Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, στο διάγγελμά του με θέα το λιμάνι της Ιθάκης και κάποιες μυθολογικές αναφορές, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την έξοδο της χώρας από το 3ο Μνημόνιο διάσωσης και την 9ετή κρίση χρέους της Ελλάδας. Η Ελλάδα «ξανακερδίζει σήμερα το πεπρωμένο της», δήλωσε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας την Τρίτη 21 Αυγούστου 2018. Μια συμβολική κίνηση : από το νησί της Ιθάκης ο πρωθυπουργός εκφώνησε την τηλεοπτική ομιλία του για περίπου 10 λεπτά. «Η σύγχρονη Οδύσσεια [που η Ελλάδα] έζησε από το 2010 έχει τελειώσει», είπε. Το θρυλικό νησί του Ιονίου, η Ιθάκη, ήταν στην πραγματικότητα το σημείο αναχώρησης και επιστροφής του ήρωα της Οδύσσειας του Ομήρου, του Οδυσσέα, ο οποίος επέστρεψε σώος και αβλαβής από ένα μακρύ ταξίδι 10 ετών. Χρησιμοποιώντας αυτήν την μεταφορά, ο Αλέξης Τσίπρας εξήρε το θάρρος και την «ικανότητα των Ελλήνων, οι οποίοι όπως ο Οδυσσέας, ήξεραν πώς να αντιμετωπίσουν τις Συμπληγάδες της ύφεσης», αναφερόμενος σε αυτούς τους μυθολογικούς βράχους οι οποίοι, επειδή ανοιγόκλειναν τακτικά, απειλούσαν να συντρίψουν τα σκάφη που διέσχιζαν το στενό του Βοσπόρου. «Τα σχέδια διάσωσης, η λιτότητα, η ύφεση και η κοινωνική απερήμωση τελείωσαν», δήλωσε ο πρωθυπουργός. «Η χώρα μας έχει ανακτήσει το δικαίωμα να διαμορφώσει το δικό της μέλλον».
Τι καλά θα ήτανε, να μπορούσαμε πράγματι να διαμορφώσουμε μόνοι μας και υπερήφανοι το μέλλον μας στο εξής με ασφάλεια, δίχως τον κίνδυνο της χρεοκοπίας; Αυτό ισχύει από σήμερα μόνο στα χαρτιά. Μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει χρέος 180% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της δεν μπορεί να διαμορφώσει το δικό της μέλλον, μόνη της, και μάλιστα μέσα σε έναν κόσμο μεγάλης αλληλεξάρτησης και ανάδυσης του νέο-προστατευτισμού. Μέχρι και το 2060 το μέλλον μας το διαμόρφωσαν ήδη οι Δανειστές μας μέσω του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης (Early Warning System) (βλέπε σχετικό άρθρο μου στις Ανιχνεύσεις στις 16-07-2018 : https://www.anixneuseis.gr/?p=192930) και της τριμηνιαίας ενισχυμένης εποπτείας. Αν πράγματι έτσι ήταν τα πράγματα σήμερα, τα επιτόκια των 10ετών ελληνικών ομολόγων δεν θα ήταν απαγορευτικά (σκουπίδια δηλαδή) και δεν θα κρέμονταν από τις αρνητικές εξελίξεις της ιταλικής, της τουρκικής κι όχι μόνο οικονομίας. Θα συγκρίνονταν με τα αντίστοιχα της Κύπρου, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας.
Πρόκειται για άλλη μια απέλπιδα «αυταπάτη» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που επιχειρούν να την πουλήσουν σε μια μερίδα του ελληνικού λαού για να περισώσουν το πολιτικάντικο σαρκίο τους, μέσα από ένα ηρωικό μυθολογικό περιτύλιγμα της Οδύσσειας του Ομήρου. Ο γράφων, ως απλός οικονομολόγος της ζώσας οικονομικής πραγματικότητας, ποτέ δεν πίστεψε τα ασύστολα ψεύδη, τους λεονταρισμούς και τις ιδεοληψίες των σημερινών κυβερνόντων. Δεν έκανε το ίδιο «λάθος να πιστέψει τον κ. Τσίπρα», όπως είπε πρόσφατα στον SKAI ο αδιάκοπα ναρκισσευόμενος θεωρητικός συνάδελφος και Δραχμιστής κ. Γιάνης Βαρουφάκης (πού ήταν αλήθεια η καθηγητική του διορατικότητα για τον κ. Τσίπρα, αν είπε την αλήθεια ;). Για αυτό και δεν τους ψήφισα ούτε μια φορά.
Το γεγονός όμως ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν αποτόλμησαν τελικά, κάτω από το βάρος της ευθύνης που θα έφεραν, να μας ρίξουν στον γκρεμό της χρεοκοπίας, της εξόδου από το ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ολοκλήρωσαν το δικό τους αχρείαστο 3ο Μνημόνιο (κόστους από 86 έως 200 δις ευρώ) στις 20-08-2018 θεωρώ ότι αποτελεί, παρά ταύτα, μια θετική εξέλιξη, αφού δεν καταστραφήκαμε τελείως. Πολλοί έλληνες βέβαια καταστράφηκαν, χωρίς καμία αμφιβολία, κάτω από τα ατομικά ή οικογενειακά τους χρέη ή την ανεργία ή το κλείσιμο της επιχείρησής τους. Και δεν υπήρχε περίπτωση αυτοί όλοι να σωθούν (όπως τους παραπλανούσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) δια της ελληνικής χρεοκοπίας στην οποία μας ωθούσαν πολλοί συν-έλληνες το 2015. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε και θα παραμείνουμε επί μακρόν (2060) με τα δανειστικά σωληνάκια των εταίρων μας και με ένα κάρο από υπογεγραμμένες αλλαγές, όπως π.χ. η νέα μείωση των συντάξεων και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης που αντιστοιχούν σε 2 με 3 μισθούς ή συντάξεις λιγότερες ετησίως.
Σχεδόν όλοι οι αλλοδαποί παρατηρητές τι μας λένε; Κτίστε αναπτυξιακά πάνω στην σταθεροποίηση της οικονομίας σας άμεσα. Αυτό θα έπρεπε να ήταν προ πολλού το μέλημα της κυβέρνησης (αλλά και των αντιπολιτευομένων της) κι όχι η συνέχιση της παραμυθίας.
Διαβάστε παρακάτω το ρεπορτάζ του Fabien Perrier, ανταποκριτή της αριστερής εφημερίδας Libération στην Αθήνα στις 19-08-2018, ο οποίος γράφει : «ενώ ο Τσίπρας χαίρεται που η χώρα του έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας, οι Έλληνες παραμένουν απαισιόδοξοι για την κατάστασή τους. Οι μικρές συντάξεις, η μετανάστευση των νέων, η υπογεννητικότητα … οι κοινωνικοί δείκτες παραμένουν πάντοτε ανησυχητικοί». «Εμείς, οι Έλληνες, δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ», λέει στον Fabien Perrier, η Βιργινία, 56 ετών. Στο μεσιτικό γραφείο της, συζητά την έξοδο τη Δευτέρα από το 3ο Μνημόνιο με μια συνάδελφό της, την Αθηνά. Και οι δύο τους είναι ενοχλημένες από τις δηλώσεις του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού, του προερχομένου από την ελληνική αριστερά, του Τσίπρα, που μεταδόθηκαν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η Βιργινία δεν πιστεύει πια : «Αισθάνομαι τρομερά καταθλιπτική …» Τόσο πολύ που στα μάτια της, δεν υπάρχει παρά μία επιλογή : «Η φυγή, γιατί η Ελλάδα δεν έχει πια μέλλον». Το επαναλαμβάνει στον πρωτότοκο γιο της, που σπουδάζει στην Αθήνα. Όσο για το νεότερο γιο της, που εγκαταστάθηκε στη Γαλλία με το απολυτήριο στην τσέπη του: «Έκανε καλά!», προσθέτει. «Οι Έλληνες ξεπουλούν τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα διαμερίσματα και τα σπίτια τους … Και οι αλλοδαποί τα αγοράζουν σε καλές τιμές», λέει η Βιργινία, η οποία προσθέτει: «Αυτοί που πουλάνε δεν το κάνουν μετά χαράς. Το εισόδημά τους έχει μειωθεί, δεν μπορούν πλέον να πληρώνουν φόρους ή να διατηρούν τα σπίτια τους». Τα έσοδα έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 8 χρόνια. Οι αμοιβές μειώθηκαν κατά 35% κατά μέσο όρο. Ο ελληνικός ελάχιστος μισθός (μόνο στην Ελλάδα μειώθηκε), από τα 750 ευρώ το 2010, έπεσε στα 586 ευρώ και ακόμη και στα 510 ευρώ για τα άτομα κάτω των 25 ετών. Οι περισσότερες από τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, με μερική ή ορισμένου χρόνου απασχόληση, δεν επιτρέπουν την έξοδο από την επισφάλεια ή τη φτώχεια. Σήμερα, το ένα τρίτο των 1,7 εκατομμυρίων εργαζομένων εργάζεται με μερική απασχόληση, για 394 ευρώ καθαρά το μήνα, δηλαδή λίγο πάνω από το εθνικό όριο φτώχειας (που είναι 380 ευρώ). Υπάρχει επείγουσα ανάγκη επειδή «η φτώχεια είναι μια βόμβα για την κοινωνική συνοχή και την ελληνική οικονομία», δήλωσε ο Σάββας Ρομπόλης στον παραπάνω ανταποκριτή.
Αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά
«Διαφορετικές έρευνες που διεξάγονται στην Ελλάδα αποκαλύπτουν την έκρηξη των φαινομένων της κατάθλιψης, ακόμη και των αυτοκτονιών από το 2010 (αλήθεια ξέχασαν σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΙΤΕΣ να μετράνε τις αυτοκτονίες, ή τις σταμάτησαν με την κοινωνική αξιοσύνη τους;). Κάτι που επιβεβαιώνουν … τα υγρά απόβλητα της Αθήνας», γράφει ο Fabien Perrier. Πράγματι, οι ερευνητές του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών βρήκαν σε δοκιμές σε αυτά μια έκρηξη στην κατανάλωση ψυχοτρόπων φαρμάκων (35 φορές περισσότερα μεταξύ 2010 και 2014), αγχολυτικών (19 φορές περισσότερα) και αντικαταθλιπτικών (11 φορές περισσότερα). «Η χώρα αντιμετωπίζει μια συλλογική κατάθλιψη όπου η απουσία προοπτικής προσθέτει στο άγχος της καθημερινής ζωής». «Μια δημοσκόπηση της εταιρείας Nielsen αποκαλύπτει ότι πάνω από 7 στους 10 Έλληνες αμφιβάλλουν ότι η χώρα θα βγει από την οικονομική κρίση τους επόμενους δώδεκα μήνες. Ως εκ τούτου, συνεχίζουν να μειώνουν τις δαπάνες τους για αναψυχή, για εξόδους ή ρούχα». «Μια άλλη δημοσκόπηση, που διεξάγεται από το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας, περιγράφει την ταλαιπωρία σε καθημερινή βάση. Για παράδειγμα, το 43% των νοικοκυριών λένε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τη θέρμανση για τα σπίτια τους. Το 52% λέει ότι δεν θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε μια απρόβλεπτη δαπάνη των 500 ευρώ, ενώ το 49% λέει ότι δεν μπορούν να πάνε διακοπές. Τέλος, το 42,5% των εργαζομένων ισχυρίζονται ότι λαμβάνουν καθυστερημένα το μισθό τους». Πολλοί έχουν δει τα σχέδιά τους να καταστρέφονται. Η Αθηνά επέστρεψε για να ζήσει στο σπίτι της μητέρας της. Ο παλιός φίλος της πήγε στη Γερμανία. Τα σχέδιά της για γάμο και παιδιά έχουν αποσυρθεί.
Επιπλέον, το ποσοστό γονιμότητας, από 1,8 παιδιά ανά γυναίκα το 2010, μειώθηκε σε 1,3 το 2018. Το χαμηλότερο δηλαδή, κατά πολύ, στην Ευρώπη. Δεν επαρκεί για να εξασφαλιστεί η ανανέωση των γενεών. «Ακόμη και αν το ποσοστό φτάσει στο 1,5, ο ελληνικός πληθυσμός των 10,8 εκατομμυρίων σήμερα θα είναι μόνο 8,6 εκατομμύρια το 2060», είπε ο Σάββας Ρομπόλης στο γάλλο ανταποκριτή. Και αυτή η πτώση του πληθυσμού θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη, στη χρηματοδότηση των συντάξεων, κ.λπ.
Από εδώ και στο εξής, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει την ψευδαίσθηση ότι θα χρησιμοποιήσει τα ελάχιστα περιθώρια ελιγμών που θα έχει για να μας παραμυθιάσει εκ νέου. Όμως έχω τη γνώμη ότι θα σπάσει τα μούτρα της πάνω στην «ενισχυμένη εποπτεία», όπως γράφω παραπάνω, και επιπρόσθετα πάνω στις περίφημες Αγορές.
Τα παραδείγματα των Ιταλών ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστών Λαϊκιστών στην εξουσία και του ισλαμιστή γείτονά μας του Ερντογάν είναι άκρως διδακτικά. Πληρώθηκαν και θα συνεχίσουν να πληρώνονται από τις Αγορές με την άνοδο της τιμής των ομολόγων και της υποτίμησης της λίρας Τουρκίας αντίστοιχα.
Όχι άλλο αντισυστημισμό. Χορτάσαμε. Όχι άλλη μυθοπλασία.
Από ρεαλισμό, εργατικότητα και αξιοπιστία πάσχουμε.
Κρίμα που δε ζουν οι 100 που κάηκαν στο Μάτι για να πανηγυρίσουν τη μεγάλη επιτυχία, Αλέξη …
Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ό ουρανός,
βρόντα τό ταμπούρλο σου αρκουδιάρη,
προκοπή δέν έχω κι είμαι μοναχός
σ’ αυτό τόν κόσμο τόν ζηλιάρη.
Είχα ένα φίλο, φίλο καρδιακό,
ξενύχτι, γλέντι καί σεργιάνι,
πελώριο κι αχόρταγο θεριό,
τόν ρούφηξε τής πόλης τό ποτάμι.
Κίτρινα μάτια, στόματα φαρδιά
τίποτα δέν πήρατε χαμπάρι,
τό δρόμο αφήνω, χάνομαι στά στενά
παρέα μ’ ένα σκουπιδιάρη.
Φύσηξε αγέρι, φύσηξε βροχή
κι εγώ γυρίζω σάν τσακάλι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μές στό κενό καί μές στή ζάλη.
Φουρτουνιασμένη, στείρα μου πηγή
αόρατε, μαύρε καβαλάρη,
τό καρναβάλι τέλειωσε κι αυτοί
μάσκες πουλάνε στό παζάρι.
Λαβύρινθο καί πόρτα μυστική
σκάβω στό χώμα σάν σκαθάρι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μάσκες πουλάνε στό παζάρι.
Μάσκες – 1981
Στίχοι + Μουσική: Βαγγέλης Γερμανός
Ποιος δημιούργησε το χρέος και ποιος το χειρίστηκε αυτά είναι τα ερωτήματα.
Το ποιος το δημιούργησε γνωστό ,το ποιος έκανε το PSI γνωστό , το ποιος ετοίμασε τις συνθήκες για παρένθεση γνωστό,το ποιος έβαλε δίμηνο αντί εξάμηνο γνωστό, το ποιος έβαλε το στόχο στο 4% του ΑΕΠ γνωστό .
Τι πράγματι συζητάμε ?
Ποιος κάνει ανακατανομή του εισοδήματος?
Μέσα σ’ αυτή την φτώχεια δίνει 1.5 δις στους ταλαίπωρους και εμείς μιλάμε για τα 80 δις που κανείς δεν μας το αναλύει.
Διαβάζω ότι για το νεκροταφείο στη Μάκρη που πρέπει να επεκταθεί οι κάτοικοι έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό
αλλά και για το έγκλημα στου Φιλοπάππου έστειλε η μάνα (όσο κι αν καταλαβαίνουμε τον πόνο της ) έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό.
Με τέτοια νοοτροπία ποιος περιμένει να προχωρήσει ο τόπος?
Πως είναι δυνατόν όποιος κι αν κυβερνά να μπορεί ο πρωθυπουργός να κάνει σωστά την δουλειά του?
Κάνουμε αναλύσεις για το φταίξιμο των κυβερνήσεων και δεν αναφερόμαστε συστηματικά στο φταίξιμο των πολιτών που έμειναν στην ανατολή και τα περιμένουν όλα από τον αρχηγό της φυλής.
Τούτο το δεύτερο σχόλιο δεν θα έπρεπε να το είχες γράψει. Είναι σκέτη ανοησία. Ξέρεις πόσος κόσμος γράφει στους πρωθυπουργούς τής χώρας του; Ξέρεις πόσες επιστολές καταφθάνουν στον Λευκό Οίκο, επειδή, λόγω κακής ορατότητος, αυτοκίνητο σκότωσε την γάτα τού επιστολογράφου; Εμποδίζουν αυτά τον Τράμπ και λοιπούς να κάνουν την δουλειά των; Έχεις εσύ την εντύπωση ότι ο Τσίπρας διαβάζει όλα τα παράπονα; Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να κυβερνήσει και να πάει ο τόπος μπροστά; Τα πιστεύεις αυτά που γράφεις, Χρήστο, ή σού ξεφύγανε;
“Σχεδόν όλοι οι αλλοδαποί παρατηρητές τι μας λένε; Κτίστε αναπτυξιακά πάνω στην σταθεροποίηση της οικονομίας σας άμεσα. Αυτό θα έπρεπε να ήταν προ πολλού το μέλημα της κυβέρνησης (αλλά και των αντιπολιτευομένων της) κι όχι η συνέχιση της παραμυθίας.”
Χτίστε αναπτυξιακά, σημαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ πως δεν πρέπει να μπερδεύονται με τις επιχειρήσεις και τους επιχειρηματίες.
Όσο πιό υπανάπτυκτη είνα μια χώρα τόσο εντονότερη είναι η παρέμβαση των παρασιτοκυβερνητών όπως το αμόρφωτο βλαμμένο ο Τσίπρας και το μουσχάρι το πατριωτικό ο Καμμένος και φυσικά κάπου τέσσερα εκατομμύρια συνέλληνες μαζί μ’αυτούς.
Όπως και να έχει πάντως και ό,τι κι αν λένε για το αντίθετο, ευτυχώς ο ΝΕΟφιλελευθερισμός προχωρά ακάθεκτος και μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στο μέλλον!
Η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι αυτοσκοπός είναι μια διαδικασία ανάπτυξης του ανθρώπου.
Ότι βοηθά την βελτίωση της κατάστασης του ανθρώπου είναι ευπρόσδεκτο.
Ο Νέο όμως είναι απαράδεκτος.
Καταστρέφει ότι βρέθηκε μπροστά του.
Ο Βέμπερ για την κοινωνική ευθύνη της οικονομίας και ο Κέυνς με την ισορροπία της αγοράς ήταν ότι χρειάζεται.
Η λογική των μαθηματικών στη χρήση του νομίσματος και των ‘χαρτιών’ που παίζονται στα στοιχήματα πάνω σ’ αυτό ,το νόμισμα, είναι αλητεία.
“Ιταλών ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστών Λαϊκιστών”
Ποιος κρίνει ποιον λαϊκιστή, με ποια κριτήρια και τελικά τι σημαίνει αυτή η λέξη-πιπίλα; Μήπως η λέξη λαϊκιστής έχει αντικαταστήσει αυτήν τού “φασίστα”, που χτυπούσε βαριά, αλλά η νοοτροπία παραμένει η ίδια, ήτοι “όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι λαϊκιστής”; Πάντως, για να την γράφετε με κεφαλαίο, σημαίνει ότι μάλλον τούς σέβεστε… 🙂
Για τον βαθύ λαϊκισμό του «αντιλαϊκισμού»
Κίνδυνος για τη δημοκρατία ο αντι-λαϊκισμός