Του Στράτου Σιμιτζή
Η Θεσσαλονίκη πράγματι έγινε φτωχότερη όπως έγραφε σε κύριο τίτλο εφημερίδα της πόλης.
Φτωχότερη γιατί ο Γιάννης Μπουτάρης και γενικά η οικογένεια Μπουτάρη, υπήρξαν εμβληματικά πρόσωπα για την Θεσσαλονίκη.
Παραδοσιακός οινοποιός με τεράστια ιστορία και παράδοση στο χώρο του κρασιού, ως πρωτοπόρος οδήγησε την ελληνική οινοποιία σε διεθνή μονοπάτια λειτουργώντας ταυτοχρόνως και ως πρεσβευτής.
Η προσωπικότητά του στην οινοποιία, τον έφερε στην αχανή Κίνα, όπου εισήγαγε για καλλιέργεια ειδικές ποικιλίες αμπελώνων.
Όμως δεν υστέρησε και στα κοινά. Η αγάπη του για τη γενέθλια πόλη, τον οδήγησε στο ύπατο αυτοδιοικητικό αξίωμα του δημάρχου.
Παρά τα περιορισμένα κονδύλια της Δημοτικής Αρχής επί δημαρχίας του εκτελέστηκαν πολλά μικρής εμβέλειας κυρίως, αλλά πολύ χρήσιμα έργα.
Πεζοδρομήσεις, εξωραϊσμός αστικών περιοχών, διαπλατύνσεις, δεντροφυτεύσεις, διανοίξεις – που οι περίοικοι και εμπλεκόμενοι εξετίμησαν δεόντως, μια και έδιναν λύσεις σε χρονίζοντα ζητήματα.
Όμως, δεν έμεινε απαθής και αδιάφορος στα ζητήματα του περιβάλλοντος και της φύσης. Ενίσχυσε δραστηριότητες και κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Ενίσχυσε ακόμη φιλοζωϊκές δραστηριότητες, ενώ προσωπικά ηγήθηκε του Αρκτούρου, για την προστασία της άρκτου.
Ζωηρό και έμπρακτο υπήρξε το ενδιαφέρον του Γιάννη Μπουτάρη για τα αθλητικά δρώμενα στην πόλη.
Κύριος χορηγός και αιμοδότης του ιστορικού ποδοσφαιρικού συλλόγου ΑΡΗΣ, του οποίου ήταν ένθερμος οπαδός και φίλος χωρίς να είναι αμέτοχος στις αθλητικές δραστηριότητες.
Ως άνθρωπος είχε και εκείνος τις ιδιορρυθμίες του. Μιλούσε ευθέως, χωρίς περιστροφές, ότι κι αν έλεγε. Συνδύαζε τις ιδιότητες του λαϊκού ευπατρίδη. Ήταν και του σαλονιού και του λιμανιού.
Με την απώλειά του η Θεσσαλονίκη είναι πράγματι φτωχότερη.
Έφυγε ένας από τους τελευταίους ευπατρίδες της Θεσσαλονίκης.
«Παρακολουθεί και είναι έτοιμος να επέμβει»
Του Στράτου Σιμιτζή
Είναι πλέον ή βέβαιον πως ο Αλέξης Τσίπρας ολοένα και θα πυκνώσει τις δημόσιες εμφανίσεις του, προκειμένου τελικά να εφαρμόσει το σχέδιό του, γιατί μόνον ένας άπειρος περί τα πολιτικά και αφελής θα πίστευε πως σε τέτοια παραγωγική ηλικία θα εγκατέλειπε οποιαδήποτε σχέση με την πολιτική.
Μάλιστα, σήμερα ένας λόγος παραπάνω να ετοιμάζει την επάνοδό του στην ενεργό πολιτική δράση όταν διαπιστώνει ότι το κραταιό κόμμα που άφησε έχει τριχοτομηθεί και έπεται συνέχεια.
Θα επιχειρήσω μια λίγο τολμηρή προσέγγιση.
Ο Αλέξης Τσίπρας, άνθρωπος νέος, δυναμικός και πανέξυπνος είναι πολύ πιθανόν να περιμένει να γίνει παράκλητος απ’ όλους αυτούς τους εν δυνάμει αρχηγίσκους που διέλυσαν την άλλοτε κραταιά παράταξη. Και ένας Θεός ξέρει πόσο άσχημα θα αισθάνεται ως ιδρυτής και ηγέτης, όταν διαπιστώνει τα χάλια στα οποία βρίσκεται.
Σε αυτή τη φάση ο Αλέξης Τσίπρας θα παρεμβαίνει όποτε κρίνει αλλά θα τελεί σε μόνιμη εγρήγορση για να επανεμφανιστεί ως σωτήρας.
Όλα αυτά είναι εκτιμήσεις και σκέψεις, που όμως έχουν μεγάλη πιθανότητα να υλοποιηθούν γιατί κάπως συμβαίνει στην πολιτική ζωή. Και ο Αλέξης Τσίπρας θα χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή γιατί έχει αυτή την δυνατότητα. Άλλωστε με ποιον επίδοξο ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκριθεί;
Είναι βέβαιο πως μόλις εκδηλωθεί θα παραμερίσουν και θα υποταχθούν όλοι.
Ίδωμεν! Τα πράγματα όμως αυτό δείχνουν.
«Κοντός ψαλμός αλληλούϊα»
Του Στράτου Σιμιτζή
Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, έμειναν έκπληκτοι από την καθολική εκλογική επικράτηση του Ντόναλντ Τράμπ.
Έχουν ένα ελαφρυντικό. Τους παραπλάνησαν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων με τις αλλοπρόσαλλες προβλέψεις τους και τα ρευστά προγνωστικά τους.
Ο Αμερικανός για ένα κυρίως ενδιαφέρεται. Το δολάριο και πως θα το αποκτήσει.
Και από τους δύο υποψηφίους μόνο ο Τράμπ θα μπορούσε να εγγυηθεί. Άλλωστε είχε δώσει δείγματα γραφής κατά την πρώτη θητεία του στο ύπατο αξίωμα των ΗΠΑ.
Μάλιστα η επιβεβαίωση ήρθε κατά τον πιο θεαματικό τρόπο.
Την επόμενη κιόλας της εκλογής του Ντόναλντ Τράμπ, οι δείκτες των χρηματιστηρίων χτύπησαν οροφή. Νέα ιστορικά υψηλά για DOW Jones και τα άλλα.
Άραγε πρέπει να πούμε κάτι άλλο; Τα πράγματα είναι απλά. Οι περισπούδαστες και βαθυστόχαστες αναλύσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων θα τις αφήσουμε σε αυτούς που αρέσκονται σε …πρασινάδες και μπαρούφες.
«Κοντός ψαλμός αλληλούϊα».
«Οι μικρόψυχοι και μεμψίμοιροι δεν θα λείψουν»
Του Στράτου Σιμιτζή
Η Θεσσαλονίκη προετοιμάζεται να εγκαινιάσει ένα ιστορικό έργο. Το μετρό της.
Μεγάλες στιγμές για την πόλη που έχει ιστορία δύο χιλιάδων τριακοσίων τριάντα εννέα χρόνων συνεχούς ροής όπως σημειώνει ο διαπρεπής ιστορικός καθηγητής Απόστολος Βακαλόπουλος.
Παρ’ όλα αυτά οι μικρόψυχοι πικρόχολοι πάντοτε θα υπάρχουν.
Κάτι τέτοιες φωνές ακούγονται και παραληρούν «Τι το ήθελε το μετρό η Θεσσαλονίκη, δεν είναι δα και τόσο μεγάλη πόλη.. Τόση φασαρία, τόση αναστάτωση δεν άξιζε η πόλη..» Λένε..
Αυτοί που τόσο νοιάζονται για την πόλη, δεν σκέφτονται πόσοι Έλληνες βρήκαν δουλειά και απασχόληση, πόσοι θα βρουν μόνιμη απασχόληση και πόσο θα απαλλαγεί η πόλη από τον βραχνά του κυκλοφοριακού φόρου που αγγίζει το χαώδες;
Όσο για το μέγεθος της πόλης, η Βαρκελώνη είναι πολύ μικρότερη της Θεσσαλονίκης και διαθέτει μετρό με δέκα γραμμές.
Μικρόψυχα ανθρωπάκια!
Μήπως γκρινιάζετε γιατί το μετρό το έπιασε ζεστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το κάνει έργο; Μήπως αυτό σας ενοχλεί;
Θα σας περάσει.
Ευτυχώς οι Θεσσαλονικείς θα συμμετάσχουν ολόθερμα στο πανηγυρικό χαρακτήρα που θα δώσει στα εγκαίνια του μετρό η Κυβέρνηση. Γιατί για εκείνους θα είναι μια μεγάλη κατάκτηση, ένας ιστορικός σταθμός στην μακραίωνη ιστορία της πόλεως.
