Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Στις 9 Ιουλίου 2017 έγραφα στις Ανιχνεύσεις πως ένας Γάλλος αναλυτής είπε στο κανάλι France 24 : «οι Γάλλοι είναι μεν υπέρ των επαναστάσεων, είναι όμως κατά των επαναστατικών αλλαγών που πρέπει να τις συνοδεύουν και τους αφορούν» ! https://www.anixneuseis.gr/?p=170927. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών τους, προεδρικών και βουλευτικών, σχηματικά απέρριψαν τον δικομματισμό Δεξιάς-Αριστεράς, που κυριάρχησε από το 1958 μέχρι το 2017 στα πλαίσια της αποκαλούμενης 5ης Δημοκρατίας, απέκλισαν από την εξουσία την Marine Le Pin και τον Jean–Luc Mélenchon, ως ακραίους, και έδωσαν (έστω και δια της αποχής ή της αρνητικής ψήφου τους) μια καθαρότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στον Emmanuel Macron για να τους κυβερνήσει απερίσπαστος για τα επόμενα 5 χρόνια.
Τρείς μήνες μετά, η παραπάνω ρήση του αναλυτή φαίνεται μάλλον να επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της περασμένης Κυριακής 23-07-2017 που διεξήγαγε ο φορέας δημοσκοπήσεων Ifop για λογαριασμό της εφημερίδας Le journal du dimanche. Τι έδειξαν ; «Μια πτώση κατά 10 μονάδες σε σχέση με τον Ιούνιο, ή κατά 8 μονάδες από την εκλογή του Macron στην προεδρία της Δημοκρατίας. Η αντιπαράθεση των τελευταίων ημερών σχετικά με τον προϋπολογισμό των ενόπλων δυνάμεων ή το μη προσδιορισμένο επακριβώς χρονοδιάγραμμα των φορολογικών μεταρρυθμίσεων, έχουν βυθίσει τη δημοτικότητά του, η οποία μετριέται κάθε μήνα από το Ifop. Μόνο το 54% των Γάλλων είναι πλέον ικανοποιημένο από τη δράση του. Και η πτώση αυτή θα μπορούσε να συνεχιστεί, λόγω της άσκησης της εξουσίας, αλλά και των μέτρων που ανακοινώθηκαν και αυτών που θα έρθουν στο μέλλον. Θα πρέπει να επηρεάσουν άμεσα τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων». Αυτή είναι η μετριοπαθής σύνοψη της πτώσης από τους δημοσκόπους.
Ιδού ορισμένοι λόγοι. επιθετικοί, που επικαλείται ο Laurent Joffrin στο editorial της ηλεκτρονικής αριστερής εφημερίδας Libération στις 23-07-2017 που εμπεριέχουν και στοιχεία ειρωνείας, όπως :
@ «Μήπως ο νέος πολιτικός κόσμος μοιάζει τόσο πολύ με τον παλιό», διερωτάται ρητορικά και ειρωνικά ο χρονογράφος ; «Από την εκλογή τους, οι στρατιώτες πεζικού του κόμματος Εμπρός υπόσχονται την έλευση μιας ριζικά νέας δημοκρατίας. Εν τω μεταξύ, πέντε υπουργοί παραιτήθηκαν λόγω περισσότερο ή λιγότερο ανορθολογικών χρηματοδοτήσεων».
@ «Οι υπεσχημένοι μειωμένοι Φόροι αυξήθηκαν σε μια ομιλία του πρωθυπουργού Edouard Philippe και στη συνέχεια μειώθηκαν σε μια επεξήγηση του Προέδρου» (παλινωδία κατά τον αρθρογράφο).
@ «Ο παραιτηθείς Αρχηγός του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων διαμαρτυρήθηκε ενάντια στις περικοπές (850 εκατ. Ευρώ), αντίθετες με τις προεκλογικές υποσχέσεις, πριν τη σχετική διόρθωση από τον Emmanuel Macron για να κατευναστεί η οργή των στρατιωτικών».
@ «Κατηγορούν – εν συντομία – την ομάδα Macron ότι είναι μια κυβέρνηση του γαλλικού χρηματιστηριακού δείκτη CAC 40. Μάλλον πρόκειται για κυβέρνηση της «παραφωνίας 40».
@ «Η ανακοίνωση από την κυβέρνηση, για μια μείωση κατά 5 ευρώ το μήνα του ατομικού βοηθήματος για τη στέγαση (PLA) δεν θα σταματήσει την ταραχή». «Εντοπίζουμε μάλλον σε αυτή την απόφαση το χέρι ενός ζηλωτή τεχνοκράτη, αποφασισμένου να βρει οικονομίες παντού, ακόμα και στις τσέπες των φτωχών που χάνουν 60 ευρώ το χρόνο, μια οριακή προσπάθεια στα μάτια της αφ’υψηλού Γαλλίας, πολύ πιο επώδυνη όμως για τα χαμηλά εισοδήματα».
@ «Φανταζόμαστε τι θα λέγαμε για το πολιτικό δίδυμο Hollande-Ayrault, υποτιθέμενα σύμβολα του παλιού κόσμου, μετά από μια τέτοια διαδοχή παλινωδιών …».
@ «Μέχρι τώρα, τα κυβερνητικά σφαιρίδια έπεφταν στον σκουπιδοτενεκέ της μετεκλογικής αδιαφορίας. Τα προβλήματα γλιστρούσαν επί του Προέδρου ως σταγόνες λαδιού σε μια σόμπα που δεν κολλάει. Η επεισοδιακή παραίτηση του στρατηγού Villiers τερμάτισε την ασυλία. Η κοινή γνώμη δεν τα εκτιμά αυτά».
@ «Ο λογαριασμός βαρέων βαρών που είχε δημιουργηθεί από τον Ολάντ, ο οποίος λαμβάνει υπόψη του τη σκληρότητα της δουλειάς μιας καριέρας για να ρυθμίσει την ηλικία συνταξιοδότησης (γνωρίζοντας ότι το προσδόκιμο ζωής αλλάζει εντελώς, ανάλογα με το αν δουλεύουμε σε καλές ή κακές συνθήκες) μειώθηκε κατά τέσσερα βασικά κριτήρια».
Ο Laurent Joffrin, παραδέχεται παρά ταύτα ότι : «Δεν είναι παρά μια μεμονωμένη δημοσκόπηση. Πρέπει να περιμένουμε κι άλλες έρευνες για να μετρήσουμε την αρχή της μη ανοχής. Ο Macron απέδειξε την ικανότητά του να διορθώνει τις αστοχίες του».
Από την πλευρά του ο Cédric Pietralunga στην ηλεκτρονική εφημερίδα Le Monde γράφει, μεταξύ άλλων, στις 24-07-2017 : «Αν και το ντεμπούτο του νέου προέδρου είχε εκτιμηθεί, ιδίως αναφορικά με τις διεθνείς κινήσεις του (όπως π.χ. η σημερινή συνάντησή του στο Παρίσι με τους 2 αρχηγούς της Λιβύης!), αυτό δεν φαίνεται αρκετό την ώρα των πρώτων μέτρων. Και η βουτιά φαίνεται γρήγορη».
Ο γράφων δεν είναι δημοσκόπος. Έγραφε όμως στις Ανιχνεύσεις στις 15-07-2017
https://www.anixneuseis.gr/?p=171209 : «Αν θέλει ο Emmanuel Macron να επιτύχει, η κυβέρνησή του οφείλει να προσδιορίσει το χρονοδιάγραμμα των μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει και να το τηρήσει απαρέγκλιτα . Και επίσης να μη χάσει τον ρυθμό των μεταρρυθμίσεων αυτών, τώρα που τα αντιπολιτευτικά κόμματα τα έχουν χαμένα. Μόνον έτσι θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη των Γάλλων και των επενδυτών, ημεδαπών και αλλοδαπών. Οι ψηφοφόροι του, 20.000.000 περίπου κι όχι μόνο, θέλουν να δουν ότι οι δεσμεύσεις, π.χ. ενάντια στην οικογενειοκρατία, τηρούνται. Και θα πρέπει να δοθούν σαφή μηνύματα από την αρχή. Διαφορετικά το πουλάκι θα πετάξει, η απογοήτευση θα αντικαταστήσει την σημερινή προσδοκία και οι απανταχού καλοθελητές θα δικαιωθούν στο ότι ο Macron είναι ένας αχυράνθρωπος των ομίλου Rothschild» και τίποτα περισσότερο».
Σήμερα διαπιστώνω ότι ο Macron έχει τρια μέτωπα ανοιχτά και σκληρά σε εξέλιξη, δίχως άλλη περίοδο χάριτος :
Α) την άρνηση των βουλευτών της αντιπολίτευσης να χάσουν το προνόμιο για την «αντιπροσωπευτική αποζημίωση δαπανών της λαϊκής τους εντολής» (IRFM) ύψους 5840 ευρώ μεικτά το μήνα ανά βουλευτή, που μέχρι τώρα δαπανιόταν με μια βέβαιη αοριστία και αδιαφάνεια αλλά και δεν φορολογούνταν. Στο εξής θα ελέγχεται αυτή η αποζημίωση με παραστατικά. Τα άλλα 2 κονδύλια που καταβάλλονται από την Εθνοσυνέλευση στους αιρετούς είναι η βουλευτική τους αποζημίωσης 7 209,74 ευρώ μεικτά το μήνα και οι αποδοχές των συνεργατών τους 9.618 ευρώ το μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ηλεκτρονική έκδοση των Alternatives Economiques στις 21-07-2017.
Β) τα συνδικάτα που ετοιμάζουν τις πρώτες αντιδράσεις τους στις 12 Σεπτεμβρίου αναφορικά με τη μεταρρύθμιση του ισχύοντος «κώδικα εργασίας» επί δεκαετίες για να μη χάσουν τα κεκτημένα τους οι εργαζόμενοι.
Γ) τους αιρετούς της αυτοδιοίκησης που καλούνται να χάσουν 13 δις από τις λειτουργικές τους δαπάνες σε βάθος πενταετίας και τον έλεγχο του «Φόρου κατοίκισης» που μέχρι τώρα τον επιβάλουν και τον εισπράττουν οι ίδιοι, ως τοπικό φόρο.
Είναι φανερό ότι ο Μακρόν θέλει να εξοικονομήσει πόρους από παντού για να καταφέρει επιτέλους η Γαλλία να ελέγξει το δημόσιο έλλειμμά της και συνακόλουθα το δημόσιο χρέος της που ανέρχεται σε 2,21 τρις ευρώ. Να καταστήσει τη γαλλική οικονομία πιο ανταγωνιστική, κι άρα πιο βιώσιμη. Να ρίξει την ανεργία στο 7% από το 10% που την παρέλαβε. Να σταθεί ισάξια απέναντι στη Γερμανία στα πλαίσια του γαλλο-γερμανικού άξονα στην Ευρώπη για να μπορέσει να θέσει με αξιώσεις τις κοινοτικές αλλαγές που προτείνει.
Για να τα επιτύχει, πρέπει να σπάσει αυγά τώρα. Θα προχωρήσει, παρά την μεγάλη πτώση της δημοτικότητας του ο Μακρόν ; Θα του το επιτρέψουν οι Γάλλοι επαναστάτες που είναι κατά των επαναστατικών αλλαγών που τους αφορούν ; Η απαντήσεις προσεχώς…
