμα της Αλβανίας για 12 μίλια αλβανικών χωρικών υδάτων και το υπόλοιπο τμήμα ανήκε στα ελληνικά ύδατα.
Το καθεστώς αυτό απορρέει από το γεγονός ότι το μικρό νησί Ερεικούσσες δεν απολάμβανε το δικαίωμα της μεσαίας γραμμής με την αλβανική ακτή, το οποίο είναι το κριτήριο που καθορίστηκε για τον θαλάσσιο διαχωρισμό μεταξύ της Κέρκυρας και της αλβανικής ακτής από τις μεγάλες δυνάμεις με τη Συνθήκη της Φλωρεντίας της 27ης Ιανουαρίου 1925 και με τη Συνθήκη «Τελική Οριοθέτηση των Συνόρων της Αλβανίας» της 30ης Ιουλίου 1926.
Τώρα η Ελλάδα δημιούργησε μονομερώς και αυθαίρετα μια νέα συνοριακή κατάσταση. Αν η Ελλάδα εφαρμόσει στις Ερεικούσσες, όπως λέει το ελληνικό προεδρικό διάταγμα, την επέκταση των θαλάσσιων συνόρων στα 12 μίλια, αυτό οδηγεί αυτόματα σε νέα συνοριακή διαίρεση της περιοχής μεταξύ αυτού του νησιού και των αλβανικών ακτών.
Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα δίνει στον εαυτό της το δικαίωμα να σπρώξει τα σύνορά της πέντε μίλια παραπέρα, μπαίνοντας και λαμβάνοντας νέους αλβανικούς θαλάσσιους χώρους.
Με το ελληνικό προεδρικό διάταγμα της 25ης Δεκεμβρίου 2020, η αυθαίρετα καθιερωμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη κεντρική γραμμή για την Κέρκυρα συνδέεται άδικα και με τον διαχωρισμό του νησιού Ερεικούσσες από τις αλβανικές ακτές.
Η Ελλάδα δίνει παράνομα στο νησί της συνοριακό καθεστώς, στο οποίο δεν ανήκει, και από το οποίο οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις το απέκλεισαν όταν τελικά καθόρισαν τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Κέρκυρας και Αλβανίας το 1926.
Τώρα η Ελλάδα επιδιώκει να το εντάξει στη διμερή συμφωνία της συμφωνίας της Χάγης και να υποχρεώσει την Αλβανία να αποδεχθεί τα νέα θαλάσσια σύνορα των μικρών ελληνικών νησιών σε βάρος της αλβανικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας.
Δεύτερον, διεκδικώντας εκ νέου το ζήτημα των πλήρων δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών στις συνομιλίες με την Αλβανία και στη δίκη της Χάγης, η Ελλάδα στοχεύει να νομιμοποιήσει τη μεγάλη της φιλοδοξία να λάβουν τα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα, την αποκλειστική οικονομική ζώνη σε σχέση με την Αλβανία, που προσαρτάται από την αλβανική υφαλοκρηπίδα και από την αλβανική αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Είναι γνωστό στους διπλωματικούς και νομικούς εμπειρογνώμονες ότι η αποδοχή της έκτασης των 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων στα μικρά νησιά βόρεια της Κέρκυρας έχει κυκλικό χαρακτήρα, δηλαδή περιλαμβάνει τον χώρο γύρω από το νησί.
Εάν η κυβέρνηση της Αλβανίας έκανε το μοιραίο λάθος να αναγνωρίσει το άδικο δικαίωμα των μικρών ελληνικών νησιών βόρεια της Κέρκυρας στην υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, θα προκαλούσε τα νησιά Ερεικούσσες και Οθωνοί να καταπιούν μεγάλα τμήματα της αλβανικής υφαλοκρηπίδας και της αλβανικής αποκλειστικής οικονομική ζώνης, που ξεκινούν από την αλβανική ακτογραμμή από τη Χειμάρρα έως το Καραμπουρούν.
Σοβαρό πλήγμα στα αλβανικά όρια
Η ελληνική διεκδίκηση για πλήρη δικαιώματα στα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας μπροστά στις αλβανικές ακτές συνιστά σοβαρό πλήγμα στη θαλάσσια κυριαρχία, στα θαλάσσια κρατικά σύνορα, στην υφαλοκρηπίδα και στην αλβανική αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Κανένα κράτος δεν δέχεται ότι τα μικρά νησιά και οι ύφαλοι γύρω από ένα μεγάλο νησί έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα και αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
Τα μικρά ελληνικά νησιά στα βόρεια της Κέρκυρας: Ερεικούσσες και Οθωνοί, δεν έχουν δικαίωμα να επεκτείνουν τα θαλάσσια σύνορα πέρα από την αναγνωρισμένη γραμμή των ελληνοαλβανικών θαλάσσιων συνόρων, την οποία έχουν και σέβονται από το 1926 της τελικής πράξης οριοθέτησης της Αλβανίας μέχρι σήμερα.
Η κυβέρνηση της Αλβανίας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δεχτεί ότι τα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας αποκτούν νέα θαλάσσια σύνορα με την Αλβανία και ληστεύουν αλβανικά χωρικά ύδατα και αλβανικές θαλάσσιες περιοχές.
Η κυβέρνηση της Αλβανίας δεν πρέπει ποτέ να δεχτεί ότι στη νέα συμφωνία, που συζητείται εν κρυπτώ για να πάει μαζί στη Χάγη, θα συμπεριληφθεί και το ελληνικό αίτημα για πλήρη δικαιώματα των μικρών ελληνικών νησιών βόρεια της Κέρκυρας σε σχέση με την Αλβανία.
Η κυβέρνηση και η διπλωματία της Αλβανίας πρέπει να έχουν αρκετή πληροφόρηση και διπλωματική κουλτούρα για να γνωρίζουν ότι η ίδια η Ελλάδα έχει αποδεχθεί στις πρόσφατες διμερείς θαλάσσιες συμφωνίες της με τα κράτη της Μεσογείου ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
Τι πρέπει να δει η αλβανική κυβέρνηση
Η Αλβανία πρέπει να δει το ενοποιημένο διεθνές μοντέλο και πρακτική για το ζήτημα των νησιών, που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από τις συμφωνίες αποκλειστικής οικονομικής ζώνης που υπέγραψε η Ελλάδα με την Ιταλία τον Ιούνιο του 2020 και με την Αίγυπτο τον Αύγουστο του 2020.
Και στις δύο συμφωνίες με τις δύο αυτές χώρες, η Ελλάδα αποδέχεται ότι τα νησιά της δεν έχουν καμία επίδραση στον ορισμό των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Στις συμφωνίες της Ελλάδας με Ιταλία και Αίγυπτο, η Αθήνα έχει αποδεχθεί την έλλειψη νησιωτικών δικαιωμάτων ακόμη και για μεγάλα νησιά όπως η Κρήτη, η Ρόδος, η Κέρκυρα κ.λπ.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, αναλύοντας τη συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας του Ιουνίου 2020, αναφέρει ότι «στη συμφωνία έγιναν αποδεκτές οι συντεταγμένες του 1977 για την υφαλοκρηπίδα μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες έχουν περιορισμένο αντίκτυπο στα ελληνικά νησιά όπως π.χ. Διαπόντιοι Νήσοι και Στροφάδες. Τα
Η νέα επικίνδυνη ελληνική αξίωση να περιληφθούν στη νέα διμερή συμφωνία για τη μετάβαση στη Χάγη τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών μπροστά στην Αλβανία θα πρέπει να λειτουργήσει ως νέος συναγερμός ανησυχίας για την κυβέρνηση και τη διπλωματία μας. Η Αλβανία δεν πρέπει να δέχεται ελληνικές εδαφικές διεκδικήσεις στα σύνορα και στις αλβανικές θαλάσσιες περιοχές, με οποιοδήποτε πρόσχημα και άλλοθι. Βρισκόμαστε μπροστά σε σήμα κινδύνου για τη μεγάλη προσοχή που πρέπει να επιδείξουν η αλβανική κυβέρνηση και η διπλωματία σχετικά με τη διμερή συμφωνία να πάει στη Χάγη.
Η διεκδίκηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών για τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών αποτελεί μια νέα απόδειξη, η οποία δείχνει πόσο λανθασμένη, βιαστική και επιζήμια είναι η απόφαση της κυβέρνησης της Αλβανίας να υπακούσει στο αίτημα της Ελλάδας να αντιμετωπίσουμε τη θαλάσσια διαφορά μαζί στη Χάγη.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα δεν οδήγησε στη Χάγη τις θαλάσσιες διαφορές με την Τουρκία, ούτε τις ναυτικές διαφορές με την Αίγυπτο και την Ιταλία, με τις οποίες μόνο οι συνομιλίες της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης κράτησαν 43 χρόνια. Όταν ο Δένδιας ρωτήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ γιατί η Αθήνα δεν μεταφέρει τη θαλάσσια διαμάχη με την Τουρκία στη Χάγη, απάντησε αινιγματικά ότι «η Χάγη είναι μια πολύ μακρινή χώρα».
Gazeta Dita
