Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Οι «Μακρονοφρουροί» βρίσκονται υπό αφόρητη πίεση για αυτό και η τωρινή σύγχυσή τους. Παρά την γνωσιολογική και μεθοδολογική τους υπερεπάρκεια, που ήταν ευδιάκριτες μέσα από την καταιγίδα μεταρρυθμιστικών νομοθετημάτων που εκπόνησαν και προώθησαν στην γαλλική Εθνοσυνέλευση και Γερουσία από την αρχή της κυβερνητικής θητείας μέχρι και τον Ιούνιο του 2018, δεν πρόβλεψαν την σε εξέλιξη κοινωνική αναταραχή και τις βιαιότητες (σκοτώθηκαν μέχρι χθες 9 άτομα, τραυματίστηκαν περίπου 1.860, προκλήθηκαν ζημίες εκατομμυρίων και ύφεση 0,1% του ΑΕΠ ή 2 δις ευρώ σύμφωνα με την Γαλλική Στατιστική Υπηρεσία) των «κίτρινων γιλέκων» τα οποία αναδύθηκαν μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα της παγκοσμιοποίησης!
Νόμισαν ίσως ότι αυτή η καταιγιστική τους νομοθετική υπερπαραγωγή, που ανταποκρινόταν πλήρως στις προεκλογικές υποσχέσεις του Μακρόν, θα αρκούσε για να διαλύσει τον αμήχανο «παλιό πολιτικό και συνδικαλιστικό κόσμο» από τη μια και να θέσει τις βάσεις για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές (η πραγματική ασθένεια) της χώρας τους από την άλλη.
Υπολόγισαν λανθασμένα οι «Μακρονιστές» ότι αυτοί που ψήφισαν κατά 65% τον Μακρόν στο 2ο γύρο των εκλογών, ήθελαν απλά να εκδιώξουν τους «παλιούς-σάπιους» από την εξουσία και να ανοίξουν έτσι διάπλατα τον φιλελεύθερο μεταρρυθμιστικό δρόμο του νέου προέδρου, ανεξάρτητα αν οι ψηφίσαντες ή απέχοντες τα έβγαζαν δύσκολα πέρα στα νοικοκυριά τους ή στις επαρχίες τους.
Δεν κατάλαβαν δηλαδή οι «Μακρονιστές» ότι, όταν ο μέσος Γάλλος ισχυρίζεται σήμερα ότι θέλει αλλαγές και «Δημοψηφίσματα Λαϊκής Πρωτοβουλίας» (RIC), δεν εννοεί ότι οι αλλαγές αυτές θα αφορούν και αυτόν τον ίδιο. Εννοεί τους άλλους συμπατριώτες του, όπως και στην Ελλάδα βέβαια (ας θυμηθούμε το «άλλαξέ τα όλα» προς τον Γ.Α.Π. που ζητούσαν κάποιοι Έλληνες το 2004). Εννοεί να του αυξηθεί αισθητά το διαθέσιμο εισόδημά του, να του μειωθούν οι καταβαλλόμενοι άμεσοι και έμμεσοι φόροι, να «πληρώνουν οι έχοντες και κατέχοντες» (εξ ου και η εμμονή του στην επαναφορά του «Φόρου Μεγάλης Περιουσίας») και να αυξάνονται ταυτόχρονα (!) οι δωρεάν κοινωνικές παροχές που του προσφέρει σήμερα η Γαλλία στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια.
Οι «Μακρονοφρουροί» αποφεύγουν να παραδεχτούν (γιατί είναι μειωτικό για τον αρχηγό τους) ότι, αν κέρδισε ο Μακρόν τις εκλογές του 2017, τούτο προέκυψε εξαιτίας του σκανδάλου Penelope gate κυρίως https://www.anixneuseis.gr/?p=199397, και λιγότερο εξαιτίας της νεανικότητας και καπατσοσύνης του. Όπως και αν δεν είχε συμβεί πρωτύτερα το σκάνδαλο του Ντομινίκ Στροσκάν (το μεγάλο φαβορί των σοσιαλιστών), δεν θα είχε εκλεγεί πρόεδρος ο François Hollande. Παραβλέπουν οι Μακρονιστές να δουν ότι η μεγάλη δημοσκοπική κατρακύλα του ηγέτη τους άρχισε το περασμένο καλοκαίρι, όταν 
αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο του 26χρονου σωματοφύλακά του, Alexendre Benella, που παραβίασε την διακηρυγμένη βασική αρχή του Μακρονισμού, της υποδειγματικότητας (exemplarité) της εξουσίας (https://www.anixneuseis.gr/?p=193313). Μπροστά στο απρόβλεπτο λοιπόν και χρονίζον φαινόμενο των «κίτρινων γιλέκων» (σύμπτωμα της βαρύτατης γαλλικής ασθένειας), οι «Μακρονοφρουροί» το έριξαν στο μίσος των «τεχνοκρατών-λογιστών» (les technos όπως τους αποκαλούν, όταν και οι ίδιοι κι ο αρχηγός τους είναι τεχνοκράτες, αποφοιτήσαντες από τις Μεγάλες Σχολές της Γαλλίας !) γιατί τους υπενθυμίζουν την σκληρή γαλλική οικονομική πραγματικότητα των διαχρονικά αναβαλλόμενων αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών (η πραγματική ασθένεια). Εξ ου και τους βάζουν στο στόχαστρο, ως αποκομμένους από το πεδίο των Γάλλων που πλαισίωσαν εδώ και έξι βδομάδες τα μπλόκα στα κυκλικά οδικά σημεία, στα διόδια και στα σύνορα Γαλλίας–Ισπανίας. Πολλοί βουλευτές του κόμματος «Γαλλία Εμπρός» (LRM) του Μακρόν θεωρούν υπεύθυνη για όλα τα δεινά της κυβέρνησής του την ανώτατη γαλλική διοίκηση! Αυτό αναφέρουν στο σχετικό άρθρο τους, στις 19-12-2018 στον ηλεκτρονικό Le Monde οι δημοσιογράφοι Alexandre Lemarié και Virginie Malingre, με τίτλο : Οι «τεχνοκράτες» στο στόχαστρο της Μακρονίας-«Les « technos » dans le viseur de la Macronie. Ανάθεμα λοιπόν στους «τεχνοκράτες», ενώ η κινητοποίηση γύρω από το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» δείχνει σιγά-σιγά να ατονεί και φθάνει ο χρόνος απολογισμού της λεγόμενης 
Μακρονίας. Πράγματι, μετά από περισσότερο από ένα μήνα κρίσης, οι σύμβουλοι του προεδρικού μεγάρου Elysée και αρκετοί βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας πυροβολούν τους ανώτερους υπαλλήλους, τους φύλακες της ορθοδοξίας τήρησης του προϋπολογισμού, τους οποίους αποκαλούν «ξεροκέφαλους» ή γαλλιστί «αυγο-κέφαλους» (Crânes d’œuf). Τους κατηγορούν ότι εμποδίζουν οποιαδήποτε μέτρο αναδιανομής εισοδήματος από την αρχή της πενταετούς θητείας του Μακρόν. Ακούγοντας τους υποστηρικτές του Μακρόν, αυτοί θεωρούνται οι υπεύθυνοι για όλα τα δεινά της κυβέρνησης. Αυτοί που περιόρισαν τα μέτρα για την αύξηση της αγοραστικής δύναμης, τα οποία παρουσίασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 10 Δεκεμβρίου 2018.
«Η συγκράτηση της τεχνοκρατίας μας εμπόδισε να κινηθούμε αρκετά γρήγορα.
Λοιπόν, αυτό τελείωσε», δήλωσε σχετικά ο νέος κομματικός επικεφαλής της «Γαλλίας Εμπρός» (LRM), Stanislas Guerini, στις 14 Δεκεμβρίου στο κανάλι LCI, ζητώντας «μια επιστροφή της πολιτικής». «Αυτό που λέει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρέπει να εφαρμοστεί και να μην χαθούμε σε τεχνοκρατικά μέτρα». «Έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα να λύσουμε με την ανώτερη δημόσια διοίκηση, η οποία έχει μια εσωτερική λογική και δεν εφαρμόζει κατ ‘ανάγκη τις πολιτικές αποφάσεις, ακόμη και όταν προέρχονται από το προεδρικό μέγαρο Elysée», λέει στους παραπάνω δημοσιογράφους ένας κοντινός του Macron, επιτιθέμενος στους «τεχνοκράτες» (“technos”), που έχουν στείλει συμβουλευτικά σημειώματα στο Elysée τις τελευταίες ημέρες για να εξηγήσουν ότι είναι «αδύνατο» να εφαρμόσουν το σχέδιο που ανακοινώθηκε από τον αρχηγό του κράτους. Είτε πρόκειται για την αύξηση 100 ευρώ για τους εργαζόμενους που παίρνουν βασικό μισθό 1.560 ευρώ (smic), κι όχι μόνο, είτε για την ακύρωση της αύξησης της Γενικευμένης Κοινωνικής Εισφοράς (la contribution sociale généralisée CSG) για τους συνταξιούχους που έχουν σύνταξη κατώτερη από 2.000 ευρώ
το μήνα. «Οι πολιτικοί έχουν την επιμονή της εφαρμογής των μέτρων, η διοικητική εξουσία όμως σκέφτεται μόνο ένα πράγμα : πώς θα χρηματοδοτηθούν και πώς θα αναβληθούν τα μέτρα, δηλώνει, ενοχλημένος, ένας άλλος σύμβουλος του Γάλλου προέδρου. Ωστόσο, «η προτεραιότητα» του Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τους κοντινούς του, είναι η εφαρμογή των υποσχέσεών του προς τα «κίτρινα γιλέκα». Αφήστε τα ελλείμματα να τρέχουν προσωρινά. Εξ ου και χθες το βράδυ (20-12-2018) ο ίδιος ο Μακρόν «έριξε τη μύτη του» και απάντησε απευθείας στην Priscillia Ludosky, μια φιγούρα του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων», στον ιστότοπο https://www.change.org/petitions με τη φράση : «Έχετε δίκιο» στην αναφορά σας ενάντια στις αυξανόμενες τιμές των καυσίμων, η οποία αναφορά, που αναρτήθηκε τον Μάιο του 2018, συγκέντρωσε περισσότερες από 1,15 εκατομμύρια υπογραφές, σύμφωνα με τον Le Monde και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP), στις 20-12-2018. Τι σημαίνει αυτό ; 
Καθαρή πολιτική αναγνώριση, κι όχι σνομπάρισμα πια, των «κίτρινων γιλέκων» με άτυπους εκπροσώπους των οποίων πήγε σήμερα να κάνει διάλογο ο πρωθυπουργός Edouard Philippe στο Δημαρχείο της πόλης της Λιμόζ. Γράφω δε για «άτυπους 
εκπροσώπους», αφού μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα «κίτρινα γιλέκα» δεν καθόρισαν ακόμα τις διαδικασίες βάσει των οποίων θα εκλέγονται οι κανονικοί τους εκπρόσωποι και δεν θα απειλούνται με θάνατο από ορισμένους, αν τολμήσουν να συζητήσουν με την κυβέρνηση. Απλά άκουσα σήμερα στο ειδησεογραφικό κανάλι BFM TV ότι τα «κίτρινα γιλέκα» συντάσσουν μια «Χάρτα Λειτουργίας» τους, δεδομένων των δημοσκοπήσεων που λένε ότι το 55% των Γάλλων θα επιθυμούσε να τα δουν να συμμετέχουν στις επόμενες ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 με δική τους πολιτική παράταξη η οποία θα ελάμβανε 12%, αν γίνονταν οι εκλογές την Κυριακή 23-12-2018.
Αν πράγματι όμως ισχύουν τα ευρήματα αυτών των δημοσκοπήσεων και διατηρηθούν, που δείχνουν ότι τα «κίτρινα γιλέκα» αποσπούν ψηφοφόρους κυρίως από το κόμμα της Μαρίν Λεπέν και του Ζαν Λιουκ Μελανσόν, αυτό θα αποτελούσε τελικά «ένα θείο δώρο» υπέρ του Μακρόν, αν κατάφερνε βέβαια να περάσει, έστω και δύσκολα, τα μέτρα του (10 με 12 δις ευρώ) που ψηφίστηκαν μέσα σε μόνο 10 μέρες (στοιχείο του επείγοντος), συνοδευόμενα παράλληλα από έναν υπεσχημένο «μεγάλο εθνικό διάλογο» σε περιφερειακό επίπεδο, υπό την αιγίδα των Γάλλων αυτοδιοικητικών αρχόντων και με κλήρωση των 
συμμετεχόντων υποστηρικτών των «κίτρινων γιλέκων». Όπως δηλαδή επιθυμεί η κυβέρνηση να διεξαχθεί αυτή η διαβούλευση, για να αντικρούσει στην πράξη την βαριά κατηγορία ότι υπάρχει και λειτουργεί αντιδημοκρατικά μόνο για τους «έχοντες και κατέχοντες».
Αλλά βρισκόμαστε ακόμα μακριά από αυτόν τον ευσεβή πόθο του Μακρόν, αφού αύριο έχουν εξαγγελθεί νέες συγκεντρώσεις στις ιστορικές Βερσαλλίες ή όπου αλλού ήθελε προκύψει…
