του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Η βαρβαρότητα ελλοχεύει στην ιδεολογία του τουρκισμού και αυτό αποδεικνύεται για άλλη μια φορά με την εισβολή, και τα όσα ακολούθησαν, στο Αφρίν.
Είναι μια ακόμη γενοκτονία που διαπράττουν οι Τούρκοι. Και αυτή, δεν διαπράττεται εν μέσω Παγκοσμίου Πολέμου, στις αρχές του εικοστού αιώνα αλλά στον «προηγμένο» 21ο αιώνα.
Οι άλλες τρείς που προηγήθηκαν ήταν των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων.
Δυστυχώς, και στη γενοκτονία που διέπραξε ο Κεμάλ και οι συνεργάτες του και στη σημερινή, εκείνοι που βοήθησαν τους τούρκους να διαπράξουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ήταν οι Ρώσοι. Έχουν ευθύνη και ως πολιτική ηγεσία και ως λαός όσο δεν αντιδρούν.
Οι μπολσεβίκοι συμμάχησαν με τον Κεμάλ και τον βοήθησαν στις αποτρόπαιες πράξεις του, όπως σήμερα, συμμάχησε, και βοήθησε στην διάπραξη της γενοκτονίας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Αυτό, βεβαίως, δεν αναιρεί τις ευθύνες των άλλων μεγάλων δυνάμεων. Τότε των Αγγλογάλλων, σήμερα των Αμερικανών. Αλλά δεν υπάρχει ηθική παγκόσμια δύναμη. Οι Ρώσοι είναι το ίδιο υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που διαπράττονται με τους Δυτικούς που ανέχονται τον Κεμάλ, τότε, τον Ερντογάν, σήμερα.
Το πρώτο δίδαγμα, λοιπόν, από τα γεγονότα που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι πως κανείς δεν θα σε υποστηρίξει, ούτε στο όνομα του δικαίου, ούτε της συμμαχίας στην οποία ανήκεις. Μόνο με τη δύναμή τους, τα κράτη θα διασφαλίσουν την ύπαρξή τους.
Δείτε την περίφημη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία. Είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να προασπίζεται τα συμφέροντα των αμερικανών. Στραμμένη αποκλειστικά προς τη δύναμη που οι ΗΠΑ θεωρούν αντίπαλό τους, τη Ρωσία. Το περίφημο άρθρο 5 της Συμμαχίας, δεν έχει ισχύ όταν π.χ. η Τουρκία απειλεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Δεν ισχύει όταν θεωρούμενοι σύμμαχοι επιτίθενται ο ένας στον άλλο.
Πέραν, λοιπόν, από το προφανές, ότι δηλαδή, η Τουρκία συνεχίζει να διαπράττει ατιμώρητη γενοκτονίες, τα ερωτήματα που τίθενται από την τουρκική εισβολή στο Αφρίν είναι τρία: θα μείνει; Ποιες μπορεί να είναι οι εξελίξεις; Τι, τελικά επιδιώκει η Τουρκία; Θα επιχειρήσουμε μια απάντηση.
Η Τουρκία δεν θα μείνει στο Αφρίν. Και δεν θα μείνει για τους εξής λόγους:
-Ο πρώτος, και σοβαρότερος, είναι ότι δεν μπορεί να κρατήσει την πόλη. Οι Κούρδοι άρχισαν, ήδη, αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά. Το αντάρτικο. Το καθημερινό δελτίο θα περιλαμβάνει κάποιους τούρκους στρατιώτες νεκρούς. Αυτό δεν θα μπορέσει να το αντέξει ο Ερντογάν. Διότι κάποια στιγμή η σιωπή που επέβαλε στο εσωτερικό της χώρας του θα σπάσει. Και δεν είναι μόνο οι αντιδράσεις που θα προκαλέσουν τα φέρετρα. Θα αρχίσει να δημιουργείται αρνητική εικόνα, γενικότερα, στην τουρκική κοινή γνώμη. Αυτό που πέτυχε ενεργοποιώντας με τις εικόνες από το Αφρίν τον τουρκικό εθνικισμό θα το χάσει, ενόψει των εκλογών που αν δεν τις κερδίσει θα έχει άσχημη προσωπική τύχη.
-Ο δεύτερος, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει την αντίδραση του ευνουχισμένου και αυταρχικού σύριου ηγέτη Μπασάρ Άσσαντ ο οποίος εκκώφευσε στην έκκληση ενός τμήματος του συριακού λαού, των Σύρων Κούρδων, να τους υποστηρίξει ο συριακός στρατός στο Αφρίν. Αρχίζει, ήδη, να ζητά από τον ΟΗΕ την αποχώρηση των Τούρκων από τα εδάφη της χώρας του. Ο Άσσαντ, με την υπαγόρευση, βεβαίως, των Ρώσων, διέπραξε λάθος εγκαταλείποντας του κατοίκους του Αφρίν στην τουρκική βουλιμία. Θα το βρεί μπροστά του όταν το συριακό τεθεί επι τάπητος για ρύθμιση.
-Την τουρκική αποχώρηση, με την υποκριτική έστω, επίκληση, του διεθνούς δικαίου θα αρχίσουν να τη ζητούν 
και οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Με τα γνωστά γλυκανάλατα αλλά θα τη ζητήσουν. Καμιά από τις δύο δυνάμεις δεν θέλει τους Τούρκους στα πόδια της. Οι ρώσοι, μάλιστα, είναι αδιανόητο να αποδεχθούν να έχουν τουρκική παρουσία λίγα χιλιόμετρα πάνω από τις βάσεις που διαθέτουν στη Συρία, και για τις οποίες τόσο μόχθησαν. Από κάποιο σημείο και πέρα, τα συμφέροντα της Ρωσίας και της Τουρκίας θα αρχίσουν να αποκλίνουν. Οι Ρώσοι δεν μπορούν να ικανοποιούν συνεχώς τα τουρκικά αιτήματα μόνο και μόνο για να δημιουργούν ρευστότητα και αμφισβητήσεις στο ΝΑΤΟ.
-Η παρουσία της Τουρκίας στο Αφρίν ενοχλεί και το Ιράν. Μπορεί το κουρδικό ζήτημα να ενώνει προς το παρόν Άγκυρα και Τεχεράνη, δεν σημαίνει, όμως, πως αυτό θα ισχύει εσαεί. Η Ιρανική ανάμιξη στο συριακό απέβλεπε στην επιρροή που επεδίωκαν οι μουλάδες στις χώρες του σιιτικού τόξου, αλλά είχε και πιο πρακτικές επιδιώξεις. Πρόσβαση στο Λίβανο και άμεσα οικονομικά οφέλη. Η δυνάμει απειλή που νοιώθει το Ιράν από τους Κούρδους που διαμένουν στο έδαφός του δεν θα αναστείλει ιρανοτουρκική αντιπαράθεση αν το διακύβευμα είναι σοβαρότερο. Και δεν χρειάζεται άμεση στρατιωτική ρήξη των δύο χωρών. Η Χεζμπολάχ, που επηρεάζεται από τους μουλάδες, είναι πολύ κοντά στο νέο θέατρο των επιχειρήσεων.
-Όλα συγκλίνουν στο ότι η νέα πολιτική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι εντολές που έχει πάρει η ηγεσία του, δεν θα είναι ευνοϊκή για την Άγκυρα.
-Υπάρχει και κάτι άλλο. Ένας στρατός στο Αφρίν χρειάζεται ετοιμότητα και συντήρηση. Η τουρκική οικονομία η οποία άρχισε να παίρνει την κατιούσα, δεν μπορεί να αντέξει την στρατιωτική επέκταση.
Τι θα κάνει, λοιπόν, ο κ. Ερντογάν, με το στρατό του στο Αφρίν; Ποιες θα είναι οι εξελίξεις;
Μέχρι προσφάτως, έλεγε πως θα επιδιώξει να επιτεθεί και στην Μανπίτζ, την αρχαία Ιεραπόλη, πόλη ανατολικότερα, την οποία ελέγχουν οι Κούρδοι και στην οποία υπάρχουν 2 με 3 χιλιάδες αμερικανοί στρατιωτικοί. Αφού πήρε τα μηνύματα από την Ουάσιγκτον, και αφού τους αμερικανούς στρατιωτικούς ενισχύει και η δύναμη του αεροπλανοφόρου που κατέπλευσε στη Λεμεσό, ο Ερντογάν αρχίζει να απειλεί το Βόρειο Ιράκ όπου και εκεί υπάρχουν Κούρδοι. Θα το τολμήσει; Μάλλον απίθανο. Το πολύ πολύ να προβεί σε κάποιον αεροπορικό βομβαρδισμό.
Πάντως, το οθωμανικό χαστούκι δεν το έδωσε και δεν θα το δώσει στους αμερικανούς. Μάλλον, ο ίδιος κινδυνεύει από.
Τι επιδιώκει, τέλος, ο Ερντογάν;
Επιγραμματικά τρία πράγματα:
-Πρώτον να μην επιτρέψει τη διαμόρφωση μιας κουρδικής οντότητας στη Συρία, με συνέχεια με το Βόρειο Ιράκ που θα του αμφισβητήσει τις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας του. Προς το παρόν φαίνεται να το πετυχαίνει αλλά, όσοι πιστεύουν πως η έκβαση των προσπαθειών του θα είναι ως το τέλος επιτυχής λησμονούν πως μια κρατική κουρδική υπόσταση είναι απολύτως αναγκαία για την ισραηλινή επιβίωση. Θα εγκαταλείψουν έναν τέτοιο στρατηγικό στόχο οι ΗΠΑ;
-Δεύτερον, να διεγείρει τα εθνικιστικά ορμέμφυτα των τούρκων και να τους συσπειρώσει γύρω του ενόψει των προεδρικών εκλογών, τις οποίες αν χάσει θα έχει την τύχη του Μεντερές.
-Τρίτον, να μπορέσει να καθίσει στο τραπέζι των νικητών του συριακού πολέμου, οι οποίοι θα μοιράσουν μια ευρύτερη περιοχή. Κάτι σαν μια μικρή Γιάλτα. Και εδώ χρειάζεται η ελληνική προσοχή, διότι η προς διανομή περιοχή μπορεί να περιλαμβάνει και τα Βαλκάνια.
-Τέταρτον, ο συνδυασμός της παραζάλης που του προκάλεσε η επιτυχία του στο Αφρίν και η έμφυτη αλαζονεία του μπορεί να τον οδηγήσει σε κλιμάκωση της κρίσης με την Ελλάδα. Και εδώ, πρέπει οι ελληνικές ένοπλες Δυνάμεις να επιδείξουν αποφασιστικότητα. Θερμό επεισόδιο με την Τουρκία πρέπει να αναμένουμε το επόμενο διάστημα.
Άνθρωποι που διετέλεσαν σε υψηλές θέσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις υποστηρίζουν πως ένα τέτοιο επεισόδιο όχι μόνο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα αλλά και να βγεί ο ελληνικός στρατός κερδισμένος. Η Τουρκία θα πρέπει να πάρει μήνυμα αποφασιστικότητας.
Ας εκτιμήσουμε ψύχραιμα την θεωρούμενη τουρκική επιτυχία στο Αφρίν. Ο τουρκικός στρατός με δυνάμεις συντριπτικά υπέρτερες αντιμετώπισε τους Κούρδους τους οποίους εγκατέλειψαν άπαντες την κρίσιμη στιγμή. Γι αυτό προσοχή στις αμερικανικές υποσχέσεις και παροτρύνσεις. Αν θέλουν οι αμερικανοί μέτωπο με την Τουρκία ας το ανοίξουν αυτοί και θα τους βοηθήσουν και οι σύμμαχοί τους.
Δυστυχώς, με τον τρόπο που φέρονται κατέστησαν τη χώρα τους αναξιόπιστη.
Τέλος, κάποιος ας ψιθυρίσει στον Ερντογάν το τέλος που είχε η τριανδρία που ξεκίνησε τη γενοκτονία των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων του Πόντου. Η ιστορία, μεταξύ πολλών άλλων, χρειάζεται και για παραδειγματισμό.
Και εδώ, ερχόμαστε στο τελικό δια ταύτα. Όσο δεν πιέζεται και δεν τιμωρείται, ναι, τιμωρείται, η Τουρκία για τις γενοκτονίες που διέπραξε, θα τις επαναλαμβάνει. Η ευθύνη γι αυτό ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα που συνεχίζει να σιωπά.
Η Τουρκία θα τιμωρηθεί για τα πάμπολλα εγκλήματά της, μόνον αν ηττηθεί. Οι νικητές δεν δικάζονται ποτέ όσα κι αν κάνουν.
Η ΕΕ, στην οποίαν εξακολουθούν ακόμη να πιστεύουν κάποιοι αφελείς, καλεί αυτό το γενοκτόνο κράτος να γίνει μέλος της, παραβιάζοντας όλες τις αρχές και τα καταστατικά της. Τουτ’ αυτό συμβαίνει με το ναρκομόρφωμα τής Αλβανίας.
Όσο περισσότερο επεκτείνεις έστω και ημιτελώς την επιρροή σου, τόσο ζωτικό χώρο κερδίζεις για τον πυρήνα των εδαφών σου.
Δες τί παθαίνει η Ρωσία από τα τέλη του 80 έως σήμερα…στο Ντονμπάς τραβήχτηκε το παραπέτασμα..το άλλοτε σιδηρούν.
Από την άλλη, το τί ακριβώς μπορεί να περιμένει από τους Κούρδους ο Ελληνισμός…μια κοινωνία χειρότερη της Τουρκικής μακράν..είναι ένα ακόμη ερώτημα που συσκοτίζεται όσο δε μας συμφέρει αλλά κάποια στιγμή ίσως πάρουμε χαμπάρι για τί ακριβώς μιλάμε.
ΥΓ: Προ διετίας που πηγαινοερχόμουν με λεωφορείο στη γραμμή Θεσσαλονίκη Κωνσταντινούπολη, όταν φτάναμε παρκάραμε για αρκετές ώρες στο σταθμό των λεωφορείων που έρχονταν από όλη την Τουρκία. Κάποια στιγμή ξεκινά ένας σαματάς μεταξύ δύο ομάδων περί τα σαράντα και βάλε άτομα, οι οποίοι στην κυριολεξία σκοτώνονταν..με κάθε μέσο έως και όπλα και συμμετείχαν ηλικίες από δεκαπέντε έως εβδομήντα ετών γέροι.
Σας μιλώ για αδιανόητη βία για τα δικά μας δεδομένα!
Μετά από ώρα και την επέμβαση αστυνομίας που δεν μπορούσε να τους σταματήσει, ρωτήσαμε κουτσά στραβά τί στην ευχή συνέβη.
Ήταν από δυο χωριά/περιοχές των Κούρδων της Ανατολής και η φασαρία ξεκίνησε από δυό οδηγούς της περιοχής που πιάστηκαν πριν ημέρες και αργότερα ήρθαν οι ενισχύσεις των συγχωριανών τους που ζουν στην Πόλη να λύσουν το ζήτημα..πολιτισμένα..τόσο πολιτισμένα που είναι να χάνεις το μυαλό σου!
Αυτά όμως θα τα γνωρίζει καλύτερα ο Παντελής κι ο Σάββας να μας τα πουν κάποια στιγμή..εάν θελήσουν φυσικά και εάν συμφωνούν για το τί είδους ποιότητας κοινωνία μιλάμε.
Ίσως σωστά αυτά που γράφεις, αλλά δεν βλέπω τι σχέση έχουν με το σχόλιό μου, στο οποίο απαντάς.
Το ποιόν των Κούρδων είναι γνωστό από την εποχή που οι Έλληνες τού Καυκάσου ήθελαν να έλθουν στην Ελλάδα και, όταν περνούσαν από κουρδικές περιοχές, τούς συνελάμβαναν και τούς θανάτωναν με βασανιστήρια. Γιατί; Κύριος οίδε. Αυτό ανάγκασε τον Βενιζέλο να στείλει τον Ν. Καζαντζάκη με μία μικρή ομάδα, για να τούς βοηθήσει να περάσουν τα κουρδικά χωριά. Διάβασε το “Αναφορά στον Γκρέκο”.
Οι περισσότεροι τσέτες, που μάς κατέσφαξαν στην Σμύρνη, Κούρδοι ήσαν. Και οι εδώ Κούρδοι λαθρομετανάστες δεν συγκαταλέγονται ανάμεσα στα καλύτερα … μπουμπούκια.
Αλλά και πάλι λέω ότι το σχόλιό σου δεν έχει σχέση μ’ αυτό που γράφω.
Πιστεύω στη Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν είμαι αφελής!
Μόνο οι πρώτες γραμμές αφορούσαν το σχόλιό σου..
Εξαρτάται τι “πιστεύεις”, τι προσδοκούσες και τι προσδοκάς απ’ αυτήν. Ο καθένας έχει τις απόψεις του, αρκεί να βλέπει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα τα ήθελε να είναι.
Η Ένωση αυτή ανεξάρτητα για ποιούς σκοπούς αρχικώς επιδιώχθηκε, αυτή τη στιγμή αποτελεί το σημαντικότερο μνημείο συμβίωσης με πολιτικούς όρους από αρχής πλανήτη!
Αποτελεί το φάρο για όλη την ανθρωπότητα και τον εχθρό για όλους τους φυλάρχους.
Είναι στο χέρι μας και παρέχει το θεσμικό πλαίσιο για συμμετοχή μέχρι και του τελευταίου χωριού μέχρι και του τελευταίου πολίτη!
Ακριβώς εκεί διεξάγεται ο μεγάλος αγώνας των φυλάρχων ώστε να κρατούν τυφλούς τους υποτακτικούς τους και να περιορίζουν τις διόδους της γνώσης ώστε να νοιώθουν απελπισία και να στρέφονται σε αυτούς και στην τοπική νομενκλατούρα τους.
Εκεί ακριβώς συνταιριάστικε τόσο η εγχώρια αριστερά όσο και η δεξιά και η εκκλησία και όλο το κατεστημένο των φυλάρχων, γι αυτό χτύπησαν και χτυπούν τα σχολεία και τα πανεπιστημία..
Το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες, ακόμη και στις πλέον ανεπτυγμένες και τα επιχειρήματα που χρησιμοοιούνται είναι πιστή αντιγραφή από τα ίδια κέντρα και στοχεύουν στους απελιπισμένους που επίτηδες θέλουν να τους κραττούν απελπισμένους.
Όπως σωστά κατάλαβα, δεν απάντησες στο σχόλιό μου ούτε για την ΕΕ. Χαρακτήρισα αφελείς όσους πιστεύουν ότι η ΕΕ μάς παρέχει ασφάλεια και ειδικά έναντι τής Τουρκίας.
Τα μάλλον ασυνάρτητα λιβανωτά, που αναπέμπεις, δεν απαντούν καθόλου στο δικό μου σχόλιο και δεν ξέρω τι ακριβώς (όχι με ανούσιες αοριστολογίες) απαντάς για την συνέπεια στις αρχές (ποιες αρχές, δηλαδή; ) τού “φάρου” στο ότι καλεί αυτό το γενοκτόνο κράτος να γίνει μέλος της, παραβιάζοντας όλες τις αρχές και τα καταστατικά της.
Για ποιους … “φυλάρχους” μιλάς, τι ακριβώς λες, ή θέλεις να πεις, τόσον εδώ, όσο και στις πρώτες 4 αράδες τού σχολίου σου 1.1, ένας Θεός ξέρει. Εγώ, πάντως, δεν κατάλαβα τίποτε.
Ας κάνουμε κατάχρηση της φιλοξενίας, προκειμένου να εξετάσουμε ορισμένα από τα ζητήματα, που θίγονται στο άρθρο του κ Σαββίδη.
Πραγματοποιείται γενοκτονία, σε βάρος των Κούρδων, στην πόλη Αφρίν από την Τουρκία;
Γενοκτονία είναι η συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής. Στην πόλη Αφρίν υπήρξε συστηματική εξόντωση των Κούρδων από τους Τούρκους ή οι Κούρδοι είχαν την ευκαιρία να αποχωρήσουν από την πόλη; ασφαλώς το να υποχρεώνονται σε αποχώρηση, ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα, δεν είναι εκδρομή, αλλά νομίζω, χωρίς να έχω νομική παιδεία, πως η περίπτωση αυτής της ανθρωπιστικής τραγωδίας, δεν εντάσσεται στην κατηγορία της γενοκτονίας.
Πρόδωσαν οι Ρώσοι τους Κούρδους και βοήθησαν τους Τούρκους να διαπράξουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
Ο πρόεδρος Πούτιν γιατί θα έπρεπε να βοηθήσει τους Κούρδους; Η Τουρκία αγόρασε, από τη Ρωσία, 29 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το 2017, παρήγγειλε το αντιαεροπορικό σύστημα S-400 αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και η ρωσική Rosatom κατασκευάζει το πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου, το κόστος του οποίου υπολογίζεται κοντά στα 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Γιατί θα έπρεπε ο πρόεδρος Πούτιν να τα αγνοήσει όλα αυτά και να βοηθήσει τους Κούρδους να παράξουν το δικό τους κράτος-αμερικανικό προτεκτοράτο; Είχε καμία υποχρέωση ο ρώσος ηγέτης να αδιαφορήσει για τα ρωσικά συμφέροντα και να βοηθήσει τους αμερικανούς να ελέγξουν τη ροή των υδρογονανθράκων από την περιοχή;
Πρόδωσαν οι Αμερικανοί τους Κούρδους και βοήθησαν τους Τούρκους να διαπράξουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
Ο πρόεδρος Τραμπ γιατί θα έπρεπε να βοηθήσει τους Κούρδους; Η Τουρκία θα αγοράσει, από τις ΗΠΑ, αεροσκάφη F35 αξίας 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μπορούν οι Κούρδοι να αντικαταστήσουν την αμερικανική παραγγελία που θα χαθεί για τις ΗΠΑ και θα βρεθούν τα ποσά αυτά σε ρωσικά ή κινεζικά χέρια, για την αγορά αντίστοιχου στρατιωτικού εξοπλισμού, από τις χώρες αυτές; Γιατί θα έπρεπε ο πρόεδρος Τραμπ να τα αγνοήσει όλα αυτά, με αποτέλεσμα μία σύμμαχος χώρα, για τις ΗΠΑ, η Τουρκία, να βρεθεί κοντύτερα στη Ρωσία και το Ιράν; Την περίοδο του ψυχρού πολέμου, η Τουρκία ανήκε στη Δύση, για να κρατηθεί η Ρωσία μακριά από τα θερμά νερά της Μεσογείου και τώρα θα διευκόλυνε η Δύση την Ανατολή; Η ΗΠΑ μπορεί να έχουν πρόβλημα, με τον απρόβλεπτο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά δεν χρειάζονται την Τουρκία, στο σύστημα ασφάλειας τους; ένα σημαντικό κρίκο του δακτυλίου του Σπάικμαν, θα τον κάνουν δώρο στη Ρωσία;
Πρόδωσε ο πρόεδρος Άσαντ τους Κούρδους και βοήθησε τους Τούρκους να διαπράξουν εγκλήματα κατά του λαού του;
Είχε καμία υποχρέωση ο πρόεδρος Άσαντ να βοηθήσει τους Κούρδους όταν οι τελευταίοι αρνήθηκαν την κυριαρχία της Δαμασκού και προώθησαν την ιδέα της ντε φακτο ανεξαρτησίας για αρχή και την ντε γιούρε για τη συνέχεια; Είχε καμία υποχρέωση ο πρόεδρος Άσαντ να βοηθήσει τους Κούρδους, που έγιναν αμερικανικό ενεργούμενο στην περιοχή; Δεν είναι υποχρέωση του προέδρου Άσαντ να αγωνιστεί, όσο μπορεί, για την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας; Η τουρκική εισβολή δεν αντιμετωπίσθηκε ως μοχλός πίεσης για την εκ νέου υπαγωγή του Αφρίν στη δικαιοδοσία της συριακής κυβέρνησης;
Οι οργανώσεις του όπως το PYD, δεν έχουν ευθύνη γιατί αντί να επιλέξουν την ανοικοδόμηση, μετά τον πόλεμο, επέλεξαν τη συνέχιση του, λειτουργώντας μαξιμαλιστικά; Δεν σας ενοχλεί να βλέπετε στην τηλεόραση, την καλοζωισμένη αντιπροσωπία του PYD στα βαλκάνια, να παίρνει στο λαιμό της, τους ρακένδυτους, σκελετωμένους Κούρδους, που ζουν στο Αφρίν, παριστάνοντας τους ήρωες εκ του ασφαλούς; Η εργαλειοποίηση των Κούρδων από τις ΗΠΑ τιμά την κουρδική ηγεσία του PYD ;
Συνιστούν πρόβλημα, για την Τουρκία, οι 2 με 3 χιλιάδες αμερικανοί στρατιωτικοί στην Μανπίτζ; όχι, οι αμερικανοί ράμπο είναι αλεξίσφαιροι, μόνο στις ταινίες… Στο μαλακό υπογάστριο της, η Τουρκία, έχει τοπική στρατιωτική υπεροχή, ακόμα απέναντι και στους αμερικανούς και τους ρώσους. Η Τουρκία, στη βόρεια Συρία, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Τα όποια αντίποινα των αμερικανών μπορούν να αφορούν την αξιολόγηση της τουρκικής οικονομίας. Τους αμερικανούς εξάλλου, δεν τους αφορούν οι Κούρδοι, οι «ξυπόλητοι». Τους αμερικανούς τους αφορά ο έλεγχος της ροής των υδρογονανθράκων, που θέμα είναι ζωτικής σημασίας, για το παιχνίδι της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Μπορεί ο κουρδικός διάδρομος, να γίνει ιρακινοτουρκικός διάδρομος, μετά από παρέμβαση στη Μοσούλη και να εξυπηρετηθούν τα τουρκικά, ιρακινά και αμερικανικά συμφέροντα; Τι θα σημαίνει αυτό για τα συμφέροντα του Ιράν, της Συρίας, και της Ρωσίας; Η δημιουργία νέων κατεχομένων, κατά το πρότυπο της Κύπρου, τι θα σημάνει για τις σχέσεις Ρωσίας Τουρκίας;
Διαφωνώ μαζί σου Τρυποκάρυδε σε όλα τα σημεία. Οι υπερδυνάμεις δεν είναι μικρομάγαζα της γειτονιάς. Σκέπτονται αρκετά διαφορετικά.
Πράγματι για τις μεγάλες δυνάμεις, η διαδικασία λήψης των αποφάσεων είναι περισσότερο σύνθετη. Οι ΗΠΑ για παράδειγμα ενδιαφέρονται για την ασφάλεια του Ισραήλ κτλ. Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία, καλοδεχούμενες οι δημιουργικές διαφωνίες.