των Jean-Thomas Lesueur και Cyrille Dalmont του Ινστιτούτου Τόμας Μουρ.

[Μας είπαν ότι ο Ομπαν κατάργησε τη Δημοκρατία με τις έκτακτες εξουσίες που απέκτησε για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού – καταργούνται στο τέλος του μήνα – αλλά, να, που στην πρωτεύουσα των «Φώτων» πέρασε ένας νόμος που θυμίζει…σοβιετία! Ποινικοποιούνται οι αναρτήσεις με περιεχόμενο «μίσους». Όπως εύστοχα έγραψε Γάλλος λόγιος ποινικοποιείται το συναίσθημα ή μάλλον τα ΕΣΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. Κριτής βέβαια θα είναι οι GΑFΑΜ (Facebook κ.ά.) όπου λόγο έχουν και οι …Αδελφοί Μουσουλμάνοι (δέστε το δεύτερο κείμενό μας).

Προβλέπουμε οι ισλαμιστικές οργανώσεις να πιάσουν γρήγορα δουλειά και οι πατριώτες  ή καθολικοί Γάλλοι – όλοι αυτοί οι… «αντιδραστικοί» – ή να «το βουλώσουν» ή να ετοιμαστούν να πληρώνουν υψηλά πρόστιμα. Ανυπομονώ να μάθω ποια ευρωπαϊκή χώρα θα μιμηθεί την …προοδευτική κυβέρνηση της Γαλλίας! Ε.Δ.Ν.]

Η βουλευτής της πλειοψηφίας Λετισιά Αβιά, εισηγήτρια του ελευθεροκτόνου, πλέον,  νόμου.  STEPHANE DE SAKUTIN/AFP

Ο Εμμανουέλ Μακρόν, η κυβέρνησή του και η πλειοψηφία του έχουν σίγουρα πρόβλημα με την ελευθερία, ιδίως την ελευθερία της έκφρασης. Συνέχεια προσπαθούν, απερίφραστα και αναίσχυντα, να ελέγχουν την πληροφορία σε όλες τις μορφές της στη χώρα μας.

Στις 15 Ιανουαρίου, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ευχόμενος στον Τύπο, δήλωσε με εκπληκτικό τρόπο: «Αντιμετωπίζουμε τον αγώνα κατά των ψευδών πληροφοριών, της παραπληροφόρησης στα κοινωνικά δίκτυα. Η εκπαίδευση παραμένει το θεμέλιο αυτού του αγώνα. Πρέπει λοιπόν να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε σε αυτήν τη σύγχρονη πρόκληση, να ορίσουμε συλλογικά τις προδιαγραφές αυτού ή αυτού του κεφαλαίου»… Μετά υπήρξε, εν μέσω της κρίσης Covid-19, η κυβερνητική πρωτοβουλία που είχε ως στόχο την επιβολή μιας πλατφόρμας « επανενημέρωσης» ” ή ” επικύρωσης” πληροφοριών που θεωρούνται αξιόπιστες προς δημοσίευση στα ΜΜΕ ή σε κοινωνικά δίκτυα σχετικά με την υγειονομική κρίση. Με την ονομασία “Désinfox coronavirus”, η πλατφόρμα αποσύρθηκε ευτυχώς στις 5 Μαΐου μετά από επείγουσα προσφυγή της Εθνικής Ένωσης Δημοσιογράφων (SNJ) στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Σήμερα, πρόκειται για το νομοσχέδιο Aβιά [ήδη είναι νόμος από τις 13 του μηνός] που στοχεύει στην «καταπολέμηση του μίσους που διακινείται στο Διαδίκτυο», το οποίο επιστρέφει στην Εθνοσυνέλευση, σε κατάσταση επείγουσας υγειονομικής ανάγκης, που θα συζητηθεί σε δημόσια συνεδρίαση (αλλά υπό τους περιοριστικούς όρους που ενέκρινε το Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της υγειονομικής κρίσης) την Τετάρτη 13 Μαΐου. Αυτό το νομοσχέδιο – που επικρίθηκε ευρέως, για να μην πούμε ότι αμφισβητήθηκε, από πολλές οργανώσεις όπως η Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Εθνικό Συμβούλιο ψηφιακών συστημάτων και μάλιστα  και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – θα είναι επομένως για άλλη μια φορά αντικείμενο επίδειξης ισχύος από την κυβέρνηση που είχε ξεκινήσει μια ταχεία διαδικασία για το κείμενο τον Μάιο του 2019.

Δυστυχώς, είναι πιθανότερο να εγκριθεί, απλώς και μόνο λόγω της πλειοψηφίας που διαθέτει η κυβέρνηση και της αδύναμης κοινοβουλευτικής κινητοποίησης, ειδικά από τη δεξιά (εκτός από μερικές εντυπωσιακές εξαιρέσεις). Υπάρχει φόβος επίσης ότι θα εφαρμοστεί σχεδόν αμέσως, αν πιστέψουμε τα όσα είπε ο Υπουργός Ψηφιακών Cédric O, κατά την ακρόασή του ενώπιον της Επιτροπής Πολιτιστικών Υποθέσεων στη Συνεδρίαση του περασμένου Μαΐου.

Αυτή η κυβερνητική βιασύνη, σε πλήρη φάση κατάργησης της καραντίνας, λεπτή περίοδος που θα έπρεπε να συγκεντρώνει όλη την προσοχή της εκτελεστικής εξουσίας, δημιουργεί ερωτηματικά και ανησυχίες. Μήπως προβλέπει ότι θα ζητηθούν ευθύνες για την καταστροφική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, και ποντάρει σε εργαλεία που θα προσανατολίσουν ευνοϊκά τη «δημόσια συζήτηση»; Δεν ξέρουμε και δεν τολμούμε να το σκεφτούμε …

Εν πάση περιπτώσει, και ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, το νομοσχέδιο αυτό είναι, στην ίδια του τη βάση, ιδιαίτερα ελευθεροκτόνο. Πράγματι, η έννοια του «περιεχόμενο μίσους» είναι απλώς απαράδεκτη, δεδομένου ότι δεν μπορεί να υπόκειται σε νομικό ορισμό. Ανοίγει η πόρτα στη μεγαλύτερη αυθαιρεσία. Όπως έγραψε ο δοκιμιογράφος και δικηγόρος François Sureau, “με βάση την έννοια του μίσους, που είναι ένα συναίσθημα, από τα ενδόμυχα, ο νόμος εισάγει τώρα ποινική καταστολή στα εσώτερα της συνείδησης”.

Επομένως, η έννοια του «περιεχόμενο μίσους» δεν είναι μόνο νομικά αβέβαιη (επειδή δεν ορίζεται και δεν μπορεί να οριστεί), αλλά εξαρτάται πλήρως από την πρόθεση του συγγραφέα του κατά τη στιγμή της διάδοσής του, καθώς και από τις  a priori πεποιθήσεις του αναγνώστη ή της διοικητικής αρχής που θα ζητήσει τη λογοκρισία. Ο νόμος Aβιά συνιστά καμπή στο δίκαιο: τιμωρεί την ηθική πρόθεση του συγγραφέα, όπως καταγγέλλεται στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Minority Report …

Επειδή είναι αρκετά προφανές ότι ο χαρακτηρισμός του “περιεχομένου μίσους” δεν θα είναι ο ίδιος σύμφωνα με την πίστη και τις πεποιθήσεις του καθενός. Για παράδειγμα, αλλά αυτό είναι ένα απολύτως εικασία: ο ισχυρισμός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυβέρνηση ψεύσθηκαν εν πλήρη γνώσει της έλλειψης μασκών και της αποτελεσματικότητάς τους στην καταπολέμηση της επιδημίας πρέπει να θεωρηθεί “περιεχόμενο μίσους”;

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι πρόκειται για μια απλή διαπίστωση, υποστηριζόμενη από γεγονότα που επισημαίνονται από διάφορες δημοσιογραφικές έρευνες. Άλλοι θα υπερασπιστούν την κυβερνητική δράση με επιχειρήματα και γεγονότα που την στηρίζουν. Άλλοι θα το δουν απλώς ως “προτροπή για μίσος”. Εάν επικρατήσει το τελευταίο, η ελευθερία της έκφρασης θα εξαφανιστεί οριστικά από το μητρώο των θεμελιωδών ελευθεριών στη χώρα μας.

https://www.lefigaro.fr/vox/politique/sous-couvert-de-lutte-contre-les-contenus-haineux-c-est-la-liberte-d-expression-qu-on-assassine-20200512

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι στο Facebook!

της Nathalie Goulet, γερουσιαστή

Η Υεμενίτισα ακτιβίστρια Τακουακόλ Κάρμαν, φιλικά διακείμενη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, είναι μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου του Facebook, το οποίο θα αποφαίνεται για το περιεχόμενο μίσους των αναρτήσεων. Φωτο από το Twitter

Η καταπολέμηση του βίαιου λόγου στο Διαδίκτυο συνιστά κρίσιμο ζήτημα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας εδώ και χρόνια, καθώς πρέπει να εξισορροπηθούν έλεγχος, ασφάλεια και ελευθερία έκφρασης. Οι τελευταίες ημέρες σηματοδοτήθηκαν από δύο γεγονότα: την έγκριση του λεγόμενου νόμου “Aβιά” και την ανακοίνωση της σύνθεσης του εποπτικού συμβουλίου του Facebook.

Η υιοθέτηση από την Εθνοσυνέλευση στις 13 Μαΐου του νόμου για την καταπολέμηση του περιεχομένου μίσους – γνωστού ως νόμου της Aβιά – αμφισβητήθηκε ευρέως από τη Γερουσία. Το πρώτο του άρθρο, το οποίο μπορεί να φαίνεται αξιέπαινο, με στόχο την τιμωρία οποιασδήποτε πλατφόρμας που αφήνει διαθέσιμο περιεχόμενο μίσους, στην πραγματικότητα παρουσιάζει έναν απαράδεκτο κίνδυνο για τις δημόσιες ελευθερίες μας και ειδικότερα για την ελευθερία της έκφρασης. Οι πλατφόρμες αφού έχουν ενημερωθεί θα έχουν στην πραγματικότητα ένα χρονικό όριο για τη διαγραφή ή την απρόσιτη πρόσβαση στο αναφερόμενο περιεχόμενο: είκοσι τέσσερις ώρες για ρατσιστικό, μίσους και ομοφοβικό περιεχόμενο και μία ώρα για τρομοκρατικό περιεχόμενο. Πέρα από αυτές τις προθεσμίες, θα τιμωρούνται με ιδιαίτερα βαρύ πρόστιμο, έως και 250.000 ευρώ.

Αυτό το νομικό οπλοστάσιο θα αποτελέσει ένα σχεδόν αυτόματο εργαλείο λογοκρισίας μέσω αυτής της λογοκρισίας του δικτύου, χωρίς παρέμβαση του δικαστή, αναθέτοντας την εκτίμηση της έννοιας της ελευθερίας έκφρασης σε αυτές τις μεγάλες “απάτριδες” εταιρείες και το οικονομικό τους μοντέλο. Αυτό το, ανεφάρμοστο και επικίνδυνο, κείμενο αναθέτει με κάποιο τρόπο την αστυνομία του δικτύου στις GAFAM.

Εάν το κείμενο δημοσιευτεί ως έχει, θα εγκαταλείψουμε τον έλεγχο και μέρος της κυριαρχίας μας σε καθημερινά ψηφιακά εργαλεία, τις πλατφόρμες που διατηρούν τα μυστήρια και τη νομολογία τους. Το Facebook αναγνώρισε, τη στιγμή της ελεεινής επίθεσης στο Christchurch τον Μάρτιο του 2019, ότι είχαν αναρτηθεί 300.000 βίντεο του τρομοκράτη και ότι από τότε μια ομάδα περισσότερων από 150 ατόμων εργάζεται για να αφαιρέσει το περιεχόμενο. Περισσότερα από 4 εκ. βίντεο με περιεχόμενο μίσους που θα έχουν καταργηθεί μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2020. Το Facebook εξάλλου έχει καταστήσει αυστηρότερους τους όρους χρήσης του.

Όλες αυτές οι προσπάθειες είναι αξιέπαινες, είναι απαραίτητες δεδομένης της θέσης που κατέχει αυτό το δίκτυο στην καθημερινή ζωή εκατομμυρίων χρηστών, οι οποίοι μπορούν να εξαπατηθούν από δημοσιευμένο περιεχόμενο. Έτσι, εν μέσω του πολέμου κατά του Covid-19, η δύναμη του Facebook ως φορέα χειραγώγησης μπορεί και πρέπει να τρομάζει. Για να πειστούμε αρκεί να δούμε τα στοιχεία που προέβαλε η ίδια η εταιρεία. “Οι χρήστες που ανοίγουν, σχολιάζουν ή μοιράζονται ψευδείς ειδήσεις σχετικά με το Covid-19 θα λαμβάνουν τώρα ένα μήνυμα στη ροή ειδήσεών τους ενθαρρύνοντάς τους να επισκεφθούν αξιόπιστες πηγές, όπως ο ιστότοπος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας», είπε ο Mark Zuckerberg σε ένα blog στο Facebook.

Ενώ αφθονούν οι φήμες, το Facebook δείχνει ότι έχει ήδη ανακατευθύνει “σχεδόν 2 δισεκ. χρήστες”, ή σχεδόν όλα τα μέλη του, σε πληροφορίες από τις αρχές δημόσιας υγείας, μέσω του “Κέντρου πληροφοριών Covid-19 “, διαθέσιμο σε κάθε ροή ειδήσεων. Το αποτέλεσμα: “Περισσότεροι από 350 εκ. χρήστες άνοιξαν τα μηνύματα – υποδείξεις” για να μάθουν περισσότερα, στο Facebook και το Instagram, υπογραμμίζει τον Mark Zuckerberg.

Αδελφοί Μουσουλμάνοι και Facebook

Έτσι είναι προφανές σε αυτόν τον τομέα, όπως και σε άλλους, ότι το Facebook γνωρίζει πλήρως τη δύναμη του εργαλείου του και των βλαβών που μπορεί να προκύψουν από κακόβουλη χρήση. Υπό αυτές τις συνθήκες το Facebook παρουσίασε, στις 6 Μαΐου, τη σύνθεση του «εποπτικού συμβουλίου».

Αυτό αποτελείται σήμερα από είκοσι ανεξάρτητες προσωπικότητες, υπεύθυνες για τη διασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και της ασφάλειας, ανάμεσά τους η πρώην πρωθυπουργός της Δανίας Helle Thorning-Schmidt, ο πρώην συντάκτης του Guardian, Alan Rusbridger και ο πρώην δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, András Sajó. Αυτές οι πληροφορίες πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες καθώς βγαίνουμε από τον περιορισμό, αλλά υπάρχει και μια πρώην νικήτρια του Νόμπελ Ειρήνης, η Takwakkol Karman. Αυτός ο διορισμός προκάλεσε αναταραχή σε μέρος του αραβικού κόσμου και στα αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης. Αυτή η Υεμενίτικη προσωπικότητα, γνωστή για τις φεμινιστικές της ιδέες στη Μέση Ανατολή, είναι κάτι περισσότερο από αμφιλεγόμενη, ιδίως λόγω των πολλών θέσεων που έχει πάρει υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Πρέπει να θυμίσουμε ότι το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων απαγορεύεται σε πολλές χώρες και ότι ο χαρισματικός ηγέτης του, Qaradawi, πρόσφυγας στο Κατάρ, καταζητείται στις Ηνωμένες Πολιτείες, απαγορεύεται η είσοδός του στη Γαλλία, στη Μεγάλη Βρετανία, κηρύχτηκε ανεπιθύμητος σε χώρες του Αραβικού Συνδέσμου όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ο αριθμός λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα που έχουν άμεσο ή έμμεσο σύνδεσμο με την ομάδα Αδελφότητας στην Αίγυπτο εκτιμάται σε περισσότερα από 2 εκατ. και το Διαδίκτυο παραμένει το προτιμώμενο κανάλι για τη διάδοση αυτής της αμφιλεγόμενης ιδεολογίας. Υπάρχουν επίσης χιλιάδες λογαριασμοί που σχετίζονται με εξτρεμιστικές ιδεολογίες όλου του φάσματος, από την υπεροχή των λευκών έως τον ισλαμικό εξτρεμισμό.

Η επικαιρότητα έδειξε ότι το βραβείο Νόμπελ δεν αποτελεί δια βίου εγγύηση ανθρωπισμού. Η υπόθεση της Aung San Suu Kyi είναι κάτι παραπάνω από σαφής από αυτή την άποψη, καθώς η αντίδρασή της στη γενοκτονία των Ροχίνγκια, μακριά από την πρέπουσα, δεν βρίσκεται στο ύψος της διάκρισής της. Το σημερινό θύμα μπορεί να γίνει δήμιος, δυστυχώς η ιστορία είναι γεμάτη από αυτές τις μεταστροφές.

Πώς, λοιπόν, μπορούμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε ότι το Εποπτικό Συμβούλιο του Facebook, ενός ιστότοπου που έχει σχεδόν 2,6 δισεκ. χρήστες το μήνα, χωρίς να υπολογίζουμε τα δισεκ. χρήστες στο Instagram, περιλαμβάνει μια τόσο αμφιλεγόμενη μορφή, κατηγορούμενη ότι είναι δεδηλωμένος υποστηρικτής των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενός κλάδου γνωστού για τον ακραίο και ανοιχτά αντισημιτικό λόγο; Πώς μπορούμε να ελπίζουμε ότι αυτό το εποπτικό συμβούλιο θα έχει οποιαδήποτε χρησιμότητα στην καταστολή μηνυμάτων μίσους, όταν τα μέλη του κατηγορούνται ότι είναι φορείς του;

Το ζήτημα της αποτελεσματικότητας των «χαλκείων» αποτελεί προφανώς πρόβλημα. Αλλά πάνω απ ‘όλα είναι το ζήτημα της υποτιθέμενης ουδετερότητας του διαδικτύου που αναδεικνύεται ταυτόχρονα με την υιοθέτηση του κειμένου που παρουσίασε η κυρία Aβιά.

Κατανοούμε καλύτερα τους δισταγμούς της Γερουσίας και των ειδικών που, σωστά, καταγγέλλουν την απάτη αυτού του επικίνδυνου κειμένου. Μας απομένει η παραπομπή στο Συνταγματικό Συμβούλιο. Όμως, το μήνυμα που δόθηκε αυτήν την εβδομάδα από το Facebook στους διορισμούς του εποπτικού συμβουλίου του δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με την πραγματική βούλησή τους να καταπολεμήσουν μια ιδεολογία που θεωρείται επικίνδυνη σε πολλές χώρες, ενώ παντού βλέπουμε μια εκθετική αύξηση των αντισημιτικών πράξεων και των ακραίων λόγων.

Το να προσφέρουμε μια τέτοια πλατφόρμα σε έναν σημαιοφόρο μιας αμφιλεγόμενης ιδεολογίας είναι τουλάχιστον επικριτέο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το λάθος στη συγκρότηση του εποπτικού συμβουλίου θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερη επιφύλαξη και προπαντός περισσότερη δυσπιστία απέναντι σε αυτούς τους γίγαντες που έχουν εισβάλει στη ζωή μας.

Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

https://www.lefigaro.fr/vox/societe/lutte-contre-les-contenus-haineux-peut-on-vraiment-faire-confiance-a-facebook-20200515