Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*
Για το πώς φθάσαμε εδώ σε αυτό που ονομάζουμε «Ελληνοτουρκικά» και να νοιώθουμε δυστυχώς την νέο-οθωμανική ανάσα «στον σβέρκο μας» υπάρχουν αναντίρρητα σοβαρές διαχρονικές ευθύνες.
Χωρίς συγκροτημένη Εθνική Στρατηγική και με απουσία Στρατηγικής Κουλτούρας που να έχει εμποτίσει κοινωνία και πολιτικό κόσμο, γυρίσαμε την πλάτη στον κίνδυνο και έτσι τον μεγιστοποιήσαμε. Ο κατευνασμός και ή απουσία αξιόπιστης αποτροπής είναι αυτά που άνοιξαν την «όρεξη» στην Τουρκία την τελευταία τριετία. Οι συνεχείς σπαραξικάρδιες επικλήσεις των υφισταμένων συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου δεν απέτρεψαν το σκηνικό κρίσης που έστησε η Άγκυρα.
Εκτιμάται ότι ο Πρωθυπουργός κατανοεί πλέον το σοβαρό πρόβλημα Ασφαλείας της Χώρας και αναπροσαρμόζει την πολιτική μας, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα την πάγια εθνική θέση σχετικά με την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ στην Χάγη να αφορά στην οριοθέτηση και της Υφαλοκρηπίδας και μόνο. Όμως στο τελευταίο διάστημα κάποιες «γνωστές» φωνές προβάλουν με κουτοπόνηρο τρόπο το ψευτοδίλημμα, συμβιβασμός μέσω Χάγης για τις «διαφορές» μας με την Τουρκία ή …πόλεμος χωρίς να μας λένε ότι αυτές οι «διαφορές» είναι ουσιαστικά αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις.
Ανερυθρίαστα λένε ότι η Τουρκία διεκδικεί κομμάτι σε αυτό που η Ελλάδα «θεωρεί… δικό της οικόπεδο», όταν αυτό είναι το οικόπεδο που οι πρόγονοι μας κατοχύρωσαν το τίτλο κυριότητας με αίμα. Λένε επίσης ότι μπορεί να ξεκινήσουμε … «καβγά» όταν αυτόν τον …καβγά τον ξεκίνησαν οι Τούρκοι για να αποκαταστήσουν αυτά που θεωρούν «γεωγραφικά και ιστορικά λάθη» όπως τα χαρακτήρισε ο κ. Νταβούτογλου. Χρησιμοποιώντας την τουρκική επιχειρηματολογία μιλούν για δικές μας ενέργειες που προκαλούν την τουρκική πλευρά χωρίς βέβαια να έχουν την τόλμη να μας πουν ποιες είναι αυτές οι ενέργειες. Μήπως η διασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Και φυσικά μιλούν για δικαιώματα που «αλληλεπικαλύπτονται», αλλά με κουτοπονηριά αποφεύγουν να τα προσδιορίσουν.
Ας μας πουν τελικά χωρίς περιστροφές αν θέλουν διαπραγμάτευση με την Τουρκία για το αν οι Οινούσσες, οι Φούρνοι, το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και άλλα 148 μικρονησίδες και βραχονησίδες ανήκουν στην Ελλάδα. Θέλουν να συζητήσουμε με την Τουρκία το αν πρέπει να ασκήσουμε το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας (Αρ 51 του Χάρτη του ΟΗΕ) για τα νησιά μας και αν πρέπει να τα αποστρατικοποιήσουμε. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος έδωσε την κατάλληλη απάντηση στους έξω, αλλά μάλλον κάποιοι εδώ «μέσα» δεν κατάλαβαν.
Μήπως θέλουν να απεμπολήσουμε το αναφαίρετο νόμιμο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων σε όσο εύρος κρίνουμε εμείς; Μήπως πιστεύουν ότι ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού που αφήνει το μισό Αιγαίο εκτός μπορεί να κυριαρχεί μέσω «συνδικαιοδοσίας» (διοικητικές και λειτουργικές αρμοδιότητες) η Τουρκία;
Αυτό που μετά βεβαιότητας ξεχνούν είναι ότι για την Τουρκία υπάρχει μία μόνο ειρήνη! Με ελληνικά νησιά χωρίς καθόλου υφαλοκρηπίδα, με γκρίζες ζώνες και διεκδίκηση μικρονησίδων και βραχονησίδων και με τα Τουρκικά Α/Φ να πετούν ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά. Οι Τούρκοι τα λένε θαυμάσια. Δηλαδή με απλά λόγια ελάτε να συζητήσετε αυτά που διεκδικούμε εμείς και τότε θα ισχύσει η «καλή γειτονία» και θα έχουμε ειρήνη!
Το «νόμισμα που περνάει» στις Διεθνείς Σχέσεις είναι η Ισχύς. Αυτή ενισχύεται και από τις κατάλληλες Συμμαχίες που όμως δεν αποτελούν υποκατάστατο αυτού που εμείς ως Κράτος και ως Έθνος οφείλουμε να κάνουμε. Ας έχουμε υπόψη μας ότι όσα περισσότερα δίνουμε «χάρη της ειρήνης στην Τουρκία» τόσα περισσότερα αυτή απαιτεί. Η σταθερότητα και η ειρήνη διασφαλίζεται με όλα τα μέσα που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ, με βασικότερο συντελεστή την στρατιωτική (σκληρή ισχύς). Έτσι επιτυγχάνεται η αποτροπή της οποιαδήποτε επιβουλής και του πολέμου. Η «αποφυγή του πολέμου» με υποχωρητικότητα και «κάθε θυσία» ακόμα και με επώδυνους συμβιβασμούς όπως μας διδάσκει η Ιστορία της προκαλεί τελικά την σύγκρουση και είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την «αποτροπή του πολέμου».
Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»
“Μακεδονία” της Κυριακής 02.02.20
Ελπίζω η αλλαγή πολιτικής απέναντι στη Τουρκία να μην χρειασθεί τον χρόνο που χρειάσθηκε το βαπόρι από τη Τουρκία για να στρίψει μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι τα μνημόνια, η υπαγωγή της χώρας επίσημα σε 99 χρόνια σκλαβιάς, και το διάτρητο των συνόρων από τους λαθροέποικους, και Μ.Κ.Ο. είναι σημάδι αλλαγής της εξωτερική πολιτικής της χώρας?