Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018.
Ανέντιμη Αμερική.
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ:
-Σάββας Καλεντερίδης γεωπολιτικός αναλυτής.
-Ιμπραέμ Μουσλέμ. Εκπρόσωπος PYD
-Βασίλειος Μαρτζούκος, Αντιναύαρχος ε.α.
-Νικόλαος Παούνης Διεθνολόγος- Βαλκανιολόγος.
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018.
Ανέντιμη Αμερική.
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ:
-Σάββας Καλεντερίδης γεωπολιτικός αναλυτής.
-Ιμπραέμ Μουσλέμ. Εκπρόσωπος PYD
-Βασίλειος Μαρτζούκος, Αντιναύαρχος ε.α.
-Νικόλαος Παούνης Διεθνολόγος- Βαλκανιολόγος.
Μετά την απόφαση Τραμπ, για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία, μπορούμε να εξετάσουμε το παράθυρο ευκαιρίας που ανοίγεται. Οι τούρκοι με τη μέθη την εύκολης νίκης στο Αφρίν και το χώρο που αφήνουν οι αμερικανοί, μπορούν εύκολα να παρασυρθούν, σε μεγαλύτερη εμπλοκή στη Συρία.
Οι κούρδοι, στο πρόσφατο παρελθόν, αρνήθηκαν την κυριαρχία της Δαμασκού και προώθησαν την ιδέα της ντε φακτο ανεξαρτησίας για αρχή και την ντε γιούρε για τη συνέχεια. Για τη Δαμασκό η τουρκική εισβολή, αντιμετωπίσθηκε ως μοχλός πίεσης, για την εκ νέου υπαγωγή των κούρδων στη δικαιοδοσία της συριακής κυβέρνησης, καθώς τα τελευταία χρόνια είχαν εργαλοιοποιηθεί από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ δεν θα έμεναν για πάντα στη Συρία, όπως δεν έμειναν για πάντα στο Βιετνάμ. Η απομάκρυνση, αργά η γρήγορα των ΗΠΑ, θα επέτρεπε στους κούρδους, να αποκτήσουν ευθυκρισία. Οι κούρδοι εάν θέλουν να έχουν μέλλον, θα πρέπει να κοιτάξουν προς τη Δαμασκό.
Η Ρωσία «επέτρεψε» την είσοδο της Τουρκίας στη Συρία, για να τη φέρει αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ, τώρα με την αμερικανική αποχώρηση, ποια θα είναι η ρωσική στρατηγική; Τι θα συνεπάγεται η τουρκική περεταίρω εμπλοκή στη Συρία, για τις σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας και Τουρκίας – Ιράν; Η αποχώρηση των αμερικανών αφήνει ένα κενό, το οποίο εκτός από την Τουρκία, θέλουν επίσης να το καλύψουν η Δαμασκός, με τη Ρωσία και το Ιράν. Τι θα σημάνει μία πιθανή σύγκρουση, τούρκων στρατιωτών με τους φρουρούς της επανάστασης, για το τρίγωνο συνεργασίας Τουρκία, Ιράν, Κατάρ; Πως θα εξελιχθούν οι ρωσοτουρκικές σχέσεις από εδώ και πέρα; Υπάρχει η πιθανότητα η Τουρκία να οδηγηθεί σε ένα δικό της Σαγγάριο;
Πρόδωσαν οι Αμερικανοί τους Κούρδους και βοηθούν τους Τούρκους να διαπράξουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Είναι η Αμερική ανέντιμη;
Ο πρόεδρος Τραμπ γιατί θα έπρεπε να βοηθήσει τους Κούρδους; Η Τουρκία θα αγοράσει, από τις ΗΠΑ, αεροσκάφη F35 αξίας 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μπορούν οι Κούρδοι, να αντικαταστήσουν την αμερικανική παραγγελία, που θα χαθεί για τις ΗΠΑ και θα βρεθούν τα ποσά αυτά σε ρωσικά ή κινεζικά χέρια, για την αγορά αντίστοιχου στρατιωτικού εξοπλισμού, από τις χώρες αυτές; Γιατί θα έπρεπε ο πρόεδρος Τραμπ να τα αγνοήσει όλα αυτά, με αποτέλεσμα μία σύμμαχος χώρα, για τις ΗΠΑ, η Τουρκία, να βρεθεί κοντύτερα στη Ρωσία και το Ιράν; Την περίοδο του ψυχρού πολέμου, η Τουρκία ανήκε στη Δύση, για να κρατηθεί η Ρωσία μακριά από τα θερμά νερά της Μεσογείου και τώρα θα διευκόλυνε η Δύση την Ανατολή; Η ΗΠΑ μπορεί να έχουν πρόβλημα, με τον απρόβλεπτο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά δεν χρειάζονται την Τουρκία, στο σύστημα ασφάλειας τους; Οι ΗΠΑ ένα σημαντικό κρίκο του δακτυλίου του Σπάικμαν, την Τουρκία, θα τον έκαναν δώρο στη Ρωσία, για το χατίρι των «ξυπόλυτων» Κούρδων;
Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μία απάντηση στο ερώτημα «θα παραχθεί κουρδική κρατογένεση;»
Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, είναι ένα προϊόν των αγώνων του ελληνικού λαού, αλλά και της γεωπολιτικής συγκυρίας. Η ναυμαχία στο Ναυαρίνο το 1827, επέτρεψε την ελληνική κρατογένεση. Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της περιόδου Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία, με κόστος 654 νεκρούς και τραυματίες, διέσωσαν την ελληνική επανάσταση, για να αποσπάσουν την Ελλάδα, από την Οθωμανική αυτοκρατορία και να την εντάξουν στη δική τους σφαίρα οικονομικής επιρροής.
Στην περίπτωση των Κούρδων, παρά τους αγώνες και τις θυσίες του κουρδικού λαού, εδώ και αιώνες, ακόμα παρά και τις τυχοδιωκτικές επιλογές, ορισμένων κουρδικών φυλών, σε βάρος των χριστιανών στις αρχές του 20 αιώνα, γιατί δεν έχει παραχθεί κουρδική κρατογένεση;
Γιατί σε μία τόσο μεγάλη χρονική περίοδο αιώνων, δεν εμφανίστηκε μία ευνοϊκή γεωπολιτική συγκυρία, για το κουρδικό ζήτημα; Γιατί δεν υπήρξε μία ιστορική περίοδος, κατά την οποία οι μεγάλες δυνάμεις, να ταυτίσουν τα συμφέροντα τους και να επιτρέψουν τη δημιουργία κουρδικού κράτους, όπως έγινε με την ελληνική περίπτωση;
Η κουρδική περίπτωση διαφέρει από την ελληνική, τόσο στη γεωγραφία, όσο και στην ανθρωπογεωγραφία. Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, περιβάλλεται από θάλασσα και η πρόσβαση των μεγάλων δυνάμεων ήταν εύκολη υπόθεση. Το Κουρδιστάν δεν είναι γεωγραφικά, εύκολα προσβάσιμο. Οι μεγάλες δυνάμεις, εάν ταυτιστούν τα συμφέροντα τους, θα χρειαστούν ένα τεράστιο αριθμό χερσαίων δυνάμεων, για να παράξουν την κουρδική κρατογένεση. Επίσης οι κούρδοι ζουν, όχι σε ένα, αλλά σε τέσσερα κράτη, στην Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία, επομένως θα πρέπει οι μεγάλες δυνάμεις, όχι απλά να ταυτιστούν τα συμφέροντα τους, αλλά και να συγκρουστούν με τέσσερεις κρατικές οντότητες, που στα πλαίσια του κοινού κινδύνου, θα συνασπιστούν. Ποιος θα είναι ο αριθμός των νεκρών σε αυτή την περίπτωση; Θα έχει καμία σχέση με τους 654 νεκρούς και τραυματίες του Ναυαρίνου; οι δυτικές κοινωνίες θα αποδεχτούν μια τέτοια απώλεια;
Υπάρχει περίπτωση, που οι μεγάλες δυνάμεις να δημιούργησαν κράτος, μη προσβάσιμο από τη θάλασσα; Ναι το Κόσοβο. Σε αυτή την περίπτωση η πρόσβαση ήταν από αέρος. Την πρόσβαση αυτή, την επέτρεψε η εξέλιξη της τεχνολογίας. Τρεις μήνες βομβαρδισμών, ήταν αρκετοί, για την de facto ανεξαρτησία της περιοχής. Μπορεί να γίνει το ίδιο στο Κουρδιστάν; νομίζω πως Όχι. Οι Σέρβοι δεν είχαν κοινά συμφέροντα με τους δυτικούς, αντιθέτως τους θεωρούσαν επιρρεπείς στη ρωσική επιρροή και έπρεπε να τους περιορίσουν εδαφικά, την περίοδο Γέλτσιν. Τα αμερικάνικά συμφέροντα σε Τουρκία, Ιράκ και τα ρωσικά σε Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Συρία, τα ενεργειακά και τα συμφέροντα πώλησης όπλων δεν επιτρέπουν στο διεθνή παράγοντα να αφήσει τις συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων για να εξυπηρετήσει τους «ξυπόλητους». Στην εξωτερική πολιτική συναισθηματισμοί δεν χωράνε. Δεν υπάρχει καμία προδοσία των Κούρδων από τους Ρώσους ή τους Αμερικανούς. Εάν οι Κούρδοι ηγέτες δεν είναι ρεαλιστές αυτό είναι δικό τους στρατηγικό σφάλμα.
Ο Ντόναλντ Ράμσφελντ είχε προβλέψει πως ο πόλεμος στο Ιράκ θα κρατήσει ένα μήνα, τελικά η διάρκεια του πολέμου ήταν οκτώ περίπου χρόνια, με οικονομικό κόστος 700 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ κόστος σε ανθρώπινες ζωές ήταν 4.739 νεκροί και 32.224 τραυματίες. Γιατί ο πόλεμος με τη Σερβία κράτησε μόνο τρεις μήνες και όχι οκτώ χρόνια; αυτό οφείλεται στο διαφορετικό αξιακό σύστημα Ανατολής και Δύσης, που παράγει διαφορετικό τύπο ανθρώπου. Οι χριστιανοί εσωτερικεύουν τον πόνο τους, πρέπει να γυρίσουν το άλλο μάγουλο, να συγχωρήσουν, να αγαπήσουν ακόμα και τον εχθρό τους. Οι μουσουλμάνοι δεν εσωτερικεύουν τον πόνο τους, η βία, ο φόνος του άλλου, δεν είναι η οδός της απώλειας της ουράνιας βασιλείας, αντιθέτως είναι μέσο για να κερδίσεις τον υλιστικό παράδεισο, που υπόσχεται η ανατολική κοσμοθεωρία. Επειδή δεν αρκούν στην Ανατολή, οι βομβαρδισμοί από αέρος, δεν είναι Δύση, δεν είναι Σερβία, χρειάζονται μεγάλες χερσαίες δυνάμεις για να συγκρουστούν με τα τέσσερα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου, που φιλοξενούν στα εδάφη τους, Κούρδους.
Ίσως τα παραπάνω να απαντούν στο ερώτημα «θα παραχθεί κουρδική κρατογένεση;» Εμείς που εμφορούμαστε από το αξιακό σύστημα του χριστιανισμού, πρέπει να προσευχόμαστε για την ειρήνη, μεταξύ των λαών. Το πιθανότερο δυστυχώς είναι, πως ο πόλεμος φθοράς μεταξύ των Κούρδων και της Τουρκίας, θα συνεχιστεί και τις επόμενες δεκαετίες.