«Ευτυχώς που το ευρώ αποδείχθηκε φετίχ για τους έλληνες : η περίπτωση του peso Αργεντινής»

Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected]  www.kalkis.eu

Διαβάζω στην σημερινή, 17-4-2019, έκδοση του ηλεκτρονικού Le Monde και μου έρχονται πολλοί συνειρμοί του 2014-2015 : «Η Αργεντινή παγώνει την ισοτιμία του peso για να σταματήσει τον πληθωρισμό».  «Αυτό το νέο μέτρο καθορίζει μια ισοτιμία πώλησης μεταξύ 39,75 pesos για ένα δολάριο στο χαμηλότερο όριο και 51,45 pesos για ένα δολάριο στο υψηλότερο όριο».

Θυμίζω στους αναγνώστες μου το άρθρο μου στις Ανιχνεύσεις στις 12-05-2018

https://www.anixneuseis.gr/?p=189456, όταν το peso, το εθνικό νόμισμα της Αργεντινής, είχε την εξής ισοτιμία τότε : 1 δολάριο=23,5 pesos. Ποια ήταν η χθεσινή (16-4-2019) ισοτιμία ; 1 δολάριο=43,38 pesos. Δηλαδή ένας Αργεντινός πλήρωσε χθες (μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο) 20 pesos περισσότερα για να αγοράσει 1 δολάριο στην νόμιμη αγορά συναλλάγματος. Ψάξετε να βρείτε πόσα πρέπει να πληρώσει στην μαύρη αγορά συναλλάγματος. Από την αρχή του 2019 το peso υποτιμήθηκε κατά 9%.

Στις 4 Μαΐου 2018 το κύριο επιτόκιο αναφοράς καθορίστηκε τότε στο 40 % από την Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής (έναντι 27,25 % που ήταν μια βδομάδα νωρίτερα), επίπεδο ρεκόρ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποιο ήταν χθες 16-4-2019 ; Το επιτόκιο αναφοράς της Αργεντινής ήταν περίπου 67%, πάντα σε επίπεδο ρεκόρ παγκοσμίως, σύμφωνα με την ίδια παραπάνω πηγή μας, δηλαδή 27 μονάδες επάνω μέσα σε ένα χρόνο !

Η κυβέρνηση του κεντροδεξιού προέδρου Mauricio Macri αναγνώρισε ότι η υποτίμηση του πέσο είναι ο κύριος πληθωριστικός παράγοντας (εισαγόμενος πληθωρισμός δηλαδή), ενώ η εκτόξευση των τιμών στην Αργεντινή έγινε η μεγαλύτερη απειλή για την επανεκλογή του τον Οκτώβριο του 2019. Ο Guido Sandleris (δεξιά με τη Λαγκάρντ), πρόεδρος, ανακοίνωσε ότι η κεντρική τράπεζα «θα απέχει από το [να] αγοράζει νομίσματα κάτω από το κατώτατο όριο 39,75 pesos/δολάριο στην αγορά συναλλάγματος μέχρι τις 30 Ιουνίου 2019», κάτι που  εκτιμάται (δίχως να είναι σίγουρο) ότι θα πρέπει να οδηγήσει στην απελευθέρωση του peso στις αγορές συναλλάγματος. Η κυμαινόμενη συναλλαγματική ισοτιμία στην Αργεντινή θα παραμείνει σταθερή μέχρι το τέλος του 2019 για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, ο οποίος έφθασε το 54,7%  (!) τους τελευταίους 12 μήνες, ανακοίνωσε την Τρίτη 16 Απριλίου 2019 η Κεντρική τράπεζα. «Ο πληθωρισμός μόνο τον περασμένο Μάρτιο ήταν 4,7%. Είναι πολύ υψηλός. Μια από τις αλλαγές που αποφασίσαμε να εισαγάγουμε είναι να διατηρήσουμε τα όρια μη επέμβασης (δηλαδή τη ζώνη διακύμανσης του peso) στο τρέχον επίπεδο μέχρι το τέλος του έτους» , δήλωσε ο Guido Sandleris, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Μέχρι στιγμής, το κατώφλι και η οροφή της επίσημης συναλλαγματικής ισοτιμίας αυξάνονταν σταδιακά κάθε μήνα, σύμφωνα με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Αργεντινής και του  Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το οποίο συμφώνησε να χορηγήσει δάνειο ύψους 56 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Μπουένος Άιρες με αντάλλαγμα την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων προσαρμογής (λιτότητας δηλαδή). Ο Sandleris δεν διευκρίνισε εάν έχει συμφωνηθεί με το εν λόγω χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αυτή η προκαθορισμένη ζώνη (39,75 έως 51,45 pesos για ένα δολάριο) διακύμανσης του peso .

Η οικονομία της Αργεντινής παραμένει στο μεταξύ σε ύφεση, μετά από μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της κατά 2,5% το 2018. Η ανεργία υπερβαίνει το 9% και η φτώχεια αυξάνεται, επηρεάζοντας το 32% του πληθυσμού των μεγάλων αστικών κέντρων. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 50%. Εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και υποκαταστήματα πολυεθνικών, έκλεισαν και απέλυσαν προσωπικό.

Οι συνειρμοί που έκανα σήμερα το πρωί  για τη διετία 2014-2015 και για τις παραπάνω δυσάρεστες εξελίξεις για τον αργεντίνικο λαό, είναι οι εξής : ενθυμούμαι τους  ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όσο ήταν τότε στην αντιπολίτευση και στην αρχή της εξουσίας τους, ως «αντιμνημονιακοί», να χλεύαζαν τους «προσκυνημένους στην ΤΡΟΪΚΑ» αντιπάλους τους, αλλά κι εμάς που εδραία πιστεύαμε, και εξακολουθούμε να πιστεύουμε, ότι δεν υπήρχε άλλος βατός και ανώδυνος δρόμος εξόδου από την κρίση χρέους και υπανάπτυξης της Ελλάδας, πλην αυτού της γρηγορότερης εφαρμογής του Μνημονίου που μας υποχρέωσαν να αποδεχθούμε οι Δανειστές μας ή οι «Τοκογλύφοι» κατά τους αριστερο-δεξιούς επαναστάτες του γλυκού νερού. Μάλιστα σε κάποια φάση, όταν ρώτησαν τότε τον Αλέξη Τσίπρα «αν ήθελε να γίνει η Ελλάδα Αργεντινή», απάντησε με περισσή ελαφρότητα : «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή». Σήμερα καμαρώνει σαν «το γύφτικο σκεπάρνι» που η απόδοση του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου έπεσε κοντά στο 3,3%, χαμηλότερα δηλαδή και από το επίπεδο του Σεπτεμβρίου 2005.

Αυτό επιτεύχθηκε γιατί μείναμε στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση με τον πειθαναγκασμό του πρωθυπουργού μας από τους εταίρους μας. Γιατί το ευρώ αποδείχθηκε φετίχ για τους έλληνες. Το πυρηνικό τους νομισματικό όπλο, σε σχέση με τη διπλανή μας παραπαίουσα λίρα Τουρκίας που αντιμετωπίζει συγκρίσιμες πιέσεις με το peso Αργεντινής.