Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Η τουρκική κυβίστηση, λόγω της μη αποκλειόμενης χρεοκοπίας, βρίσκεται καθοδόν και ευνοεί τις γαλλικές επιχειρήσεις στην Τουρκία.
Σας θυμίζω ότι η Τουρκία είχε καταλάβει το καντόνι του Αφρίν, στη βορειοδυτική Συρία, καθώς και 30 χωριά μέσα στο έδαφος του βορείου Ιράκ την άνοιξη του 2018. Κι ο Ερντογάν είχε τότε καταληφθεί από μια άγρια ιμπεριαλιστική δίψα, την οποία πυροδοτούσε ακόμα περισσότερο η κεμαλική αντιπολίτευσή του, μαζί με τους συμμαχικούς Γκρίζους Λύκους.
Ο Μακρόν τόλμησε να δεχθεί στις 29-03-2018 στο προεδρικό του μέγαρο Elysée μια αντιπροσωπεία από τη Συρία, συμπεριλαμβανομένων και Κούρδων στρατιωτικών αξιωματούχων, αλλά και προσωπικότητες από πολιτικούς θεσμούς που σχετίζονται με τον αραβο-κουρδικό συνασπισμό των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), παρέχοντάς τους ένα μήνυμα πολιτικής υποστήριξης πρωτοφανούς σημασίας, όπως έγραφα στις Ανιχνεύσεις στις 3-04-2018, https://www.anixneuseis.gr/?p=187563.
Ποιος είδε τον Αλλάχ και δεν φοβήθηκε ; Εκτόξευσαν οι γείτονές μας εναντίον του Μακρόν τέτοιες νέο-οθωμανικές εκφράσεις που θα τις ζήλευαν κι οι αφιονισμένοι των διαφόρων ποδοσφαιρικών θυρών στα καθ’ημάς, όπως :
«Ποιος είσαι εσύ που επικαλείσαι τη διαμεσολάβηση με μια τρομοκρατική οργάνωση;», ρώτησε με περισσή «ευγένεια» ο Ερντογάν.
«Όσοι δεσμεύονται στην συνεργασία και την αλληλεγγύη με τις τρομοκρατικές ομάδες εναντίον της Τουρκίας (…), κινδυνεύουν να γίνουν, όπως και οι τρομοκράτες, ένας στόχος της Τουρκίας», έγραψε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Bekir Bozdag στον λογαριασμό του στο Twitter.
«Λέμε στη Γαλλία: μείνε εκεί που είσαι, δεν έχετε δουλειά στη Συρία», δήλωσε ο Engin Altay, βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (κεμαλιστικού), στην Άγκυρα.
Όλα αυτά όμως φαίνεται ότι έγιναν «νερό και αλάτι» πριν δυο μέρες, αφού ο Ερντογάν και ο Μακρόν επικοινώνησαν τηλεφωνικά μέσα σε ένα φιλικό κλίμα και συμφώνησαν οι επί των οικονομικών Υπουργοί τους να συνεργαστούν επισταμένως για την περαιτέρω ανάπτυξη των ήδη σημαντικών γαλλο-τουρκικών οικονομικών σχέσεων. Δηλαδή από το «Go back κ. Macron» που κατά κάποιον τρόπο είχε πει ο νταής Ερντογάν την περασμένη άνοιξη, τώρα βρισκόμαστε στα «γαλλο-τουρκικά μέλια». «Ανάγκα και θεοί πείθονται», έλεγαν κάποτε οι σοφοί πρόγονοί μας σε αυτές τις περιπτώσεις των κυβιστήσεων.
Ο Μακρόν δεν είναι κορόιδο. Τότε που υπέστη τις παραπάνω λεκτικές απρέπειες των Τούρκων δεν απάντησε σε ίδιους τόνους. Περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία. Η επαπειλούμενη στάση πληρωμών της Τουρκίας, αν συμβεί, θα μπορούσε να πλήξει σε μεγάλο βαθμό και τα γαλλικά οικονομικά συμφέροντα που έχουν επενδυθεί στην Τουρκία. Αυτά θέλει να διασφαλίσει και να επαυξήσει, τώρα που ο Ερντογάν βρίσκεται στα σκοινιά.
Οι γαλλικοί όμιλοι απέναντι στην τουρκική κρίση
Σύμφωνα με το άρθρο της LÉA MENARD στις 14-08-2018 στην ηλεκτρονική έκδοση της γαλλικής εφημερίδας Les
echos, «πολλές γαλλικές εταιρείες έχουν πάει στην Τουρκία για να επωφεληθούν από την οικονομική άνθηση που γνώρισε η χώρα από τη δεκαετία του 2000. Περίπου 300 γαλλικοί όμιλοι βρίσκονται σήμερα στη χώρα, αντιπροσωπεύοντας περισσότερες από 50.000 θέσεις εργασίας. Η βαθιά κρίση που διέρχεται η χώρα, ωστόσο, θα μπορούσε να ανατρέψει τα σχέδιά τους».
Η Renault παρούσα για μισό αιώνα στην Τουρκία
Η εν λόγω αυτοκινητοβιομηχανία θα γιορτάσει τα 50 χρόνια παρουσίας της στην Τουρκία το επόμενο έτος. Με 
τον συνεταίρό της Oyak, ο γαλλικός κατασκευαστής αυτοκινήτων άρχισε να παράγει τα Renault 12 στο εργοστάσιο της Bursa (δυτικά της Τουρκίας) το 1971. Πέρυσι ο κατασκευαστής παρήγαγε 310.000 Clio και 600.000 κινητήρες. Η κοινοπραξία, της οποίας η Renault κατέχει το 51%, είχε κύκλο εργασιών 3,6 δισ. Ευρώ και απασχολεί συνολικά 7.100 εργαζόμενους. Η Renault σχεδίαζε να παράγει το μεγαλύτερο μέρος της νέας γενιάς Clio, που έχει προγραμματιστεί για το τέλος του 2019, στο τουρκικό εργοστάσιό της.
Η BNP Paribas, έκτη ιδιωτική τράπεζα στην Τουρκία
Η Γαλλία είναι επίσης παρούσα στην Τουρκία μέσω του τραπεζικού κλάδου. Το 2005, η BNP Paribas ολοκλήρωσε την εξαγορά της TEB (Türk Ekonomi Bankasi), της οποίας είναι μέτοχος μαζί με την ιδρυτική οικογένεια και η 
οποία είναι σήμερα η έκτη ιδιωτική τράπεζα στη χώρα. Το 2017, «η αναθεώρηση προς τα κάτω της προοπτικής ανάπτυξης της Turk Ekonomi Bankasi οδήγησε στην απομείωση της συνολικής υπεραξίας της TEB (172 εκατομμύρια ευρώ)», ανέφερε η BNP Paribas στην ετήσια έκθεσή της. Η έκθεσή της στην Τουρκία δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο το 2% των δεσμεύσεών της.
H Aéroports de Paris (ADP), μια πολύ δυναμική εναέρια κυκλοφορία
Ο Όμιλος ADP είναι μέτοχος των αεροδρομίων της Τουρκίας TAV από το 2012. Κατείχε το 38% του κεφαλαίου, πριν αυξήσει τη συμμετοχή του στο 46,12% τον Ιούλιο του 2017. Αν και η τιμή της μετοχής του Τούρκου διαχειριστή των 16 αεροδρομίων, συμπεριλαμβανομένου και του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης-Ατατούρκ, έχασε σχεδόν 7% της αξίας της τη Δευτέρα στις 26,9 λίρες Τουρκίας. Σε ένα πλαίσιο νομισματικής κρίσης στη χώρα, η αξία της υπερδιπλασιάστηκε σε πέντε χρόνια. Και η δραστηριότητα του ομίλου είναι πολύ δυναμική, καθώς η κίνηση των επιβατών της κύριας πλατφόρμας της Κωνσταντινούπολης καταγράφει ακόμη και την υψηλότερη ανάπτυξη του ευρωπαϊκού Top 5 κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018.
Στρατιωτικός Εξοπλισμός και αεροπλάνα
Μια σύμβαση για ένα μελλοντικό σύστημα πυραύλων υπογράφηκε στις αρχές του έτους 2018 μετά από
επίσκεψη του Ερντογάν στο Παρίσι. Το έργο συγκεντρώνει διάφορους Τούρκους επενδυτές καθώς και τον ευρωπαϊκό κατασκευαστή πυραύλων MBDA (την κοινοπραξία μεταξύ της Airbus, του ιταλικού Leonardo και των βρετανικών BAE Systems) και του προμηθευτή εξοπλισμού Thales. Επιτεύχθηκε επίσης συμφωνία για την αγορά 25 Airbus A350.
Ένα δύσκολο πυρηνικό πρόγραμμα
Ανακοινωθέν το 2013, το γαλλο-ιαπωνικό σχέδιο κατασκευής του δεύτερου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας στη Sinop, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, καρκινοβατεί για να ξεκινήσει, όπως γράφει η LÉA MENARD. Αρχικά προωθήθηκε από τη γαλλική Engie και μια ιαπωνική κοινοπραξία με την τεχνολογία Atmea την οποία ανέλαβε η γαλλική ηλεκτρική εταιρεία EDF. Το έργο εκτιμάται ότι θα στοιχίσει περισσότερα από 16 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν στο μεταξύ δεν χρεοκοπήσει η Τουρκία, προσθέτει η ταπεινότητά μου, με τα μυαλά που κουβαλάει ο Ερντογάν. Εκτός κι αν εγκαταλείψει πάραυτα και οριστικά, όπως ο δικός μας πρωθυπουργός, την brutale αντίληψη του «Go back κ. Macron».
