Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected] www.kalkis.eu
Ποιος ξεχνάει τις διαδηλώσεις, τρεις την ώρα κατά την μεταπολίτευση, και την κυκλοφοριακή παράλυση που προκαλούσαν στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, των «ευαίσθητων» Συριζαίων ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο αμερικανοκρατούμενο κάποτε Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη, στην Νότια Αφρική, κλπ., κλπ. Επειδή δε ήταν τόσο λίγοι αριθμητικά τότε, τις σκόρπιες διαδηλώσεις τους αρνούνταν να τις κάνουν επί του πεζοδρομίου. Τις διεξήγαγαν επίτηδες επί του οδοστρώματος για να τις προσέξουμε εμείς οι «αναίσθητοι». Δηλαδή όπως λέμε εμείς οι Πόντιοι : «αραία-αραία για να φαίνουμες καμιάν σαρανταρέα», ήτοι : αραιά-αραιά για να φαινόμαστε καμιά σαρανταριά.
Από τότε που πήραν όμως το γκουβέρνο πριν από 4 χρόνια η δήθεν επαναστατικότητά τους κράτησε ένα εξάμηνο περίπου, δίχως καμία επαναστατική πράξη! Ήταν βαρουφακικός, λαφαζανικός και κωνσταντοπουλικός αέρας κοπανιστός. Μετά υποτάχθηκαν πλήρως στους «τοκογλύφους» οι οποίοι, αφού τους επέβαλαν το 3ο-4ο Μνημόνιο, τους υφάρπαξαν και την υπόσχεση να «λύσουν κάποια στιγμή» και την ελληνο-σκοπιανή διαφορά, σε βάρος μας, όπως έγραψε πριν λίγες μέρες το έγκυρο «Politico». Πού να τους αφήσουν τους Συριζαίους τα καλά της εξουσίας να ασχοληθούν με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φίμωσης του τύπου και μάλιστα σε χώρες «πρότυπα σοσιαλισμού», όπως π.χ. η Κούβα, η Ρωσία, η Κίνα, η Βενεζουέλα. Όσο για την Τουρκία του δικτάτορα Ερντογάν, τώρα για αυτά είμαστε ; Κι όμως οι διώξεις εκεί των αντιφρονούντων ή υπόπτων είναι καθημερινές, είναι πολυπληθείς, είναι ατελείωτες, στο όνομα του αποτυχόντος πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν-πασά. Μούγκα οι Συριζαίοι. Ούτε είδαν, ούτε άκουσαν, ούτε διάβασαν. Προέχει η διπλωματία της 5ης Φεβρουαρίου 2019 στην Τουρκία με αβεβαιότατα θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα.
Κι όμως η περίπτωση της καταδίκης σε 10χρονη φυλάκιση του Τούρκου δικαστή Μουράτ Αρσλάν είναι 
χαρακτηριστική και από τις τελευταίες, όπως έγραψε στις 20-1-2019 η δημοσιογράφος Marie Jégo, ανταποκρίτρια του Le Monde στην Κωνσταντινούπολη. Προφυλακισμένος από τον Οκτώβριο του 2016, ο δικαστής και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάστηκε από δικαστήριο στην Άγκυρα την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019 γιατί υποτίθεται «ανήκει σε τρομοκρατική οργάνωση», όπως παλιά καταδικάζονταν στην Ελλάδα από τη Δεξιά οι κομμουνιστές με τη ρετσινιά του «ξενοκίνητου», αν θυμούνται βέβαια οι Συριζαίοι. Ο εν λόγω δικαστής βραβεύθηκε το 2017 με το βραβείο Vaclav-Havel από την «Κοινοβουλευτική Συνέλευση του 
Συμβουλίου της Ευρώπης». Η ποινή είναι βαριά για τον πρώην εισηγητή του Τουρκικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, ηλικίας 44 ετών, ο οποίος κατηγορείται ότι ανήκει στην κοινότητα του Fethullah Gülen, του εξορισμένου ιεροκήρυκα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον οποίο οι τουρκικές αρχές θεωρούν ως τον εγκέφαλο του αποτυχημένου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016.
Κανένα στοιχείο «τρομοκρατίας» δεν έχει αποδειχθεί εναντίον του δικαστή παρά ταύτα, αναφέρει η Marie Jégo. Ολόκληρη η υπόθεση βασίζεται στην παρουσία στο κινητό του
ενός στιγμιαίου μηνύματος, μιας κινητής εφαρμογής που ονομάζεται «ByLock», η οποία θεωρείται από την Άγκυρα ως ο κύριος τρόπος επικοινωνίας των συνωμοτών. Δηλαδή με κρυπτογραφημένα μηνύματα των διαφωνούντων στην Τουρκία. Ο Murat Arslan αρνείται ότι φόρτωσε αυτήν την εφαρμογή στο κινητό του. Η κατηγορία εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά αυτό το στοιχείο δεν έχει ποτέ «ερευνηθεί σε βάθος», λέει η «Ένωση Ευρωπαίων Δικαστών για τη Δημοκρατία και τις Ελευθερίες» (Medel), η οποία παρακολούθησε προσεκτικά το ζήτημα. «Η όλη δικαστική διαδικασία στερείται διαφάνειας και δεν αποτελεί 
τακτική νομική διαδικασία», εκτιμάει η ένωση σε δήλωση που εκδόθηκε μετά την ετυμηγορία. Τα κενά της υπόθεσης δεν λείπουν. Ο κύριος μάρτυρας κατηγορίας ήταν ανώνυμος και πολλοί άλλοι ανακάλεσαν τις μαρτυρίες τους. Ο πρόεδρος της υπόθεσης άλλαξε 4 φορές, 3 εκ των οποίων χωρίς λόγο. Οι απανωτές αιτήσεις υπεράσπισης για την επανεξέταση μαρτύρων απορρίφθηκαν. Απορρίφθηκαν επίσης τα πολλαπλά αιτήματα αποφυλάκισης του κατηγορουμένου, που ήταν προφυλακισμένος από τον Οκτώβριο του 2016.
Η ετυμηγορία έπεσε «μετά από λίγα λεπτά της δίκης», σύμφωνα με συγγενή του Murat Arslan που παρακολούθησε την ακροαματική διαδικασία. Η ανάγνωση της ετυμηγορίας έγινε δεκτή με συγκίνηση. «Κάποιοι στο ακροατήριο φώναξαν : Ντροπή σας!». Η Ασφάλεια αμέσως εκκένωσε το ακροατήριο, είπε ένας πρώην συνάδελφος του δικαστή που ήταν παρών στην αίθουσα κατά τη διάρκεια της δίκης. «Από την αρχή μέχρι το τέλος, το δικαστήριο απέρριψε όλες τις προτάσεις της υπεράσπισης. Ο δικαστής και οι ένορκοι άκουγαν, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να ζητήσουν μια οποιαδήποτε διευκρίνιση. Ήταν σαν να είχε προαποφασιστεί η ετυμηγορία».
Το όπλο του Μουράτ Αρσλάν είναι η ελευθερία του λόγου
Δικαστής υψηλού επιπέδου, ο Μουράτ Αρσλάν δεν έχει πραγματικά το προφίλ ενός θρησκόληπτου και λιγότερο ενός τρομοκράτη. Ποτέ δεν κάλεσε σε εξέγερση τους Τούρκους, ποτέ δεν έφερε όπλο. Πιστεύει στο κράτος δικαίου, το επανέλαβε με αυτοπεποίθηση στην αίθουσα του δικαστηρίου, πριν εισπράξει την καταδίκη του. Το όπλο του είναι ο ελεύθερος λόγος. Μια επιλογή που την πληρώνει ακριβά. Ήταν τότε που 
προήδρευε στην «Ένωση Ανεξάρτητων Δικαστών Yarsav», τη μεγαλύτερη επαγγελματική οργάνωση στην Τουρκία, όταν ξεκίνησαν οι διώξεις του. Ήταν η μόνη ένωση των Τούρκων δικαστών που είχε δημιουργήσει δεσμούς με ξένους ομολόγους της, όπως της Medel και της Διεθνούς Ένωσης Δικαστών. Ειδικευμένη στην παρακολούθηση των δικών, γνωστή για την ακλόνητη υποστήριξή της προς τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, η Yarsav κατέληξε να δυσαρεστεί την εξουσία. Ο Murat Arslan βρέθηκε σύντομα στο στόχαστρο των τουρκικών αρχών. Η σταδιοδρομία του διαλύθηκε το 2015, με τη μετάθεσή του από το Συνταγματικό Δικαστήριο στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Καταπίεση των δικαστών
Στις 20 Ιουλίου 2016, 5 ημέρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, ο δικαστής Μουράτ Αρσλάν αισθανόταν ότι οι εκκαθαρίσεις θα έπλητταν τον κλάδο του. Ο δικαστικός κλάδος δεν θα τη γλίτωνε. Ήταν γνωστό ότι είχε 
επηρεαστεί από το κίνημα του κήρυκα Güllen, μια διείσδυση που ευνοούσε τότε η ισλαμο-συντηρητική κυβέρνηση του Ερντογάν, συμμάχου τότε με τους Γκουλενιστές επί μια δεκαετία (2003-2013) !
Ύποπτοι ότι ανήκουν στο «τρομοκρατικό» κίνημα, 2.745 δικαστές τέθηκαν υπό κράτηση τις ημέρες που ακολούθησαν την απόπειρα εξέγερσης. Συμμετείχαν στην εξέγερση ; «Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες, 
αλλά να μας παρουσιάσουν ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία για τη συμμετοχή τους. Όμως μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν στοιχεία», δήλωσε ο Murat Arslan, σε τηλεφωνική του συνέντευξη στον Le Monde. Λίγες μέρες αργότερα, η δικαστική ένωση Yarsav διαλύθηκε. Στις 19 Οκτωβρίου 2016, ο πρόεδρός της συνελήφθη. Από τότε που φυλακίστηκε στη φυλακή Sincan στην Άγκυρα, μοιράζεται ένα κελί με 16 άλλους κρατούμενους. Οκτώ από αυτούς κοιμούνται στο πάτωμα επειδή υπάρχουν μόνο 8 κρεβάτια! Επειδή δε τιμήθηκε ο Murat Arslan από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2017, η Άγκυρα αποφάσισε να μειώσει τη συνδρομή της στον προϋπολογισμό του οργανισμού.
Συλλήψεις αλλοδαπών δημοσιογράφων από τον Μαδούρο
Αυτό αναφέρει το επιβεβαιωμένο δημοσίευμα του ηλεκτρονικού Le Monde και του Γαλλικού Πρακτορείου 
Ειδήσεων (AFP) στις 30-1-2019. Η είδηση λέει ότι οι Pierre Caillet και Baptiste des Monstiers, ρεπόρτερς της 
εκπομπής «Quotidien» του Yann Barthès στο γαλλικό κανάλι TMC (Télé Monte-Carlo), συνελήφθησαν την Τρίτη 29-1-2019 από τις αρχές της Βενεζουέλας κοντά στο προεδρικό μέγαρο Miraflores στο Καράκας, ενώ έκαναν γυρίσματα εκεί κοντά. Παρομοίως, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, κρατούνται από το καθεστώς Μαδούρο (που υποστηρίζουν Ερντογάν και Τσίπρας) και δυο Χιλιανοί δημοσιογράφοι : ο Rodrigo Perez και ο Gonzalo Barahona που εργάζονταν και οι δυο για το κανάλι της Χιλής TVN κοντά στο ίδιο προεδρικό Μέγαρο. Πολλοί ξένοι δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί ή 
απελαθεί τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα, για έλλειψη δημοσιογράφος βίζα. Αυτές οι νέες συλλήψεις ήρθαν μέσα σε λίγες ώρες μετά την διαδήλωση που κάλεσε η αντιπολίτευση του Μαδούρο, η οποία απαιτεί τη δημιουργία μιας μεταβατικής κυβέρνησης και τη διεξαγωγή ελεύθερων βουλευτικών εκλογών.
Τα παραπάνω στοιχεία αφιερώνονται εξαιρετικά στους λωτοφάγους Συριζαίους και στους συνοδοιπόρους τους αριστερίζοντες ανέξοδα «Δημοκράτες».
