Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξη που παραχωρεί στην “Καθημερινή της Κυριακής”, επιμένει στον χαρακτηρισμό «πειρατής» που έχει αποδώσει κατά το παρελθόν. Ο κ. Σαμαράς επικαλείται και τη λέξη «κατευνασμός» που έχει χρησιμοποιήσει και ο έτερος πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, τονίζοντας πως δύο πρώην πρωθυπουργοί δεν μπορεί «να κάνουν τόσο λάθος».

Απαντώντας σε ερώτηση αν ενστερνίζεται την άποψη ότι η ΝΔ κινδυνεύει από τα δεξιά της απαντά: «Η Ν.Δ. δεν κινδυνεύει από τα σημερινά κόμματα που βρίσκονται δεξιότερά της, που άλλωστε δεν εκφράζουν τις νέες αναζητήσεις της κοινωνίας. Κινδυνεύει μόνο από τον εαυτό της. Όταν στοχεύει αποκλειστικά στο Κέντρο, τη στιγμή που η κοινωνία κινείται δεξιότερα, κινδυνεύει να χάσει την ισορροπία της» λέει. Αναλυτικά η συνέντευξη:

Κύριε πρόεδρε, στις 7 Δεκεμβρίου θα βρίσκεται στην Αθήνα ο Ταγίπ Ερντογάν για τη συνάντηση κορυφής με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που σύμφωνα με πληροφορίες θα συνοδευτεί από κάποιο μνημόνιο συνεργασίας για το μεταναστευτικό. Τι αναμένετε;

Για να αρχίσω από το πιο επίκαιρο, αν και το λιγότερο σημαντικό για εμάς: Ο κ. Ερντογάν έχει έλθει σε ανοιχτή αντιπαράθεση με ολόκληρη τη Δύση: Με τις ΗΠΑ, με την Ευρώπη συνολικά, με το Ισραήλ, τώρα και με τη Γερμανία. Πριν από λίγες μέρες μπλόκαρε –ξανά– την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Στις συναντήσεις κορυφής προσπαθείς τουλάχιστον να μην κάνεις τις διμερείς σχέσεις χειρότερες. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο: Μετά την επίσκεψη Ερντογάν στο Βερολίνο, οι γερμανοτουρκικές σχέσεις δεν έγιναν καλύτερες· επιδεινώθηκαν!

Η κυβέρνηση της Γερμανίας ήλθε σε πολύ δύσκολη θέση και ο καγκελάριος Σολτς σε ακόμα πιο δύσκολη. Η κοινή γνώμη και ο Τύπος της χώρας είναι εξοργισμένοι με τον Ερντογάν, και θεωρούν ότι έχει κυριολεκτικά «απασφαλίσει». Συμπέρασμα: Καλύτερα να μην είχε γίνει εκείνη η επίσκεψη. Μπορούμε εμείς, σήμερα, να συμφωνήσουμε με αυτόν που όλοι οι σύμμαχοι και εταίροι μας διαφωνούν μαζί του; Με αυτόν που οι πάντες θεωρούν «μαύρο πρόβατο»; Με αυτόν που υπηρετεί πολιτικά, οικονομικά και επιχειρησιακά, τον αντι-δυτικό άξονα; Νομίζω, λοιπόν, πως δεν είναι καλή ιδέα.

Για το μνημόνιο συνεργασίας στο μεταναστευτικό; Δεν είναι χρήσιμο να μειώσουμε ή να μηδενίσουμε τις ροές; Θυμάστε πόσες τέτοιες «συμφωνίες» έχει υπογράψει η Τουρκία με την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια; Έχει τηρήσει καμία; Αμφιβάλλει κανείς ότι οι ροές των λαθρομεταναστών σχεδιάζονται από το τουρκικό καθεστώς και αποτελούν μοχλό εκβιασμού εις βάρος της Ελλάδος και της Ευρώπης; Ας μην τρέφουμε αυταπάτες: Εγγύηση για την αποτροπή της παράνομης μετανάστευσης αποτελεί μόνο η αποφασιστικότητά μας και η ενίσχυση των δικών μας και των ευρωπαϊκών μέσων αντιμετώπισης.

Το τελευταίο διάστημα είναι το πιο ήρεμο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μετά την έναρξη μιας μορφής διαλόγου με την Αγκυρα, οι παραβιάσεις και γενικότερα η ένταση έχουν μηδενιστεί. Εσείς έχετε πει ότι «με τον πειρατή δεν κάνεις διάλογο». Επιμένετε σε αυτή τη θέση;

Κοιτάξτε: Ως πρώην πρωθυπουργός έχω υποχρέωση να μιλάω. Κι ερχόμαστε στο πιο σημαντικό για εμάς: Οι παραβιάσεις μπορεί να έχουν μειωθεί, προσωρινά τουλάχιστον, αλλά οι προκλήσεις όχι! Ενώ τα «τετελεσμένα» που έχει δημιουργήσει η Τουρκία εις βάρος μας εξακολουθούν να ισχύουν. Και επί των δικών μου ημερών οι παραβιάσεις είχαν σχεδόν μηδενιστεί. Το θυμάστε; ;Oμως αυτό δεν εμπόδισε καθόλου την Τουρκία αργότερα να επανέλθει και να τις κλιμακώσει. Τώρα όμως υπάρχει και κάτι που δεν υπήρχε τότε: Υπάρχει το τουρκολιβυκό μνημόνιο! Υπάρχουν οι έμπρακτες παραβιάσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στις θαλάσσιες περιοχές (ΑΟΖ κ.λπ.) Και υπάρχουν οι πολύ πρόσφατες διακηρύξεις του Τούρκου ΑΓΕΝ για τα νησιά μας που τους έχουμε δήθεν «καταλάβει»! Θέλετε μήπως να θυμίσω και τις προχθεσινές δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν, ότι «η καρδιά του χτυπά στη Θεσσαλονίκη»; Η Τουρκία, λοιπόν, προκαλεί συνεχώς! Και δημιουργεί νέα τετελεσμένα εις βάρος μας. Οπότε δεν έχει νόημα να παριστάνουμε ότι «συζητάμε» μαζί της όσο επιμένει στα νέα τετελεσμένα.

Δηλαδή δεν πιστεύετε στη «θετική ατζέντα»;

Όταν λέω ότι με τον πειρατή δεν συζητάς, αυτό ακριβώς εννοώ. Οσο συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως πειρατής δεν υπάρχει καμία «θετική ατζέντα». Αν αλλάξει, αν πάρει πίσω τα τετελεσμένα, το συζητάμε. Αλλά όχι πριν. Οσο επιμένουν στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, όσο συνεχίζεται ο εποικισμός της Αμμοχώστου –τώρα μάλιστα θέλουν να φτιάξουν και ναύσταθμο εκεί(!)–, όσο υποκινούν «μειονοτικά ζητήματα» σε Θράκη και Δωδεκάνησα, τι νόημα έχει να δημιουργούμε την εντύπωση ότι υπάρχουν περιθώρια «συνεννόησης» μεταξύ μας;

Προσέξτε: Από την κυβέρνησή μας, το 2012-15, χτίσαμε δύο πολυσήμαντες τριμερείς συμμαχίες: Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος. Πώς νομίζετε ότι προσλαμβάνουν σήμερα το Ισραήλ και η Αίγυπτος την εδώ επίσκεψη του Ερντογάν – δηλαδή του επίσημου «προστάτη» της Χαμάς;

Όταν δημιουργούν τετελεσμένα εναντίον σου κι ύστερα σου λένε «έλα να τα βρούμε», εσύ απαιτείς πρώτα να πάρουν πίσω τα τετελεσμένα, για να ξεκινήσει ουσιαστικός διάλογος. Αν δεν το κάνεις, αν προσπαθείς να τους «καταπραΰνεις», αυτό λέγεται «κατευνασμός», όπως έχω τονίσει πολλές φορές κι όπως πολύ σωστά υπογράμμισε και ο Κώστας Καραμανλής πριν από λίγες εβδομάδες. Κι ο «κατευνασμός» υπήρξε πάντα πολύ επικίνδυνος. Λέτε λοιπόν, δύο πρώην πρωθυπουργοί της χώρας και δύο πρώην πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας να κάνουμε τόσο λάθος;

Πάμε στην εσωτερική επικαιρότητα, καθώς η κυβέρνηση συναντά αντιδράσεις από τους ελεύθερους επαγγελματίες για το φορολογικό νομοσχέδιο. Εσείς πώς κρίνετε αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία;

Στην οικονομία έχουμε και πολύ θετικές εξελίξεις. όπως η επενδυτική βαθμίδα που για πρώτη φορά ανακτά η χώρα έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια. Τώρα σε αυτό που με ρωτήσατε: Τη φοροδιαφυγή πρέπει να τη χτυπήσουμε. Το οφείλουμε στον συνεπή φορολογούμενο. Αλλά το πώς θα χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή δεν είναι απλό. Η κυβέρνηση σήμερα σωστά προσπαθεί να λύσει αυτό το σύνθετο πρόβλημα, εν μέσω μάλιστα πολλών διαφωνιών και αντιδράσεων.

Όμως, ακούστε: Είμαι βουλευτής από το 1977. Επί δεκαετίες όλες οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να πολεμήσουν τη φοροδιαφυγή μέσα από τεκμαρτά εισοδήματα και τεκμαρτές δαπάνες. Ας είμαστε ειλικρινείς: αυτό δεν απέδωσε. Νομίζω ότι το φορολογικό σύστημα πρέπει να αποκαλύπτει και να φορολογεί πραγματικά εισοδήματα – όχι τα «τεκμαρτά», δηλαδή τα «εικαζόμενα», επειδή δεν μπορεί να αποκαλύψει τα πραγματικά.

Με χαμηλότερους συντελεστές και με αναγνώριση όλων των εξόδων των επαγγελματιών. Και σήμερα υπάρχει η τεχνολογία –ηλεκτρονικά δίκτυα, ηλεκτρονικές πληρωμές κ.λπ.– για να γίνει εφικτό ό,τι στο παρελθόν ήταν ανέφικτο. Επομένως, σε γενικές γραμμές η πρωτοβουλία για φορολογική μεταρρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση αλλά εκτιμώ πως πρέπει να υπάρξουν διορθωτικές παρεμβάσεις.

Ο πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει νομοθετική πρωτοβουλία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών μέσα στην τετραετία. Εσείς θα ψηφίσετε το σχετικό νομοσχέδιο;

Όχι! Πιστεύω ότι οφείλουμε να στηρίξουμε την “πυρηνική” οικογένεια, όπου υπάρχουν γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων. Δηλαδή υπάρχει μάνα και πατέρας. Για να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στην πυρηνική οικογένεια. Αλλωστε, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια έλυσε κάθε πρόβλημα «δικαιωμάτων». Από εκεί και ύστερα, αν τους αναγνωρίσουμε «γάμο», θα αναγκαστούμε αργότερα –για λόγους «εξίσωσης» ανόμοιων πραγμάτων– να αναγνωρίσουμε και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια. Ομως, τα παιδιά έχουν ανάγκη από γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων. Εχουν ανάγκη –και δικαίωμα– να έχουν μάνα και πατέρα. Οχι «γονέα ένα» και «γονέα δύο».

Το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή είναι απολύτως σεβαστό. Απολύτως! Μην μπερδεύουμε, όμως, τις «σεξουαλικές προτιμήσεις» –που μπορεί να είναι πολλαπλές– με τα φύλα, που είναι δύο. Και μην μπερδεύουμε το σύμφωνο συμβίωσης με τον θεσμό της οικογένειας που μεγαλώνει παιδιά, τα οποία χρειάζονται και τα δύο φύλα.

Και κάτι ακόμη: οι γυναίκες δεν είναι «τεκνοποιητικές μηχανές» που θα «βοηθούν» τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά κι ύστερα θα εξαφανίζονται! Αυτό υποτιμά τη γυναίκα και τραυματίζει τα παιδιά. Και η μητρότητα δεν είναι «παροχή υπηρεσίας»! Ούτε οικονομική συναλλαγή. Είναι πηγή ζωής και επένδυση ζωής, με τεράστιο συναισθηματικό φορτίο – και για τις γυναίκες και για τα παιδιά.