Ο πολιτισμικός ρεβανσισμός θα είναι χειρότερος και από βιβλική κόλαση

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που επιθετικοποιούνται οι στρατηγικές και ο αναθεωρητισμός τείνει να μετατραπεί σε ατμομηχανή των εξελίξεων, στην Ελλάδα αναβιώνει ο μετεμφυλιακός διχασμός, αυτή την φορά ΚΑΙ με επίκεντρο το Μεταναστευτικό…

Νοσηρό και επικίνδυνο σύμπτωμα… Χρήσιμο στην στρατηγική όλων αυτών  που επιδιώκουν να παραλύσουν την χώρα. Επιχειρούν να το εμφανίσουν, άλλοτε ως μια εκδήλωση που εμπίπτει -με την ευρεία έννοια- σ αυτό που μάθαμε να αποκαλούμε «ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΙΔΕΩΝ», και άλλοτε ως μια σύγκρουση διαφορετικών αντιλήψεων για την ζωή, για την κοινωνία και τον καθωσπρεπισμό. Και οι αυτόκλητες νουθεσίες δίνουν και παίρνουν…

Η κοινωνία ομαδοποιείται. Διχάζεται επικίνδυνα. Κινητροποιούνται συμπεριφορές ενώ τα πραγματικά κίνητρα συγκαλύπτονται. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που τα πάντα γύρω μας ξεχειλίζουν απύθμενη υποκρισία…

Με αφορμή το μεταναστευτικό και την ανεξέλεγκτη τροπή που προσλαμβάνουν οι εξελίξεις, η ελληνική κοινωνία φαίνεται να έχει παραδοθεί σε έναν ιδιότυπο αυτοκαταστροφικό Ιδεασμό, ανίκανη να συνειδητοποιήσει το βαρύτατο τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει.

• Τίμημα για την ανοχή της…
• Τίμημα για την αφέλειά της…
• Τίμημα πρωτίστως γιατί την λάθος στιγμή τοποθέτησε απέναντί της τον λάθος αντίπαλο… Δηλαδή τον ίδιο της τον εαυτό, με τον οποίο οφείλει να αντιμετωπίσει συντεταγμένα και αποφασιστικά τις σύγχρονες προκλήσεις.

Από αυτόν τον έρποντα διχασμό, φαίνεται να βγαίνουν προσωρινά ωφελημένοι αυτοί που τον επιδιώκουν και οι οποίοι υπαγορεύουν πολιτικές, διότι έτσι υπηρετούνται καλύτερα τα ισχυρά συγκροτημένα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούν.

Δεν είναι εύκολο ωστόσο να προδιαγράψει κανείς την τελική έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης -ακόμη και σε περιβάλλον κοινωνικού διχασμού- διότι πάντα υπάρχει το απρόβλεπτο, και η κοινωνική δυναμική που δεν ακολουθεί πρωτόκολλα και προαποφασισμένες νόρμες.

Είναι όμως αναγκαίο να μην οριστικοποιηθεί, ότι ωφελημένοι θα παραμείνουν αυτοί που διαφαίνονται, διότι αυτό που έρχεται, δεν είναι διόλου εύκολο να περιγραφτεί. Αυτό που έρχεται, θα είναι… 

• Μια κοινωνία πολλαπλών ταχυτήτων…
• Ένα περιβάλλον γενικευμένου επανακαθορισμού ρόλων και αξιών…
• Μια κοινωνική άβυσσος με πολλαπλά reset των κοινωνικών δικαιωμάτων και κεκτημένων…
• Μια ζούγκλα πολιτισμικού ρεβανσισμού που θα παραπέμπει σε βιβλική κόλαση…

Και αν επιτρέψουμε αυτήν την εξέλιξη, τότε τίποτε πλέον δεν θα είναι δυνατόν να αναστραφεί. Η ιστορία δεν θα μας κάνει την χάρη να επιστρέψει στην εθνεγερσία που γνωρίσαμε, ούτε ως φάρσα…

Δεν είναι ανίκητο αυτό που απειλεί την χώρα… Είναι βρώμικος ο ρόλος της διπλής πέμπτης φάλαγγας που δρα μέσα σε αυτήν, και διχάζει την κοινωνία.

Σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που επιθετικοποιούνται οι στρατηγικές και ο αναθεωρητισμός τείνει να μετατραπεί σε ατμομηχανή των εξελίξεων, στην Ελλάδα αναβιώνει ο μετεμφυλιακός διχασμός, αυτή την φορά ΚΑΙ με επίκεντρο το Μεταναστευτικό.

• Η ανοησία τροφοδοτεί με προσχήματα τον εθνομηδενισμό…
• Η εθνομηδενιστική προκλητικότητα εμφανίζει στα μάτια των αφελών ως λυτρωτική την ακροδεξιά ανοησία…

Και μέσα σ αυτό το πέτσινο και νοσηρό περιβάλλον μιας κίβδηλης ιδεοληπτικής αλλά επί της ουσίας απολιτίκ αντιπαράθεσης, δεν πνίγονται μονάχα οι υγιείς φωνές που καλούν σε κοινωνική αφύπνιση… Αυτό που κυρίως πνίγεται είναι οι προσδοκίες των ανθρώπων…

Θα έχει κόστος αυτή η κατάσταση… Και δεν πρέπει ως κοινωνία να οδηγηθούμε στο ταμείο της ιστορίας κρατώντας στο χέρι  μια τέτοια διαταγή πληρωμής, διότι απλά δεν θα υπάρχει από κει και μετά επιστροφή από αυτό το ταμείο.

Και οι ανόητοι των κραυγών… Και οι ιδεοληπτικοί του εθνομηδενισμού… Την επόμενη μέρα θα είναι και οι δυο θύματα τα ερείπια μιας κατεστραμμένης πατρίδας…