ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙ, Ο κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ;
Με την βοήθεια του συνόλου του κατεστημένου (οικονομικού, μιντιακού, “διανόησης”) αλλά, κυρίως, και του Συριζα, ο κ. Μητσοτάκης δεν κυβερνά αυτήν την στιγμή. Ηγεμονεύει της δημόσιας ζωής.
Σε πολιτικά ώριμες κοινωνίες οι ηγεμονίες είναι επικίνδυνες. Σε αυτές τις κοινωνίες υπάρχουν θεσμοί του κράτους ή της πολιτικής κοινωνίας που διαμορφώνουν ισορροπίες και ένα εκλογικό σώμα που έχει ενσωματώσει στην πολιτική του συνείδηση τον καταμερισμμό ευθυνών και μια αναλογία στο κομματικό σύστημα.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτή η αίσθηση και ορισμένοι θεωρούν αυτήν την ανισορροπία πολιτικό προνόμιο. Η ταύτιση κόμματος και κράτους αποτελεί παράδοση για την ελληνική πολιτική σκηνή της καθ ημάς Ανατολής.
Ευθύνες γι αυτήν την κατάσταση έχει και ο Συριζα του οποίου η πολιτική συμπεριφορά τον αποξένωσε απο την κοινωνία. Θα έλεγα ότι οι ευθύνες δεν είναι του Συριζα αλλά και αυτές, εν τέλει, αντανακλώνται στην κοινωνία η οποία σε μια κρίσιμη στιγμή, εν είδει ρεύματος, έφερε τον Συριζα στην εξουσία. Ένα αλλοπρόσαλο αμάλγαμα το οποίο δεν είχε καμιά συνοχή. Το ένωνε η άρνηση.
Αυτό το συναίσθημα την στιγμή της οικονομικής κατάρρεσυης δικαιολογείται, ίσως, σε λαϊκό επίπεδο. Ο λαός έβλεπε τα πάντα να καταρρέουν γύρω του και απο κάπου ήθελε να πιαστεί. Και πιάστηκε απο αυτόν που του προσέφερε φρούδες ελπίδες. Αυτού τους είδους οι ψευδαισθήσεις κάποτε καταρρέουν και η πραγματικότητα αποκαλύπτει γυμνό τον βασιλιά.
Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι διαχροινικές, τις πλήρωσε με τον πιο τιμωρητικό τρόπο και, τώρα, μπουσουλάει τα πρώτα του βήματα περνώντας τις παιδικές ασθένειες της πολιτικής.
Για να επανέλθουμε στον κ Μητσοτάκη, ο ηγέτης της ΝΔ διαισθάνεται τους κινδύνους της ηγεμονίας, πρώτος απο τους οποίους είναι η αλαζονεία. Γι αυτό και συχνά επαναλαμβάνει πως δεν θα επιτρέψει αλαζονικά φαινόμενα. Η εξουσία, όμως, υποθάλπει και την αλαζονεία και την διαφθορά. Και η απόλυτη εξουσία τα υποθάλπει απόλυτα.
Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, κινδυνεύει- ΜΟΝΟ- απο τον εαυτό του.
Αλλά αυτή ήταν η βούληση του εκλογικού σώματος.
Δεν βρισκόμαστε, όμως, στις παλιές εποχές όπου μια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εδραιώνεται μόνιμα. Η διάθεση του εκλογικού σώματος μεταβάλλεται γρήγορα και εύκολα. Γι αυτό το σύστημα των τεσσάρων συστημικών κομμάτων (ΝΔ, Συριζα, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) ανησυχεί με ό,τι επιχειρεί να διεμβολίσει την κυριαρχία του.
Με πρωτόγνωρη ευκολία νομοθετεί και αλλάζει τις προϋποθέσεις του πολιτικού παιχνιδιού. Απο το όριο εισόδου στη βουλή μέχρι το ποιά κόμματα θα θεωρούνται νόμιμα.
Αυτήν την στιγμή τα προβλήματα “δημοκρατίας” στην Ελλάδα είναι: δυναμική αλαζονείας, διαφθορά, αυταρχισμός.
Όλα εξαρτώνται απο τη βούληση ενός ανδρός: του κ. Μητσοιτάκη. Όπως στον μεσαίωνα ή τις αυταρχικές δημοκρατίες.
Με την βοήθεια του συνόλου του κατεστημένου (οικονομικού, μιντιακού, “διανόησης”) αλλά, κυρίως, και του Συριζα, ο κ. Μητσοτάκης δεν κυβερνά αυτήν την στιγμή. Ηγεμονεύει της δημόσιας ζωής.
Σε πολιτικά ώριμες κοινωνίες οι ηγεμονίες είναι επικίνδυνες. Σε αυτές τις κοινωνίες υπάρχουν θεσμοί του κράτους ή της πολιτικής κοινωνίας που διαμορφώνουν ισορροπίες και ένα εκλογικό σώμα που έχει ενσωματώσει στην πολιτική του συνείδηση τον καταμερισμμό ευθυνών και μια αναλογία στο κομματικό σύστημα.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτή η αίσθηση και ορισμένοι θεωρούν αυτήν την ανισορροπία πολιτικό προνόμιο. Η ταύτιση κόμματος και κράτους αποτελεί παράδοση για την ελληνική πολιτική σκηνή της καθ ημάς Ανατολής.
Ευθύνες γι αυτήν την κατάσταση έχει και ο Συριζα του οποίου η πολιτική συμπεριφορά τον αποξένωσε απο την κοινωνία. Θα έλεγα ότι οι ευθύνες δεν είναι του Συριζα αλλά και αυτές, εν τέλει, αντανακλώνται στην κοινωνία η οποία σε μια κρίσιμη στιγμή, εν είδει ρεύματος, έφερε τον Συριζα στην εξουσία. Ένα αλλοπρόσαλο αμάλγαμα το οποίο δεν είχε καμιά συνοχή. Το ένωνε η άρνηση.
Αυτό το συναίσθημα την στιγμή της οικονομικής κατάρρεσυης δικαιολογείται, ίσως, σε λαϊκό επίπεδο. Ο λαός έβλεπε τα πάντα να καταρρέουν γύρω του και απο κάπου ήθελε να πιαστεί. Και πιάστηκε απο αυτόν που του προσέφερε φρούδες ελπίδες. Αυτού τους είδους οι ψευδαισθήσεις κάποτε καταρρέουν και η πραγματικότητα αποκαλύπτει γυμνό τον βασιλιά.
Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι διαχροινικές, τις πλήρωσε με τον πιο τιμωρητικό τρόπο και, τώρα, μπουσουλάει τα πρώτα του βήματα περνώντας τις παιδικές ασθένειες της πολιτικής.
Για να επανέλθουμε στον κ Μητσοτάκη, ο ηγέτης της ΝΔ διαισθάνεται τους κινδύνους της ηγεμονίας, πρώτος απο τους οποίους είναι η αλαζονεία. Γι αυτό και συχνά επαναλαμβάνει πως δεν θα επιτρέψει αλαζονικά φαινόμενα. Η εξουσία, όμως, υποθάλπει και την αλαζονεία και την διαφθορά. Και η απόλυτη εξουσία τα υποθάλπει απόλυτα.
Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, κινδυνεύει- ΜΟΝΟ- απο τον εαυτό του.
Αλλά αυτή ήταν η βούληση του εκλογικού σώματος.
Δεν βρισκόμαστε, όμως, στις παλιές εποχές όπου μια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εδραιώνεται μόνιμα. Η διάθεση του εκλογικού σώματος μεταβάλλεται γρήγορα και εύκολα. Γι αυτό το σύστημα των τεσσάρων συστημικών κομμάτων (ΝΔ, Συριζα, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) ανησυχεί με ό,τι επιχειρεί να διεμβολίσει την κυριαρχία του.
Με πρωτόγνωρη ευκολία νομοθετεί και αλλάζει τις προϋποθέσεις του πολιτικού παιχνιδιού. Απο το όριο εισόδου στη βουλή μέχρι το ποιά κόμματα θα θεωρούνται νόμιμα.
Αυτήν την στιγμή τα προβλήματα “δημοκρατίας” στην Ελλάδα είναι: δυναμική αλαζονείας, διαφθορά, αυταρχισμός.
Όλα εξαρτώνται απο τη βούληση ενός ανδρός: του κ. Μητσοιτάκη. Όπως στον μεσαίωνα ή τις αυταρχικές δημοκρατίες.
Σωστά. Ίσως όμως αυτή να είναι η μια όψη του πράγματος. Ο λαός δεν ψήφισε “ακροκεντρώα” διαχείρηση αλλά εθνοκεντρική Κυβέρνηση. Δεν είμαστε “αμερικανάκια” για να επικροτούμε τον “εκσυγχρονισμό”-“προοδευτισμό” της αμερικανικής “δημοκρατικής” παράταξης. Προτιμούμε τον “κοινωνισμό” των Ρεπουμπλικάνων. Εξ ού και οι “δεξιές” τάσεις που ακυρώνονται από το Σύστημα σαν “λαϊκισμός” και “ρατσισμός”, “άκρα δεξιά”. Άρα, ο Κ Μητσοτάκης κινδυνεύει από τον “ακροκεντρώο” εαυτό του.
” Ο λαός δεν ψήφισε «ακροκεντρώα» διαχείρηση αλλά εθνοκεντρική Κυβέρνηση”
Είσαι σίγουρη, Μαρία, ότι ο λαός ξέρει τι ψηφίζει; Είσαι σίγουρη ότι δεν ψηφίζει με γνώμονα το ατομικό του συμφέρον, ή επειδή ο τάδε υποψήφιος (ασχέτως κόμματος) είναι κουμπάρος, εξάδελφος, ή δεν ξέρω τι; Είσαι σίγουρη ότι δεν ψηφίζει, επειδή απλώς και μόνον είναι (κ)οπαδός ενός κόμματος, όπως ο ΣΑΝ;
Λάβετε υπ’ όψη σας ότι η πρόταση για γάμο ομόφυλων από τον κ. Μητσοτάκη έρχεται μετά το
μνημόνιο Biden της 2021-02-04
Memorandum on Advancing the Human Rights of Lesbian,
Gay, Bisexual, Transgender, Queer, and Intersex Persons
Around the World
Πηγή:
https://www.whitehouse.gov/briefing-room/presidential-actions/2021/02/04/memorandum-advancing-the-human-rights-of-lesbian-gay-bisexual-transgender-queer-and-intersex-persons-around-the-world/
Αποδίδετε ,αγαπητές Ανιχνεύσεις,-ενώ συνήθως εμβαθύνετε σε όλα τα θέματα- Βοναπαρτικές δυνατότητες στον -κεντρογενή εκ των γονέων του- κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος -όπως κάθε πρωθυπουργός στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ,που ίδρυσε ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας αείμνηστος Μακεδόνας Καραμανλής το 1974- είναι οιονεί άθυρμα των υπολοίπων 157 -σήμερα-βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι θα δώσουν το βράδυ ψήφο εμπιστοσύνης στον ίδιον και την κυβέρνησή του .
Δεν νίκησε ,αγαπητές μας Ανιχνεύσεις ,ο κ. Μητσοτάκης ,αλλά κατενίκησαν οι ιδέες ,αρχές , αξίες και οι κυβερνητικές πρακτικές του διαχρονικά κόμματος της Νέας Δημοκρατίας ,όπως καταγράφονται στην Ιδρυτική Διακήρυξή του και στο Καταστατικό του.(ασχοληθείτε λίγο με αυτά και θα το διαπιστώσετε).
ΚΑΙ επειδή όλα αυτά συνέβησαν μετά τα ψέματα ”του λεφτά υπάρχουν ”του 2009-για να επακολουθήσει το Καστελόριζο – και ”θα σχίσω τα μνημόνια” του 2015 -για να υπογραφεί το 3ο και ..κρύτερο -μας τελείωσαν οι ψεύτες και οι επαγγελλόμενοι ότι θα φορολογήσουν τους προκομένους για να ζήσουν και ανεπρόκοποι και ακαμάτηδες, πολιτικοί οι οποίοι ουδέποτε τόνισαν ότι ο μόνος αξιόπιστος τρόπος για να αυξήσουμε τα έσοδά μας είναι η εργασία και όχι τα μοντέλα ανάπτυξης του τρίτου δρόμου για τον σοσιαλισμό ,που επαγγελλόταν το ΠΑΣΟΚ και της καθαρόαιμης σοσιαλιστικής που επαγγελλόταν ο Σύριζα του κ. Τσίπρα με το υποκοριστικό ψευταράκος.
Να μην αμφιβάλλουμε ότι εάν ο κ. Μητσοτάκης ξεφύγει από τα ”στάνταρς΄” της Παρατάξεως και οι δύο πρώην πρωθυπουργοί και όλοι οι φίλοι της θα τον ”καταργήσουν” .
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ,ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ -ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΣ- ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ 2027, ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ”ΗΜΙΘΑΝΕΙΣ” ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Υ.Γ. Η οικονομική κρίση του 2009 ήταν εισαγόμενη , λόγω της πτωχεύσεως της Λήμαν Μπράδερς . Ποτέ δεν εξετάστηκε αν το Καστελόριζο ήταν αναπόφευκτο και ούτε δόθηκε πειστική απάντηση, όπως δεν εξετάστηκε αν το 2015 έπρεπε να φτάσουμε στο δημοψήφισμα και το 3ο Μνημόνιο .
ΟΛΑ ΑΥΤΑ -ΕΝΩ ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΑΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ -ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΝΗΚΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 2012 ΩΣ ΤΟ 2Ο23 ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΕΞΥΠΝΑ ΚΙΝΗΤΑ-ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.
.
Το 81-89 δεν είχαμε ηγεμονισμό με Παπανδρέου και τους θυρωρούς και έχουμε τώρα;
Επιλεκτική ερμηνεία της βούλησης του λαού (δις) και της δημοκρατικής λειτουργίας.
Φαίνεται ότι το προνόμιο του ηγέτη αναγνωρίζεται στην κεντροαριστερά (Παπανδρέου, Τσίπρας) και όταν γίνεται κεντροδεξιός πρωθυπουργός υπάρχουν κίνδυνοι, ταύτιση κράτους κόμματος κλπ.
Οι παρενέργειες της διπλής ταπεινωτικής ήττας είναι πολλές και η εξισορρόπηση θα πάρει χρόνο.
Οι συστημικές αντι- δεξιές πένες θα γράψουν πολλά, αλλά στο τέλος θα πετύχουν άλλη μια τετραετία της κεντροδεξιάς.
Ο έρωτας, ο βήχας και η χολή δεν κρύβονται εύκολα.
Έκανα σχόλιο , όταν οι αναγνώστες ήταν λίγο πάνω από εκατό και τώρα είναι 1.110 και ακόμη δεν εμφανίστηκε.
Δεν είναι κακό διαβάζουν και τα σχόλια όσο γίνεται περισσότεροι και όσοι θέλουν να συνδιαλέγονται.
Κέρδος έχουμε από τον ευπρεπή διάλογο .
Όλα καλά θα πάνε, κ. Σαββίδη. Μην ανησυχείτε.
Πρέπει να γίνουν πολλά στη χώρα και σε τομείς όπου το club είναι κλειστό (βλέπε Δικαιοσύνη) και άβατο (Παιδεία). Μιλάμε για άτομα τώρα (Δικαστές) όπου όχι μόνο δε χτυπάνε κάρτα (όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος), αλλά παίρνουν τις υποθέσεις στο σπίτι και όποτε έχουν κέφια, ας πούμε. Προβλέπω μετά από ανασχηματισμό να μπει κάποιος και να τους στρώσει (Γεραπετρίτης?), διότι ο Φλωρίδης δε βλέπω να καταφέρνει τίποτα.
Αντίστοιχα ο Πιερρακάκης έχει να αντιμετωπίσει καθηγητές Πανεπιστημίων που ανάθεμα κι αν καταλαβαίνει κανείς τι είδους διδακτικό (?) ή ερευνητικό (?) έργο παράγουν. Ποια είναι η διασύνδεση Πανεπιστημίων και επιχειρήσεων στην Ελλάδα; Μπήκα τις προάλλες σε sites Πανεπιστημίων της Μεγάλης Βρετανίας να δω τι γίνεται με τα μεταπτυχιακά στο AI (μια και έχω κάνει εκεί) και βλέπω στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στα sandwitch courses το 2ο έτος να γίνεται σε χώρες όπως ΗΠΑ, Σιγκαπούρη, Αυστραλία κλπ. Τι να συγκρίνουμε τώρα με το Ελλαδιστάν, να πούμε.
Στην παιδεία δεν αρκεί η ψηφιοποίηση, εδώ έχουμε μπάχαλα, μη-αξιολόγηση, επαγγελματίες συνδικαλισταράδες παντού, απουσία security (!!) άκουσον-άκουσον που να το πεις αυτό στον υπόλοιπο πλανήτη και δε θα σε πάρουν με τις πέτρες, ότι δηλ μπαίνει όποιος θέλει ότι ώρα θέλει στο Πολυτεχνείο και στήνει ένα αυτοσχέδιο πάρτι με φούντα Αμαλιάδας, τι να πει κανείς για το συνάλλαγμα που χάνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, με Κύπρο επίσης?!
Είναι οι 2 τομείς όπου αν γινόταν, θα ήθελα να αναλάβει προσωπικά ο Μητσοτάκης. Στα υπόλοιπα δεν φοβάμαι, θα γίνουν πολλά βήματα προς την κατεύθυνση της ψηφιοποίησης των διαδικασιών του κωλο-δημοσίου, ΒΟΑΚ, Γραμμή 4 μετρό Αθήνα, ασφάλεια (Μηταράκης), πολιτική προστασία (Κικίλιας), υγεία (Χρυσοχοΐδης) κλπ. Ο Δένδιας άνετος και λομπίστας, αλλά θα παίξει και recall στο ΥΠΕΞ επίσης, όταν χρειαστεί.
Επίσης, στα δύσκολα βάζεις Χατζηδάκη (εξαφάνισε τις εκκρεμείς συντάξεις), άρα είμαι αισιόδοξος για την οικονομία, αλλά και η ανεργία σύντομα θα πέσει κάτω από 10%, οπότε θα αρθούν οι μνημονιακοί περιορισμοί για αυξήσεις βάσει προϋπηρεσίας (νόμος του 2012).
Ως εκ τούτου κ. Σαββίδη, το ζητούμενο δεν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών του 2027, αλλά του 2031. Προβλέπω γύρω στο 47% η ΝΔ και γύρω στο 50% το 2035.
Σημαντικό: Μετά το 2030, θα έχουν αποχωρήσει και οι τελευταίοι αγράμματοι που δεν ξέρουν ούτε Αγγλικά, και χώθηκαν πριν τον νόμο Πεπονή με ένα τηλέφωνο στο κωλο-δημόσιο, οπότε θα μιλάμε για ένα άλλο δυναμικό που θα παίζει τους Η/Υ στα δάχτυλα, γλώσσες κλπ.
Όσο για τη Βουλή, καλά να είμαστε μέχρι τότε και θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές live με τα πτώματα της αντιπολίτευσης.
Αυτά.
Την Κυριακή των εκλογών η Τσαπανίδου διαμαρτυρήθηκε στον Χατζηνικολάου για σάτυρα που έγινε από τον Ζαχαράτο και την αφορούσε. Ο Ζαχαράτος απάντησε “ότι δίνεις παίρνεις πίσω”, ενώ ο λαός λέει “όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται”.
Πάντα επίκαιρα τα λόγια του μεγάλου ποιητή Ανδρέα Κάλβου: Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία.