Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Και ο Μακρόν σήκωσε το γάντι, απαντώντας : «Αν ήθελαν να βρουν στο πρόσωπό μου τον αντίπαλό τους, έχουν δίκιο. Δεν πρόκειται να ενδώσω στους εθνικιστές».
Ο Ούγγρος ηγέτης Viktor Orban και ο δημοφιλής Ιταλός υπουργός εσωτερικών Matteo Salvini συναντήθηκαν στο Μιλάνο στις 28 Αυγούστου 2018, επιχειρώντας να χαράξουν ένα αντιπροσφυγικό μέτωπο. Από εκεί λοιπόν ο Ούγγρος πρωθυπουργός, που συμμετέχει στο «ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα» (ως πότε να δούμε ;), δήλωσε : «Ο Macron είναι επικεφαλής των πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν την μετανάστευση», σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le journal de dimanche στις 29-08-2018.
Όπως κι ο Matteo Salvini, ο Viktor Orban καθόρισε σαφώς τον κύριο αντίπαλο στην Ευρώπη, πριν από τις ευρωεκλογές την άνοιξη του 2019. Τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουήλ Μακρόν. «Υπάρχουν δύο στρατόπεδα στην Ευρώπη και στο ένα είναι επικεφαλής του ο Macron», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας. «Από την άλλη πλευρά είμαστε εμείς που θέλουμε να σταματήσουμε την παράνομη μετανάστευση», πρόσθεσε ο Viktor Orban, ωσάν όλοι εμείς να είμαστε αναφανδόν υπέρ της 
παράνομης μετανάστευσης. Σιγά που θα έχανε την ευκαιρία ο Emmanuel Macron να του απαντήσει από τη Δανία όπου βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη (με τον Δανό πρωθυπουργό δίπλα) για να προωθήσει το όραμά του για την ενωμένη Ευρώπη. «Δεν θα ενδώσω στους εθνικιστές και σε εκείνους που προωθούν τις ομιλίες μίσους», δήλωσε πριν βρεθεί στη Φιλανδία για τον ίδιο πολιτικό σκοπό. Ο έτερος Καπαδόκης της ακροδεξιάς Διεθνούς Matteo Salvini, αφού ειρωνεύτηκε τη δημοσκοπική πτώση του Μακρόν (ενώ ο ίδιος έχει άνοδο επί του παρόντος), αναφέρθηκε ενώπιον των δημοσιογράφων στην συμφωνία που συνήψε η Ιταλία με τη Γερμανία για τους λεγόμενους «δευτερογενείς μετανάστες». «Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε πίσω τους δευτερογενείς μετανάστες στη χώρα μας, με την προϋπόθεση ότι ο ίδιος αριθμός μεταναστών θα απομακρύνεται από τη χώρα μας», δίχως να προσδιορίζει το πού συγκεκριμένα θα απομακρυνθούν. Μήπως στην Ουγγαρία του φίλου του Viktor Orban; Είχε υποσχεθεί προεκλογικά στους Ιταλούς ότι θα εκδιώξει 500.000 πρόσφυγες από την Ιταλία. Αναμένουμε…
Ως γνήσιος λαϊκιστικός Νταής που είναι ο Matteo Salvini, «έβγαλε το πιστόλι της απειλής» την περασμένη βδομάδα, λέγοντας : «είτε η Ευρώπη θα αρχίσει να υπερασπίζεται σοβαρά τα σύνορά της (κάτι που συμφέρει και την Ελλάδα εξ ου και η Frontex) και θα μοιράζεται την υποδοχή των μεταναστών (ο Viktor Orban όμως και οι όμοιοί του δεν συμφωνούν με αυτήν την δίκαιη αρχή), είτε θα αρχίσουμε να τους επιστρέφουμε στα λιμάνια από 
τα οποία έφυγαν», όπως αναφέρει ο Arnaud Focraud στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le journal de dimanche στις 27-08-2018. Αφού όμως επανειλημμένα επανέλαβε την αντίθεσή του στην αποβίβαση των μεταναστών από το σκάφος Diciotti, το κρατικό ιταλικό ακτοπλοϊκό πλοίο της Σικελίας, ο ακροδεξιός ηγέτης έδωσε το πράσινο φως το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, με μια σειρά από κατηγορίες στην πλάτη. Πού πήγαν οι λεονταρισμοί του; Έτσι, οι σχεδόν 140 άνθρωποι που παρέμειναν στο πλοίο και διασώθηκαν στη θάλασσα δέκα ημέρες νωρίτερα, κατάφεραν να αποβιβαστούν στο έδαφος της Κατάνιας. Και αυτό ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση «δεν μάσησε» στο ιταλικό τελεσίγραφο. Οι Βρυξέλλες αρνήθηκαν να 
ενδώσουν στις πιέσεις από τη Ρώμη, απορρίπτοντας τις «απαράδεκτες απειλές» από την κυβέρνηση, η οποία είχε ανακοινώσει την πρόθεσή της να μειώσει τη συνεισφορά της στον κοινοτικό προϋπολογισμό του 2019 σε αντίποινα. Ο Matteo Salvini βρήκε λοιπόν ένα σχέδιο Β, που κατέληξε σε συμφωνία με την ιταλική Εκκλησία, την Αλβανία και την Ιρλανδία – τη μόνη χώρα της ΕΕ που συμφώνησε με αυτόν τον συμβιβασμό – να υποδεχθεί ορισμένους ανθρώπους από το Diciotti. Το Δουβλίνο δήλωσε ότι είναι έτοιμο να δεχθεί 20 από αυτούς και η Αλβανία 20 άλλους.
Το ζήτημα του προσφυγικού-μεταναστευτικού, μπορεί να προσφέρεται άριστα για να φουσκώσει τα πανιά της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς παράταξης (ήταν το απωθημένο της εξάλλου διαχρονικά και το βλέπουμε και στη Γερμανία και Αυστρία), είναι όμως ένα σοβαρότατο πρόβλημα για να το λύσουν πολιτικοί της εμβέλειας των Viktor Orban και Matteo Salvini οι οποίοι, μαζί με την Marine Le Pin, επιδιώκουν να επιστρέψουμε στα περίκλειστα Κράτη (του λευκού χριστιανού) στο όνομα του «εθνικού κυριαρχισμού» κι όχι του «κοινοτικού κυριαρχισμού και της πολυμέρειας» που επιδιώκει ο Μακρόν.
Οι πρώτοι επιδιώκουν μια «Ευρωπαϊκή Ένωση σουπερμάρκετ» από την οποία να παίρνουν ό,τι τους συμφέρει οικονομικά (π.χ. κοινοτικούς πόρους) και αναφορικά με τις υποχρεώσεις τους (ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των ΜΜΕ, το μεταναστευτικό π.χ.) να επικαλούνται την εθνική τους κυριαρχία στο όνομα των εκλογικών αποτελεσμάτων στις χώρες τους. Ο,τι έλεγαν δηλαδή και οι δικοί μας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015 στους εταίρους μας. Κι εκείνοι τους απαντούσαν ότι κι εκείνοι «είχαν τους δικούς τους Λαούς που τους εξέλεξαν».
Ο Μακρόν μιλάει για μια «κοινοτική κυριαρχία» με κοινό νόμισμα, κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, κοινές πολιτικές αντιμετώπισης της μεταναστευτικής κρίσης, εξ ου και μια σχετική γαλλο-γερμανική πρόταση που θα συζητηθεί στη Βιέννη τον Σεπτέμβριο.
Νομίζω ότι για τις επόμενες ευρωεκλογές το αντίπαλο δίδυμο έχει ήδη προδιαγραφεί : ο Μακρόν και οι ευρωπαίοι Εθνικιστές, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.
