Κ. Κυριακόπουλος: συγκρουσιακή εξίσωση με προσαυξημένο το ειδικό βάρος του τυχοδιωκτισμού

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Κίνα έχει κάθε λόγο να προσπαθήσει να βάλει σε περιπέτεια κατατριβής, φθοράς και περαιτέρω στρατηγικής αποδυνάμωσης τις ΗΠΑ και προφανώς ένας τέτοιος “πειρασμός” θα πρέπει να απασχολεί πολύ σοβαρά τα πολιτικά και διπλωματικά της επιτελεία. Καλό θα είναι λοιπόν να μην δέσουμε και κόμπο ότι θα εισακουστεί η παράκληση Μπάιντεν στον Σι Τζινπίνγκ, με την οποία ζήτησε από τους Κινέζους να προτρέψουν τους Ιρανούς να αποφύγουν ένα θεαματικό χτύπημα σε βάρος του Ισραήλ, σε βαθμό και σε έκταση που θα μπορούσε να καταστήσει αναπόφευκτη την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ…

Η σκακιέρα της Ευρασίας την συγκεκριμένη ιστορική εποχή, ΔΕΝ παράγει αυτοτελή περιστατικά αποκομμένα από το δυναμικό ντόμινο των ευρύτερων γεωπολιτικών ανατροπών, γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να θεωρείται προβλέψιμη σε γενικές γραμμές η διαχείρισή τους από τους ισχυρούς διεθνείς και περιφερειακούς δρώντες. Το ειδικό βάρος των εξελίξεων που διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή, είναι εξαιρετικά προσαυξημένο και η επίδρασή του στην διαμόρφωση της νέας ισορροπίας ισχύος στο Διεθνές σύστημα θα είναι καταλυτική…

Η Κίνα επίσης, έχει αντικειμενικά μια προσαυξημένη δυνατότητα να διαχειριστεί επιθετικά κρίσιμες στρατηγικές της επιδιώξεις (μηδέ εξαιρουμένων και αυτών που σχετίζονται με το στοίχημα της Ταϊβάν και ευρύτερα στα σχετιζόμενα με την Σινική θάλασσα) σε ένα περιβάλλον πολλαπλής εμπλοκής των Αμερικανών σε περιφερειακές κρίσεις, οι οποίες παράγουν κόστος δυσβάστακτο για τις ΗΠΑ. Έχει λοιπόν κάθε λόγο να μην συμπεριφερθεί ως ενθουσιώδης μεσολαβητής, συνιστώντας στους μουλάδες σύνεση, καταλλαγή, στοχευμένες και μετρημένες αντιδράσεις.

Έχει όμως και κρίσιμα διλήμματα να διαχειριστεί, αναφορικά με την ετοιμότητά της να λειτουργήσει ΤΩΡΑ ως δημιουργός στρατηγικών ευκαιριών, αξιοποιώντας στο έπακρο την ευνοϊκή συγκυρία, ή εάν θα επιλέξει να παραπέμψει κάθε τέτοιο σενάριο στο απροσδιόριστο μέλλον, με εξαιρετικά αβέβαιο το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιλογής. Κομβική αλλά εξαιρετικά δύσκολη η θέση της Κίνας. Ας μην υποτιμούμε αυτήν την παράμετρο…

Το Ιράν από την άλλη μεριά, οφείλει να σταθμίσει το ρίσκο της άμεσης εμπλοκής σε σύγκρουση με το Ισραήλ, η οποία ωστόσο δεν θα είναι χωρίς συνέπειες σε ότι αφορά στην αναβαθμισμένη περιφερειακή του θέση και φυσικά οφείλει να ζυγίσει το πιθανολογούμενο συνολικό κόστος μιας τέτοιας επιλογής από την μια, αλλά και το ηθικό τίμημα της ΜΗ απάντησης το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρείται αμελητέο…

Είναι φανερό λοιπόν ότι η κρίσιμη επιλογή είναι συνισταμένη πολλών παραμέτρων, περισσότερων δρώντων και το χειρότερο όλων είναι το γεγονός ότι η συγκεκριμένη συγκρουσιακή εξίσωση, δομείται με προσαυξημένο το ειδικό βάρος του τυχοδιωκτισμού και αυτό καθιστά εξαιρετικά απρόβλεπτες τις εξελίξεις της επόμενης μέρας…

Όσο για την Ευρώπη, είπε γι’ ακόμη μια φορά καληνύχτα σε όλους και άλλαξε πλευρό, αρνούμενη να συνειδητοποιήσει πως φυτοζωεί σε έναν τόπο, χωρίς ρόλο και καταδικασμένη απόλυτα να πληρώσει βαρύτατο τίμημα σε κάθε περίπτωση, αφού εδώ που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, τόσο το κόστος του πολέμου (ο οποίος εάν ξεσπάσει θα είναι μακροχρόνιος και εξαιρετικά καταστροφικός) όσο και αυτό του ΜΗ πολέμου, θα είναι υπολογίσιμα…