της Άννας Κωνσταντινίδου*
Μία αποτίμηση της χρονιάς που μας πέρασε για την Ελλάδα, τι προσδωκούμε από το 2022 και κατά πόσο αυτά που συνέβησαν στην πλατεία Συντάγματος την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς μπορεί να διαμορφώσουν μία κοινωνική συνθήκη.
Αναμφισβήτητα, το 2021 αποτέλεσε μία διπλωματική συνέχεια του 2020 και των επιτυχιών που είχαμε σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής.
1.-Η περαιτέρω αναβάθμιση των σχέσεών μας με αραβικές χώρες είναι ένα γεγονός
αναμφισβήτητο, παρά το γεγονός ότι κάποιοι ερμήνευσαν τη συνεργασία μεταξύ ΗΑΕ και Τουρκίας ως μία συνθήκη που θα επέφερε πλήγμα στην ήδη συνομολογημένη από το 2020 ελληνο-εμιρατιανή συμφωνία, ωστόσο διαψεύστηκαν σε μεγάλο βαθμό, καθώς είχαμε εξηγήσει σε προηγούμενο άρθρο ότι στόχευε καθαρά στον πρωτογενή τομέα (κυριότατα) και πιο συγκεκριμένα στην εισαγωγή προϊόντων του.
2.-Συγχρόνως δε, οι δύο αμυντικές Συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ ενδυνάμωσαν αναμφισβήτητα το ρόλο μας ως χώρας στη γεωγραφική περιοχή μας, αποδεικνύοντας, εκτός των άλλων, το πόσο σημαντική είναι η Ελλάδα για τα συμφέροντα των δύο αυτών υπερδυνάμεων.
3.-Παράλληλα δε, και ίσως το πιο ξεχωριστό γεγονός που αναδεικνύει ότι το ελληνικό κράτος αναδιαμορφώνει το διπλωματικό και πολιτικό προφίλ του, ενισχύοντας την ισχύ του, ώστε να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο ανάμεσα στις χώρες – παίχτες του Διεθνούς Συστήματος ήταν η αγορά είκοσι τεσσάρων πολεμικών αεροσκαφών Rafale και τεσσάρων φρεγατών Belhara, και οι δύο αγορές από τη γαλλική, αμυντική βιομηχανία, ενώ στον άμεσο σχεδιασμό (μέσα στο 2022) υφίσταται η πρόσκτηση κορβετών για το ελληνικό ΠΝ.
4.-Φυσικά, η συμμετοχή μας σε διεθνή fora που αφορούν τις εξελίξεις στην περιοχή μας με ειδικό μάλιστα ρόλο, όπως συνέβη για την επόμενη ημέρα στη Λιβύη, καθώς και οι τετραμερείς και τριμερείς συναντήσεις με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Κύπρου, της Αιγύπτου και του Ισραήλ υποδηλώνουν, ότι η χώρα μας βρίσκεται σε ένα μονοπάτι ιδιαίτερα σημαντικό που όσο επιδιώκει η ίδια αναβαθμισμένο ρόλο, μπορεί να τον κερδίσει. Παράλληλα δε, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι επεκτάθηκαν τα χωρικά ύδατά μας στο Ιόνιο.
5.-Και πριν τρεις μέρες ανέτειλε ένα νέο έτος. Οι προσδοκίες μας δεν σταματούν και δεν θα πρέπει να σταματήσουν στα σταθερά βήματα διπλωματικής εξωστρέφειας που κάναμε από το 2020 και μετά. Αντίθετα, το 2022 είναι ένα ακόμη έτος επετειακής μνήμης για τον Ελληνισμό, μετά τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση που γιορτάσαμε το 2021. Το 2022 αποτελεί εθνικό ορόσημο μετά την προσφυγιά που βίωσε το 1922 μέρους του Ελληνισμού από τη γενέθλια γη του, τη γη του Πόντου και της Μικρά Ασίας.
6.-Και είναι η ώρα, που οτιδήποτε άλλο θα είναι ένα κενό και ανούσιο ιστορικό μνημόσυνο, παρά η δικαίωση της Ιστορίας των Ελλήνων θα είναι τώρα, που θα μνημονεύσουμε τα εκατό χρόνια από τον ξεριζωμό, και θα έλθει μέσα από επίσημη διεκδίκηση από την Ελληνική Διπλωματία της διεθνούς αναγνώρισης των γενοκτονιών μας (Ποντιακή και Μικρασιατική Γενοκτονία) και την επαναφορά της Αγίας Σοφίας στο πρότερο θεσμικό καθεστώς της.
Η Ελλάδα οφείλει για την ιστορική της μνήμη όχι μόνο να προστατεύσει το πολιτισμικό
απόθεμά της μέσα από εκδηλώσεις μνήμης, αλλά το βίωμα της Γενοκτονίας που είχε υποστεί ένα σημαντικό μέρος του Ελληνισμού να το κοινωνήσει με εκκωφαντικό τρόπο στη Διεθνή Διπλωματία. Είναι το πλήρωμα του χρόνου.
Συγχρόνως, η Εξωτερική Πολιτική μας με μία τέτοια ενέργεια, της διεκδίκησης της ιστορικής μας δικαίωσης, θα δώσει το μήνυμα σε εχθρούς και φίλους ότι η Ελλάδα περιφρουρεί οτιδήποτε θεωρεί ζωτικό συμφέρον. Και ένα τέτοιο είναι η Ιστορία της, καθώς και η Ιστορία και το μέλλον της Κύπρου. Γιατί όλα αυτά συνθέτουν, αυτό που αποκαλούμε Ελληνισμό.
7.-Και δεν είναι ότι θα δοθεί ένα μήνυμα μόνο στο εξωτερικό, αλλά κυρίως στο εσωτερικό, την ελληνική Κοινωνία, η οποία μετά τη δεκαετή, οικονομική κρίση ήρθε αντιμέτωπη με την υγειονομική πανδημία και με μέτρα που την εξουθένωσαν, αισθανόμενη, ως εκ τούτου έντονα πιεσμένη. Και φυσικά τα μέτρα πρόληψης αφορούν μόνο το κοινωνικό καλό και μόνο κάτω από το πλαίσιο αυτό οφείλουμε να τα εκλαμβάνουμε, ώστε να βγούμε από αυτή τη μέγγενη που ονομάζεται πανδημία και κρατάει εγκλωβισμένες τις Κοινωνίες σε διεθνές επίπεδο. Ωστόσο, οι Έλληνες αισθάνθηκαν περισσότερο εγκλωβισμένοι ή πιο σωστά παραπονεμένοι, βλέποντας μέσα από κοινωνικά δίκτυα, τον προκλητικό τρόπο που πακιστανικής καταγωγής μετανάστες γιόρταζαν ανενόχλητοι στην πιο κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας του Ελληνικού Κράτους τον ερχομό του νέου έτους.
8.-Η Κυβέρνηση είναι αναγκαίο να δράσει άμεσα απέναντι σε αυτό το όνειδος που συνέβη το βράδυ της Παρασκευής στην πλατεία Συντάγματος, καθώς δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα μίας υγειονομικής βόμβας που θα έχει να διαχειριστεί, αλλά μίας κοινωνικής βόμβας.
Και αυτό γιατί ακραίες οργανώσεις, κοινωνικές και πολιτικές, είναι πολύ εύκολο με πρόσχημα την πανδημία και εκμεταλλευόμενες την απογοήτευση του Έλληνα από τα φαινόμενα κρίσης που τον χτυπούν εδώ και μία δεκαετία, να τον βάλουν σε μονοπάτια που μόνο η ελληνική κοινωνία δεν θα βγει κερδισμένη.
Γιατί αυτές τις μεταναστευτικές ομάδες που ζουν στην Ελλάδα, κάποιες εκ των οποίων χρησιμοποιεί το τουρκικό κράτος ως δούρειο ίππο, είναι σίγουρο ότι με τον ανάλογο ρόλο τις χρησιμοποιούν ή θα τις χρησιμοποιήσουν και ακραία εξτρεμιστικά άτομα, προκειμένου να πλήξουν την ελληνική κοινωνία, διχάζοντάς την και ως εκ τούτου, επιφέροντας άμεσο (και αναπάντεχο) κέρδος στους μη φίλους της Ελλάδας. Γιατί μια βαθειά διχασμένη Ελλάδα είναι ό, τι πιο επικίνδυνο.
Η Ελληνική Πολιτεία φυσικά και πρέπει να αποδεικνύει με πράξεις ότι είναι ένα Κράτος που εναρμονίζεται με το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα όσον αφορά τους πληθυσμούς που φιλοξενεί, ωστόσο οφείλει το 2022 να ενισχύσει την εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη προς αυτήν,δείχνοντας πρώτα και κυρίαρχα, ότι για να προσεγγίσει ως Κράτος το ξένο, πρέπει πρώτα να έχει διαμορφώσει τις συνθήκες, ώστε ο Έλληνας πολίτης να αισθάνεται ασφάλεια και εμπιστοσύνη απέναντι στους Θεσμούς.
*Η Δρ. Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός-Διεθνολόγος.
