του Παντελή Σαββίδη
Με μια εξαιρετική μεθοδολογία ο Δημήτρης Κόντης επανέρχεται σήμερα στις “Ανιχνεύσεις” με ένα άρθρο του για να σχολιάσει την λανθασμένη κυβερνητική πολιτική για “Πολιτικό Διάλογο” με την Τουρκία.
Παίρνει αφορμή απο την συνάντηση Καραμανλή-Φόρντ, τον Μάιο του 1975 στις Βρυξέλλες, και περιγράφει τις προσπάθειες του γεννήτορα της Νέας Δημοκρατίας απο τη μια να θέσει προ των ευθυνών τους τις ΗΠΑ κατηγορώντας τες, εμμέσως, για την στάση τους στα ελληνοτουρκικά και απο την άλλη να διασφαλίσει αμερικανική υποστήριξη σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης.
Απο την παράθεση των στοιχείων που κάνει ο κ. Κόντης φαίνεται καθαρά ότι σοβαρή αμερικανική δέσμευση υποστήριξης της Ελλάδας σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης ΔΕΝ υπάρχει.
Είναι εντυπωσιακό, επίσης, και αναδεικνύεται ανάγλυφα απο το άρθρο, το οποίο αξίζει να διαβάσετε, πως απο τότε, το 1975, οι Τούρκοι ήθελαν να διχοτομήσουν το Αιγαίο και ο Καραμανλής αντιστεκόταν, ενώ καταγράφεται και η ελληνική βούληση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (πριν το 1982), όταν επικυρωνόταν το νέο Δίκαιο της Θάλασσας.
Οι Αμερικανοί αντέδρασαν θεωρώντας, δια στόματος του φιλότουρκου Κίσιγκερ, μια τέτοια κίνηση ως προκλητική.
Ο Μπίτσιος, υπουργός εξωτερικών που συμμετείχε στη συνάντηση, αναδιπλώθηκε μπροστά στην αμερικανική αντίδραση διατυπώνοντας την πάγια, απο τότε, θέση των ελληνικών κυβερνήσεων, ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει το νομικό δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν σκέφτεται να προβεί στην επέκτασή τους.
Ήταν, τότε, επίσης, που οι Τούρκοι διεμήνυσαν ότι θα θέσουν casus belli.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, η αναφορά του κ. Κόντη ότι το 1977, ο Καραμανλής θα έθετε ξεκάθαρα ελληνικό casus belli στον πρόεδρο Κάρτερ για το αναθεωρητικό όραμα των τουρκων που σήμερα ονομάζεται “Γαλάζια Πατρίδα”.
Ακόμη και τότε, υπήρχαν ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα τις υποθέσεις της χώρας διαχειρίζονται άνθρωποι (σε όλα τα κόμματα) έτοιμοι να υποχωρήσουν, είτε διότι δεν έχουν ιδέα του τι διακυβεύεται, είτε δεν ενδιαφέρονται για τις ορατές, υπαρξιακού χαρακτήρα υποχωρήσεις της χώρας.
Οι αμερικανοί πάντα είχαν μια στάση 7/10 στα ελληνοτουρκικά (όχι, μόνο, ως προς την στρατιωτική βοήθεια).
Φοβάμαι πως αυτή είναι η στάση τους και σήμερα.
Με τέτοιες προϋποθέσεις οδεύουμε σε ήττα. Γι αυτό η προσπάθεια πολιτικού διαλόγου πρέπει να ανακοπεί.
Ασφαλώς λάθος είναι ο “διάλογος” αυτός, αφού επί 93 χρόνια δεν απέδωσε τίποτε. Οι διαφορές με τούς Τούρκους δεν μπορούν να λυθούν με διαλόγους, διότι το απαγορεύει η νοοτροπία των.
Όμως, το μητσοτακέικο ήταν και είναι πάντα φίλα προσκείμενο προς την Τουρκία, πράγμα που αποδεικνύουν και οι τελευταίες δηλώσεις Μπακογιάννη: Παράθυρο ευκαιρίας «βλέπει» η Ντόρα Μπακογιάννη στα ελληνοτουρκικά!
Διόρθωση: “προσκείμενο προς την Τουρκία” => προσκείμενο στην Τουρκία
Ζητώ συγγνώμη.
Όταν η Ελλάδα έχει χρέος 350 δις και είναι συχνός επαίτης των ΗΠΑ και της ΕΕ δέχεται τα πάντα, όχι μόνο τον πολιτικό διάλογο με την Τουρκία, προκειμένου να επιβιώσει το μοντέλο εξουσίας (κοτζαμπάσηδες – πολιτικοί). Έτσι ξεπούλησε ο Τσίπρας την Μακεδονία. Του έδωσαν λεφτά, αυτός βλακωδώς πίστεψε ότι θα τον βοηθήσουν να ξαναβγεί, και έδωσε την Μακεδονία στους Σκοπιανούς. Μετά έλεγαν αηδίες ότι έφτιαξαν μαξιλάρι. Το ίδιο τώρα ο Μητσοτάκης θα πάρει λεφτά αλλά θα δώσει κυριαρχία στο Αιγαίο.
Άντε πήρε και ο κ. Μητσοτάκης λεφτά και έδωσε κυριαρχία στο Αιγαίο , πως είστε βέβαιος ότι αυτή η Συμφωνία θα υπογραφεί και θα κυρωθεί από τους 157 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που δεν είναι κόμμα σαν τον Σύριζα ;;;
Ούτε η κυρία Μπακογιάννη -που συνέδραμε τον Κώστα Καραμανλή στο Βουκουρέστι το 2008 για το ”βέρτικο” του ΝΑΤΟ για τα Σκόπια-θα ψηφίσει τέτοια Συμφωνία . Μη κοιτάτε τι λέει τώρα .Θυμάται και αυτή τον αείμνηστο Καραμανλή που έλεγε ότι ”στην πολιτική άλλα λέγονται και άλλα γίνονται” .
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
”Ακόμη και τότε -πότε άλλοτε υπήρχαν πρωθυπουργοί ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ σαν τον Καραμανλή-;;;
Να γιατί το δικό μου ΜΟΥ για τον Καραμανλή , που φίλοι συσχολιαστές παρεξήγησαν σε σχόλιο μου .στο άρθρο του κ. Κόντη.
ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΙΛΟΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΛΛΟΝ ΤΕΤΟΙΟ.
Στρουθοκαμιλισμός αντί διαλόγου λοιπόν.