Θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις 23-24 Ιουνίου – Η Αθήνα πρέπει να αντιδράσει
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με γοργούς ρυθμούς μετατρέπεται σε… Σοβιετική Ένωση αφού τα μεγάλα κράτη της θέλουν να προχωρήσουν σε κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας, βάζοντας τέλος στο δικαίωμα στο «βέτο» που διατηρούν όλα τα μέλη.
Δηλαδή δεν είναι κάτι το οποίο βρίσκεται υπό σκέψη αλλά κάτι το οποίο θέλουν στις Βρυξέλλες να υλοποιηθεί άμεσα ώστε να μην υπάρχουν πλέον περιθώρια ελιγμών και διαφυγής για τα μικρά κράτη.
Ως αφορμή παρουσιάζεται ο Βίκτορ Όρμπαν και το γεγονός ότι τον ενδιαφέρουν πρωτίστως τα ουγγρικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα κάποιων, κάπου στην… Ουάσινγκτον.
Βέβαια κάποιος θα πει ότι ήδη η Ελλάδα είναι «επαρχία». Δεν είναι έτσι όμως, αν από αύριο ο ελληνικός λαός αποφασίσει να είναι ανεξάρτητος και ως κοινωνία παράγει ανεξάρτητους πολιτικούς, μπορεί να πει «όχι» σε πολιτικές της ΕΕ που διάκεινται ενάντια στα εθνικά συμφέροντα και άρα ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
Με ποιο τρόπο θα μπορεί η Ελλάδα να υπερασπίζεται πλέον τα εθνικά της δίκαια ειδικά από τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ασχολείται καθόλου με τις απειλές που δέχεται η Ελλάδα από την Τουρκία.
Τι θα εμποδίσει αύριο την ΕΕ, να δεχτεί για παράδειγμα στους κόλπους της την Τουρκία, γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον της Δύσης;
Η κατάργηση του βέτο θα αποφέρει καίριο πλήγμα στον Ελληνισμό καθώς πλέον οι ψήφοι των δύο ελληνικών κρατών, της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν θα παίζουν κανένα ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής των Βρυξελλών.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρης Παπαδημούλης δήλωσε σχετικά με αυτό:
«Η Ευρώπη μπορεί να προχωρήσει μόνο αν δεν είναι όμηρος του κάθε Ορμπαν. Πριν από λίγες ημέρες αναγκάστηκε να κάνει έναν συμβιβασμό της τελευταίας στιγμής στο θέμα του εμπάργκο για το ρωσικό πετρέλαιο, προκειμένου να δώσει αυτά που ζητούσε ο Ορμπαν.
Αν θέλουμε η Ε.Ε. να συνεχίσει να είναι αποτελεσματική στον οικονομικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα, στον γεωπολιτικό της ρόλο, χρειάζεται ένας “ρεαλιστικός φεντεραλισμός”, όπως τον αποκάλεσε ο Ντράγκι μιλώντας πριν από λίγες εβδομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Που σημαίνει ότι τα θέματα που αποφασίζονται με αυξημένη πλειοψηφία πρέπει να διευρυνθούν».
Δηλαδή εκτός της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ «φλερτάρει» με την ιδέα να επιτρέψει να απεμποληθεί το βασικό αυτό «όπλο» που διαθέτει το ελληνικό κράτος.
Γιατί για την κατάργηση του βέτο θα απαιτηθεί μία ομοφωνία όλων των κρατών, μόνο που η ομόφωνη αυτή θα είναι για τελευταία φορά. Μετά την κατάργηση του βέτο δεν θα απαιτηθεί ξανά ποτέ καμία ομοφωνία. Θα περνάει αυτό που θέλει το Βερολίνο, το Παρίσι, ίσως και η Ρώμη.
Ως γνωστόν όμως, οι μεγάλες δυνάμεις πάντοτε τα βρίσκουν μεταξύ τους και έχουν κοινή γραμμή σε αυτά που θέλουν.
Τότε θα είναι εξωτερική πολιτική μόνο της Γερμανίας και τη Γαλλίας.
Όλοι ξέρουν την αδυναμία της Γερμανίας προς την Τουρκία. Επίσης, όλοι γνωρίζουν ότι για τους Γερμανούς τα ελληνικά νησιά έπρεπε να είναι αποστρατιωτικοποιημένα. Δηλαδή το Βερολίνο στηρίζει τις τουρκικές θέσεις για αυτοαφοπλισμό της Ελλάδας.
Πώς μπορούμε να επιτρέψουμε στη Γερμανία το δικαίωμα να ορίζει τις τύχες της εθνικής μας ασφαλείας;
ps://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/vrykselles-verolino-kai-parisi-etoimazontai-na-katargisoun-to-veto-stin-ee-mia-katastrofiki-ekseliksi-gia-ellada-kai-kypro/
“Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι” Δεν συμπεριλαμβάνουν οι Βρυξέλλες το Παρίσι και το Βερολίνο; Όπως είχα γράψει ξανά, ολοένα και περισσότερο συναντούμε την έκφραση “Βρυξέλλες και Βερολίνο”, που πηγάζει από την σαφή εικόνα τής ΕΕ, όπου το Βερολίνο κυβερνά μέσω Βρυξελλών. Το Παρίσι το βλέπω για πρώτη φορά χωριστά.
Η κατάργηση τού βέτο σαφώς απαιτεί ομοφωνία. Δεν ελπίζω σε ελληνική αντίδραση (βλέπετε τα χάλια τού Παπαδημούλη, ο οποίος, για όσους τον γνωρίζουν καλά, δεν φημίζεται ούτε για τον πατριωτισμό του, ούτε για το IQ του), αλλά ίσως άλλα μικρά κράτη και σίγουρα τα πρώην “ανατολικά” θα αντιδράσουν.
Για την Ελλάδα είναι ζημιά, αλλά ούτως ή άλλως ποτέ δεν τού κάνει χρήση.
ΥΓ: Ο Όρμπαν εφαρμόζει αυτό που έλεγε εδώ ο μακαριστός Χριστόδουλος: “Ευρωπαίος ναι, αλλά πρώτα Έλλην!”.