Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων μας ταλαιπωρεί κοντά τρεις δεκαετίες! Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση που όλοι οι “μεγάλοι”, με πρώτες τις ΗΠΑ, θέλουν να το κλείσουν. Στο εσωτερικό της χώρας επικρατεί…τσίρκο! Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντί να δουν πως θα αντιμετωπίσουν τις πιέσεις από το εξωτερικό και πως θα κερδίσουμε όσα περρισσότερα μπορούμε συζητούν…για εκλογές! Δεν ενδιαφέρονται για το ποια θα ΄ναι η εθνική θέση, αλλά για άλλες μικρότητες.
Τα χρόνια πέρασαν και όπως συμβαίνει συχνά σ΄ αυτή τη χώρα ξεχνάμε. Το κείμενο που ακολουθεί είχε δημοσιοποιηθεί το 1992. Μας το θύμισε η ιστοσελίδα stontoixo.com η οποία και το αναδημοσίευσε. Διαβάστε τι έγραφαν έξι προσωπικότητες της χώρας το 1992, για να θυμηθείτε και να θυμηθούμε ποια ήταν η εθνική θέση. Είναι ακόμη; Οι υπογραφές στο τέλος θα σας πείσουν για το ποια πρέπει να ΄ναι.
Οι υπογραφόμενοι θεωρούμε υποχρέωση μας τόσο απέναντι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ελλάδα, όσο και απέναντι στη μεγαλύτερη πατρίδα μας την Ευρώπη, να απευθυνθούμε σε εσάς και να θέσουμε υπόψη σας τα ακόλουθα.
Σας είναι ασφαλώς γνωστή η προσπάθεια που άρχισε παλιότερα και συστηματοποιήθηκε μετά το 1944 με την ίδρυση, στο πλαίσιο της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ενός ομοσπονδιακού κρατιδίου υπό το όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας” με αποκλειστικό στόχο, τότε και τώρα, την αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων εντός των οποίων περικλείεται η ελληνική Μακεδονία, ως περιοχή της Βόρειας Ελλάδας με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη, κατοικούμενη από αμιγώς ελληνικό πληθυσμό.
Μέχρι σήμερα η αυθαίρετη χρήση της ιστορικής ονομασίας “Μακεδονία” από το ομόσπονδο κρατίδιο των Σκοπίων, αποτελούσε τυπικά τουλάχιστον, εσωτερική υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας. Από τη στιγμή όμως που θα συμβεί να αναγνωριστούν το Σκόπια ως χωριστά κυρίαρχο κράτος, υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και αποκτήσουν έτσι διεθνή υπόσταση ως “Μακεδονία” η επιβουλή κατά της Ελλάδος καθίσταται κατάφωρη και αναπόφευκτη.
Διότι αυτό το νέο κράτος με το όνομα “Μακεδονία”, καθώς δεν καλύπτει το σύνολο, αλλά μέρος μόνο του γεωγραφικού χώρου τον οποίο υποδηλώνει το όνομα του, θα τείνει, τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά να λειτουργεί ως “εθνικό κέντρο”, πράγμα που συνεπάγεται “δυνάμει” εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος των γειτονικών κρατών, καλλιεργώντας έτσι τον αλυτρωτισμό στους κατοίκους του, παρά το ότι αυτοί διαφέρουν εθνολογικά (είναι Σλάβοι, Αλβανοί και Τούρκοι) από τους κατοίκους της ελληνικής Μακεδονίας.
Η ειρήνη στα Βαλκάνια προϋποθέτει το σεβασμό των συνόρων.
Η χρήση ονομασίας “Μακεδονία” από ένα αναβαθμισμένο πλέον σε ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων συνιστά απροκάλυπτη αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων, μια αμφισβήτηση που δεν εκτοπίζεται και δεν εξουδετερώνεται ούτε με διεθνή σύμφωνα ούτε με συνταγματικές διατάξεις.
Με το σφετερισμό και την ιδιοποίηση της ονομασίας “Μακεδονία” τα Σκόπια – αν το κράτος τους τύχει της αναγνώρισής σας – δημιουργούν ένα πλάσμα (fiction), το οποίο θα δηλώνει καθημερινά στη διεθνή κοινότητα και καλλιεργεί στους κατοίκους του, ως “εθνικό όραμα”, την προοπτική μιας “ενιαίας Μακεδονίας”, τμήμα της οποίας θεωρείται και η λεγόμενη “Μακεδονία του Αιγαίου” – όπως σκοπίμως και μονίμως αποκαλούν την ελληνική Μακεδονία – με στόχο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που κατοικείται 100% από Έλληνες.
Τέτοια ήταν, άλλωστε, καθώς το μαρτυρούν πάμπολα στοιχεία, η προοπτική που αρχικά., όταν το 1944 ο Τίτο ίδρυσε το ομόσπονδο κρατίδιο της “Μακεδονίας” και κατασκεύασε αντίστοιχη “εθνότητα”.
Εν όψει όλων των ανωτέρω η εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας τυχόν αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων με την ονομασία “Μακεδονία” θα αποτελούσε επίσημη αμφισβήτηση των συνόρων της Ελλάδας και συνακόλουθα βαρύτατο πλήγμα κατά ενός μέλους της Κοινότητας. Ο ελληνικός λαός – αυτό έδειξαν και οι 1.000.000 διαδηλωτές που ξεχείλισαν τους δρόμους της μακεδονικής πρωτεύουσας, της Θεσσαλονίκης, στις 14 Φεβρουαρίου, δεν ξέρουμε κατά πόσο θα μπορέσει να παραμείνει απαθής μπροστά σ’αυτήν την απειλή κατά της εθνικής του υπόστασης και της εδαφικής του υπόστασης και της εδαφικής του ακεραιότητας.
Ελπίζουμε ότι θα θελήσετε να λάβετε υπόψη σας όσα θεωρήσαμε σκόπιμο, όχι από απλή ευαισθησία, αλλά ως ηθική, νομική και πολιτική υποχρέωση μας, να θέσουμε υπόψη σας. Για μας η ψυχή μας είναι το όνομά μας.
Ανοιχτή Επιστολή στην Ε.Ο.Κ. Μάρτιος 28, 1992
Υπογράφουν: Οδυσσέας Ελύτης, Μελίνα Μερκούρη, Γιάννης Γεωργάκης, Ελένη Γλύκαντζη Άρβελέρ, Δημήτρης Τσάτσος, Αριστόβουλος Μάνεσης
http://www.militaire.gr
Ευχαριστουμε πολυ για την προβολη αυτου του μηνυματος των εξι(6) αναγνωρισίμων απο ολα τα μελη κρατη της τοτε ΕΟΚ, κορυφαιων Ελληνων, του πνευματικου και καλλιτεχνικου κοσμου , βημα ,που τους το ειχε δωσει απο το 1979 ο αειμνηστος Κων/νος Καραμανλης , με την υπογραφεισα στο Ζαππειο Μεγαρο Συμφωνια εισοδου μας , ως 10ου μελους της. Πως να προβληθει ενωριτερον ,οταν ουδεις των (6) υπογραψαντων ανηκε στην τοτε πολυκεφαλη και αντιευρωπαικη Αριστερα, που τωρα συγκυβερνα με το απολειφαδι της ” Δεξιας” τους Αν.Ελ.;;;. Απο τουδε και στο εξης δυο τα μοναδικα συνθηματα μας . ” Για μας η ψυχη μας ειναι το ονομα μας” και ” η Ιστορια δεν διαγραφεται ,δεν παραγραφεται και ουτε ξαναγραφεται.” Υ.Γ. Καταδηλη πια η στρατηγικη κυβερνητικη ηττα απο την προωρη ανακαινιση του Σκοπιανου , με φλυαριες και αναμιξεις διαφορετικων στοιχειων και δεδομενων ,αφου υπηρχε και υπαρχει και απο σημερα θα ακολουθηθει- καθως δηλωθηκε μετα την συνεδριαση του μικρου υπουργικου συμβουλιου- η εθνικη γραμμη του 2008. Ας ελπισουμε οτι η Αντιπολιτευση και κυριως η ”καβαλα στ’αλογο για το θεμα αυτο απο το 2008” Ν.Δημοκρατια ,να μη ματωνει λιμαροντας την γλωσσα της, με διαφορετικες , πλην του υπευθυνου για θεματα εξωτερικης πολιτικης δηλωσεις και δινοντας την εντυπωση της διγλωσσιας τουλαχιστον , για να ικανοποιηθουν και τα εκτος παιδιας την εποχη εκεινη στελεχη της. Εκ του αποτελεσματος δυο ειναι οι ”γονεις” της επιτυχιας εκεινης . Ο κ. Κωστας Καραμανλης και η κ. Θεοδωρα Μπακογιαννη. Αυτη ειναι η σκληρη πραγματικοτητα ,ειτε αρεσει ,ειτε δεν συμφερει. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ