ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ μέ τήν ἐντύπωση, ὅτι ἡ ὑπόθεση πλειόνων μελῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου –μεταξύ αὐτῶν καί Ἑλλήνων εὐρωβουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι κατηγορήθηκαν ὅτι ὑπεξαίρεσαν καί ἰδιοποιήθηκαν μέρος τοῦ μισθοῦ τῶν συνεργατῶν τους, εἶχε κλείσει.

Ὅτι εἶχε παύσει ἡ δίωξή τους ἀπό τήν βελγική δικαιοσύνη, ἡ ὁποία βασίστηκε σέ ἔρευνες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ὑπηρεσίας κατά τῆς Ἀπάτης (OLAF).

Γι’ αὐτό, ἄλλως τε, σέ μερικές εὐρωπαϊκές χῶρες τινές ἐξ αὐτῶν περιελήφθησαν καί στά ψηφοδέλτια τῶν κομμάτων τους. Ὡς τάχα ἀθωωθέντες. Μοιράστηκα τήν ἐκτίμησή μου αὐτή μέ ἕναν ἄριστο γνώστη τῶν μυστικῶν τῶν διαδρόμων τῶν Βρυξελλῶν, ὁ ὁποῖος στήν βεβαιότητά μου ὅτι οἱ διώξεις ἔπαψαν νά ὑφίστανται ἐπειδή οἱ καταγγελθέντες ἐπέστρεψαν τά χρήματα πού φέρονται πώς εἶχαν ὑπεξαιρέσει, κάγχασε: «Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού σέ βρίσκω μή ἐπαρκῶς ἐνημερωμένο» μοῦ εἶπε χαμογελῶντας καί ἔσπευσε νά μοῦ ἐξηγήσει.

«Οἱ ὑποθέσεις αὐτές μετά τήν παρέμβαση τῆς βελγικῆς δικαιοσύνης ἀποστέλλονται μέ τρόπο πού δέν εἶναι τῆς στιγμῆς νά σοῦ ἐξηγήσω σέ ἕνα τοπικό δικαστήριο τῶν Βρυξελλῶν μετά ἀπό ὑπόδειξη τοπικῶν δικηγόρων. Ὁ δικαστής ἐκεῖ συνήθως δηλώνει “ἀναρμόδιος” καί ἡ ὑπόθεση κλείνει ὡς πρός αὐτόν. Ἀλλά οἱ ἐνδιαφερόμενοι κραδαίνουν τήν ἀπόφαση τῆς ἐκφράσεως ἀναρμοδιότητάς του ὡς ἀπόφαση λήξεως τῆς ἐκκρεμοδικίας καί παύσεως τῆς διώξεώς τους. Κατάλαβες;».

Καί ὅταν εἶδε ζωγραφισμένη τήν ἔκπληξη στό πρόσωπό μου προσέθεσε: «Ἡ ἐκκρεμοδικία ὑφίσταται. Ἀλλά ὁ φάκελος πρέπει νά σταλεῖ στήν ἐπιχώρια δικαιοσύνη, ὁπότε τρέχα γύρευε». Γιά τό τέλος ἐπεφύλαξε τήν χαριστική βολή: «Δέν σοῦ κάνει ἐντύπωση ὅτι οἱ εὐρωβουλευτές τοῦ ΕΛΚ, τῶν Σοσιαλιστῶν, τῶν Φιλελευθέρων καί τῆς Ἀριστερᾶς δέν ἐπιτίθενται ποτέ ὁ ἕνας στόν ἄλλο γιά τέτοια θέματα; Τό σκάνδαλο εἶναι συστημικό καί διακομματικό».

Πράγματι! Τό Ταμεῖο πού ἔχει νά διαχειρισθεῖ ἕνας εὐρωβουλευτής σέ μηνιαία βάση εἶναι μαζί μέ τήν μισθοδοσία τοῦ γραφείου του 57.000 εὐρώ. Κόραξ κοράκου μάτι δέν βγάζει.

Θά μέ ρωτήσετε τώρα μέ τό δίκιο σας ποῦ τό πάω, σέ τί ἀποσκοπεῖ αὐτή ἡ «ἀποκάλυψη». Τά θυμήθηκα χθές βράδυ ὅταν διάβασα ὅτι Γάλλοι εἰσαγγελεῖς εἰσηγοῦνται τήν δίωξη τῆς Μαρίν Λέ Πέν, τήν στέρηση τοῦ δικαιώματος τοῦ ἐκλέγεσθαι, φυλάκιση γιά πέντε χρόνια καθώς καί πρόστιμο 300.000 εὐρώ «γιά εἰκονικές προσλήψεις συνεργατῶν της στό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο.» Τό σύστημα στό ὁποῖο δυστυχῶς ἐντάσσεται καί ἡ στρατευμένη δικαιοσύνη, αὐτήν τήν φορά πρωτοτύπησε. Πρίν ἀπό μερικά χρόνια ἀπέκλεισαν ἀπό τίς ἐκλογές τόν μόνο σοβαρό ὑποψήφιο γιά τήν Προεδρία, τόν Φρανσουά Φιγιόν, γιά ἕνα δευτεροκλασσᾶτο σκάνδαλο μέ τήν σύζυγό του πού στό παρελθόν διετέλεσε καί γραμματέας του. Ἄν εἶχε ἐκλεγεῖ αὐτός καί ὄχι ὁ Μακρόν, ἡ Γαλλία δέν θά εἶχε πρόβλημα «ἀκροδεξιᾶς» σήμερα. Τώρα ἐπιχειροῦν νά ἐμποδίσουν τόν δρόμο τῆς «ταυτοτικῆς» ἐπελαύνουσας Λέ Πέν, σκαλίζοντας τίς προσλήψεις συνεργατῶν της καί ἐνῷ αὐτή κερδίζει ἀπό τίς εὐρωεκλογές καί μετά, τήν σταθερή πλειοψηφία τοῦ γαλλικοῦ λαοῦ.

Ἀγαπητοί μου! Ἐδῶ δέν πρόκειται γιά τόν νόμο. Πρόκειται γιά τήν ἐργαλειοποίηση τοῦ νόμου. Γιά τήν εὐθεῖα ἀνάμειξη τῆς δικαιοσύνης στόν πολιτικό ἀνταγωνισμό.

Πρόκειται γιά τήν πλέον ἀποκρουστική συνταγή τῆς νοθευμένης πλέον φιλελεύθερης δημοκρατίας, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζει ὅσους ἀμφισβητοῦν τήν ἀποτελεσματικότητά της ὡς πολιτεύματος, μέ τήν παροῦσα μορφή της μέ διώξεις καί μέ ἀποκλεισμούς.

Δεῖτε παραδείγματα:

– Στίς ΗΠΑ ὁ Τράμπ ἐξελέγη Πρόεδρος μετά ἀπό πολυετῆ δικαστικό ἀγῶνα πού τοῦ «ἔστησαν» οἱ ἀνταγωνιστές του καί τό πολιτικό οἰκονομικό κατεστημένο.

– Στήν Ἰταλία οἱ δικαστές ἀμφισβήτησαν τήν μεταναστευτική πολιτική τῆς Μελόνι καί διέταξαν τήν ἐπιστροφή τῶν ἀλλοδαπῶν πού προώθησε –ἀπέλασε στήν Ἀλβανία πίσω στήν Ἰταλική Ἐπικράτεια.

– Στήν Γερμανία στρατεύθηκε ἡ Ὑπηρεσία Πολιτεύματος λίγο πρίν ἀπό τίς πρόσφατες εὐρωεκλογές μέ στόχο τήν στοιχειοθέτηση κατηγορίας πού θά ἀπέκλειε ἀπό τήν διαδικασία τό κόμμα «Ἐναλλακτική γιά τήν Γερμανία» ὡς ναζιστικό. Στό τέλος τό ξανασκέφθηκαν καί ἀνέστειλαν τά σχέδιά τους, ἀλλά ποιός ξέρει τί θά ξημερώσει αὔριο.

– Στήν Ἑλλάδα τό ἀνώτατο δικαστήριο ἀπέκλεισε ἀπό τίς εὐρωεκλογές μετά ἀπό φωτογραφικό νόμο πού ψήφισε τό κοινοβούλιο ἀκροδεξιό πολιτικό κόμμα. Κάθε φορά πού ἕνα κόμμα ἀναπτύσσει δυναμική στά δεξιά, μιά κλειστή ἐλίτ πολιτικῶν δικαστῶν καί ΜΜΕ ἔρχεται νά πεῖ στίς μεγάλες πλειοψηφίες ὅτι αὐτή μόνο ξέρει τί σημαίνει δημοκρατία, αὐτή ἔχει τό copyright της καί ὅτι οἱ ἀπόψεις ἑκατομμυρίων πολιτῶν εἶναι γιά τά σκουπίδια.

Τό πλέον ἐκπληκτικό εἶναι τό πεῖσμα αὐτῆς τῆς ἐλίτ: ὅσο περισσότερο ἡττᾶται τόσο περισσότερο ἐπιμένει. «Τί καί ἄν κέρδισε ὁ Τράμπ; Θά δοκιμάσουμε νά ἀποκλείσουμε τήν Λέ Πέν». Ἀπομονωμένο μέσα στόν γυάλινο πύργο του τό σύστημα δέν καταλαβαίνει, ὅπως στήν Ἀμερική ἔτσι καί στήν Εὐρώπη, ὅτι οἱ ἐκλογές θά μετατραποῦν σέ δημοψήφισμα ὑπέρ τῆς δημοκρατίας. Ὑπέρ τοῦ αὐτονόητου δικαιώματος τῶν πλειοψηφιῶν νά ψηφίζουν καί νά ἐκλέγουν τήν φυσική τους ἡγεσία.

Θά μετατραποῦν σέ δημοψήφισμα κατά τοῦ εἴδους τῆς «δημοκρατίας» πού ἐκπροσωπεῖ μιά ἄρρωστη ἐλίτ πού διώκει τούς ἀντιπάλους της ἐπί ποινῇ ἀποκλεισμοῦ γιά ὅλα ὅσα συγχωρεῖ ἡ ἴδια στόν ἑαυτό της.

Μάταιος ὁ Ἀγών γιά τούς βυσσοδομοῦντες τοῦ αὐταρχισμοῦ. Ὁ κόσμος ἔχει πάρει μεγάλη στροφή. Κανείς πλέον δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τόν δρόμο κανενός πλέον.

Μόνο νά τόν καθυστερήσει μπορεῖ!

estianews.gr