Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Ο πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας πήγε την Τρίτη στο Στρασβούργο, μίλησε για 30 λεπτά και έκανε διάλογο για άλλες 2 ώρες και 30 λεπτά με τους ευρωβουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο. Τι ήθελε να πει στους αιρετούς των λαών της Ευρώπης με αυτήν του την κίνηση ο Μακρόν ; Ήταν μόνο για να μας προκαλέσει μεγάλη 
ικανοποίηση, αναγγέλλοντας την αλληλεγγύη του προς την απειλούμενη από την Τουρκία Ελλάδα και Κύπρο ; Όχι βέβαια, άσχετα αν μόνο αυτό κυριάρχησε στην ελληνική ομφαλοσκοπική ειδησεογραφία μας. Στην πραγματικότητα, ο Μακρόν ήθελε να κάνει το εναρκτήριο λάκτισμα της προεκλογικής του καμπάνιας για τις ευρωεκλογές που έχουμε μπροστά μας τον Μάιο του 2019. Θέλησε δηλαδή να δοκιμάσει τις ιδέες του σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης μεταξύ των διαφόρων σημερινών κοινοβουλευτικών ομάδων που βρίσκονται στο Στρασβούργο, πριν οριστικοποιήσει τη δική του ευρωπαϊκή στρατηγική.
Ο δημοσιογράφος François Clemenceau διερωτήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le journal de dimanche στις 17-04-2018, μήπως ο Μακρόν προσπαθεί να εντάξει το νεόδμητο κόμμα του η «Γαλλία Εμπρός» σε μια από τις γνωστές φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις ή να «δώσει την μάχη ως Γαλλία Εμπρός κάτω από τη δική του σημαία με την ελπίδα να ενταχθούν σε αυτήν αιρετοί ή υποψήφιοι από τη δεξιά, την αριστερά και από το κέντρο, δημιουργώντας έτσι μια συσπείρωση σε όλη την Ευρώπη»;
Ας θυμηθούμε στο μεταξύ την δήλωση του Μακρόν την 26η Σεπτεμβρίου 2017 στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης : «Η Ευρώπη που γνωρίζουμε», είχε πει τότε, «είναι πολύ αδύναμη, πολύ αργή, πολύ αναποτελεσματική, αλλά μόνο η Ευρώπη μπορεί να μας δώσει μια δυναμική για δράση στον κόσμο, μπροστά στις μεγάλες σύγχρονες προκλήσεις», βλέπε σχετικό άρθρο μου στις Ανιχνεύσεις στις 27-09-2017 https://www.anixneuseis.gr/?p=176068 . Σύμφωνα με τον ίδιο, η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών, ειδικά στους πρόσφυγες, είναι όλα θέματα για τα οποία ο εφησυχασμός δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εάν εξαρτιόταν μόνο από τον Μακρόν, η Πολωνία και η Ουγγαρία, για παράδειγμα, θα έπρεπε να απειλούνται σήμερα πολύ περισσότερο με κυρώσεις ή περιορισμούς ως προς τις κοινοτικές επιδοτήσεις που εισπράττουν, εάν συνεχίσουν να παρακάμπτουν τις εν λόγω αρχές που έχουν συγκροτήσει ιστορικά τη δημοκρατική Ευρώπη. Με αυτό το είδος συζήτησης ο Μακρόν σκοπεύει να τροφοδοτήσει τις περίφημες «διαβουλεύσεις με τους πολίτες» που θα διοργανωθούν σε όλη την Ευρώπη λίαν προσεχώς έως τον προσεχή χειμώνα, εκτός της Ουγγαρίας η οποία δεν τις αποδέχθηκε στο σύνολο των 27 κοινοτικών χωρών.
Όμως δεν είναι μόνο ο Ούγγρος Viktor Orban που αντιτάχθηκε κάθετα στις «διαβουλεύσεις με τους πολίτες». Έξι μήνες μετά την παρουσίαση στη Σορβόννη της πρότασης του Μακρόν για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες είναι όλο και πιο απρόθυμοι να ακολουθήσουν το φιλόδοξο μονοπάτι που χάραξε ο Μακρόν. Δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό για κοινοτικές μεταρρυθμίσεις. Τον Σεπτέμβριο 2017 το πλαίσιο ήταν διαφορετικό. Πολλοί στις Βρυξέλλες ελπίσανε τότε ότι η νίκη του Μακρόν σηματοδοτούσε ένα φρένο στην 
πρόοδο των λαϊκιστών στην Ευρώπη. Αυτό δεν συνέβη. Στην Αυστρία, ο νεαρός πρωθυπουργός Sebastian Kurz συμμάχησε με την άκρα δεξιά. Στην Ουγγαρία, ο Viktor Orban επανεξελέγη θριαμβευτικά με ομιλίες μίσους κατά των προσφύγων και των τεχνοκρατών των Βρυξελλών. Στην Ιταλία, οι εκλογές του Μαρτίου 2018 οδήγησαν στη νίκη των λαϊκιστικών κομμάτων, το Κίνημα των 5 αστέρων και την Λίγκα του ιταλικού βορρά. Στο Βερολίνο, οι σχετικές συζητήσεις Macron-Merkel για τo μέλλον της Ευρώπης μόλις ξεκίνησαν σήμερα 19-4-2018, είναι κρίσιμες, όμως η γερμανική κοινή γνώμη είναι πολύ επιφυλακτική για την ευρωπαϊκή πρόταση
του Γάλλου προέδρου. Παρά ταύτα ο Μακρόν προσπαθεί να αναθερμάνει τα ευρωπαϊκά του σχέδια για την επανα-δόμηση της μετά-Brexit Ευρώπης. Ο Γάλλος πρόεδρος υποσχέθηκε για τον προσεχή Ιούνιο έναν κοινό «οδικό χάρτη» με το Βερολίνο. Μια σχετική αποτυχία του θα δυσφημίσει την ευρωπαϊκή στρατηγική του και θα υπονομεύσει το ανάστημά του ως μεταρρυθμιστή, τόσο στη Γαλλία όσο και αλλού στην Ευρώπη. Από τη σημερινή συνάντηση του Βερολίνου ο γαλλο-γερμανικός άξονας φαίνεται ότι κατέληξε και θα κατεβάσει έναν κοινό «οδικό χάρτη» στη σύνοδο κορυφής του προσεχούς Ιουνίου, λιγότερο φιλόδοξο μεν για τα μέτρα του Μακρόν, όμως υπαρκτό. Κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ελπιδοφόρο μήνυμα , παρά τις όποιες σοβαρές διαφωνίες που εκφράζουν κυρίως βουλευτές του κόμματος CDU, για την μετά-Brexit Ευρώπη, η 
οποία απειλείται σήμερα από τους πεμπτο-φαλαγγίτες του εθνολαϊκισμού. Η γερμανική πλευρά είναι σχεδόν αδύνατο να δεχθεί να παρέχεται κοινοτική οικονομική αλληλεγγύη σε μια χώρα, όπως στην Ελλάδα π.χ., δίχως πρόγραμμα και έλεγχο των όποιων συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων. Εξ ου και η συζητούμενη εξάμηνη παράταση του τρέχοντος Μνημονίου, προς μεγάλη απογοήτευση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο τον προσεχή Αύγουστο…
Ο ‘Αλκης Καλλιαντζίδης είναι οικονομολόγος.
