του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Πραγματικά είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας: Τέτοιος παροξυσμός υπέρ της αριστείας και μάλιστα από αυτούς που οικοδόμησαν την ελληνική κοινωνία και το κράτος κατ’ επέκταση, πάνω στις πελατειακές σχέσεις, τον κομματισμό και τον λαϊκισμό! Τόση δημαγωγία!
Ο κρατικός μηχανισμός μετεμφυλιακά αλλά και την περίοδο που ακολούθησε τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, δομήθηκε με κριτήριο την κομματική ένταξη και πρωταγωνιστές τα κόμματα εξουσίας Πολίτες με ελάχιστα προσόντα υπολειπόμενοι κατά παρασάγγας έναντι άλλων, προσλήφθηκαν, σταδιοδρόμησαν, επάνδρωσαν καίριες θέσεις στον δημόσιο μηχανισμό, τακτοποίησαν τους απογόνους τους και πέτυχαν τα πάντα αφού η πίστη στα κόμματα εξουσίας προτάσσονταν πάντα έναντι της αριστείας και της αξιοκρατίας. Γιατί λοιπόν να ενδιαφερθεί ο πολίτης να βελτιώσει τις δεξιότητές του αφού η ανέλιξή του ήταν εξασφαλισμένη από την κομματική και συνδικαλιστική του ένταξη; Είναι χαρακτηριστική της νοοτροπίας των κομμάτων η αναλογία 4-2-1 στην τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, η αναλογία δηλαδή στη μοιρασιά των θέσεων του κρατικού μηχανισμού μεταξύ τους.
Ποιο κίνητρο παρέχει σήμερα η πολιτεία στη νεολαία και στον ελληνικό λαό γενικότερα ώστε να επιδιώξει την αριστεία; Αν εξαιρέσουμε αυτούς που από ιδιοσυγκρασία παλεύουν κάθε μέρα για την βελτίωσή τους, οι άλλοι, η τεράστια πλειοψηφία γιατί να πασχίσει γιαυτό; Οι πολιτικοί μας, τα κόμματα, που σήμερα κόπτονται περί της αριστείας, διαμόρφωσαν ένα τέτοιο πλαίσιο, π.χ. στην Παιδεία, που σήμερα “γίνεσαι” ό,τι θέλεις χωρίς να συναρτάται αυτό από την προσπάθειά σου. Πασχίζει ο υποψήφιος φοιτητής να πιάσει τα 19.000+ μόρια που απαιτούνται για να εισαχθεί στην Ιατρική Σχολή ή σε άλλη ανάλογης δυσκολίας ενώ ο αποτυχών π.χ. με 3000 ή 10000 μόρια εγγράφεται σε Πανεπιστήμιο ευρωπαϊκής χώρας και επιστρέφει με το επιθυμητό πτυχίο, αν βέβαια δεν κατορθώσουν πριν οι οικείοι του να τον μεταγράψουν σε ελληνικό ΑΕΙ. Αυτό δεν σημαίνει ότι από τα Πανεπιστήμια π.χ. της Βουλγαρίας, της Σλοβακίας κ.α. δεν αποφοιτούν άριστοι επιστήμονες αλλά για τους ξένους φοιτητές έχουν δημιουργήσει αγγλόφωνα τμήματα με κίνητρο τα οικονομικά οφέλη και δεδομένο ότι οι απόφοιτοι θα επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Η κοινωνική κινητικότητα, οριζόντια και κάθετη, δηλαδή η βελτίωση της θέσης ενός πολίτη εντός της κοινωνικής του τάξης ή η ανέλιξή του σε ανώτερη, αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό και θέλγητρο του καπιταλισμού αλλά είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και δεν χαρίζεται στα πλαίσια ενός κομματισμού λαϊκισμού που απαξιώνει εν τέλει και αφήνει απροστάτευτη την κοινωνία από τις συνέπειές του. Έχω τη βεβαιότητα ότι με την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ θα θεωρείται αυτονόητη η φοίτηση στα ΑΕΙ της Πρίστινας και των Τιράνων. Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνον τα ΑΕΙ των Βαλκανίων και των πρώην Ανατολικών κρατών. Προηγήθηκαν Δυτικές χώρες με πρωτοπόρες την Ιταλία, τη Μ. Βρετανία κ.α.. Τότε, λοιπόν, γιατί διεξάγονται οι Πανελλαδικές εξετάσεις; Για να εμπαίζουν τους αρίστους;
Η χώρα μας ποτέ δεν διέθετε ένα αναπτυξιακό σχέδιο ώστε να καθορίσει κατά προσέγγιση έστω, τον αριθμό των επιστημόνων που απαιτεί η υλοποίησή του αλλά και η εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών της κοινωνίας. Η φυγή επιστημόνων από τη χώρα μας αποδίδεται από τους πολιτικούς μόνο στην κρίση. Η αλήθεια είναι ότι με τη συσσώρευση ενός τεράστιου αριθμού επιστημόνων με την παράκαμψη των πανελλαδικών εξετάσεων, αριθμός που κάθε χρόνο αυξάνει ανεξέλεγκτα και υπερκαλύπτει σε πολλαπλό βαθμό τις ανάγκες της κοινωνίας, η χώρα θα αδυνατούσε να τους απορροφήσει ακόμη και αν δεν διέρχονταν περίοδο κρίσης. Έτσι, πάλι θα είχαμε φυγή επιστημόνων σε μικρότερο βαθμό αλλά και ένα τεράστιο εφεδρικό στρατό ανέργων πτυχιούχων εντός της χώρας που θα ισοπέδωνε τις αμοιβές, λόγω της μεγάλης προσφοράς εργασίας.
Γιατί “βολεύει” η συστηματική απαξίωση της αριστείας και της αξιοκρατίας; Διότι συντήρησε και γιγάντωσε την οικογενειοκρατία μέχρι σήμερα. Άνδρωσε τις πολιτικές δυναστείες (Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Κεφαλογιάννη, Βαρβιτσιώτη κ.α.π.), οι οποίες μεταπολιτευτικά οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, διότι εξασφάλιζαν την κληρονομική διαδοχή στην πολιτική μέσω του ονόματος και όχι μέσω της αριστείας και της αξιοκρατίας. Γνωρίζετε πώς δικαιολογούν οι πολιτικοί την κληρονομική τους διαδοχή; Γράφει ο Χαρίδημος Τσούκας, καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick, στις 24/10/2010 στην “Καθημερινή” με τίτλο “Είμαι κατά της οικογενειοκρατίας αλλά….”: «Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη αναφέρθηκε στη δημαρχιακή υποψηφιότητα του γιού της Κώστα Μπακογιάννη με το εξής σχόλιο: πρόκειται για “φυσική εξέλιξη ενός τέκνου που μεγαλώνει σε πολιτική οικογένεια και όπως το παιδί ενός δικηγόρου έχει πολλές πιθανότητες να γίνει δικηγόρος και ενός γιατρού να γίνει γιατρός, έτσι τα παιδιά των πολιτικών είναι πολύ πιθανόν να ασχοληθούν και αυτά με την πολιτική…». Αφού ο αρθρογράφος παραθέτει πλειάδα επιχειρημάτων του, παραλληλίζει ως εξής τα παραπάνω αναφερθέντα: «Όπως στην Ινδία τον δολοφονηθέντα Ρατζίβ Γκάντι διαδέχτηκε στην πολιτική αρχικά η σύζυγος και τώρα τα παιδιά, έτσι και τον δολοφονηθέντα Παύλο Μπακογιάννη διαδέχτηκε η Ντόρα και τώρα ο Κώστας. Στις τριτοκοσμικές κοινωνίες το κύριο κριτήριο αναφοράς στη λειτουργία του δημόσιου βίου δεν είναι τα προσόντα αλλά η συγγένεια». Πρόκειται για νοοτροπία που χαρακτηρίζει όλες τις πολιτικές “δυναστείες”, ισχυρότερες και μη.. Γιαυτό στη χώρα μας, σήμερα «παντού δραστηριοποιούνται αποκλειστικά πολιτικές δυνάμεις και θεσμοί οι οποίοι προϋπήρχαν των αλλαγών και όχι θεσμοί που πρέπει να συγκροτηθούν με προοπτική τα νέα και μελλοντικά προβλήματα. Ενώ το ορθολογικό θα ήταν να ερμηνευτούν από το νέο γίγνεσθαι και από τα οράματα για το μέλλον» (Ούλριχ Μπεκ).
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
8-10-2017
Πως μου φαινεται οτι ολο το αρθρο σας εχει γραφει ,για να αναφερετε ως παραδειγμα οικογενειοκρατιας το παραδειγμα της κας Μπακογιαννη και του υιου της και υιου του δολοφονηθεντος -απο την 17 Νοεμβρη παρακαλω- Παυλου Μπακογιαννη, ο οποιος υιος με τις σπουδες ,που πραγματοποιησε θα μπορουσε να σταδιοδρομησει οπουδηποτε εντος και εκτος Ελλαδος. Προτιμησε την πολιτικη-το μηλο κατω απο την μηλια- οπως ισχυει στην φυση , και στην ζωη και σε ολες τις οικογενειες Ελληνων και ξενων , με τις παραδοσιακες επιχειρησεις σπουδαιων και επωνυμων προιοντων κλπ. Στην πολιτικη ομως -γιατι και στο εξωτερικο υπαρχει οικογενειοκρατια- εχεις ενα μειονεκτημα και ενα πλεονεκτημα . Κρινεσαι καθε μερα και οπωσδηποτε σε καθε εκλογικη αναμετρηση, οποτε καταργειται η αρχικη ευνοια της οικογενειοκρατιας και δεν ξαναμιλα ο πολιτης για οικογενειοκρατια.. Τελος για τις εξετασεις για τα Πανεπιστημια , ας ισχυσει ο,τι ισχυε προ της καθιερωσεως των πανελλαδικων εξετασεων επι Πασοκικης Αλλαγης, καθεστως με το οποιο και εσεις μαλλον εισαχθηκατε στο Πανεπιστημιο. Θα θυμαστε οτι τα Πανεπιστημια καθωριζαν τον αριθμο των εισακτεων ,που θα μπορουσαν να τους εκπαιδευσουν επαρκως, οποτε επιβεβαιωνοταν και η αριστεια. Βεβαιως εσεις ισχυριζεσθε οτι τα ”ηθη και εθιμα” της Αλλαγης ισχυσαν απο του 1950, οποτε αυτο το συστημα των εξετασεων το κανατε ντηλιτ και δεν ειστε μονος που ελπιζετε οτι τα θεματα γενικως πρεπει να ερμηνευονται απο το νεο γιγνεσθαι και απο τα οραματα για το μελλον. (Ουλριχ Μπεκ,προφανως Γερμανος).Καλη εβδομαδα.
Κατ’ αρχήν τιμώ απεριόριστα τον Παύλο Μπακογιάννη, και τον παραλληλίζω με τον Ιταλό πρωθυπουργό Άλντο Μόρο. Δεν ήταν πολιτικός με παρωπίδες και έβλεπε την πολιτική με ευρύτητα και όχι με κομματικά στεγανά. Γιαυτό πιστεύω ότι δολοφονήθηκε όπως και ο Άλντο Μόρο. Ήταν γιος ιερέα και προφανώς δεν προέρχονταν από πολιτικό τζάκι. Τα μπερδεύετε τα πράγματα. Περί οικογενειοκρατίας ομιλώ και όχι περί Παύλου Μπακογιάννη. Μη σας μπερδεύουν τα επίθετα. Ίσως θα προτιμούσατε να αναφερθώ στην πολιτική δυναστεία του Καραμανλή, όπου κάθε ανιψιός που φέρει το όνομα του γενάρχη είναι και χαρισματικός πολιτικός, ή των Παπανδρέου που ήδη έχει δώσει 3 πρωθυπουργούς. Γιατί δεν συμβαίνουν αυτά στην Ευρώπη ή συμβαίνουν σε ελάχιστο βαθμό ενώ εδώ έχουν μετατραπεί σε κανόνα; Τί λέει ένας ευρωπαιστής όπως εσείς γιαυτό; Το δικαιολογεί; Όσον αφορά τις πανελλαδικές εξετάσεις διαβάστε τί έγραφε ο αείμνηστος Δ. Τριχόπουλος, καθηγητής του Harvard και ακαδημαϊκός εν ζωή, σε άρθρο του το 2010 στην Καθημερινή: «Το επίπεδο των φοιτητών στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι υψηλό, κατά τη γνώμη μου υψηλότερο εκείνου των καλών αμερικανικών πανεπιστημίων. Αυτό δεν οφείλεται μόνον στην παιδειοκεντρική φιλοσοφία της ελληνικής οικογένειας αλλά και στο γεγονός ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμιά μας είναι αδιάβλητες, δίκαιες και αξιοκρατικές. Αν δεν υπήρχαν τα “παράθυρα” μετά τις εισαγωγικές, η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει παγκόσμια πρωτοπορία όσον αφορά την ποιοτική στάθμη του προπτυχιακού φοιτητικού σώματος στα πανεπιστήμια».
Θα απαντησω ,χαριν συνεχειας και οχι αντιδικιας . Τιματε τον αειμνηστο Παυλο Μπακογιαννη ,αλλα δυστυχως τον γιο του στοχοποοιησατε στο αρθρο σας και δεν τον εξαιρεσατε απο την οικογενειοκρατια, αφου -κατα πως γραψατε- τον Παυλο Μποκογιαννη τον διαδεχθηκε η Ντορα και αυτην ο Κωστας και αυτο -γραψατε- συμβαινει μονο στις τριτοκοσμικες κοινωνιες ,στην οποιαν περιλαβατε και την Ινδια ,με τους ΓΚΑΝΤΙ , με την 5η οικονομια παγκοσμιως και με τους πρωτους στην μαθηματικη σκεψη Ινδους. Και στην Ευρωπη υπαρχει-φιλε- οικογενειοκρατια -λιγωτερο στην πολιτικη ειναι αληθεια- ,αλλα εξετασατε αν, οι σπουδαιοι πολιτικοι ηγετες της Ευρωπης (Ντε Γκωλ, Αντεναουερ, Θατσερ, Κολ , Μερκελ κλπ), ειχαν γονους αρρενες -κυριως- ,που να ασχοληθηκαν με την πολιτικη επιστημονικως (με Καιπριτζ, κλπ,κλπ )και οχι ως προεδροι 15μελων σχολικων συμβουλιων ,η,ατομα μειωμενης νοημοσυνης,που υπαρχουν σε ολο το ελληνικο πολιτικο φασμα και χωρις οικογενειοκρατια;;;. Τελος για τα του μακαριτου καθηγητου ιατρικης Τριχοπουλου . Εγραψε αυτα που εγραψε-τα ειχα διαβασει και εγω – ,αλλα σιγουρα δεν εννοουσε οσους εισηχθησαν με βαθμο κατω του 10 και πηραν πτυχιο ως αιωνιοι φοιτητες -αντιγραφοντας και δεκαζοντας τους εξεταστες τους-. Εν κατακλειδι εσεις -και εγω- που εισαχθηκαμε και αποφοιτησαμε εντος του προβλεπομενου χρονου απο τα πανεπιστημια -,εισαχθηκαμε προαχθηκαμε ,με εξετασεις διαβλητες,προ του 1982;;; . Αν το δεχεστε εσεις αυτο να ”επιστρεψετε” το διαβλητο-πλαστο πτυχιο σας και οσα αυτο σας εξασφαλισε στην επαγγελματικη σας ζωη (βαθμους, οικονομικα οφελη ,κοινωνικη αποδοχη). Υ.Γ. 1. Αληθεια θα εμπιστευοσαστε ενα πτυχιουχο επιστημονα- κυριως ιατρο , δικηγορο,αλλα και δασκαλο πασης βαθμιδος – με τον κατωτερο βαθμο πτυχιου ,ανεξαρτητως του Πανεποιστημιου της αποφοιτησεως του -εσωτερικου,η, εξωτερικου-;;;.2. Μηπως να ”βασανιζατε” περισσοτερο τις αποψεις σας για τα θεματα ,που επεξεργαζεστε;;;. Με ”συνανινευτικη” τιμη.
Τις διαπιστώσεις περί Ινδίας τις έκανε ο αρθρογράφος της Καθημερινής και είναι αληθείς. Το να τιμάς τον πατέρα δεν σημαίνει ότι ανέχεσαι και τον γιο και όλους τους οικείους του και τους χαρίζεσαι σε τέτοιο βαθμό. Εδώ δεν μιλάμε για επαγγελματική αποκατάσταση αλλά για εκτόξευση χάριν του πατέρα. Αυτό δεν το δέχομαι διότι εκτοπίζει όλα τα άλλα παιδιά από αυτό το δικαίωμα. Γιατί τα παιδιά των μεγάλων επιστημόνων δεν γίνονται μεγάλοι επιστήμονες αν δεν το αξίζουν διότι στην επιστήμη πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου και θα πρέπει τα παιδιά των πολιτικών να γίνονται πολιτικοί χαριστικά. Όσον αφορά τις σπουδές των πολιτικών γενικά και μάλιστα όλων όσων κατάγονται από τζάκια και προαλείφονται για υπουργοί ή πρωθυπουργοί και διαφημίζουν τις σπουδές τους σε μεγάλα Παν/μια Π.Χ. των ΗΠΑ ή άλλων κρατών θα ήμουν πεπεισμένος για την αξία τους, αν πρώτα κατόρθωναν να περάσουν στην Σχολή του ενδιαφέροντός τους στην Ελλάδα με πανελλαδικές εξετάσεις και μετά ας πήγαιναν να σπουδάσουν όπου ήθελαν. Τόση σοφία και η χώρα γκρεμισμένη!!!
Οι πανελλαδικές εξετάσεις ήταν από την καθιέρωσή τους ό,τι πιο αξιόπιστο έίχε η χώρα μας, από τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Παπανούτσο μέχρι σήμερα!
Κακώς όμως περιορίστηκα στο θέμα της οικογένειας Μητσοτάκη. Με παρέσυρε η αρθρογραφία του κ. Τσούκα και δεν αναφέρθηκα και σε άλλες μεγαλύτερες πολιτικές “δυναστείες”. Η οικογένεια Παπανδρέου είναι η ισχυρότερη δυναστεία, ανέδειξε 3 πρωθυπουργούς ενώ όσον αφορά του Κων/νου Καραμανλή, κάθε ανιψιός του που φέρει το όνoμα του γενάρχη θεωρείται εξ ορισμού γεννημένος πολιτικός.
Και τον τιμας και τον απαξιωνεις τον αδικοχαμενο και εκτελεσθεντα απο την αναρικη της Αριστερας 17 Νοεμβρη Παυλο Μπακογιαννη , πατερα του Κων/νου Μπακογιαννη,λογω . Μετα απ’ολα αυτα επιβεβαιωθηκα οτι το αρθρο το γραψατε για τους Μπακογιαννηδες, που βασει της δημοκρατικης αρχης της πλειοψηφιας των πολιτων ευρισκονται στις θεσεις τους. Κριμα ,που παρασυρθηκατε απο τον κ. Τσουκα. Τελος δεν ειναι μονο τα παιδια των πολιτικων -α.. ειναι και της (χωρις τζακι) κας Παπαρηγα- που εγγραφοντααι σε ξενα Πανεπιστημια , αλλα και πολλων πανεπιστημιακων και αλλων ευπορων Ελληνων πολιτων και κυριως των αριστερων με την δεξια τσεπη και καλως κανουν ,γιατι εκει ”παιδευονται” τα παιδια τους εντος τακτου χρονικου διαστηματος και δεν υπαρχουν αιωνιοι φοιτητες. Υ.Γ. Επι Γεωργιου Παπανδρεου και Παπανουτσου καθιερωθηκαν οι εξετασεις για το ακαδημαικο απολυτηριο (μαλλον με αυτες πετυχατε και εσεις) και οχι οι πανελλαδικες του ΠΑΣΟΚ ,οταν δεν ζουσε ο Παπανουτσος, που μαζι με τον Ραλλη ως υπουργο Παδειας καθιερωσαν την δημοτικη γλωσσα, με πολυτονικο και χωρις τα ”βελασματα” της αγελαδας -Ελλαδας, αντι της ”δυσνοητης” Ελλαδος, παρ’οτι ακομη και ολοι οι Ελληνες φιλαθλοι των εθνικων μας ομαδων φωναζαν και φωναζουν στα γηπεδα ΕΛΛΑΣ,ΕΛΛΑΣ,ΕΛΛΑΣ και οχι ΕΛΛΑΔΑ. ”Πηξαμε” απο ιδεοληψιες και αυταπατες . Λιγο αερα αδελφια.
“Γιατί “βολεύει” η συστηματική απαξίωση της αριστείας και της αξιοκρατίας; Διότι συντήρησε και γιγάντωσε την οικογενειοκρατία μέχρι σήμερα. Άνδρωσε τις πολιτικές δυναστείες (Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Κεφαλογιάννη, Βαρβιτσιώτη κ.α.π.)…”
Ομολογώ ότι δεν σάς καταλαβαίνω. Το αντίθετο θα έλεγα, δηλαδή η συστηματική απαξίωση (άνευ εισαγωγικών) τής αριστείας και της αξιοκρατίας άνδρωσε τις πολιτικές δυναστείες. Δεν χρειάζεται, εν άλλοις λόγοις, να είσαι άξιος, ούτε σε προωθεί πολιτικά αυτό. Χρειάζεται να είσαι από πολιτικό τζάκι. Γι αυτό οι πολιτικοί θεωρούν την Ελλάδα τρόπον τινά οικογενειακό των τσιφλίκι.
Εννοώ ότι “βολεύει” στα τζάκια η απαξίωση της αριστείας και της αξιοκρατίας για να μην αναδεικνύονται μέσα από τον λαό άριστοι και άξιοι που θα αμφισβητήσουν τα προνόμιά τους και την υπεροχή τους που είναι κληρονομική.
Ναι, είσθε σαφής. Εγώ δεν κατάλαβα.
Γι’ αυτό που λέτε κύριε Μακροδημόπουλε, διεξάγεται αδυσώπυτη μάχη και ο κόσμος αδυνατεί να το καταλάβει.
Ειδικά η παλιότερη γενιά που βολευόταν με ένα ρουσφετάκι και δεν μιλούσε ή έστω άξιοι άνθρωποι που μπορούσαν να εργαστούν λόγω συνθηκών που δεν αντιστοιχούσαν στο σημερινό αίσχος που βιώνουμε.
Και σήμερα πιο πολύ από ποτέ με πρόσχημα την …κρίση, ο πρώτος στόχος ήταν η καταπολέμηση της αξιοκρατίας και της ισότητας ώστε να μιλούν για …φυσικές ανισότητες και άλλα τινά με ύφος χιλίων καρδιναλίων.
Η αδυσώπυτη αυτή μάχη κατά της αξιοκρατίας από τους νεποτιστές έχει πολλά επεισόδια αλλά οι λεπτομέρειες κουράζουν και ενίοτε αποπροσανατολίζουν.
Δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχουν!
Επομένως, συμφωνώ με το άρθρο και τα σχόλιά σας.
Έχετε πέρα για πέρα δίκαιο, ως προς αυτό το ζήτημα!
Να κλεισω ηρεμα και απλα. Κανενα πολιτικο ”τζακι” δεν θα μακροημερευε ,αν δεν ετρεχαν απο πισω του τα ανω των 3000.000 συνελληνων, για τον αειμνηστο και αξιο της Πατριδος Καραμανλη , για τον αειμνηστο τριτοκοσμικοσοσιαλιστη Ανδρεα ,με την ιαχη ”Ανδρεα ελπιδα μας και τα λοιπα και τα λοιπα” , ουτε για τον πατριωτη ( Βουκουρεστι 2008 και σχεσεις με Ρωσια ,Κινα) Κωστα Καραμανλη, με το συνθημα της επανιδρυσης του κρατους και φυσικα ουτε με τον Γιωργο Παπανδρεου τον κυριο ” λεφτα υπαρχουν” ,που μας εφερε το Δ.Ν.Τ και τα Μνημονια. Ε… μετα. Το συνθημα ”θα σχισω τα Μνημονια και θα καταργησω τον ΕΝΦΙΑ και ”νεκρους ανεστησε”. Τα πολιτικα τζακια, -αγαπητοι φιλοι- δεν ”φτουρουν” χωρις τα κομματα ,τα ΜΜΕ και κυριως χωρις τους ευκολοπιστους σε καθε ΘΑ εκατομυρια συνελληνες. Ας μη χτυπαμε-ετσι απο αμηχανια και πολλη κακια – το σαμαρι-οικογενεια, καθε πολιτικου, που και αυτες -οπως ολοι οι γονεις θελουν να εχουν συνεχεια και διαρκεια στα επαγγελματα-λειτουργηματα- τους. Στην σημερινη μαλιστα ”πλερια” αντιρατσιστικη νοοτροπια ,αυτο ειναι καθαρος ρατσισμος .