14/8/1974
Αντίσταση μέχρις εσχάτων στη Λευκωσία.
Η διαταγή του Ταγματάρχη Αλευρομάγειρου ήταν λακωνική: “Μείνετε στις θέσεις σας. Σταματήστε τα άρματα με οτιδήποτε. Με τα σώματα σας. Φτάνει να σταματήσουν”.
Στην περιοχή της πρωτεύουσας διεξήχθησαν οι σφοδρότερες μάχες του <<Αττίλα 2>>. Στη Λευκωσία οι τούρκοι δεν στάθηκαν ικανοί να προχωρήσουν, ενώ στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ υπέστησαν σημαντικές απώλειες.
Τη Δυτική Λευκωσία υπερασπίστηκε το 336 Τάγμα Επιστράτων με διοικητή τον Ταγματάρχη Δημήτρη Αλευρομάγειρο από το Αγρίνιο.
Η δύναμη του Τάγματος ξεπερνούσε τους 850 άνδρες, οι οποίοι ήταν έφεδροι από την Αμμόχωστο. Η δύναμη αυτή εκτεινόταν σε ένα μεγάλο μέτωπο τεσσάρων χιλιομέτρων, το οποίο ξεκινούσε από την οδό Λήδρας, εκεί όπου εντοπίζεται το εμπορικό κέντρο της Λευκωσίας, κάλυπτε το προάστιο Άγιος Παύλος και κατέληγε στο ανατολικό άκρο του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ.
Το πρωί της 14ης Αυγούστου οι τούρκοι ξεκίνησαν την επίθεση. Χρησιμοποίησαν πληθώρα όλμων, ενώ η αεροπορία τους σφυροκοπούσε τις ελληνικές θέσεις.
Ο Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος περιέτρεχε το μέτωπο του τάγματος στην πρώτη γραμμή δίνοντας οδηγίες και εντολές για άμυνα μέχρις εσχάτων.
Μέχρι το βράδυ, οι απώλειες των τούρκων ανήλθαν σε 60 νεκρούς και πολλαπλάσιο αριθμό τραυματιών.
Την επομένη, 15 Αυγούστου, οι αμυνόμενοι δέχθηκαν εκ νέου αλλεπάλληλες επιθέσεις, τις οποίες απέκρουσαν δίχως να υποχωρήσουν. Στις 15.00 οι τούρκοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν ρήγμα ανάμεσα στο 336 Τάγμα και την ΕΛΔΥΚ, επελαύνοντας με άρματα.
Το ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) απέστειλε προς αντιμετώπιση τους τρία άρματα Τ-34, τα οποία έβαλλαν κατά των τουρκικών αρμάτων με αποτέλεσμα αυτά να υποχωρήσουν. Τα Τ-34 παρέμειναν εκεί έως τις 21.00, ώστε να αποκλεισθεί περίπτωση νέας επίθεσης των τούρκων κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η περιοχή καλυπτόταν από λόχο 100 ανδρών υπό τον Κύπριο ανθυπολοχαγό Αντώνη Καρρά.
Αυτός ανέφερε τηλεφωνικά στον Ταγματάρχη Αλευρομάγειρο ότι τα τουρκικά Μ-48 πλησίασαν στα 200 μέτρα και κατευθύνονταν εναντίον τους, ενώ οι ίδιοι εστερούντο αντιαρματικών.
Η διαταγή του Ταγματάρχη ήταν λακωνική: << Μείνετε στις θέσεις σας. Σταματήστε τα άρματα με οτιδήποτε. Με τα σώματα σας. Φτάνει να σταματήσουν>>.
Ο ανθυπολοχαγός Καρράς κλήθηκε στη συνέχεια να δώσει συντεταγμένες στο Πυροβολικό. Η πρώτη βολή προσέβαλε και κατέστρεψε ένα από τα άρματα των τούρκων, οι οποίοι υποχώρησαν. Το πυροβολικό της Εθνικής Φρουράς, με τα εύστοχα πυρά του συνέβαλε να παραμείνει η Λευκωσία ελεύθερη.
Στις 16 Αυγούστου οι τούρκοι εξαπέλυσαν νέα γενική επίθεση, πιεζόμενοι από τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, η οποία πλησίαζε. Το σχέδιο του εχθρού προέβλεπε κατάληψη της εντός των μεσαιωνικών τειχών παλαιάς πόλης της Λευκωσίας, του Αγίου Δομετίου και του Αγίου Παύλου.
Το 336 Τάγμα, υποστηριζόμενο από το 211 και από πυροβόλα της Εθνικής Φρουράς, αμύνθηκε σθεναρά και με αυτοθυσία. Ακόμα και οι άνδρες των πλέον προωθημένων φυλακίων του Αγίου Παύλου αρνήθηκαν να υποχωρήσουν.
Στο κέντρο του μετώπου αμύνθηκε ο 2ος λόχος του 336 Τάγματος, με επικεφαλής τον Κύπριο έφεδρο ανθυπολοχαγό Χρήστο Σολομή. Ήταν ένας τόιπος ιερός γι ͐ αυτούς, αφού εκεί, εντός των Κεντρικών Φυλακών της Λευκωσίας βρισκόταν ο χώρος που οι Κύπριοι αποκαλούν <<Φυλακισμένα Μνήματα>>. Εκεί είναι θαμμένοι οι ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι ή απαγχονίστηκαν από τους βρεττανούς αποικιοκράτες: ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Μιχάλης Καραολής κ.ά.
Ο Σολομής και οι 250 άνδρες του αμύνθηκαν σθεναρά και κράτησαν τις θέσεις τους, διαισθανόμενοι το ιερό τους καθήκον: οι τάφοι των ηρώων δεν έπρεπε να συληθούν από τους τούρκους.
Κύπριος αξιωματικός άλλου τάγματος, βλέποντας τις συνεχείς και κατά κύματα επιθέσεις των τούρκων, διέταξε τον ανθυπολοχαγό Σολομή να υποχωρήσει λέγοντας του χαρακτηριστικά ότι εάν παρέμενε εκεί, θα οδηγούσε τον εαυτό του και τους άνδρες του στο θάνατο. Ο Σολομής αρνήθηκε, ενω ένας λοχίας, του αποκρίθηκε:
<<Ούτε θέλουμε, ούτε έχουμε δικαίωμα να φύγουμε. Ακόμα κι αν υποχωρήσουν οι άλλοι, εμείς θα μείνουμε εδώ να γίνουμε λιώμα>>
Δεξιά του λόχου του Σολομή αμύνθηκε λόχος του 211 Τάγματος δύναμης 190 ανδρών. Ο λόχος κάλυψε την περιοχή του ξενοδοχείου <<Λήδρα Παλλάς>>, με επικεφαλής τον Ελλαδίτη υπολοχαγό Νίκο Λιγουδιστιανό. Οι τούρκοι επετίθεντο συνεχώς, ενώ οι όλμοι τους είχαν μετατρέψει τη γύρω περιοχή σε ερείπια. Δύο αξιωματικοί των κυανοκράνων του ΟΗΕ προέτρεψαν τον Λιγουδιστιανό να υποχωρήσει τονίζοντας του την αριθμητική και μη συγκρίσιμη υπεροχή των τούρκων. Εκείνος αρνήθηκε.
Οι συγκρούσεις μέσα στα σοκάκια της παλαιάς Λευκωσίας εξελίχθηκαν σε αιματηρές οδομαχίες, στις οποίες οι αντίπαλοι απείχαν μεταξύ τους ακόμη και 15 μόνον μέτρα. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Σπύρος Παπαγεωργίου,
<< το 336 Τάγμα Πεζικού αγωνίστηκε όσο πού λίγες μονάδες, η δε ζώνη ευθύνης του υπήρξε η μόνη περιοχή της Κύπρου στην οποία οι τούρκοι δεν ηδυνήθηκαν να εκτελέσουν τα σχέδια τους.
Τούτο επετεύχθη κατά μέγα μέρος χάρη στον Διοικητή του Τάγματος Δημήτριο Αλευρομάγειρο. Αυτός με την αποφασιστική του στάση κατά τις ώρες του θανάσιμου κινδύνου, ενέπνευσε στους αξιωματικούς και τους οπλίτες του τόση πίστη και θάρρος, ώστε μείνουν μαζί του και να αγωνιστούν μέχρι θανάτου.
Πάντως ο Ταγματάρχης είχε υπό τις διαταγές του εκλεκτό έμψυχο υλικό.
Το 336 Τάγμα υπέστη μεγάλες απώλειες, προκειμένου να διατηρήσει ελεύθερη την πρωτεύουσα. Οι συντηρητικότερες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 16-25 νεκρούς. Ο συγγραφέας Σπύρος Πα;παγεωργίου ανέφερε 60 νεκρούς, συμπεριλαμβάνοντας και τους ανοούμενους.
Ευριπίδης Μπίλλης
Υ.Γ. Από ένθετο πριν λίγα χρόνια στην Ελληνική εφημερίδα Έθνος, του Καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη
”Παντως ο Ταγματαρχης ειχε υπο τας διαταγας του εκλεκτο εμψυχο υλικο” σημειωνει και ο κ. Ευριπιδης Μπιλης. Ασφαλως αξιζει συγχαρητηριων και ο επικεφαλης του Ταγματος των εφεδρων ελληνοκυπριων κ. Αλευρομαγειρος-μικροβαθμος για δυναμη 850 ανδρων,αλλα κυριως-αυτη ειναι και η αριστερη,λαικιστικη εκδοχη των αγωνων( το ΟΧΙ το ειπε ο Μεταξας και Αρχιστρατηγος το 1940 ηταν μεν ο Παπαγος, αλλα ο λαος ειπε και το ΟΧΙ και μονος του ενικησε τον εχθρο)-αξιζουν συγχαρητηριων οι 850 λεοντοκαρδοι εφεδροι, την προελευση των οποιων θα θελαμε να μαθουμε (ησαν Μακαριακοι,η, αντιΜακαριακοι και σε τι ποσοστο). Το κειμενο αυτο εφερε στην δημοσιοτητα και τον Ελλαδιτη -υπολοχαγο τοτε,ζωη να εχει- Νικο Λιγουδιαστινο (δεν ειναι Αγρινιωτης, γιαυτο μαλλον δεν αναφερεται ο τοπος καταγωγης του)του 211 Ταγματος, που και αυτο ειχε εμπλακει στην αμυνα του Αεροδρομιου , που τελικως δεν κατελαβαν – Οι Τουρκοι-αντε οι γκριζοι λυκοι- γραφεται οτι μετανοιωνουν τωρα, που δεν κατελαβαν ολοκληρη την Κυπρο-. Εν τελει καλον θα ηταν οι συγγραφεις, που αναφερονται σε ιστορικα γεγονοτα να αναγραφουν τον ακριβη αριθμο των θυματων , των τραυματιων και των αγνοουμερνων, που συμφωνα με τις στρατιωτικη πρακτικη δηλωνονται μετα την μαχη, για πολλους και διαφορους λογους. Εξάλλου επεζησαν οι επικεφαλης , που μαλλον δεν ερωτηθησαν για αυτο το θεμα. Οσοι και να ειναι-εχουμε και τον αγνωστο στρατιωτη- αιωνια τους η μνημη , γιατι ειχαν μεθυσει με το αθανατο κρασι του ’21 και των τρισχιλιετων αγωνων του Ελληνισμου στην Μεση Ανατολη και την Ανατολικη Μεσογειο. Υ.Γ Μη ξεχασουμε οτι ΚΑΙ” το πυροβολικο της Εθνικης Φρουρας συνεβαλε να παραμεινει η Λευκωσια ελευθερη”, οπως υπογραμμιζει ο κ. Μπιλης.
Δυστυχώς δεν δόθηκε στην Κύπρο η ευκαιρία να αντιμετωπίσει την Τουρκία επί ίσοις όροις. Εκτός από την υπονομευτική στάση των Αμερικανών, Άγγλων και Εβραίων είχε απέναντι της και την εθνική μειοδοτική πολιτική και στρατιωτική Ελληνική ηγεσία της τότε εποχής.
Κυριε Φωτη, πως να δοθει στην Κυπρο -την και διαιρεμενη σε Μακαριακους και αντιΜακαριακους ΤΟΤΕ -η ευκαιρια, μετα το πραξικοπημα της 15ης Ιουλιου του 1974, που δεν ειχαμε κυβερνησεις σε Ελλαδα και Κυπρο;;;. Φανταζεστε τον αιφνιδιασμο των ενοπλων δυναμεων μετα απο αυτο το καταλυτικο συμβαν;;;. Τι δουλεια ειχαμε εμεις να ”ξυθουμε στην γκλιτσα του τσομπανη” και να πιστεψουμε ”στα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα -ας πουμε του κ.Κισινγκερ-;;; . Σπασιμο θελει το κεφαλι μας αγαπητε μου. Αν κατι πρεπει να παραδεχθουμε ειναι αυτο γιαυτην την περιπτωση ,οπως και για την περιπτωση της αποβασεως μας στην Σμυρνη τον Μαιο του 1919, που αλλοι μας πηγαν για να μας διωξουν απο την ελασσονα Ασια οριστικως ,υστρερα απο κοντα 3000 χρονια .
πως και ποτε βρεθηκε στην Κυπρο ο Αλευρομαγειρος τον Ιουλιο 1974 ?
Δέν πρόκειται να σου απαντήσει κανείς! Ό τύπος βρεθηκε σαν κομήτης εκεί. Αλλά ξαφνικά σε χρόνο ρεκόρ, ο Ταγματάρχης έγινε Στρατηγός!!!…