Σαφή εικόνα για την έκταση της καταπόνησης μέσων και προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων που συνεπάγονται οι αεροδιακομιδές ασθενών παρέχουν τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.
Οι αεροδιακομιδές υγείας με αεροπλάνα και ελικόπτερα από απομακρυσμένες ή αποκλεισμένες περιοχές, περιλαμβανομένων ακριτικών νησιών, πλοίων κλπ, αποτελούν μεγάλο μέρος του κοινωνικού έργου των Ενόπλων Δυνάμεων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μέσα και προσωπικό χρειάζεται να πετούν σε καθημερινή βάση, «γράφοντας» εκατοντάδες ώρες πτήσης κάθε μήνα- με στρατιωτικές πηγές να υποδεικνύουν τη μεγάλη αύξηση του βάρους που συνεπάγεται αυτό στο έμψυχο και άψυχο δυναμικό.
Τα στοιχεία του ΓΕΑ
Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΑ, μέσα στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 2024, μέσα και προσωπικό της ΠΑ είχαν «γράψει» 3.731,2 ώρες πτήσης για αποστολές αεροδιακομιδών, μεταφέροντας 1.936 ασθενείς.
Ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του όγκου των αεροδιακομιδών σηκώνουν τα B-350C (Beechcraft King Air 350C)– δικινητήρια αεροσκάφη ειδικά για αποστολές αεροδιακομιδών, με ειδικές δυνατότητες τέτοιου είδους. Ενδεικτικά, τα αεροσκάφη του τύπου έχουν «γράψει» στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 1.203,6 ώρες πτήσης.
Ακολουθούν τα C-27J Spartan, με 996,7 ώρες. Σημειώνεται πως τα C-27J απαρτίζουν, μαζί με τα C-130, τον στόλο των μεταγωγικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, η αύξηση του επιπέδου διαθεσιμότητας του οποίου αποτελεί εδώ και καιρό σημαντικό στόχο της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας, μετά από μια σειρά «δύσκολων» ετών με επικίνδυνα χαμηλές διαθεσιμότητες. Τα C-130 βρίσκονται στις 153,1 ώρες, τα Gulfstream/ΕΜΒ 135/Falcon 7X στις 50 ώρες, τα ελικόπτερα Super Puma στις 716,3 ώρες και τα ΑΒ-205/B-212/ ΑW-109S στις 611,5 ώρες.
Άξιο αναφοράς είναι πως ήδη ο συνολικός αριθμός ωρών έχει φτάσει ήδη αυτόν του 2023 (3.734,4 ώρες), ακόμα και αν το έτος δεν έχει κλείσει ακόμα, ενώ έχει υπερβεί κατά πολύ αυτούς του 2022 (2.689,2), του 2021 (1.200,9) και του 2020 (1.595,2). Όσον αφορά στα προηγούμενα έτη, τα πράγματα έχουν ως εξής:
2019: 2.199,5 ώρες
2018: 2.005,9
2017: 2.049,5
2016: 2.152,5
2015: 2.109,2
2014: 2.192,4
2013: 2.264,6
2012: 2.353,3
2011: 2.304,4
2010: 2.629,7
2009: 2.905
2008: 2.889,4
2007: 2.601,5
Σημειώνεται πως στις συγκεκριμένες ώρες πτήσεις δεν περιλαμβάνονται αυτές σε αποστολές έρευνας και διάσωσης: Οι αντίστοιχες ώρες για το ίδιο διάστημα του 2024 ανέρχονται στις 122,2, ενώ επίσης η αεροπυρόσβεση/ αεροεπιτήρηση αποτελεί από μόνη της άλλο κεφάλαιο. Ακόμη, όπως φαίνεται και στα γραφήματα που ακολουθούν, αν και τη «μερίδα του λέοντος» έχει η Πολεμική Αεροπορία, αποστολές αεροδιακομιδών πραγματοποιούν και εναέρια μέσα του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού.
Από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει εμφανώς μια εκτόξευση των ωρών πτήσης το 2023 και το 2024, τη στιγμή που από το 2007 μέχρι το 2022 φαίνονταν να κινούνται σε σχετικά παρεμφερή επίπεδα, ή τουλάχιστον να μην παρατηρούνται πολύ μεγάλες διακυμάνσεις (εξαιρουμένων του 2021 και του 2020, που ήταν τα έτη που χαρακτηρίστηκαν από την πανδημία). Η αύξηση των τελευταίων ετών θα μπορούσε να αποδοθεί σε ένα βαθμό στη βελτίωση της κατάστασης όσον αφορά στα επίπεδα διαθεσιμότητας των εναερίων μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων (περισσότερα αεροσκάφη συνεπάγονται και περισσότερες αποστολές), καθώς και στην ένταξη σε υπηρεσία των Beechcraft King Air 350C το 2021 (δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος), ωστόσο εκτιμάται πως, λόγω της μεγάλης ανόδου που παρατηρείται, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, από ένα εύρος διαφορετικών τομέων, οι οποίοι συντρέχουν στο φαινόμενο.
Ακολουθούν τα σχετικά γραφήματα από το ΓΕΕΘΑ για το 2024.
