Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Αυτό μετέδωσαν στις 26-07-2018 ο ηλεκτρονικός Le Monde.fr και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP), με την διπλανή φωτογραφία του Nicolas Maduro να ανακοινώνει στις 25 Ιουλίου 2018 στο Καράκας την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος της Βενεζουέλας, κρατώντας ένα κινητό τηλέφωνο στο χέρι ! Μέχρι τώρα ξέραμε από την οικονομική ιστορία ότι οι υποτιμήσεις ενός νομίσματος, και 
μάλιστα αυτού του μεγέθους των 5 ολόκληρων μηδενικών, δεν προαναγγέλλονται. Γίνονται απότομα και απροειδοποίητα μια Παρασκευή βράδυ τα μεσάνυχτα, με κλειστές τις Τράπεζες έως τη Δευτέρα το πρωί, για να αποφεύγονται όσο είναι δυνατό οι σχετικές συναλλαγματικές κερδοσκοπίες.
Προσπάθησα να βρω στο google την εικόνα ενός χαρτονομίσματος των 100.000 bolivar, και δεν βρήκα παρά το παραπάνω χαρτονόμισμα των 50.000. Και τούτο για να καταλάβετε απλά ότι ο Maduro προανήγγειλε ότι από τις 20 Αυγούστου 2018 ένας Βενεζουελάνος που θα έχει στην κατοχή του ένα εκατοχίλιαρο χαρτονόμισμα bolivar θα του το ανταλλάξει η Τράπεζα με 1 bolivar, αφού θα του κοπούν 5 ολόκληρα μηδενικά, όπως μας λέει η παραπάνω είδηση.
Τώρα θα μου πείτε ότι μια οικονομία με το χάλι της Βενεζουέλας και με υπερπληθωρισμό το 2017 στο 2.810% και προβλεπόμενο από το ΔΝΤ για φέτος 1.000.000% (!), σύμφωνα με το παραπάνω δημοσίευμα, δεν πρέπει να κάνει υποτίμηση του bolivar ; Φυσικά και πρέπει. Δεν έχει άλλη επιλογή. Όμως αυτό πρέπει να το κάνει στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου προγράμματος οικονομικής εξυγίανσης της χώρας του. Κι όχι στη λογική του πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι, όπως είναι σχηματικά η ασκούμενη σήμερα «σοσιαλιστική» καταστροφική οικονομική πολιτική του Maduro, συνδυασμένη με την ανελευθερία. «Στις 20 Αυγούστου ξεκινάει (…) το σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης με τη νομισματική μετατροπή, ήτοι θα έχουμε 5 μηδενικά λιγότερα», δήλωσε.
Κρίμα μεγάλο για τον λαό της Βενεζουέλας που με τον σημερινό ελάχιστο μισθό του (είναι 1,5 δολάριο στη 
μαύρη αγορά συναλλάγματος !) μπορεί να αγοράσει 1 κοτόπουλο του ενός κιλού. Όταν θα του κόψει ο Maduro στις 20 Αυγούστου 5 μηδενικά, τι θα μπορεί πλέον να αγοράσει άραγε ; Αν υπάρχουν φυσικά ακόμα εκτρεφόμενα κοτόπουλα στη Βενεζουέλα. Βέβαια οι εν Ελλάδι πολυάριθμοι οπαδοί του Τσαβισμού μας έλεγαν το 2010 στο καφενείο και στα κομμωτήρια ότι ο «κάθε Μαδούρο είναι αυτεξούσιος». Κόβει ελεύθερα χρήμα (bolivar), μοιράζει αυξήσεις μισθών και συντάξεων, δίχως να φοράει τον «στενό κορσέ του ευρώ». Δεν είναι υποχρεωμένος να πάρει την άδεια του Ντράγκι, του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως ήμασταν και είμαστε εμείς στην Ελλάδα. Για αυτό και «το ευρώ δεν είναι φετίχ», να βγούμε από αυτό, «να διαγράψουμε μονομερώς» το «επονείδιστο» χρέος μας «με ένα νόμο κι ένα άρθρο» και να αποκτήσουμε, «βρε αδερφέ», την ανεξαρτησία και την εθνική μας υπερηφάνεια.
Τώρα γιατί οι γείτονές μας Ιταλοί, ακροδεξιοί και ευρωσκεπτικιστές στην εξουσία των Σαλβίνι και Πέπε Γκρίλο (ζητάει τώρα Plan B) αντίστοιχα, εγκατέλειψαν ήδη την ίδια Συριζαϊκή παπάντζα για να κερδίσουν στις πρόσφατες εκλογές, αφήνουμε να μας το απαντήσουν οι έλληνες «αριστεροδεξιοί Κυριαρχιστές». Τελευταία ο 
διάσημος νομπελίστας οικονομολόγος Τζότζεφ Στίγκλιτς προτείνει για την Ιταλία αλλά και τα υπόλοιπα 18 κράτη του ευρώ, όχι την έξοδο από αυτό αλλά την καθιέρωση «ενός διπλού με το ευρώ νομίσματος», σύμφωνα με το σχετικό άρθρο του Enrico Grazzini στην Καθημερινή στις 26-07-2018, σελίδα 21. Γιατί οι άλλοι γείτονές μας, οι Τούρκοι, με την υποτιμούμενη λίρα τους (το 2011 1 ευρώ=2,25 λίρες, ενώ σήμερα 1 ευρώ=5,6498 λίρες) για άλλα 4,2% αυτήν τη βδομάδα, με πληθωρισμό 15%, με αύξηση της τιμής του ψωμιού 15% και των κινητών τηλεφώνων 25%, βρίσκονται στα πρόθυρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπως έκανε ήδη η Αργεντινή, παρά τα ανόητα προεκλογικά νταηλίκια και αστοχίες του Ερντογάν. Επομένως, παρόλο τον απόλυτο σεβασμό στην άλλη οικονομολογική άποψη, έχω τη γνώμη ότι είναι οι μακροοικονομικοί δείκτες αυτοί που καθορίζουν την κυριαρχία ή την εξάρτηση της οικονομίας μιας χώρας, όπως π.χ. της Ελλάδας και της Βενεζουέλας, παρόλο ότι δεν είναι συγκρίσιμες περιπτώσεις. Πράγματι, στο διπλανό γράφημα (Le Monde.fr και AFP, 21.02.2018) βλέπουμε μια πτώση της ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου από τα 2.325 βαρέλια την ημέρα τον Ιανουάριο 2016 στα 1.863 την ημέρα τον Οκτώβριο 2017 λόγω έλλειψης μετρητών για τον εκσυγχρονισμό των πετρελαϊκών πεδίων. Το 2014 η Βενεζουέλα άντλησε το 93,7% των εξαγωγών της από το αργό πετρέλαιο και μόνο το 6,3% από λοιπές εξαγωγές της. Δηλαδή έχει μια πλήρη εξάρτηση από τον μαύρο χρυσό ο οποίος τον Ιανουάριο 2014 άξιζε 95 δολάρια το βαρέλι και 57 
δολάρια τον Νοέμβριο του 2017. Σύμφωνα δε με τον ΟΠΕΚ, η παραγωγή πετρελαίου της Βενεζουέλας μειώθηκε από 3,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2008 σε 1,5 εκατομμύρια βαρέλια τον Ιούνιο του 2018.
Τώρα όλα τα σενάρια είναι πιθανά στη Βενεζουέλα, όπου οι συνθήκες διαβίωσης επιδεινώνονται δραματικά. Κατά το ΔΝΤ, για το οποίο όλοι οι δείκτες της Βενεζουέλας είναι στο κόκκινο, με μια αναμενόμενη ύφεση στο 18% για το 2018. Εκτιμάται ότι 1.6 εκατομμύρια Βενεζουελάνοι έχουν μεταναστεύσει από το 2016 λόγω της οικονομικής κατάρρευσης που έχει ωθήσει το 87% του πληθυσμού στη φτώχεια, σύμφωνα με μια μελέτη των κορυφαίων πανεπιστημίων της χώρας. Το ΔΝΤ προβλέπει αύξηση των αναχωρήσεων, που πλήττουν όλο και περισσότερο τις γειτονικές χώρες. Οι ελλείψεις έχουν γενικευθεί στη Βενεζουέλα, όπου οι δημόσιες υπηρεσίες, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, το νερό και οι μεταφορές, έχουν επιδεινωθεί δραματικά. Δηλαδή η πεμπτουσία μιας υποτιθέμενης σοσιαλιστικής διακυβέρνησης δεν υπηρετεί πλέον τον Λαό της.
«Η μόνη διέξοδος από τον υπερπληθωρισμό είναι οι βαθιές οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Αυτός είναι ο τρόπος που έβαλε ένα τέλος σε όλες τις άλλες περιπτώσεις», λέει ο Henkel Garcia, διευθυντής του Γραφείου Μελετών Econometrica, που υπενθυμίζει ότι αυτά τα φαινόμενα δεν διαρκούν για πάντα, δίνοντας το παράδειγμα της Ζιμπάμπουε. Για τον Henkel Garcia, πρέπει επίσης να σωθεί η βιομηχανία της Βενεζουέλας που λειτουργεί σήμερα στο 30% του δυναμικού της. Ωστόσο, «η κυβέρνηση Μαδούρο δεν ενδιαφέρεται για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της», ανέφερε σε πρόσφατη έκθεσή του ένα άλλο Γραφείο Μελετών η Ecoanalitica. «Είναι πιθανό ότι μόνο η επιδείνωση της κρίσης θα φέρει τις αναγκαίες πιέσεις για την αποσταθεροποίηση» του συνασπισμού που είναι σήμερα στην εξουσία ή θα τους «αντικαταστήσει», προειδοποιεί η Ecoanalitica, η οποία προβλέπει διαρθρωτικές αλλαγές το 2019.
Πρόσφατα, ακόμα και οι ηγέτες του Τσαβισμού στη Βενεζουέλα ανέβασαν τους τόνους απαιτώντας μια 
οικονομική στροφή. Ένας από αυτούς, ο Freddy Bernal επιφανής βοηθός του προέδρου Μαδούρο, δήλωσε : «18 χρόνια από τότε που έγινε η επανάσταση, είμαστε τώρα υπεύθυνοι για τα καλά και τα κακά πράγματα».
Εγώ τι να προσθέσω ; Μπορεί να μην γλιτώσαμε από τις θανατηφόρες πλημύρες και πυρκαγιές, τουλάχιστον οι μεταλλαγμένοι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΙΤΕΣ δεν επέμειναν στο «ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ».
