Ευθύμιος Πέτρου
Τα περιστατικά είναι αλλεπάλληλα. Με αποκορύφωμα την έκρηξη βομβών σε αποθήκευση στις εγκαταστάσεις της 111 Πτέρυγας Μάχης στην Αγχίαλο. Σε έναν σχηματισμό πρώτης γραμμής της Πολεμικής Αεροπορίας. Είχε προηγηθεί επεισόδιο την 2η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, όπου ένας μόνιμος υπαξιωματικός με 19 χρόνια προϋπηρεσίας βρέθηκε να καταδιώκει και να πυροβολεί τον διοικητή του. Και αυτό το περιστατικό σε μιαν επίλεκτη μονάδα του Στρατού μας. Μπορεί κάποιος, με περισσή ελαφρότητα, να χαρακτηρίσει τα δύο περιστατικά «μεμονωμένα». Δεν είναι. Είναι συμπτώματα παθογενειών.
Είναι εκδηλώσεις προβλημάτων που υποβόσκουν. Και το χειρότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να τα αγνοήσουμε ή να τα συγκαλύψουμε. Η στρατιωτική ηγεσία γνωρίζει πολύ καλά και τα συμπτώματα και τις παθογένειες. Και εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι τα έχει θέσει σε διαδοχικές Κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν αποφύγει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εξουσιοδοτήσουν την λύση των προβλημάτων. Πριν λίγα χρόνια η Κυβέρνησις έλαβε μιαν απόφαση απόφαση αυξήσεως της στρατιωτικής θητείας. Από εννέα μήνες πάλι σε εννέα! Πήγε στους 12 μήνες σε μονάδες των μετόπισθεν, αλλά ο Στρατός δεν είναι για να παραθερίζει στην Αθήνα. Είναι για να στελεχώνει τις μονάδες των πρόσω. Τότε είχε ανακοινωθεί ότι οι αποφάσεις ελήφθησαν με βάση τις εισηγήσεις των Γενικών Επιτελείων. Σοβαρά; Ήθελαν δηλαδή να πιστέψουμε ότι τα Γενικά Επιτελεία εισηγήθηκαν μιαν απόφαση που θα σημαίνει πως οι σχηματισμοί και οι μονάδες θα συνέχιζαν να είναι τραγικά υποστελεχωμένες; Ήθελαν δηλαδή να πιστέψουμε ότι ότι τα Γενικά Επιτελεία εισηγήθηκαν μια απόφαση που σημαίνει πως το στρατιωτικό προσωπικό θα συνέχιζε να αποσπάται από την κυρία αποστολή του και θα γινόταν πυροσβέστης, διασώστης ή εμβολιαστής;
Ευτυχώς είχαν παύσει οι στρατιώτες μας να παριστάνουν τους τροφοδότες και τους υπηρέτες δομών φιλοξενίας παρανόμων-μεταναστών, όπως τους είχε καταδικάσει η Κυβέρνησις του ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι όμως το βάρος είναι μεγάλο. Δεν θέλουμε να αναφερθούμε σε στοιχεία για τα ποσοστά στελεχώσεως των μονάδων, ακόμη και στην παραμεθόριο. Αρκούμεθα να επισημάνουμε ότι είναι απογοητευτικά. Τα γνωρίζει η στρατιωτική ηγεσία. Αλλά πέρα από την στρατιωτική θητεία, υπάρχει και το ζήτημα μιας γενικώτερης απογοητεύσεως των στελεχών. Και δεν είναι μοναδικό ζήτημα οι χαμηλές αποδοχές τους. Είναι και μια γενική απαξίωσις με την οποία βλέπουν να αντιμετωπίζονται από κυβερνητικά στελέχη. Η απογοήτευσις εκδηλώνεται δια των πολλών παραιτήσεων αξιωματικών κατά κύριο λόγο. Υπάρχει όμως και μια απαρέσκεια αναλήψεως θέσεων ευθύνης. Αυτό φαίνεται στο γεγονός ότι οι βάσεις για τις Σχολές Υπαξιωματικών είναι υψηλώτερες από τις βάσεις για τις Σχολές Αξιωματικών. Αφ’ ενός, όπως προαναφέραμε είναι το ζήτημα της αναλήψεως ευθυνών διοικήσεως, αλλά αφ’ ετέρου είναι και το γεγονός ότ η εξέλιξις ενός αξιωματικού μέχρι την ανωτάτη βαθμίδα είναι θεωρητική. Πολλοί καταλήγουν στον βαθμό του Συνταγματάρχου, τον οποίο φθάνουν και οι πλείστοι των υπαξιωματικών. Η πυραμίδα της διοικήσεως έχει διαστρεβλωθεί.
Αυτή η κατάστασις αντιμετωπίζεται μόνον με σοβαρή αναδιοργάνωση που θα αποκαταστήσει το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων. Και μέρος αυτής της αναδιοργανώσεως πρέπει να είναι η αύξησις της θητείας στους 18 μήνες. Αμέσως και χωρίς μεταβατικές περιόδους. Και για να το θέσουμε με όρους πολιτικής, τώρα που η Κυβέρνησις έχει νωπή εντολή. Οι πρώτοι έξη μήνες είναι καθοριστικοί για ολόκληρη την τετραετία. Οι «τομές» πρέπει να γίνουν τώρα. Αλλιώς δεν θα γίνουν ποτέ. Με μιαν αύξηση της θητείας θα βελτιωθεί η στελέχωσις μονάδων και σχηματισμών. Επειδή δεν υπάρχουν κληρωτοί στρατιώτες δεν μπορούσε η 111 Πτέρυγα Μάχης να κάνει αποψιλώσεις ώστε να τηρηθούν οι ζώνες πυρασφαλείας και να μην φθάσει η φωτιά στις βόμβες, οι οποίες ήσαν κανονικώς εν αποθέσει.
Επειδή δεν υπάρχουν κληρωτοί στρατιώτες τα αλλότρια έργα επιβαρύνουν τόσο πολύ τα μόνιμα στελέχη, ώστε να φθάσει ένας επαγγελματίας στρατιώτης να στραφεί κατά του διοικητού του. Επειδή δεν υπάρχουν κληρωτοί στρατιώτες έχει απωλεσθεί η έννοια της ιεραρχίας και στις μονάδες όλοι τα κάνουν όλα, με επιτπώσεις στην διοίκηση και στην πειθαρχία. Και το ερώτημα είναι, μπορεί αυτός ο Στρατός, όπως είναι σήμερα να αντιμετωπίσει μια κρίση, ή ακόμη περισσότερο ένα πόλεμο; Την ώρα της κρίσεως δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες. Ούτε περιθώρια για συγκαλύψεις. Για αυτό και δεν πρέπει να φθάσουμε εκεί. Είμαστε μια χώρα, ο Στρατός της οποίας φρουρεί εθνικά σύνορα. Η διεθνής πρακτική και η στρατιωτική επιστήμη διδάσκουν ότι αυτό το έργο το επιτυγχάνουν εθνικοί Στρατοί στελεχωμένοι από κληρωτούς στρατιώτες.
Οι επαγγελματικοί Στρατοί, όπως ο Αμερικανικός και ο Βρεταννικός είναι για υπερπόντιες εκστρατείες. Δεν είναι υποδείγματα για την Ελλάδα. Θα μπορούσαν να υπάρχουν συγκεκριμένες επαγγελματικές μονάδες για να αναλαμβάνουν την ελληνική συμμετοχή σε διεθνείς αποστολές που και αυτή πρέπει να αυξηθεί αν θέλουμε να παίζουμε ρόλο στην παγκόσμια σκακιέρα. Επιπροσθέτως, όταν υπάρχουν στρατιώτες, θα αποκατασταθεί το κύρος και του υπαξιωματικού και του αξιωματικού. Η ιεραρχία θα ομαλοποιηθεί. Και τότε θα μπορεί ο Στρατός να κάνει και την κοινωνική του προσφορά με άνεση και όχι εις βάρος της αποστολής του. Αυτόν τον Στρατό θέλουν οι πολίτες. Αυτόν τον Στρατό θέλουν τα στελέχη. Αυτόν τον Στρατό θέλει η στρατιωτική ηγεσία.»
ΕΣΤΙΑ
Η μόνη φράση του άρθρου που ”δεν σηκώνει συζήτηση” είναι ότι
”η πυραμίδα της διοικήσεως έχει διαστρεβλωθεί” και γνωρίζουμε ή μπορεί να μάθουμε πότε και από ποιους διαστρεβλώθηκε .
Να μην έπαιξαν ρόλο ”τα δικαιώματα του φαντάρου ” και ο συνδικαλισμός;;;.
Για την στράτευση , -η οποία καλά θα ήταν να επανέλθει μέχρι και στην 2ετία- μόνο ένα μέτρο (δοκιμασμένο στην Κύπρο) θα έχει αποτελεσματικότητα.
Όλοι οι απόφοιτοι των Λυκείων -επιτυχόντες ή αποτυχόντες στα ΑΕΙ -πρώτα να εκτελούν την στρατιωτική τους θητεία -και στη συνέχεια να φοιτούν και να αποφοιτούν και να συνεχίζουν τα πολλά μεταπτυχιακά και διδακτορικά , όπως κάνουν οι περισσότεροι ώρα για να αποφύγουν την στράτευσή τους.
Βλέπετε επέλεξε μια κυβέρνηση ,πριν 40 χρόνια ότι τα ελληνόπουλα πρώτα θα σπουδάζουν -μερικά και ισοβίως- και στη συνέχεια θα στρατεύονται ή μετά τα 35 χρόνια -ως άχρηστα για στρατιωτικές υποχρεώσεις- θα πληρώνουν ”για να παίρνουν απολυτήριο του στρατού” και αυτό κάνουν αγαπητέ κύριε Πέτρο Ευθυμίου που θέλετε -όπως και εγώ- άλλο στρατό ,άλλη αστυνομία και άλλη πυροσβεστική υπηρεσία.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ (ΑΛΛΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ)-ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ- ΟΠΟΤΕ ΜΕΝΕΙ -ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ -ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΙΓΑ,ΣΙΓΑ Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ”ΕΝΣΤΟΛΩΝ” ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης.
Όταν η ΣΣΕ έχει βάση 12.200 μόρια υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Η ευθύνη διαχρονικά τεράστια της στρατιωτικής ηγεσίας που έκλεισε τα μάτια στο πρόβλημα και έδειχνε την πολιτική ηγεσία ως υπεύθυνη. Τα ίδια ελαφρώς καλύτερα σε ναυτικό και αεροπορία. Τι έκαναν ο Φλώρος, ο Χριστοδούλου, ο Αποστολάκης, ο Στεφανής, ο Καμπάς κ.λπ. Μάλλον προετοίμαζαν την πολιτική τους καριέρα και άφησαν την στελέχωση στους αδιάφορους πολιτικούς.
Η λύση είναι ο επαγγελματικός στρατός. Οι νέοι δεν έχουν όρεξη να υπηρετήσουν και μία θητεία αγγαρεία είναι χειρότερη από τη μη στράτευση.
Ψάχνουν με ημίμετρα να κρατήσουν τη θητεία, το βάρος πέφτει στους αξιωματικούς και τους μόνιμους υπαξιωματικούς και για αυτό οι αξιωματικοί παραιτούνται και οι υπαξιωματικοί τρέχουν στον συνδικαλισμό και στις θέσεις μη ευθύνης.
Μακάρι να μην χρειαστεί αλλά αν απαιτηθεί θα βγουν πολλές παθογένειες και όχι μόνο οι πλημμέλειες των αποψιλώσεων.
Το ”σινάφι”, φίλοι (κατ’ευφημισμό αδιάφοροι),το άλλοτε ισχυρό Σώμα των Αξιωματικών, το οποίο -και όσο αριθμητικώς – παραμένει πιστό στον όρκο του θα σώσει την κατάσταση .
Οι Ένοπλές Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας αποτελούν το Άγιο όρος του Έθνους και το Άγιο Όρος της Ελληνορθοδοξίας το σώζουν μόνον οι μοναχοί και κανείς άλλος.
ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΥΧΗ ΑΓΑΘΗ (ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ) ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ , ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ .
Τους υποψηφίους κληρωτούς στρατιώτες και την Ελληνική κοινωνία τους ρωτήσατε αν θέλουν να πάμε πίσω στο 1960;
Μπορείτε να μας πείτε σε ποια κράτη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ υπάρχει υποχρεωτική θητεία και πόση;
Τον κληρωτό για όλες τις δουλειές ψάχνεται;
Επειδή και εσείς και εγώ ”ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ” και την αγαπάμε γνωρίζουμε ότι η -αχ Πατρίδα μας γλυκιά- προς Βορρά έχει σύνορα με χώρες που μέχρι το 1990 ως κομμουνιστικές” ήθελαν να την πάρουν ” και προς Ανατολάς έχει τον προαιώνιο (από το 1071 μ. Χ ) τύραννο του έθνους μας την Τουρκία ,αν έχετε παιδί που δεν στρατεύτηκε , να του θυμίσετε ότι η Ελλάδα δεν είναι Λουξεμβούργο ή Ολλανδία , -που ούτε τον Χίτλερ πολέμησαν- και να επιστρέψει για να υπηρετήσει την Πατρίδα, όπως ο γιος του σημερινού πρωθυπουργού και πολλών άλλων Ελλήνων .
Στην Τουρκία η υποχρεωτική θητεία είναι 6 μήνες με ευνοϊκούς όρους εξαγοράς πέντε μηνών για τους αποφοίτους πανεπιστημίων
Οι Τούρκοι βασίζονται όπως όλοι οι σύγχρονοι στρατοί στον επαγγελματικό στρατό (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, οπλίτες).
Στην Ελλάδα του μαζί τα φάγαμε, έφαγαν τα λεφτά και ψάχνουν σκαπανείς κληρωτούς να φυλάνε τα σύνορα και να κάνουν αποψιλώσεις.
Κρίμα να γράφονται τέτοιες απόψεις το 2023.
“όπως όλοι οι σύγχρονοι στρατοί”
Τότε ο στρατός τού Ισραήλ μάλλον δεν είναι σύγχρονος, αφού διατηρεί υποχρεωτική τριετή στρατιωτική θητεία για τούς άνδρες και διετή για τις γυναίκες. Είχα την εντύπωση ότι οι Ισραηλινοί κάτι καταλαβαίνουν από στρατό. Φαίνεται ότι έκαμα λάθος.
Το Ισραήλ βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση συνεχώς από το 1949 μέχρι και σήμερα και τελεί υπό επίθεση με το ΙΡΑΝ. Αν το όνειρο μας είναι να γίνουμε Ισραήλ (εμπόλεμο με τους γείτονες και άλλους) τότε να το πουν ξεκάθαρα οι κυβερνώντες και όχι πλαγίως να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη με αύξηση της θητείας.
Πρώτον και κύριον δεν κατάλαβες τι έγραψα. Διάβασε προσεκτικά το σχόλιό μου και θα δεις πού ακριβώς απαντώ.
Δεύτερον, είμαστε συνεχώς υπό τουρκική απειλή, άρα αυτό το “Αν το όνειρο μας είναι να γίνουμε Ισραήλ (εμπόλεμο με τους γείτονες και άλλους)”, είναι μάλλον άτοπο. Δεν είναι αυτό το όνειρό μας, ούτε το όνειρο κανενός λαού, φαντάζομαι. Αλλά μάς το επιβάλλουν, όπως και στο Ισραήλ.
Γράφε πιο προσεκτικά και σοβαρά.
Η σύγκριση του Ισραήλ με την Ελλάδα δεν είναι σοβαρή αλλά ατυχής.