του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Η θα φτιάξουμε στρατό, ή θα χάνουμε συνεχώς.
Δύο Έλληνες στρατιωτικοί βρίσκονται αιχμάλωτοι στα χέρια των Τούρκων και πρόκειται να δικαστούν με την κατηγορία της κατασκοπείας.
Όπως θα γνωρίζετε, συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια περιπολίας στο δάσος των Καστανιών, στον Έβρο.
Με όλο το σεβασμό που επιβάλλει το γεγονός και η δύσκολη στιγμή στην οποία βρίσκονται δύο Έλληνες στρατιωτικοί, θα θέσουμε ορισμένα ερωτήματα, ακριβώς, διότι μόνο σε τέτοιες στιγμές που η προσοχή της κοινής γνώμης είναι στραμμένη στο θέμα της άμυνας της χώρας, μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή πολιτικής.
Τα ερωτήματα από τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών και τη διαχείριση της υπόθεσής τους από την ηγεσία του στρατεύματος είναι πολλά.
Το πρώτο ερώτημα προκύπτει από την ανακοίνωση του ΓΕΣ. Από πού γνωρίζει το ΓΕΣ ότι οι δύο στρατιωτικοί έχασαν τον προσανατολισμό τους και πέρασαν σε τουρκικό έδαφος; Μήπως το Γενικό Επιτελείο θέλει κάτι να κρύψει; Μήπως, για παράδειγμα θέλει να κρύψει πως οι δύο στρατιωτικοί συνελήφθησαν με επιχείρηση των τούρκων εντός ελληνικού εδάφους; Πως αποκλείεται αυτό το ενδεχόμενο; Διότι η θεωρία του αποπροσανατολισμού και της, χωρίς τη θέλησή τους, εισόδου σε τουρκικό έδαφος, βολεύει. Είναι αδύνατον να δικαιολογηθεί η σύλληψη Ελλήνων στρατιωτικών με εισβολή σε ελληνικό έδαφος. Οι δύο στρατιωτικοί αποτελούσαν περίπολο που ήλεγχε τα φυλάκια. Το δρομολόγιο μιας περιπόλου αποτελεί ρουτίνα. Τόσο εύκολα χάνονται οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις; Και αν συμβαίνει αυτό, αν δηλαδή, χάνονται τόσο εύκολα τι σημαίνει αυτό;
Το δεύτερο ερώτημα έχει να κάνει με την ευκολία με την οποία συνελήφθησαν οι Έλληνες στρατιωτικοί. Έκαναν περιπολία, σε μια άκρως επικίνδυνη περιοχή, και έφεραν προφανώς, τα όπλα τους. Δεν είχαν καμιά ετοιμότητα αντίδρασης; Τι σημαίνει αυτή η ευκολία σύλληψης;
Ερώτημα τρίτο: όπως υποστηρίζει το σχετικό ρεπορτάζ, μετά τις προκλήσεις στον αέρα και στη θάλασσα η ελληνική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, περίμενε τουρκική πρόκληση στην ξηρά, δηλαδή, στον Έβρο. Έλαβε, και ποια μέτρα για να διαφυλάξει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και, κυρίως, την άμυνα της χώρας από τις τουρκικές προκλήσεις;
Τέταρτον: από τη στιγμή που η εντολή που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις από την πολιτική ηγεσία είναι μην απαντούν στις τουρκικές προκλήσεις και να μην προβαίνουν σε κλιμάκωση, γιατί τόσο ο υπουργός άμυνας όσο και ο υπουργός εξωτερικών κάνουν μεγαλόστομες και υπερφίαλες δηλώσεις ότι αν υπάρξει νέα τουρκική πρόκληση (μετά την προσπάθεια εμβολισμού του πλοίου του λιμενικού), η απάντηση δεν θα είναι ειρηνική; Που βρίσκονται, σήμερα, οι δύο λαλίστατοι υπουργοί; Δεν αντιλαμβάνονται ότι με τον τρόπο που διαχειρίζονται την ελληνοτουρκική κρίση εξαντλούν και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας της χώρας;
Πέμπτον: Μήπως, οι σχετικές εντολές, και μάλιστα του πρωθυπουργού, έχουν ευνουχίσει το στράτευμα και έχουν αποθαρρύνει τους αντιπάλους; Οι τούρκοι στρατιώτες γνωρίζουν πως ό,τι και να κάνουν δεν θα αντιμετωπίσουν καμιά αντίσταση και κανέναν κίνδυνο. Δρούν με ασφάλεια και με την αίσθηση ότι θα βγούν κερδισμένοι. Σε αντίθεση με τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Έκτον και σπουδαιότερον: Αν είχαμε σοβαρή κρατική και στρατιωτική υπόσταση, αμέσως μετά τη σύλληψη των Ελλήνων στρατιωτικών ελληνική δύναμη κομάντος θα είχε συλλάβει ίσο, ίσως και μεγαλύτερο, αριθμό τούρκων για να τους διαπραγματευθεί. Η χώρα, τώρα, σέρνεται γονυκλινούσα. Ξέρετε τι σημαίνει η κατηγορία περί κατασκοπείας κατά των δύο Ελλήνων που αιχμαλωτίστηκαν; Ξέρετε τι σημαίνει η εμφάνισή τους στο τουρκικό δικαστήριο; Τι ξεφτελισμό συνιστά για το κύρος και της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεών της;
Έβδομον: οι πόλεμοι σήμερα δεν κηρύσσονται. Έχουμε αντιληφθεί τι σημαίνει η σύλληψη και η αιχμαλωσία Ελλήνων στρατιωτικών; Έχουμε αντιληφθεί ότι συνέβη ένα σοβαρό στρατιωτικό επεισόδιο και χάσαμε δύο Έλληνες στρατιωτικούς; Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο μιθριδατισμός μας; Που και σε τι, αν φτάσουν οι Τούρκοι, θα αντιδράσουμε;
Όγδοον: Έχουμε αντιληφθεί σε τι απαξία περιέρχεται η χώρα με αυτόν τον διασυρμό της. Διότι περί διασυρμού πρόκειται. Ό,τι και να πει η ευτελής πολιτική τάξη της χώρας περί ψυχραιμίας και τα τοιαύτα, Έλληνες στρατιωτικοί, που συνελήφθησαν ενώ έκαναν περιπολία, θα παρουσιαστούν στο τουρκικό δικαστήριο. Για τους καλομαθημένους Έλληνες που δεν χαλούν την ησυχία τους ούτε και για ένα ποτήρι καφέ, αυτό είναι ένα συνηθισμένο επεισόδιο. Για όσους, όμως, έχουν ακόμη την αίσθηση της αξιοπρέπειας, πρόκειται για διασυρμό.
Ένατον : Γίνονται αερομαχίες, συνήθως, χάνουμε εμείς πιλότους. Γίνονται επεισόδια στη θάλασσα, πάλι, συνήθως, χαμένοι είμαστε. Γίνονται περιπολίες, συλλαμβάνουν τις περιπόλους μας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Πολύ φοβάμαι πως ο στρατιωτικός ισχυρισμός ότι δρουν κατόπιν πολιτικών οδηγιών είναι το φύλλο συκής της στρατιωτικής αδυναμίας μας.
Το δίλημμα είναι ή θα φτιάξουμε έναν στρατό με ικανότητες, για να διατηρήσουμε την όποια αξιοπρέπεια μας έμεινε ως λαού, ή οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε απώλεια και ανθρώπων των Ενόπλων Δυνάμεων και εθνικής κυριαρχίας.
Να το πω και διαφορετικά. Ή θα επενδύσουμε σε έναν στρατό με υψηλή αποτρεπτική δύναμη και αποφασιστικότητα ή, θα τον περιορίσουμε στο επίπεδο των παρελάσεων και καμιάς φιλειρηνικής αποστολής του ΝΑΤΟ.
Ο Ελληνικός Στρατός σήμερα, και δεν έχει τα μέσα για να φέρει σε πέρας το έργο του και δεν εκπαιδεύεται για να αντιμετωπίσει έναν υπαρκτό κίνδυνο.
Άμεση προτεραιότητα είναι η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Στελέχη με ικανότητα και υψηλό πατριωτικό φρόνημα διαθέτει ο στρατός και η ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει να αξιοποιηθούν.
Μια άλλη παράμετρος που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η εξέλιξη των στρατιωτικών. Να τελειώνουμε με τους, συνήθως περιορισμένων δυνατοτήτων, πολιτικά ευπειθείς που με την δουλικότητά τους έχουν κατακλύσει όχι μόνο τη δημόσια διοίκηση της χώρας αλλά και το στρατό.
Με τέτοιες νοοτροπίες, η σίγουρη πορεία είναι οι συνεχείς ήττες. Και οι ήττες, έχουν επίπτωση στο ηθικό και του στρατού και της κοινωνίας.
Μήπως πρέπει να πούμε «φτάνει, ως εδώ;».
Δεν υπάρχει λαός που μπορεί να ζει με συνεχείς διασυρμούς. Το βιώσαμε στην οικονομία, το βιώνουμε στην πολιτική, πάει πολύ να το βιώσουμε και ως στρατιωτική ήττα.
Παντελη Σαββιδη μαλλον ζειτε σε αλλη χωρα.
1ον) Η διαφορα ισχυος των δυο χωρων ειναι αδιανοητα μεγαλη. Η μια χωρα ειναι στο G20 και ειναι η 8η ισχυροτερη στρατιωτικη δυναμη στον κοσμο.
2ον) Εγω θυμαμαι στον στρατο που υπηρετησα το 90% των φανταρων ηταν βυσματα. Επισης, το 90% των στρατιωτικων θελαν να αποσπαστουν και να πανε σε γραφειαρες στην Θεσ/νικη.
3ον) Αν στελναμε κομαντος που λετε, σε 6 ωρες οι Τουρκοι θα πιναν τουρκικο καφε στην Σαλαμινα.
Χαιρετισμους.
Απογοητευμένος στρατιωτικός ή υπάλληλος Τουρκικής πρεσβείας?
Στην τουρκικη πρεσβεια υπαλληλος ειμαι. Εσυ τι εισαι? Ανακριτης στην ΓΑΔΑ?
Ναι άθλιε
Εσένα σε κόβω για κομπλεξικο ελληναρα. Σχόλιο στο άρθρο του κυρίου Σαββίδη έκανα. Το σχόλιο σου ήταν άκυρο. Τυπικός βοθροελληναρας.
Έκανες σχόλιο σε δημόσια συζήτηση.
Εγώ δεν κομπλεξαρίστικα από την 8η δύναμη στον κόσμο.
Εσύ τρόμαξες και υμνησες αυτόν που φοβάσαι.
Μια χαρά την έστησε τη δουλειά ο Ερντογάν. Παίζει να φάνε καμιά 10αριά χρόνια φυλάκα για παράνομη είσοδο & κατασκοπεία και να μας τρολάρουν κι από πάνω ότι η δικαιοσύνη στις δημοκρατίες είναι ανεξάρτητη κλπ.
Καλά να πάθει η ελληναρία που ψηφίζει τον ανεπρόκοπο κνίτη με κλειστές τράπεζες. Ντάλα μεσημέρι να πούμε και τρέχει να κρυφτεί κόσμος στην Πατησίων μια και οι γνωστοί επαγγελματίες μπαχαλάκηδες καίνε και σπάνε.
Έτσι, διασυρμός μέχρι τέλους στην κωλοφάρα-έρμαιο της ιδεολογικής μαλάκυνσης της αριστεράς 40 χρόνια τώρα.
Τόσο απελπισμένοι ήταν από το προηγούμενο σύστημα που κατασπάραξε τα πάντα.
Πέντε οικογένειες όριζαν /ορίζουν τα πάντα κι εμείς εφχαριστημενα γιουσουφακια.
Πάνω απ’ όλα το κόμμα και μετά η Ελλάδα!
Για ποιο κόμμα μιλάς ρε τύπε; Αν καίγεσαι να μάθεις, σαν φιλελεύθερο κέντρο που είμαι, δεν έχω ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Εσένα πάλι σε κόβω για παλαιοπασόκο που μεταπήδησε με περισσή ευκολία στους συριζαίους. Μήπως είσαι και ψηφοφόρος αυτού του καραγκιόζη, του Σπίρτζη;
Ο Σπρίτζης έχει δικό του κόμμα?
Όχι ΠΑΣΟΚ ΝΔ όχι ΣΥΡΙΖΑ …αυτόν που πήρε τηλέφωνο (έγραψε επιστολή) την Μέρκελ?
Ε… ερμηνεύονται αυτά που γράφεις.
Αν διάβαζες συχνά εδώ μάλλον θα ήξερες την γνώμη μου για το ΠΑΣΟΚ.
φιλελευθερο κεντρο, χαχαχαχαχαχαχα
Ενοχλήθηκες, τύπε;
Ηρεμία
Το άρθρο του κ. Σαββίδη θέτει μια σειρά σοβαρών ερωτήσεων που είναι πάνω από κόμματα. Πλέον τόσο η ΝΔ , όσο και το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ευθύνη διότι και οι τρεις κυβέρνησαν και οι τρεις εφαρμόζουν την ίδια πολιτική . Το θέμα είναι τι κάνουμε σαν χώρα.
Ας αφήσουμε τα κόμματα έξω
Δεν βλέπετε τις δημοσκοπήσεις; Οι μισοί από τους ερωτώμενους δεν εμπιστεύονται κανένα από τους μνηστήρες της εξουσίας.
Ο κόσμος αρχίζει να καταλαβαίνει αλλά είναι απογοητευμένος και ταυτόχρονα βολεμένος σε ένα μεγάλο τμήμα του.
Άχ, κύριε Γιάννη Πατσομήτσο του,
τί τό ‘θελα καί σάς διάβαζα;
«”Το θέμα είναι τι κάνουμε σαν χώρα”, ρε μαλάκα…»,
είπα, εμπνευσμένος από τά γραφόμενά σας εδώ μέσα, τού φίλου περιπτερά στή μπλατεία,
«…κι άσ’ τά κόμματα!»!
Τί τό ‘θελα καί τό ‘πα;
Ξεκαβαλικεύει μέ μιάς τό θρόνο πού κάθουντε εναλλάξ μέ τόν άλλονε,
ανοίγει τό πορτέλο έξ οπισθίας του(πλευράς εννοείται)
κι εξερχόμενος, στρέφεται πρός τό παιδομάζωμα τής Πλατείας, κραυγάζων
«χώωρα, μαρή χώωρα, έλα πού σέ ζητάει ένας σοβαρός κύριος μέ καλάς προθέσεις…»,
έν εξάλλω(τάχα μου, τόν ξέρω εγώ τί μάρκα είναι τού λόγου του, ό θεατρίνος!…)
καταστάσει!…
«τί κάνεις αυτού χάμου ρε μαλάκα, εγώ σού μιλάω σοβαρά κι εσύ…»,
ίσα πού πρόκανα νά πώ
καί τί μού λέει, λές;
«νά σού τά πεί η ίδια ρέ αρχ@δ@, νά μή μού πείς ότι σού τά λέω πάλι όπως μέ συμφέρει…»,
πρός γενικό χάχανο έξ ού καί κατεπτοήθην παντελώς, καθώς
μάς είχαν βάλει έν τώ μεταξύ στή μέση οί προστρέξαντες χαβαλεδιάρηδες έξ αφράγκων:
ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ …
φιλώ σε,
Μαριάνθη(μή φωνάζεις, θά μάς ακούσουνε)!
Τα ερωτήματά σας κε Σαββίδη τίθενται, αγνοώντας οτι η Ελλάδα βρίσκεται υπό πλήρη κατοχή, οπως την οριζει ο ΟΗΕ.
Αν ακούγατε την Δημήτρη Καζάκη του ΕΠΑΜ, θα είχατε τις απαντήσεις, για την αθλιότητα που όλοι μας ( ;;; ) βιώνουμε.
Οι εκπομπές του στο YouTube, στον διαδικτυακό σταθμο e-roi.gr, στο http://www.epamhellas.gr πανω απο 2000 στο πλήθος, πρι. 10 χρονια αναλύουν, εξηγουν, προβλεπουν.
Αν κι η κεντρική ΕΡΤ εφαρμόζει πλήρη αποκλεισμό του, εν τούτοις εσείς, εδώ, δεν δεσμεύεσθε…