ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Η αυγή των εθνικιστικών κινημάτων, τον 18ο αιώνα, και κυρίως η Γαλλική Επανάσταση (1789), αλλά νωρίτερα και ο Διαφωτισμός σε επίπεδο ιδεών, βοήθησαν στην ενεργοποίηση της ελληνικής εθνικής συνείδησης που οδήγησε στην Επανάσταση του 1821, τη δημιουργία ελληνικού εθνικού κράτους και την προσπάθειά του, ακόμη και σήμερα, να αποκτήσει γερά θεμέλια.
Μια προσπάθεια που συντελείται εδώ και 196 χρόνια με θριάμβους αλλά και βαριές ήττες. Μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία, έννοια σύμφυτη με την πορεία αυτού του λαού, βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Άλλωστε, το δραματουργικό αυτό είδος μεγαλούργησε στα χώματα αυτά από τον ίδιο λαό.
Ο κύκλος των εθνικών κρατών, που σήμερα αμφισβητούνται ως βασική μονάδα οργάνωσης της διεθνούς κοινωνίας, τείνει να κλείσει – με το ελληνικό κράτος να έχει αφήσει εκτός κορμού σημαντικά τμήματα του ελληνισμού, και με σαφή αδυναμία να τα υποστηρίξει.
Η ελληνική Επανάσταση ήταν η πρώτη που συντελέστηκε στα Βαλκάνια, διότι συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις για να εκδηλωθεί. Ατυχείς στιγμές, που εν πολλοίς οφείλονται σε διαχρονικά ελαττώματα όπως η φιλονικία, οδήγησαν σε τραγωδίες και την έναρξη μιας παρατεταμένης περιόδου συρρίκνωσης και παρακμής. Ο ελληνικός λαός αυτά τα 196 χρόνια πορεύθηκε από τη δόξα στον όλεθρο. Γνώρισε στιγμές μεγαλείου αλλά και ταπεινωτικής ήττας. Είχε την τύχη να βρίσκονται επικεφαλής του μεγάλοι ηγέτες διεθνούς διαμετρήματος αλλά και ολίγιστοι καταχραστές της πολιτικής εξουσίας.
Διέτρεξε μια εντυπωσιακή καμπύλη, και σήμερα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή με άδηλο το μέλλον του, και με μια ηγεσία στο σύνολό της ελαχίστων δυνατοτήτων σε σχέση με τις απαιτήσεις των καιρών.
Η Επανάσταση συντελέστηκε διότι βοήθησαν οι αντικειμενικές και οι υποκειμενικές συνθήκες. Οι υποκειμενικές ήταν ο διακαής πόθος των υπόδουλων Ελλήνων να αποκτήσουν την ελευθερία τους. Ο κατακτητής, όμως, ήταν παρών και ήταν ισχυρός. Βοήθησαν, όμως, οι εξελίξεις. Η παρέμβαση των ισχυρών χωρών της Ευρώπης στο εξωτερικό εμπόριο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν καταλύτης για το σχηματισμό ενός ελληνικού εμπορικού κόσμου. Η Γαλλική επανάσταση και ο Διαφωτισμός επηρέασαν τον προβληματισμό του.
Η μονολιθική στήριξη στο ομόδοξο ξανθό γένος αμφισβητήθηκε. Ο Δυτικός προσανατολισμός γεννήθηκε πριν από τη δημιουργία του εθνικού κράτους. Οι πόλεμοι του Ναπολέοντα ανέτρεψαν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ελληνική ναυτιλία δεν ανήκε σε εμπόλεμη χώρα. Έτσι της δόθηκε η δυνατότητα ευέλικτων κινήσεων. Μια μορφή αστικής τάξης, αναγκαίας για την Επανάσταση, διαμορφώθηκε.
Η συνεργασία με τον παροικιακό ελληνισμό ήταν αναγκαία. Την χρειάζονταν και τα δύο τμήματα της αστικής τάξης: Εσωτερικής και παροικιακής. Συμπορεύονταν για το καινούριο. Ο όλος ελληνισμός έψαχνε ένα ελεύθερο ανεξάρτητο ελληνικό αστικό κράτος, κατά τα γαλλικά πρότυπα. Το πέτυχε, ως έναν βαθμό.
Το τέλος του 18ου αιώνα θα το σφραγίσει η κίνηση του Ρήγα. Κατά τον ιστορικό Βασίλη Κρεμμυδά, ήταν ο απόηχος, το τέλος της αυτονομίας του παροικιακού ελληνισμού.
Αυτό που ζήτησε ο Ρήγας δεν θα συγκινήσει τον υπόδουλο ελληνισμό. Ανήκε στην εποχή των Αυτοκρατοριών, όχι των εθνικών κρατών. Μπαίνουμε στην εποχή της έγερσης των εθνικισμών. Όχι των θρησκευτικών διαχωρισμών.
Την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα κορυφώνονται οι νέες οικονομικές δραστηριότητες των υπόδουλων, επέρχεται η εθνική συνειδητοποίηση και αρχίζει να προβάλλει η ανάγκη ύπαρξης ενός ελληνικού εθνικού κράτους. Η κύρια αντίθεση ανάμεσα σε κατακτητή και κατακτημένο τα τελευταία προεπαναστατικά χρόνια δεν ήταν η πίστη, λέει ο Κρεμμυδάς, και μάλλον έχει δίκαιο. Ήταν το έθνος. Από θρησκευτική, η αντίθεση έγινε εθνική.
Η επανάσταση οργανώθηκε από τη Φιλική Εταιρεία. Αυτή διατύπωσε το αίτημα: ανεξάρτητο, ελληνικό, μοντέρνο –δηλαδή αστικό–, κράτος. Η επιτυχία ήταν πλήρης. Το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος ιδρύθηκε. Για να είναι και μοντέρνο, με αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση δηλαδή, θα χρειαστεί και η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, ύστερα από δεκαετή απολυταρχική ξένη διακυβέρνηση.
Ο κύκλος ήταν μακρύς και επώδυνος. Σήμερα, 25η Μαρτίου 2017, ένα νέο μόρφωμα στο οποίο ακούμπησε και ο ελληνισμός, και το οποίο δημιουργήθηκε εδώ και 60 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναζητά και αυτή το μέλλον της. Όπως και η ελληνική κοινωνία αναζητά την πυξίδα που έχασε.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο, καθόλου ασφαλές και καθόλου προβλέψιμο το μέλλον. Βρισκόμαστε στον πυρήνα μιας παγκόσμιας χαοτικής αναταραχής. Μια νέα Ελλάδα θα αναδυθεί, αλλά η μορφή της είναι ακόμη αδιαμόρφωτη.
Σε τέσσερα χρόνια, θα έχουν περάσει 200 έτη από την Επανάσταση του ’21. Και σε έξι, 100 χρόνια που ο Οθωμανός κατακτητής μετεξελίχθηκε σε εθνικό τουρκικό κράτος, υποτίθεται δημοκρατικό. Κατ’ επίφασιν.
Οι ιδεολογικές και θρησκευτικές διεργασίες οδηγούν τη μεν Τουρκία σε μια προσπάθεια επαναφοράς του νεοοθωμανικού οράματος, τη δε Ελλάδα σε μια επίμονη ευρωπαϊκή πορεία. Εκεί όπου δεν ήθελε να ενταχθεί, λίγο πριν από την Άλωση. Διλήμματα εκείνης της εποχής, της προ Αλώσεως, κάπως εκσυγχρονισμένα, υπάρχουν και σήμερα.
Οι ελίτ και των δύο χωρών έχουν συνειδητοποιήσει πως το εθνικό κράτος έχει διαγράψει τον κύκλο του. Και αναζητούν να προσαρμοσθούν στο νέο. Με μια ουσιώδη διαφορά. Η μεν Τουρκία, διάδοχος των Οθωμανών, με την τακτική που γνώριζε και εφάρμοζε πάντοτε: τη βία. Η δε Ελλάδα, ειρηνικά.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν πως το μέλλον είναι εδώ. Με την έννοια πως το ζούμε. Αλλά, μάλλον δεν διαγιγνώσκουν σωστά. Η εποχή που διανύουμε είναι από τις κρίσιμες εκείνες μεταβατικές περιόδους που επηρεάζουν καταλυτικά τις εξελίξεις. Δεν έχουμε βιώσει, ακόμη, τίποτε από όσα έρχονται.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως το έχουν συνειδητοποιήσει όσοι διαχειρίζονται τις τύχες μας.
Αν οι Έλληνες, ως λαός, κατόρθωσαν να επιβιώσουν από την αρχαία εποχή ως σήμερα, είναι διότι μπορούν και προσαρμόζονται. Από τις αρχαίες πόλεις στο Μακεδονικό Βασίλειο, τα βασίλεια των διαδόχων του Αλεξάνδρου, την πολιτιστική επιρροή στον ρωμαϊκό κόσμο, τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, την υποδούλωση και το ελληνικό εθνικό κράτος.
Θα τα καταφέρουν και τώρα. Κουβαλώντας και την παράδοσή τους, την οποία, σε κρίσιμες στιγμές, αναζητά η ανθρωπότητα. Είναι η παρακαταθήκη των προγόνων τους.
pontos-news.gr
Χρόνια πολλά σε όλους.
Κ Σαββίδη ευχαριστούμε και περιμένουμε να σας δούμε ενταγμένο σε επίσημους θεσμούς ανάλυσης και διδασκαλίας για την στρατηγική αυτού του έθνους.
Όχι κ. Χρήστο, σε κανένα θεσμό δεν θα με δείτε. Αυτή η δουλειά που κάνω 40 χρόνια μου αρέσει. Χρόνια Πολλά
Έκαστος εφ ω ετάχθη.
Πάντως η δύση μετά την πτώση του Βυζαντίου κινήθηκε προς την ανατολή παρά η Ελλάδα στη δύση.
Ἐλευθερία ἤ Θάνατος
Καί τότε καί τώρα καί πάντα.
Ἐλευθερία νά θέλουμε, νά ποθοῦμε, νά μᾶς ὁδηγεῖ τό ἔνστικτό μας, νά μᾶς ὁδηγοῦν τά ὄνειρα καί οἱ καημοί μας. Ἐλευθερία νά εἴμαστε ὁ ἑαυτός μας καί κανένας ἄλλος. Ὁτιδήποτε ἄλλο ἀπό αὐτό εἶναι ἀρρώστια, εἶναι θάνατος. Οἱ Ἕλληνες ἦταν εὐτυχισμένοι ὅταν ἀγωνιζόντουσαν γιά τήν πατρίδα, γιά τήν ἐλευθερία, γιατί ἀγωνιζόντουσαν μέ τήν ψυχή τους. Ἦταν εὐτυχισμένοι ἀκόμα κι ὅταν βασανίζονταν, κι ὅταν θυσιάζονταν, γιατί ἀγωνίζονταν γιά τήν ψυχή τους. Τώρα οἱ Ἕλληνες δέν εἶναι εὐτυχισμένοι, γιατί δέν αἰσθάνονται, δέν ἔχουν ὄνειρα. Ἕνα περιβάλλον καί μία χώρα ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἀρρωσταίνουν καί πεθαίνουν παρά φύσιν, χωρίς νά ἀγωνίζονται γιά τό ἀντίθετο, χωρίς νά τούς ἐπιτρέπεται νά ἀγωνισθοῦν γιά τήν ζωή. Ἀκόμα καί ἔτσι μᾶς δείχνουν τόν δρόμο γιά τήν Ἐλευθερία. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι φτιαγμένος γιά τήν ζωή, φυσιολογικά πρέπει νά θέλει νά ζεῑ, νά βρίσκει τρόπους νά ξεφεύγει ἀπό τήν μοῖρα καί τό ΄μοιραῖο΄ δημιουργώντας, βρίσκοντας θεραπεῖες, θεραπεύοντας καί θεραπευόμενος. Δέν εἶναι φυσιολογικό νά τοῦ ΄τακτοποιοῦν΄ τή ζωή, νά ΄τιμωρεῖται΄, νά ΄ἀποδέχεται΄ τήν τιμωρία, νά ’αἰσθάνεται ἔνοχος΄.
Ἐλευθερία ἤ Θάνατος λοιπόν, καί τώρα καί πάντα.
Παραδοσιακό Μπακαλιάρο Σκορδαλιά
γι’ ανήμερα τού Ευαγγελισμού(σήμερα, έ;!)*
μέσα στήν Αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή,
έσαξες;
*
Χαράς Ευαγγέλια, σήμερον…
εβραιομασόνικες ιστορίες λένε μόνο
αυτοί πού δέν λένε τίποτα γιά
α. τήν αδιάκοπη σφαγή στή Μαρτυρική Παλαιστίνη
β. γιά τήν Βιβλική Εσθήρ τών αρχαίων μισόθεων/μισάνθρωπων/μισελλήνων εβραίων καί
τόν “θείο” της Μαρδοχάϊ, πού είχαν κάνει σάντουϊτς τόν Ξέρξη τής Περσίας
-όπως είχαν κάνει μέ τόν Φαραώ, ο Βιβλικός Αβραάμ καί η μπάνικια γυναίκα του Σάρα, έ;!-
καί τόν εκσφενδόνισαν εναντίον μας γιά νά μάς αφανίσει…
– θά πρέπει νά διερευνηθεί ποιό θεό προσκυνάνε οί θεολογικές σχολές ΕΚΠΑ + ΑΠΘ…
γ. γιά τή σφαγή τών Ελλήνων από τούς εβραίους σταυρωτήδες τής Ζωής ( 38 – 116 μ.Χ. ),
οί ρεπουσιάρηδες…
Περίεργο. Μόλις απο την τρίτη παράγραφο άρχισε να γράφει για τους Εβραίους. Όχι απο την πρώτη!
Θέλω νά πώ:
Τίποτα δέν διδάχτηκαν
οί σύνεδροι τού «Έκτακτου Διαρκούς Συνέδριου» τού Σύριζα
από τόν εξανδραποδισμό μπροστά στά μάτια τους
τής δικής τους Οργάνωσης τής Κοζάνης
κατ’ εντολήν τού Ντέϊβιντ Χάρις
τών τρελλών σχεδιαστών τών ανατολικών ακτών τών ΗΠΑ, πού
κίνησαν μέ κινητήρες φόρντ τόν μηχανισμό τού χίτλερ καί
εγγυήθηκαν τήν IBM οργάνωση τών Άουσβιτς, όπως καί
χρηματοδότησαν τά “πειράματα” μέσα σ’ αυτά κατά τή διάρκεια τού Β’ΠΠ,
όπου καίγονταν προϋπολογισμένα τό «δαδί» τού εβραϊσμού(Επισκέπτη!),
προκειμένου ν’ ανάψει καλά τό τζάκι τής αρχαίας μήτρας τού ναζισμού
τών ακόλουθων τού χρυσού μόσχου τού Ααρών, οί οποίοι συγκροτούν
τό αρχαίο, μισάνθρωπο καί διαρκές συνέδριο τών σταυρωτήδων τής Ζωής, ώστε
νά μπορέσουν στή συνέχεια νά κάψουν,
σέ παγκόσμιο στάβλο καλοοργανωμένου αρμέγματος, κουράς καί σφαγής,
όλη τή ανθρωπότητα,
ό,τι εξελίσσεται δηλαδή σήμερα,
μέ φαντασμαγορία γιουροβίζιον πού συγκινεί ακόμη καί τήν Ελένη Π. μας,
μπροστά στά μάτια μας;
Reply
τό τελευταίο μέρος, απ’ εδώ: https://www.anixneuseis.gr/?p=108205#comment-382165
Εσύ τα λες. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε.
Κάν μία δυσκολία, νά
«τό αρχαίο, μισάνθρωπο καί διαρκές συνέδριο τών σταυρωτήδων τής Ζωής»,
τού Καϊάφα Ρόναλντ Λόντερ καί τού Άννα Ντέϊβιντ Χάρις τών ημερών μας:
Πολυ καλη η ιστορικη αναδρομη-μερα Εθνικης γιορτης που ειναι σημερα- ,( θερμες ευχες για τα καλυτερα για την Ελληνικη Πατριδα, στην οποιαν περιλαμβανονται ολοι οι Ελληνες), αλλα καταληγετε ,αγαπητε κ. Σαββιδη με μια προυποθεση , που θα αποτελεσει και το ερωτημα μου .” Θα τα καταφερουν και τωρα ( οι Ελληνες) , κουβαλωντας και την ΠΑΡΑΔΟΣΗ τους , την οποιαν σε κρισιμες στιγμες αναζητα η ανθρωποτητα. Ειναι η παρακαταθηκη των προγονων τους.” . Να λοιπον το ερωτημα . Ποια παραδοση-ποιες παραδοσεις απο την αρχαιοτητα μεχρι το τελος του 20ου αιωνος, οι οποιες ειναι οι παρακαταθηκες των προγονων τους ΚΟΥΒΑΛΟΥΝ οι Ελληνες σημερα και τις οποιες θα παραδωσουν στην ανθρωποτητα, που τις αναζητα, για να αποτελεσουν το προζυμι της νεας εποχης της ανθρωποτητος;;;. Μηπως αυτες , που πριγραφει οψεποτε ο Π.τ.Δ κ. Παυλοπουλος,η, αυτες , που ”διαδιδουμε ” καθημερινως με τις εμφανισεις, λογους και πραξεις των αλλων εκλεγμενων μας και μη , σε ολο τον κοσμο, που μαλλον μας οικτιρει για τις συγχρονες αποκοτιες μας ;;;. Αν εξαιρεσουμε τους στρατευμενους-που φαινεται πως ” το λεει η περδικουλα τους”, διακρινετε διαδοση των εθνικων παραδοσεων -αρκετους χρονους τωρα- απο την μανα, τον δασκαλο-δασκαλα και τους αλλους γραμματισμενους και πεπαιδευμενους, λαικους και κληρικους ;;;. Υπαρχουν πατροκοσμαδες σημερα;;; Τελος οσον αφορα στο ”ξανθο γενος”, που ουδεποτε μεχρι τωρα μας βοηθησε αποτελεσματικα- μονο του-, πλην της συμπραξεως του στην Ναυμαχια του Ναυαρινου το 1827, μαλλον μας βοηθησε εξ αντανακλασεως-που λεμε- γιατι για να το αποφυγουμε ”μας ηρασθησαν περιπαθως” τα αλλα γενη απο την Συνθηκη του Λονδινου το 1830 και την ατυπη Συμφωνια της Γιαλτας το 1945. Στην δε προηγουμενη 10ετια ζησαμε και το παραδειγμα με τους αγωγους του Ρωσικου φυσικου αεριου, και που δεν το εξασφαλισαμε -για την εθνικη μας κυριως ασφαλεια εξ ανατολων- και που στοιχισε στην Πατριδα την μη εκλογη ενος αξιολογου και σοβαρου πρωθυπουργου. Πλην η Ελλας προωρισται να ζησει και θα ζησει, αλλα ποια Ελλας ;;; . Μηπως του 5ου π.Χ αιωνος με τους χιλιους-μυριους τοπικους εμφυλιους απο την Θεσσαλια και κατω , γιατι η Ελλας των ΜεγαΑλεξανδρινης και Ελληνορωμαικης-Βυζαντινης Αυτοκρατοριων , ονειρα ηταν και θα παραμεινουν και δυστυχως επαυσαν και να μας παραδειγματιζουν και εμπνεουν ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ .
http://www.newspepper.gr/wp-content/uploads/2017/03/2-e1490465164574.jpg
Μέ τίς ευχές τής €υρωπαϊκής €πιτροπής!