του Παντελή Σαββίδη
Πριν από λίγες εβδομάδες, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότησε μια έκθεση με τίτλο «Το Ισλάμ είναι και η ιστορία μας», η οποία φιλοξενήθηκε στις Βρυξέλλες. Η Isabelle Benoit, ιστορικός που βοήθησε στο σχεδιασμό της έκθεσης, δήλωσε στο AP: «Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές στους Ευρωπαίους ότι το Ισλάμ είναι μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού και ότι δεν εμφανίστηκε πρόσφατα, αλλά έχει ρίζες που ξεκινούν 13 αιώνες πριν».
«Το επίσημο ευρωπαϊκό κατεστημένο έχει στρέψει την πλάτη του στον Χριστιανισμό», έγραψε η ιστοσελίδα gatestoneinstitute.
Υπάρχει μια σειρά κινήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Θα μπορούσε να καταλάβει κανείς την επίδειξη ενός κοσμικού πνεύματος σε μια εποχή που οι θρησκείες υποχωρούν αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν υπάρχει, δηλαδή, μια αντιπαράθεση με το θρησκευτικό φαινόμενο αλλά μια επίθεση στον Χριστιανισμό και μια θετική στάση υπέρ του Ισλάμ. Και το ερώτημα είναι γιατί;
«Το κατεστημένο δεν γνωρίζει το βαθμό στον οποίο η ήπειρος και οι λαοί της εξακολουθούν να εξαρτώνται από την ηθική καθοδήγηση των ανθρωπιστικών αξιών του Χριστιανισμού, ειδικά σε μια εποχή που το ριζοσπαστικό Ισλάμ έχει ξεκινήσει μια πολιτισμική πρόκληση προς τη Δύση», σχολίασε το ιστολόγιο που προαναφέραμε.
Η Isabelle Benoit, όταν αναφέρεται στις ισλαμικές ρίζες της Ευρώπης, πριν από 13 αιώνες, εννοεί, προφανώς, την ισλαμική προέλαση των Αράβων από την Ισπανία στην λοιπή Ευρώπη η οποία αναχαιτίστηκε με μεγάλη προσπάθεια και τεράστια αγωνία το 732 στο Πουατιέ από τον Κάρολο Μαρτέλο. Η Μάχη του Πουατιέ θεωρείται πολύ σημαντική για την ευρωπαϊκή ιστορία και το χαρακτήρα που προσέλαβε η Ευρώπη.
Αν τη μάχη κέρδιζαν οι Άραβες, η Ευρώπη σήμερα θα ήταν μουσουλμανική.
Να τι λέει σχετικά ένας από τους μεγάλους μεσαιωνολόγους της εποχής μας, ο Jacques Le Goff, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Liberation: «Θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ της Ευρώπης και των Ευρωπαίων. Το πιο σημαντικό, υπό την προοπτική της κοινοτικής συγκροτήσεως, είναι η ανάδυση και η χρήση του όρου “Ευρωπαίος”, όρος προσδιοριστικός της ταυτότητας μίας ομάδας γυναικών και ανδρών, και όχι απλά ενός χώρου.
»Ο όρος εμφανίστηκε σε ένα χριστιανικό δυτικό χρονικό, εξαιτίας των συγκρούσεων, που έλαβαν χώρα, κοντά στο Πουατιέ, τον 8ο αιώνα, ανάμεσα στον ηγέτη των Φράγκων Κάρολο Μαρτέλο και τους μουσουλμάνους. Αφορμή υπήρξε μία μουσουλμανική επιδρομή, προερχόμενη από την Ισπανία, που είχε μόλις κατακτηθεί. Ο όρος λοιπόν χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τους μουσουλμάνους, κάτι που δεν ήταν και η πιο βαθιά πραγματικότητα της μεσαιωνικής Ευρώπης».
Τι, ακριβώς, λοιπόν, θέλει να πει η ιστορικός που βοήθησε στην έκθεση, που χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια είναι η ιστορική βάση του ισχυρισμού της; Αξίζει να σημειωθεί πως το θέμα της ευρωπαϊκής ταυτότητας είναι μείζον στην γηραιά ήπειρο και υπάρχει έντονη διαφωνία μεταξύ των ιστορικών. Μερικοί, μάλιστα, από αυτούς επιχειρούν να προσδιορίσουν την ευρωπαϊκή ταυτότητα σε αντίθεση, ακόμη, και με το Βυζάντιο!
Οπότε, τα ερωτηματικά για το πού το πάνε ορισμένοι ηγετικοί ευρωπαϊκοί κύκλοι πληθαίνουν.
Πριν από λίγες μέρες, μερικοί από τους σημαντικότερους διανοούμενους της Ευρώπης, όπως ο Βρετανός φιλόσοφος Roger Scruton, ο πρώην Πολωνός υπουργός Παιδείας Ryszard Legutko, ο Γερμανός επιστήμονας Robert Spaemann και ο καθηγητής Rémi Brague από τη Σορβόννη της Γαλλίας, υπέγραψαν την καλούμενη Δήλωση των Παρισίων. Στη δήλωσή τους αυτή, απορρίπτουν την «ψευδο-χριστιανοσύνη των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και την «ουτοπική, ψευδοθρησκευτική σταυροφορία για έναν κόσμο χωρίς σύνορα».
Αντ’ αυτού, ζήτησαν μια Ευρώπη βασισμένη στις «χριστιανικές ρίζες», αντλώντας έμπνευση από την «κλασσική παράδοση» και απόρριψη της πολυπολιτισμικότητας: «Οι προστάτες της ψευδούς Ευρώπης –γράφουν στη δήλωσή τους– είναι μαγεμένοι από τις δεισιδαιμονίες της αναπόφευκτης προόδου. Πιστεύουν ότι η Ιστορία είναι στο πλευρό τους και αυτή η πίστη τους καθιστά αλαζόνες και ανίκανους να αναγνωρίσουν τα ελαττώματα του μετα-εθνικού, μεταπολιτιστικού κόσμου που κατασκευάζουν. Αγνοούν, ακόμη και αρνούνται τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, φροντίζουν να μην προσβάλλουν μουσουλμάνους, τους οποίους φαντάζονται ότι θα υιοθετήσουν χαρούμενα τη κοσμική και πολυπολιτισμική τους προοπτική».
Το 2007, αναφερόμενος στην πολιτιστική κρίση της ηπείρου, ο Πάπας Βενέδικτος είπε ότι η Ευρώπη «αμφισβητεί τώρα την ίδια την ταυτότητά της». Το 2017, η Ευρώπη έκανε ένα ακόμη βήμα, δημιουργώντας μια μεταχριστιανική φιλοισλαμική ταυτότητα. Δημοσιεύματα σε σημαντικά μέσα ενημέρωσης επισημαίνουν πως τα επίσημα κτήρια και εκθέσεις της Ευρώπης έχουν σβήσει τον Χριστιανισμό και, αντιθέτως, προβάλλουν το Ισλάμ.
Ένα επίσημο μουσείο που κόστισε 56 εκατ. ευρώ, άνοιξε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ονομάστηκε το «Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας». Η ιδέα της δημιουργίας του ήταν να υπάρξει μια ιστορική αφήγηση της μεταπολεμικής περιόδου γύρω από το φιλοευρωπαϊκό μήνυμα ενοποίησης. Το κτήριο είναι ένα όμορφο παράδειγμα Art Deco στις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, όπως έγραψε ο Ολλανδός μελετητής Arnold Huijgen, το σπίτι είναι πολιτισμικά «άδειο»: «Η γαλλική επανάσταση φαίνεται να είναι η γενέτειρα της Ευρώπης. Υπάρχει ελάχιστο περιθώριο για οτιδήποτε προηγήθηκε. Ο Ναπολεόντειος Κώδικας και η φιλοσοφία του Καρλ Μαρξ αποκτούν εξέχουσα θέση, ενώ η δουλεία και η αποικιοκρατία τονίζονται ως οι πιο σκοτεινές πλευρές του ευρωπαϊκού πολιτισμού (…) Αλλά το πιο αξιοσημείωτο για το Σπίτι είναι αυτό: σαν να μην υπάρχει θρησκεία».
Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό και Οικονομικό Τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζήτησε από τη Σλοβακία να επανασχεδιάσει τα αναμνηστικά κέρματά της αφαιρώντας τους χριστιανούς Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο. Ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Thomas de Maizière, του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Μέρκελ, πρότεινε πρόσφατα να καθιερωθούν μουσουλμανικές αργίες. «Σε μέρη όπου υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι, γιατί δεν μπορούμε να σκεφτούμε την εισαγωγή μίας μουσουλμανικής αργίας;», είπε.
Η πρόταση του De Maizière δείχνει ότι όταν πρόκειται για το Ισλάμ, η επίσημη «μεταχριστιανική» κοσμικότητα της Ευρώπης υποχωρεί.
Γιατί αυτή η διάκριση; Το ευρωπαϊκό κατεστημένο φαίνεται πως αδυνατεί να αντιληφθεί το πόσο η ήπειρος και οι λαοί της εξακολουθούν να εξαρτώνται από τις ανθρωπιστικές αξίες του χριστιανισμού, ειδικά σε μια εποχή που το ριζοσπαστικό Ισλάμ προκαλεί το Δυτικό πολιτισμό. Αλλά και στην Ελλάδα έχουν γίνει επίσημες συστάσεις να αφαιρούνται από αίθουσες διδασκαλίας χριστιανικά εμβλήματα στις περιπτώσεις που στα μαθήματα συμμετέχουν και μουσουλμάνοι μαθητές ή φοιτητές.
Η ανεξήγητη αυτή τακτική του ευρωπαϊκού κατεστημένου είναι σίγουρο πως θα προκαλέσει αντιδράσεις. Χιλιάδες Πολωνοί συμμετείχαν σε μαζική διαδήλωση κατά μήκος των συνόρων της Πολωνίας για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην «εκκοσμίκευση και την επιρροή του Ισλάμ». Θα πρέπει να αναμένουμε σιγά σιγά και άλλες ανάλογες αντοδράσεις. Το να θέλει η κυρίαρχη ευρωπαϊκή τάση να διαμορφώσει μια κοσμική ήπειρο απαλλαγμένη από θρησκευτικές επιδράσεις, είναι κάτι που μπορεί να γίνει αντιληπτό, αν και είναι αδύνατον. Να μάχεται, όμως, κατά του Χριστιανισμού και να ευνοεί το Ισλάμ, είναι εντελώς ακατανόητο.
pontos-news.gr
Αγαπητες ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ ευχαριστουμε για την επικαιροποιημενη πληροφορηση των γιγνομενων στας ”Ευρωπας” για την αποχριστιανοποιηση της και την δικαιολογημενη διαπορια σας στην τελευταια φραση του κειμενου. Η κυριαρχη αιτια -απαντηση στον λογικο συλλογισμο σας – ”να μαχεται ομως η Ευρωπη κατα του Χριστιανισμου και να ευνοει το Ισλαμ, ειναι εντελως ακατονοητο ”- φρονω πως ΕΙΝΑΙ ,οι παροιμιες ”την αναγκην φιλοτιμιαν ποιουμενη (η Ευρωπη) και ”χερι που δεν μπορεις να το δαγκωσεις το φιλας,-καμια φορα και γονυκλινης-”. Περαν των ανωτερω υπηρχαν και θα υπαρχουν δυναμεις πολιτικοθρησκευτικες, που μαχονται τον Χριστανισμο και δη τον Ελληνορθοδοξο, οπως υπαρχουν και χρησιμοι προθυμοι-ηλιθιους δεν τους λες- πολιτικοι και πολιτικοι σχηματισμοι, που αγωνιζονται-εν ονοματι των ατομικων δικασιωματων- για την αποθρησκειοποιηση των λαων τους .Στην Ελλαδα δεν ειχαμε την αρνηση των δυο τριτων περιπου του ενηλικου πληθυσμου να υποστηριξει δια της υπογραφης του την χριστιανικη πιστη του στις τασυτοτητες το 2001 και τον κυβερνητικο αγωνα εκτοτε για νεωτεριστικες αποψεις στην διδαακαλια των θρησκευτικων και της Ιστοριας, με καποια στασιμοτητα στην 5ετια 2004-2009;;;. Δεν ειναι νικη των αντιχριστιανικων δυναμεων η εκλογη αθεων κυβερνησεων ,οπως στην Ελλαδα μας;;;. Μηπως οδευουμε προς συγκρουση οχι των πολιτισμων, αλλα των θρησκειων, στην οποιαν -να ειμαστε βεβαιοι στην Ευρωπη τουλαχιστον-οτι θα επικρατησει η Χριστιανικη θρησκεια και δη η Ορθοδοξος, γιατι υπαρχουν τα 250 τοσα εκατομυρια των Ρωσων ορθοδοξων -του βαθεια θρησκευομενου ΠΟΥΤΙΝ -, που θα συμβαλλουν στην νικη αυτη . Τι ειπε ο Αποστολος των Εθνων Παυλος απο την Μακεδονια μας;;;. ” Η εκκλησια πολεμουμενη ενδυναμουται ”. Γιατι ομως με αυτα τα δεδομενα συνεχιζονται κασθημερινως οι” επελασεις” των αντιχριστων, που βγηκαν για τα καλα στο προσκηνιο ,προβαλλοντας ακομη και τον Διαβολον;;;. Και τελος γιατι ”μεταφερουν” εσπευσμενα δυναμεις δημοκρατικες προς τους λεγομενους ακροδεξιους, που στηριζουν τα χριστιανικα δογματα και τις αιωνοβιες παραδοσεις ;;;. Μηπως για να επισπευσουν την συγκρουση;;;
Ζούμε σε πολύ πονηρούς καιρούς και όπως κάθε καραβάκι μέσα σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, μόνο με φάρο μπορεί να αποκτήσει συνείδηση του που βρίσκεται, έτσι και εμείς ας έχουμε μοναδικό φάρο στην ζωή μας τον Κύριο Ιησού Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους.
Ούτε προγονολατρείες, ούτε αρχαιοπληξίες εγχώριες, ούτε υποκινούμενους φονταμενταλισμούς εξ ανατολής, ούτε νεοταξικές ατζέντεςεκ δύσεως αποδόμησης της ανθρώπινης φύσης.
Όλοι δε παρασυρόμαστε εύκολα από καιρού εις καιρόν, αν δεν διαχωρίσουμε όλα αυτά από την Αλήθεια, που είναι ο Χριστός.
Γι’ αυτό, όσο και αν την πατάμε καμιά φορά, και παρασυρόμαστε, να θυμόμαστε πάντοτε αυτό τον πολύτιμο φάρο στη ζωή κάθε ανθρώπου, που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Ειδικά στην πατρίδα μας δεν έχουμε δικαιολογία, ο τόπος μας είναι ποτισμένος με αίμα Αγίων, έχουμε το Άγιον Όρος που φυλάει η Παναγιά.
Ούτε απελπισία και άγχος, ούτε αδράνεια και αποχαύνωση.
Πνευματική εγρήγορση, συνειδητοποίηση του που ζούμε με άξονα αναφοράς τον μοναδικό αληθινό Τριαδικό Θεό, και προσπάθεια για νηστεία, μετάνοια και προσευχή χωρίς να χάνουμε την ελπίδα μας.
Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!
Καλώς τον Γιώργη και τον ήπιο τόνο του.
Να είσαι καλά φίλε Χρήστο, καλή σου εβδομάδα.
Χθες άκουσα την εκπομπή.
1. Χρειάζεται η αναβάθμιση των F16 άρα γιατί τόση συζήτηση επειδή το κατάφερε?
2. Το ΑΠΘ , Μάρδας και χθεσινός , προς τιμήν του προτείνει παραγωγή προϊόντων κι όχι τσιμέντων.
Απ τα τσιμέντα κερδίζουν 5-6 εδώ και στην ΕΕ στην επιτροπή που τα εγκρίνει.
Από τα προϊόντα κερδίζουν όλοι. Θα στηθούν εργοστάσια , δηλαδή απασχόληση συνέχειας κι όχι για λίγο όσο να χτιστεί ο δρόμος , έσοδα για το κράτος από φόρους κτλ και κυρίως μείωση των εισαγομένων και θ αρχίσει θετικός κύκλος ανάπτυξης . Τι στην ευχή δεν το καταλαβαίνουν ούτε οι δικοί μας οι σοσιαλιστές?
3. Η παραγωγή βιοτεχνολογικών προϊόντων , η ψηφιακή τεχνολογία , η κατασκευή radar κτλ χρειάζονται ελάχιστες επενδύσεις σε εξοπλισμό , ελαφρά βιομηχανία γαρ, αλλά χρειάζονται πολύ μυαλό και σκέψη. Ανθρώπους έχουμε και τους χάνουμε στι σιχτίρ κάνουν στις κυβερνήσεις?
Μα το θεμα μας για σχολιασμο δεν ειναι τα οικονομικα, του Σημιτικου και ηδη Συριζα κ. Μαρδα, αλλα η αρωγη της Ευρωπης προς το Ισλαμ, και η αποχριστιανοποιηση της. Θα μπορουσατε κι ως καλος θεολογος να συνεχισετε το εξοχο σχολιο του συνανιχνευτη κ. ΓΙΩΡΓΗ, ο οποιος διεκηρυξε οτι υπερανω των πολιτικων του πεποιθησεων εχει τοποθετησει την Ορθοδοξη πιστη του στον νικητη του θανατου ΧΡΙΣΤΟ μας.
Έχεις δίκαιο.
Ο Χριστιανισμός όσες φορές ήταν η ‘κρατούσα’ θρησκεία γινόταν συνήθεια , όσες φορές ήταν σε διωγμό αυξανόταν.
Πόσο χάλασε ο χριστιανισμός στην κομμουνιστική Ρωσία φαίνεται τώρα.
Ή είναι η εκκλησία του Χριστού και είναι αιώνια ή είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα και κάποτε θα διαλύσει.
Δεν είναι της εκκλησίας το πρόβλημα λοιπόν , είναι των πιστών που μπαίνουν σε κρίση λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας.
Γι αυτό χρειάζεται η εκκλησία να κάνει σωστά το ρόλο της στην κατήχηση σε κάθε ενορία .
Κατήχηση αλήθειας και ελευθερίας μέσα στην αγάπη κι όχι περί θεού της Ελλάδος και ηθικής και καλών ανθρώπων κτλ.
Κατήχηση για τον Χριστό όπως μας τον είπε ο Γιώργης.
Μην αγωνιάς ΣΑΝ κοιμήσου ήσυχος .
Αμφιβαλλετε και εσεις οτι ,η Χριστιανικη θρησκεια ειναι εξ αποκαλυψεως θρησκεια και οχι ανθρωπινο κατασκευασμα, οπως οι λοιπες ανα τον κοσμο, με τους Βουδα, Μωαμεθ κλπ;;. Θεος μονο της Ελλαδος δεν υπαρχει , -ομως 2000 χρονια τωρα την διατηρει με τοσες κοινωνικες ανατροπες- αλλα ο εναθρωπησας Χριστος ειναι υιος του τριαδικου Θεου και δεν χωρει στον ευμεταβολο πολιτικο,η, πληρωμενο ανθρωπινο ουμανισμο ,τον οποιον θελετε κιολας να διδασκεται και στις Ενοριες, στις οποιες επικρατει,η, πρεπει να επικρατει η μονη αληθινη και ανυποκριτη αγαπη για τους ανθρωπους η αγαπη του Θεου, οπως περιγραφεται στην προς Κορινθιους επιστολη του Αποστολου Παυλου. Μηπως τελικως το αλας εμωρανθη ;;;.
ΣΑΝ τι λες? Για ποιο αμφιβάλλω ? Για την θεότητα του Χριστού μου?
Παγάκια σε σακούλα στο κεφάλι ΣΑΝ.
Ο χριστιανισμός έπαψε να είναι Χριστιανισμός, από την στιγμή που η Εκκλησία υπετάγη στην κοσμική εξουσία επί Μ. Κωνσταντίνου. Η διδασκαλία του Χριστού, ή όποιου τέλος πάντων την συνέταξε, είναι άνω και πέραν πάσης κοσμικής εξουσίας. Εν ολίγοις, η Εκκλησία εκπόρνευσε την Διδασκαλία τού Χριστού.
Τι θέμα βάζεις! Η εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι δημιούργημα του Χριστού απο καταβολής κόσμου. Η εκκοσμίκευση έχει να κάνει με την διοικητική έκφραση της κι οχι με την ουσία της. Η εκκλησία ειναι η ίδια η πίστη σαν κιβωτός θεραπείας.
Από καταβολής κόσμου, μάλλον αποκλείεται!
Η εκκοσμίκευσή της, όμως, είναι ασυμβίβαστη με την ουσία της.
Εν πάση περιπτώσει, όπως παρατήρησα στο τέλος (9), το άρθρο πνίγηκε μέσα σε εκκλησιολογικές και άλλες παπαρολογίες.
Η χριστιανική πίστη είναι οικουμενική υπόθεση, πανανθρώπινη και διαχρονική.
Από την άλλη, κάθε έθνος που εμπνέεται και παρακινείται από την πίστη στον Χριστό, ευδοκιμεί ακόμα και αν διέπεται από μια συνέχεια και συνέπεια μέσα στον ιστορικό χρόνο (βλ. παράδειγμα του Ιωάννη Καποδίστρια, λεγόμενου και ως ‘Άγιου της πολιτικής’).
Αναφορικά με έναν εξαιρετικά σημαντικό συγγραφέα που επίσης συμβολίστηκε ως ‘Άγιος των γραμμάτων’, νομίζω βρίσκει κανείς πολύ σημαντικές απαντήσεις που ξεδιαλύνουν το τοπίο των συγχύσεων, και αναφέρομαι στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Αγαπούσε και τιμούσε, όπως και αναγνώριζε, την πολιτισμική ελληνική αναφορά στον ιστορικό χρόνο, αλλά δεν ήταν προγονόπληκτος ούτε είχε αρχαιοπληξία σαν κάτι γραφικότητες πατριδοκαπηλίας που συναντούμε ειδικά στην εποχή της σημερινής κατάρρευσης των τελευταίων ετών, και ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια.
Μνημειώδες έργο του που απηχεί αυτή ακριβώς την σκέψη του, είναι η “γυφτοπούλα” και το εξόχως αλληγορικό της περιεχόμενο.
Καλή συνέχεια, αυτά από ‘μένα, ελπίζω κάτι να εισέφερα στον διάλογό σας.
Γιώργη περιμένω τον ληξίαρχο μας να σε καταστήσει μέλος τακτικό της θεολογίας.
Είναι ο εξ, διερχόμενος τελευταία, και δεν τον βρίσκουμε εύκολα.
λες ε; 🙂
Αλοίμονο φίλε μου αν περίμεναν θεολόγους σαν και μένα.
Απλά με τα λάθη και τις αδυναμίες μου όπως κάθε άνθρωπος, εκδηλώνω την εμπιστοσύνη μου στον Θεό που είναι πραγματικά ανυπόκριτη αν και έχει περάσει από πολλά κύματα.
Ο διερχόμενος πρέπει να είναι μια περίεργη ιστορία ανθρώπου κολλημένου που άμα στραβοκοιμηθεί βρήκε και βολικό εχθρό.
Εμένα να φανταστείς ούτε με ήξερε, ούτε τις απόψεις μου, ούτε τίποτα και σε κάποια εκπομπή πριν κανά χρόνο με συνεντευξιαζόμενο τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο, κάποιο σχόλιό μου δεν το πέρασε από την κροισάρα η επιτροπή λογοκρισίας του.
Πέρα για πέρα ανθρώπινο τότε το σχόλιό μου, εξέφραζα προσωπικές ανησυχίες και βρήκα και τον μπελά μου με έναν πωρωμένο από του πουθενά!!!
Κερασάκι στην τούρτα, η αναφορά μου στο έργο ενός καθηγητή πολιτικής επιστήμης, με το έργο του οποίου σε άλλα συμφωνώ σε άλλα όχι, αλλά γνωρίζω ότι είναι σπάνια περίπτωση έντιμου και αδιάβλητου ανθρώπου.
Για κάποιον λόγο δεν τον χωνεύει ο εξ, διερχόμενος, αα ή όπως αλλιώς 😀 και από τότε μου έχει πρήξει τα συκώτια.
Άσε Χρήστο, μεγάλη ιστορία σου λέω.
Κάπου αν δεν είχα τι να κάνω θα είχε χαβαλέ να έσπαζε η μονοτονία, αλλά τώρα δεν μπαίνω στις ανιχνεύσεις για να κάνω την πλάκα μου και είναι όντως εκνευριστικό αυτό το βιολί, αλλά τι να κάνουμε.
Πρώτη ή τελευταία περιπτωσάρα είναι αυτή.
Δεν βαριέσαι.
Καλή καρδιά…
Καληνύχτα αδερφέ.
Το ιδεολογικό πλαίσιο που κάνει την Ε.Ε. να χρηματοδοτεί έκθεση για το Ισλάμ είναι ίδιο με αυτό που την έκανε να δίνει πακτωλούς στο Κέντρο για τη «Δημοκρατία» και τη «Συμφιλίωση» στην ΝΑ Ευρώπη (το CDRSEE) προκειμένου να ξαναγραφτούν εκπαιδευτικά βιβλία ιστορίας όπως της Ρεπούση ή η «ιστορία των Βαλκανίων». Δηλαδή ο «εθνομηδενισμός»
Επιπλέον, σε τέτοιο ιδεολογικό πλαίσιο αναπτύχθηκε ένα ισχυρό μουσουλμανικό Λόμπυ που έφτασε να υποχρεώσει σε απομάκρυνση από τον ακαδημαϊκό χώρο μεσαιωνολόγο καθηγητή (Συλβάν Γκουγκενέμ) που υποστήριζε ότι είναι ψέμα η γνωριμία των Δυτικών με την ελληνική γνώση μέσω αραβικών μεταφράσεων.
Δικαιολογημένο το στήσιμο της έκθεσης με ανάθεση στην όποια Isabelle Benoit, δηλαδή σε φορέα του διπλού αφηγήματος: δεν υπάρχουν διαφορετικές κοινωνίες (αφού δεν υπάρχουν κοινωνικές αξίες στην «πολυπολιτισμικότητα») + οι Άραβες είναι μέρος της ιστορίας του ευρωπαϊκού πολιτισμού (επειδή δήθεν αυτοί έκαναν γνωστά τα αρχαία ελληνικά συγγράμματα στη Δύση). Δεν εννοεί την προέλαση των Αράβων από την Ισπανία αλλά τη συμβολή τους στην Επιστήμη την εποχή της ιδρύσεως των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων.
Ο αείμνηστος Jacques Le Goff τα λέει πάντα ωραία και ξεκάθαρα: άλλο Ευρώπη άλλο ταυτότητα Ευρωπαίου. Μόνο που η ταυτότητα αυτή επιχειρήθηκε από τον γιο του Κάρολου Μαρτέλου σε βάρος των Ελλήνων/Ρωμιών: την πήρε από τους Βυζαντινούς για να τη δώσει στους δικούς του με ψέματα και διασυρμό των Ελλήνων καθιερώνοντας ότι είμαστε άσχετοι με τους προγόνους μας.
Δεν είναι «μερικοί» οι ιστορικοί που το υποστηρίζουν. Μεταξύ των μη ιστορικών πιστεύονται τα αφηγήματα που κατασκεύασε ο ίδιος Καρλομάγνος στο πλαίσιο της κολοσσιαίας μηχανής προπαγάνδας που κατασκεύασε επί χρόνια για να κρατήσει χρόνια. Ο Rémi Brague, μεταξύ αυτών που υπογράφουν την Παρισινή Δήλωση για την αληθινή απέναντι στην ψεύτικη Ευρώπη, έχει αναφερθεί για το γιγαντιαίο κόμπλεξ του Καρλομάγνου εξ αιτίας της «πολιτιστικής υστερογονίας», του να έρχεσαι δεύτερος στον πολιτισμό και από κόμπλεξ να «πιθικίζεις» όπως αυτός.
Δεν είναι τυχαίο που οι υπογράφοντες τη Δήλωση είναι μεγάλοι στην ηλικία και λεγόμενοι «συντηρητικοί», δηλαδή πιστεύουν σε αξίες, στο ότι ο άνθρωπος δεν έχει τις ίδιες ανάγκες-ικανότητες με τα ζώα. Στο μεταμαντέρνο ιδεολόγημα το να είσαι μουσουλμάνος ή χριστιανός θεωρείται «κουλτούρα» σαν κάδρο που μπορεί να μπει στη θέση ενός δικού μας.
Το «ευρωπαϊκό κατεστημένο», όπως είδε κάποτε σαν χρήσιμη τσόντα το Κράτος και τον Λαό (στην οικονομική αντίθεση κύριου-δούλου) έτσι βλέπει σήμερα χρήσιμη την αφαίρεσή τους. Δεν βλέπει (δεν νοιάζεται) αν μαζί με το Κράτος καταστρέφει την Κοινωνία και μαζί με τον Λαό τη Δημοκρατία.
Το δε ελληνικό κατεστημένο, που πιθικίζει τώρα όπως τόκανε τότε ο Καρλομάγνος, κατάφερε και μας έκανε όλους κομπλεξικούς. Αν δημοσιευόταν από Έλληνες κείμενο σαν την Παρισινή Δήλωση, και μόνο με την αναφορά στη σημασία της οικογένειας θα ξεσηκωνόταν άσχημα όλος ο «προοδευτικός» κόσμος…
Μαρία ταυτίσεις όμως έμμεσα τους Άραβες με τους Μουσουλμάνους.Οι Άραβες προϋπάρχουν του Μωάμεθ με δικό τους ισχυρό πολιτισμό όπως κλίση τους στα μαθηματικά.Η κλίση τους στον αριστοτελισμό δεν ξέρω πότε ξεκίνησε.
Οι Αραβες ,με νομαδικες κοινωνιες προυπηρχαν του Μωσαμεθ ,αλλα σε ποιον η, ποιους Θεους πιστευαν τοτε ;;;. Παντως η Δυση τους γνωρισε μετα τον Μωαμεθ.
Χρήστο, είναι λάθος αυτό που γράφεις. Στην προϊσλαμική εποχή, οι Άραβες δεν είχαν κανέναν σπουδαίο πολιτισμό. Αυτός παρατηρείται κυρίως από τον 9ο-10ο μ.Χ. αιώνα και μετά, όταν, λόγω Ισλάμ, άρχισε η εξάπλωσή των.
Γι αυτό δεν μιλούμε για Αραβικό, αλλά για Ισλαμικό Πολιτισμό, διότι αυτός συμπεριλαμβάνει και λαούς, που δεν είναι Άραβες (Πέρσες, Μογγόλους κλπ.)
1) Χρήστο, σωστά το λες, ο αραβικός πολιτισμός δεν ταυτίζεται με τον μουσουλμανικό. Ωστόσο, ο αραβικός κόσμος έγινε (πολιτικά) ισλαμικό χαλιφάτο και η αραβική γλώσσα (που είχε καταστήσει την Αραβική χερσόνησο τόπο ποιητών) έγινε θρησκευτική σκέψη.
Μιλώντας για «πολιτισμικές ανταλλαγές» στην μεσαιωνική εποχή πρέπει να μιλάμε για σχέση της Ευρώπης με το Ισλάμ (όχι με τους Άραβες).
Ανάμεσα στον 8ο και τον 10ο αιώνα, διακρίνονται κάποιοι λόγιοι που είναι Χριστιανοί Άραβες. Αλλά ακόμα και ο Πέρσης φιλόσοφος Αβικέννας (του 10ου) ανήκει στη σκέψη του Ισλάμ.
Ο περίφημος σχολιαστής του Αριστοτέλη, ο Αβερρόης, είναι Άραβας στην Ισπανία του 12ου αιώνα και πάνω από όλα ισλαμιστής-δικαστής (καδής) με ιδεολογία τζιχαντιστή.
2) Σωστά επίσης μιλάς για κλίση στα μαθητικά. Συμπληρώνω και την ιατρική. Το μεταφραστικό έργο των Αράβων του Μεσαίων αφορά κυρίως συγγράμματα ιατρικά. «Κλίση στον αριστοτελισμό» δεν είχαν ποτέ (ούτε οι Δυτικοί εξάλλου, παρά την ενασχόληση με παρερμηνείες). Ακόμα και ο παραπάνω σχολιαστής του Αριστοτέλη παραποιούσε τσιτάτα για τα θεοκρατικά του επιχειρήματα επιδιώκοντας μια δική του εκδοχή Λογικής στηριγμένη στο μουσουλμανικό δίκαιο… Ποτέ δεν μεταφράστηκαν στα αραβικά τα Πολιτικά του Αριστοτέλη. Μέρος του έργου πέρασε από το κόσκινο κάποιων νομικών και γιατρών.
3) Πολύ πριν τους δικούς μας «αναθεωρητές» της ιστορίας, έχουμε Ευρωπαίους «πολυπολιτισμικούς» αλλά και εθνικιστές Άραβες πανεπιστημιακούς που κυκλοφορούν συγγράμματα περί του «Χρέους» της Ευρώπης στους Άραβες. Όλα άρχισαν λένε, όταν τα «Φώτα» των πολιτισμένων Αράβων έφτασαν στον Σκοτεινό Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και έτσι μπόρεσε να έρθει η Αναγέννηση στη Δύση (η οποία παρεμπιπτόντως θυσιάστηκε φαίνεται για μας και δεν φάνηκε ποτέ στις χώρες τους).
Μαρία ευχαριστώ , πάντως να ξέρεις ότι ο χριστιανισμός πλατωνιζει για αυτό και τόσοι αφορισμοί ενώ ο μωαμεθανισμός αριστοτελίζει .Προσέλαβαν καλύτερα τον Αριστοτέλη ,κάτι που ο χριστιανισμός το έκανε πολύ αργά , τελευταία δηλαδή.
Τελικα τι ειναι ο Χριστιανισμος θρησκεια εξ αποκαλυψεως ,η, ανθρωπινο κατασκευασμα. Οποιος γνωριζει απαντα , ιδιαιτερα ο κ. Χριστος-Χρηστος, που δεν θελει την Ορθοδοξη Χριστιανικη θρησκεια να ειναι επικαρατουσα θρησκεια στην Ελλαδα , με το 98% των πιστων της, αλλα να διωκεται απο την πολιτικη και τους πολιτικους ,για να ενδυναμουται. Πραγματι ενδυναμουται ,αλλα ειναι αναγκη να διωκεται , οπως τελευταια, με τοση και τετοια προσφορα στο Εθνος και τους Ελληνες απο το 1453;;;. Υ.Γ Παντως υπαρχουν και Ελληνες χριστιανοι-πιστοι στον Θεο κλπ-, που ειναι εναντιον του ιερου κληρου απο των διασκονων, μεχρι των Επισκοπων, ιδιως αυτων. Ας θυμηθουμε τι κατελογιζαν στον μακαριστο Αρχιεπισκοπο Αθηνων και πασης Ελλαδος Χριστοδουλο.
Θα ήθελα πολύ να μάθω γιατί ο μωαμεθανισμός “αριστοτελίζει”.
Όσο για τον χριστιανισμό, ξέρω ότι μόνο το Ορθόδοξο κομμάτι του “πλατωνίζει” επειδή θεμελιώνεται στους Αριστοτελικούς Καππαδόκες Πατέρες και ακόμα πιο αριστοτελίζοντες Διονύσιο και τον Μάξιμο Ομολογητή.
Οι Καθολικοί είναι νεοπλατωνιστές της συμφοράς και οι Προτεστάντες άσχετοι με τη χριστιανική ουσία.
Γιά τήν κόψη τής διδαχής τής
Μαρίας Μ.ας,
Δασκάλας τής Μαούνας μας,
Σπέσιαλ:
Τελικά, ένα σωρό φλυαρίες διαβάζει κανείς στα σχόλια, αλλά καμμία δεν πιάνει την ουσία τού άρθρου, η οποία, κατά την άποψή μου είναι το ΓΙΑΤΙ συμβαίνει αυτό που διαπιστώνει ο τίτλος τού άρθρου: “Η επίσημη Ευρώπη κατά του Χριστιανισμού και υπέρ του Ισλάμ”.
Είναι δύσκολο να απαντηθεί αυτό. Μία υπεραπλουστευμένη εξήγηση θα ήταν ότι οι πολιτικοί προσπαθούν να πάρουν με το μέρος των όσο περισσότερους μουσουλμάνους μπορούν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες τού παραμερισμού τής ευρωπαϊκής ταυτότητας, τού ευρωπαϊκού πολιτισμού και στο όνομα τής ψήφου, συμβάλλουν στην μετατροπή τής Γηραιάς Ηπείρου σε Eurabia. Η Ευρώπη έχει παρακμάσει, έχει γεράσει, οι λαοί της δεν αντιστέκονται πια, όπως κάνουν π.χ. οι Πολωνοί, όπου το χάιδεμα του Ισλάμ έχει πολιτικό κόστος.
Πάντως, επαναλαμβάνω, ότι το παραπάνω είναι μία υπεραπλούστευση, ή έστω ένας λόγος. Στην εξεύρεση των λόγων, για τούς οποίους η Ευρώπη παραδίδεται στο Ισλάμ, έπρεπε να στραφεί η συζήτηση και όχι στο αν ο χριστιανισμός είναι θρησκεία εξ αποκαλύψεως ή ανακαλύψεως και τρίχες κατσαρές.
Γιατί δεν συμβαίνει αυτό στην Ιαπωνία για παράδειγμα;
Ποιός έχει ακόμη απορίες;
Η ανεπάρκεια τού τίτλου φταίει, πού
δέν προσδιορίζει όπως θά ‘πρεπε εκειό του τό «επίσημη Ευρώπη»,
νά:
Η €βραιοκρατούμενη €πίσημη €υρώπη κατά του Χριστιανισμού και υπέρ του Ισλάμ,
αυτονοήτως,
γιά σταυρωτήδες τής αρχαίας μήτρας τού ναζισμού israel über alles,
δέ,
έ;!…
tip:
“A nation can survive its fools, and even the ambitious.
But it cannot survive treason from within.
An enemy at the gates is less formidable, for he is known and carries his banner openly. But
the traitor moves amongst those within the gate freely,
his sly whispers rustling through…all the alleys, heard in the very halls of government itself.
For the traitor appears not a traitor;
he speaks in accents familiar to his victims, and
he wears their face and their arguments,
he appeals to the baseness that lies deep in the hearts of all men.
He rots the soul of a nation,
he works secretly and unknown in the night to undermine the pillars of the city,
he infects the body politic so that it can no longer resist.
A murderer is less to fear.
The traitor is the plague.”
τίι Cicero καί ξε-Κικέρων, τώρα
«κοντά στό νού κι η γνώση»,
έλεγον οί παλιοί,
κάντε λογαριασμό.
ΥΓ
Δέν τούς διώξανε από 100+ μέρη, τά τελευταία 1.800 χρόνια, επειδή ήσαντε καλόπαιδα, αλλά γιατί ασκούν συστηματικά
τή διάβρωση καί τόν εισοδισμό
στούς θεσμούς τών Κοινωνιών πού τούς φιλοξενούν
απομυζώντας σάν βδέλλες Έθνη καί Λαούς…