του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Η χώρα εισήλθε, ήδη, σε κατάσταση ανάγκης. Αν όχι, με τη νομική σημασία του όρου, εισήλθε με την πολιτική. Η γενιά των σαραντάρηδων, είτε στην εκδοχή Τσίπρα είτε στην εκδοχή Μητσοτάκη, αποδεικνύεται αδύναμη να διαχειριστεί τα μεγάλα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η επίκληση του κακού παρελθόντος έχει πραγματικά στοιχεία, δεν αρκεί όμως, για να δικαιολογήσει τις τεράστιες αδυναμίες που αποκαλύπτει το πολιτικό σύστημα.
Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με κυρίαρχη αντίληψη το εύκολο και γρήγορο κέρδος, τη διαφθορά ως κάτι πολιτικά νομοτελειακό και την λογική πως η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν διαφέρει από τη διακυβέρνηση μιας εταιρείας ή ενός συλλόγου. Όλα τα κάνει η Ευρώπη και οι κυβερνήτες είναι, απλώς, οι διαχειριστές αποφάσεων που λαμβάνονται αλλού.
Η περίοδος Τσίπρα πέρασε αλλά, μάλλον, ούτε ο ίδιος, ούτε τα στελέχη του διδάχθηκαν κάτι από αυτήν. Δηλώνουν, μάλιστα, πως αν επανέλθουν δεν θα κάνουν, απλώς, τα ίδια αλλά και χειρότερα.
Η περίοδος Μητσοτάκη που διανύουμε χαρακτηρίστηκε, εξ αρχής, από την ανάδειξη κάποιων τεχνοκρατών. Η καθημερινή κυβερνητική πρακτική αποκαλύπτει πως ούτε για τεχνοκράτες πρόκειται, ούτε για ικανούς πολιτικούς. Εκείνο που αναζητούσε η χώρα ήταν ένας συνδυασμός τεχνοκράτη με έντονο πολιτικό αισθητήριο και συνείδηση της πολιτικής και κοινωνικής αποστολής του. Δυστυχώς, κανείς στην κυβέρνηση δεν διακρίνεται για τις ικανότητές του. Λείπει το πολιτικό αισθητήριο, ακόμη, και από τον πεπειραμένο πολιτικά υπουργό Προστασίας του Πολίτη (πού είσαι Όργουελ!), αν κρίνει κανείς από τον τρόπο που διαχειρίστηκε την υπόθεση της αποστολής αστυνομικών δυνάμεων στα νησιά.
Αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το ύφος των δηλώσεών του έχει την εντύπωση πως απευθύνεται σε φανατικό κομματικό ακροατήριο και όχι σε μια πολυσύνθετη και πολυπαραγοντική κοινωνία. Υποτίθεται ότι οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου αποσκοπούν και στη διαχείριση της κοινής γνώμης. Καμιά τέτοια ένδειξη.
Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν τις ηγετικές θέσεις μιας κοινωνίας έχουν ασκηθεί προηγουμένως να μην θυμώνουν και να μην εκνευρίζονται. Καλώς ή κακώς, υπερίστανται αυτών των συναισθημάτων. Στην σημερινή Ελλάδα ο θυμός του πρωθυπουργού χρησιμοποιείται ως στοιχείο για τη νουθεσία της κοινής γνώμης. Εύλογα τα μειδιάματα.
Η σημερινή κυβέρνηση αλλά και το κράτος συνολικά και απρόσωπα δεν έχουν αντιληφθεί τις μεταβολές που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία. Το μεταναστευτικό αποτελεί, απλώς, έναν δυνατό καταλύτη η κακή διαχείριση του οποίου επιδεινώνει την κατάσταση.
Η κοινωνία της ελληνικής περιφέρειας (για το Κέντρο δεν γνωρίζω γιατί δεν ζω σ αυτό), έχει την αίσθηση της εγκατάλειψης από την πολιτεία. Στα νησιά, μάλιστα, η αίσθηση αυτή επιδεινώνεται από την αδυναμία του κράτους να προστατεύσει τους κατοίκους τους από την καθημερινή τουρκική απειλή. Με το μεταναστευτικό συνειδητοποίησαν ότι τους χρησιμοποιούν και ως αποθήκη ψυχών. ή, γενικώς, ως αποθηκευτικούς χώρους.
Το έχω επισημάνει επανειλημμένως, προκαλώντας τις αντιδράσεις όσων βολεύονται στην υπνηλία. Ο τρόπος που λειτουργεί το κράτος, οι ιδεολογικές του σταθερές, η κυρίαρχη αντίληψή του, η δομή του, τα προτάγματά του, όλα αυτά και πολλά άλλα, λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και αποδομητικά για την έννοια της κυριαρχίας του και την αναπαραγωγή της σε ιδεολογικό επίπεδο. Με απλά, λόγια, αν η πολιτεία δεν αναπαράγει τους ιδεολογικούς όρους ύπαρξής της, το παιχνίδι είναι χαμένο. Η τραγωδία είναι πως εκεί κάτω, νομίζουν πως επειδή παίρνουν την κυβέρνηση και έχουν το προνόμιο να νομοθετούν και να κυβερνούν, έχουν τελειώσει. Θα επιβληθούν. Αυτή η αντίληψη έφερε τα ΜΑΤ στα νησιά, δίχασε την ελληνική κοινωνία και οδήγησε στο εξευτελιστικό θέαμα λοιδωρίας της σκληρής ισχύος του κράτους. Δεν περιποιεί τιμή το θέαμα να ξυλοκοπούνται τα ΜΑΤ. Και δεν φταίνε γι αυτό οι πολίτες. Φταίνε αυτοί που δεν μπορούν να διαχειριστούν τις πολιτικές υποθέσεις της χώρας σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Φταίνε αυτοί που πιστεύουν πως με ξεγελάσματα μπορούν να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την ελληνική περιφέρεια ως αποικία του Κέντρου. Ε, όχι, Η εποχή αυτή παρήλθε. Αν δεν το αντιληφθούν εγκαίρως, θα ξυπνήσουν με εφιάλτες.
Η πολιτική και η διακυβέρνηση είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις για να αφήνονται στα χέρια ανθρώπων άπειρων, ιδεοληπτικών (δεν ενδημούν, μόνο, στην αριστερά αλλά και στη δεξιά), τεχνοκρατών χωρίς πολιτικό αισθητήριο (οι κυβερνήσεις δεν είναι ερευνητικά κέντρα), μονοδιάστατων.
Η διακυβέρνηση γίνεται, τώρα, στην Ελλάδα με το μεταναστευτικό και τις απειλές που δέχεται η χώρα, το μείζον ζήτημα.
Η χώρα απειλείται πολλαπλώς. Χρειάζεται κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας. Ας την συγκροτήσει ο κ. Μητσοτάκης ενεργοποιώντας όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ελληνικού λαού. Αφού επουλώσει τις πληγές που άνοιξε στα νησιά.
Η χώρα δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια μαθητευόμενων μάγων. Το υπέστη την προηγούμενη τετραετία, το υφίσταται και σήμερα.
Αν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση από τους πολιτικούς, ας υπενθυμιστούν και οι νομικές ευθύνες που έχουν από αποτυχημένη διαχείριση εθνικών υποθέσεων.
Δεν μπορούμε, ως κοινωνία, να είμαστε πιόνια στο παιχνίδι τους. Ας το συνειδητοποιήσουμε. Αντιμετωπίζουμε υπαρξιακή απειλή. Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέω.
Συμφωνώ με την ανάλυσή σας και την συνολική προσέγγιση. Εδώ αρμόζει νομίζω
η ρήση “συμβούλευε όχι τα πιο ευχάριστα, αλλά τα πιο σωστά”.Ως προς τον “θυμό” που εκδηλώνεται από ιθύνοντες, ταιριάζει” Ποτέ να μην θυμώνεις, παρά μόνο εάν υπάρχει λόγος”!
“Υπαρξιακή απειλή” αντιμετωπιζουμε απο τότε που γεννιομαστε! Στην πραγματικότητα, το συνειδητοποιουμε πολυ αργά, όταν είναι να “φυγουμε” απο αυτον εδω τον κόσμο…
Μην φοβαστε, όλα θα πανε καλα, αναλογα με το μεγεθος της βλακειας μας και της τεραστιας επιεικειας που μας δειχνει ο Θεος και η Παναγία. Θα σωθουμε στο παρα πεντε που λενε.
Επισης ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ αυτα που σας πλασαρουν, ο κορονοιος πχ είναι ενα είδος γρίπης και εχει την μιση θνησιμοτητα σε ποσοστα απο αυτα που εχει η συνηθισμενη γριπη. Κοινως και με αλλα λογια, απο την γρίπη πεθαναν 60 ανθρωποι και κανενα καναλι δεν το εδειξε, ουτε αλλο μεσο. Επιτηδες, ωστε να τρομοκρατησουν και παλι αδικα τον κόσμο. Αν κανεις εχει καλο και γερό ανοσοποιητικο και προσεχει και τρεφεται καλα, δεν εχει να φοβηθεί τίποτα! Αν δε, εχει και την ευλογία του Θεου, προσθετω εγω, τότε γλιτωνει το καθε κακο.
Διαδωστε το και μην διαδιδετε τις απατες τους.
Καλη δυναμη και καλη συνεχεια.
Την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας την ”ορμηνεύαμε” από παληά -ιδίως μετά το ατυχές και αντιδημοκρατικο δημοψήφισμα του 2015 ,΄τότε που και ο ΤσιπροΣύριζα κατέρρεε και είχαμε δυο κυρίους εξουσιομανείς- κ.κ. Τσίπρα και Καμμένο (που με ανοχή τον Χρυσαυγίτη κ.Μιχαλολιάκο) ανέτρεπαν τα εθνικά και κοινωνικά στηρίγματα του Έθνους ,με πολιτικούς όρκους ,επιθέσεις κατά της Θρησκείας και της παιδείας και την καθιέρωση της πολιτικής απρέπειας στην συνολική συμπεριφορά τους ,με αποκορύφωμα την αδιανοήτη μέχρι τότε Συμφωνία των Πρεσπών ,που ”έσπασε την ραχοκοκκαλιά της Ελλάδος και τα κόκκαλα όλων των πατριωτών Ελλήνων” ,οι οποίοι όμως και ”αγρόν ηγόραζον” και ”χάιδευαν” τους μαθητευόμενους μάγους της ΑριστεροΔεξιάς κακοήθους αυτής αποφύσεως, που και τώρα επιτίθεται εναλλάξ από δεξιά με την Ελληνική Λύση και από αριστερά ,με τον ΤσιπροΣύριζα και τα υπολείμματα του Πασόκ .
Εθνική κυβέρνηση θα γίνει-αν γίνει -μόνο αν διασπασθούν τα κόμματα ,ή, έχουμε -που μάλλον θα έχουμε τον ”Αννίβα -κορονο-ιό και προσφυγομεταναστικό- άντε πόρτας”.
Το ζητούμενο φυσικά θα είναι ποιος θα ηγηθεί αυτής της κυβερνήσεως ,γιατί σίγουρα θα αυτοαποκλεισθούν οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τσίπρας .
Με την ευκαιρία όσοι θιασώτες της Εθνικής κυβερνήσεως να ξεκινήσουμε ”τζόκερ” για το όνομα του πρωθυπουργού.
Εγώ παίζω Κώστα Καραμανλή για νέο ξεκίνημα και αν χρειασθεί και με νέο κόμμα .
“Η πολιτική και η διακυβέρνηση είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις για να αφήνονται στα χέρια ανθρώπων άπειρων, ιδεοληπτικών (δεν ενδημούν, μόνο, στην αριστερά αλλά και στη δεξιά), τεχνοκρατών χωρίς πολιτικό αισθητήριο (οι κυβερνήσεις δεν είναι ερευνητικά κέντρα), μονοδιάστατων”
Συμφωνώ απολύτως.
“Ας την συγκροτήσει ο κ. Μητσοτάκης ενεργοποιώντας όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ελληνικού λαού. Αφού επουλώσει τις πληγές που άνοιξε στα νησιά”
Εδώ διαφωνώ και τον λόγο τον λέτε εσείς παρακάτω: “Η χώρα δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια μαθητευόμενων μάγων”. O Μητσοτάκης είναι ένας απ’ αυτούς, συν άπειρος, ιδεοληπτικός κι εθνομηδενιστής (χαίρεται που η Ελλάδα εξελίσσεται σε χώρα πολυπολιτισμική κλπ).
Να φύγουν όλοι οι παλιοί. Με φθαρμένα υλικά δεν κάνεις καινούριο σπίτι. Να ξηλωθεί όλο αυτό το βρώμικο μεταπολιτευτικό κατεστημένο και μετά βλέπομε. Αλλά όλα αυτά είναι μάλλον αδύνατα και πολύ αργά πια.
Ήδη, την 02.12.2012, o Χ. Γιανναράς:
“Xρειαζόμαστε το πείσμα ενός Kάτωνα, να επαναλαμβάνει επίμονα και εξακολουθητικά το σωσίβιο πρόταγμα: Tο σημερινό πολιτικό σύστημα, αυτό που εκτρωματικά διαμόρφωσε η «μεταπολίτευση», πρέπει να καταστραφεί. Nα εξαλειφθούν οι συνταγματικές και θεσμικές του προϋποθέσεις. Xωρίς την παραμικρή επιείκεια για τα σημερινά κωμικά, αλλά άκρως τοξικά απομεινάρια του.” … Δυστυχώς, το πουλάκι έχει πετάξει προ πολλού.
Καλά κι εσείς, κ. Σαββίδη, δεν το γνωρίζατε εκ προτέρων ότι φεύγοντας ο Τσίπρας, θα αντικαθίστατο από κάτι παρόμοιο – απλώς άλλης απόχρωσης ; Το κόκκινο λάχανο και το άσπρο λάχανο και τα δύο….μάπες είναι.
Όταν ο κόσμος έχει “φάει στη μάπα” τόσες μάπες , είναι δύσκολο να συγκινηθεί από υπαρξιακές απειλές όσο υπαρκτές και να είναι αυτές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι συμβιβάζεται. Δεν έχει όμως άλλη επιλογή προς το παρόν απ το να περιμένει τα νεα προίόντα. Τα νέα “φρούτα”, που μπορεί να είναι κι εξωτικά.
Αλλιώς , μόνη λύση ν΄αρχίσει να πετάει ντομάτες στους πολιτικούς, καθότι όλα τ’ άλλα έχουν…. πολάκης αποτύχει.
Το κείμενο θέτει σωστά ερωτήματα/προβληματισμούς όμως αναζητεί λύση σε λάθος χώρο. Αν υιοθετήσουμε την υπόθεση εργασίας (σωστή κατά τη γνώμη μου) ότι η κρίση είναι βαθιά, “υπαρξιακή” όπως αναφέρει το άρθρο, τότε η λύση δεν παράγεται απο οποιαδήποτε διαχειριστική λογική, όσο σωστή και αποτελεσματική αυτή. Η διαχείρηση δεν είναι ικανή να σου ξαναδώσει τη χαμένη ταυτότητά σου, να σου εμφυσήσει σκοπό για ένα νέο κοινό μέλλον. Χρειάζεται ΚΑΙ κάτι άλλο για να κατορθωθεί αυτό, κάτι επιπρόσθετο. Αυτό το “κάτι επίσης” μπορεί να προκύψει -παράλληλα με μια σωστή διαχείρηση που να κρατάει το καράβι πάνω απο τη επιφάνεια της θάλασσας- απο ένα συνθετικό διάλογο, ικάνό να σπάσει στεγανά, “σιλό” και όλους τους καλά οχυρωμένους παράλληλους μονολόγους που ενώ ακονίζονται συνεχώς απο τους απανταχού “τεχνίτες” τους δεν βγάζουν τον Ελληνισμό (ως ιδέα και τρόπο ικανό να παράγει μια ιδιαίτερη κοινωνική συνοχή και πρόταση) πουθενά. Αν δεν προϋπάρξει αυτό, δύσκολα ακολουθούν τα υπόλοιπα, όσο σωστά, λογικά και αναγκαία μπορείν να είναι αυτά. Αυτό πάντως που γίνεται εδώ είναι μια Αρχή. Εύχομαι να αποδώσει.
Η κυβέρνηση θα είναι Εθνικής Σωτηρίας-έτσι αναφέρεται και στον τίτλο του άρθρου- ,αγαπητέ Διεσπαρμένε Έλληνα και σίγουρα δεν θα μακροημερεύσει για να ασχοληθεί με όσα προτείνετε ,που για να θεραπευθούν τα περισσότερα θα περάσουν τα χρόνια μιας γενηάς ,όσα χρειάσθηκαν για να καθιερωθούν ”τα τρία βάθρα της Δημοκρατίας” μετά το 1981 ,τα οποία ,όπως και εσείς γνωρίζετε είναι ο συνδικαλισμός ΟΛΩΝ των Ελλήνων , η αναξιοκρατία -ιδίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση -και η ειδική δωσιδικία των πολιτικών με το Νόμο περί ΜΗ ευθύνης τους ,που ίσχυε από το 2001 με την τροποποίηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και άλλαξε πέρυσι τον Δεκέμβριο.
Στο τέλος-τέλος μεγάλος συνασπισμός-όπως στην Γερμανία -και όχι μόνο -δεν προβλέπεται και έτσι θα βολοδερνόμαστε με μια ”χαμένη”,αλλά σταθερή από το 1981 Δεξιά και με μια ”αυτοκράτειρα” -κυρίως στις καλλιτεχνικές και πνευματικές ελίτ- Αριστερά-με τα χρώματα του Ουρανίου τόξου- ,που δεν περιλαμβάνει τον από χρόνια αντικομματικό κ.Γιανναρά ο οποίος μαζί και με άλλους περιμένουν τον αείμνηστο Καποδίστρια να μας σώσει.
Δυο αιώνες όμως από τότε είναι πολύς χρόνος.
Τελικά η καραμέλα των σαραντάρηδων δια πάσα νόσο έχει περάσει ανεπιτρεπτή
να δω τι θα βγάλει από το καπέλο το “σύστημα”
“Χρειάζεται κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας. Ας την συγκροτήσει ο κ. Μητσοτάκης ενεργοποιώντας όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ελληνικού λαού. Αφού επουλώσει τις πληγές που άνοιξε στα νησιά”.
Για να καταλάβω, με τον ΣΥΡΙΖΑ,το ΚΚΕ, τον Μπαρούφα και τη Φώφη θα συγκροτήσει την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ο κύριος Μητσοτάκης; Μα αυτά τα σταλινοϊσλαμοκόμματα θέλουν την Ελλάδα χαλιφάτο, άδικο έχω; Και εξάλλου σε τι διαφέρουν από την μεταλλαγμένη ΝΔ του Κυριάκου; Ή με τον κάτοχο του αυτόγραφου του Ιησού θα πετύχουμε την Εθνική μας Σωτηρία; Υπήρχαν βέβαια κάποτε και κάτι χρυσά αυγά, αλλά αυτά ήταν μέλη του παλιού κΥνοβουλίου, μας τέλειωσαν!
Κατά την εμπειρία μου -η οποία ευτυχώς ή δυστυχώς έχει διαμορφωθεί εκτός Ελλάδος- όταν υπάρχει συμφωνία στο “γιατί” (πχ. πρέπει να γίνει κάτι) αλλά διαφωνία στο “πώς” (με ποιό τρόπο, απο ποιούς κλπ.) έχει ήδη γίνει ένα σημαντικό βήμα προς τη λύση του αρχικού προβλήματος. Σχολιάζω επομένως με αυτό ως πρώτο κρατούμενο.
Ας εστιάσουμε λοιπόν στο “πώς”: ακόμη και αν εξισώσουμε “έκτακτη ανάγκη” με “εθνική σωτηρία” είναι πρακτικά δύσκολο η λύση να προκύψει απο κάποιο έκτακτο κυβερνητικό σχήμα. Τέτοιες κυβερνήσεις προκύπτουν όταν οι εθνικές συνθήκες καθιστούν οτιδήποτε διαφορετικό πολιτικά ανέφικτο. Δεν προκύπτουν “διότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα έτσι”. Έχει ενδιαφέρον πχ. να μελετηθεί γιατί κατά τη δεκαετία της κρίσης (2009-2019…) δεν έγινε καμμιά τέτοια κυβέρνηση, αλλά σχηματίστηκε μια κυβέρνηση συνεργασίας (υπο τον κ. Λουκά Παπαδήμο), μια υπηρεσιακή (υπο τον Παναγιώτη Πικραμμένο) και άλλη μιά υπο την κ. θάνου (που διάρκεσε 27 μόνο μέρες). Δεν νομίζω ότι λύθηκε το ελληνικό υπαρξιακό πρόβλημα, γι αυτό άλλωστε είμαστε εδώ και συζητάμε.
Σέβομαι το βασικό ερώτημα που θέτει ο κ. Σαββίδης, όσο και τη διαφωνία του Σ.Α.Ν. ότι δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια για ευρύ συνθετικό διάλογο. Τι μένει λοιπόν ως επιλογή με αξιώσεις;
Συνήθως, όταν υπάρχουν σοβαρα θέματα εθνικής κλίμακας, συγκροτείται ένα εθνικό συμβούλιο (“National Commission” στα Αγγλικά) το οποίο ερευνά το πρόβλημα στο σωστό πλάτος και βάθος του, και μετά καταθέτει μια αναφορά είτε δημόσια είτε εμπιστευτική, ανάλογα με τον θέμα και το σκοπό συγκρότησής του. Αυτό πχ. έγινε στις ΗΠΑ με την τραγική καταστροφή του Challenger το 1986, οπότε συγκροτήθηκε το περίφημο Rogers Commission, του οποίου η αναφορά (δημόσια προσβάσιμη) άλλαξε εκ βάθρων τις διαδικασίες ασφάλειας πτήσεων στη ΝΑΣΑ. Ανάλογh National Commission έγινε και για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 9/11 (εξίσου προσβάσιμη δημόσια, μάλιστα προτάθηκε και για το National Book Award).
Ίσως αυτό να αποτελεί έναν εφικτό τρόπο δράσης που να παράγει αποτέλεσμα και στην Ελλάδα.
Προς τούτο λοιπόν, ίσως η πρωτοβουλία για δράση να ανήκει στην νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ίσως να είναι μια καλή ιδέα (και ιστορική ευκαιρία ίσως;) η κ. Σακελλαροπούλου να αναθέσει στον απερχόμενο κ. Παυλόπουλο (που νομίζω χαίρει της εκτίμησης όλων των κομμάτων και γνωρίζει εκ των έσω τα προβλήματα των τελευταίων χρόνων) την ηγεσία ένος εθνικού συμβουλίου (National Commission) για την χάραξη ενός 10ετούς εθνικού σχεδίου δράσης σε κρίσιμους στρατηγικούς τομείς. Με εντολή να υποβάλλει μια δημόσια αναφορά στην Βουλή σε 6 μήνες, η οποία θα συζητηθεί. Κατόπιν, η Βουλή και ο Ελληνικός λαός ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Δεν νομίζω ο απερχόμενος Πρόεδρος να το αρνηθεί…
Άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τα όποια συμπεράσματα αυτής της (υποθετικής) αναφοράς, θα υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για το εθνικό μας μέλλον προς σκέψη/διαπραγμάτευση/δράση σε πολλαπλά επίπεδα. Αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι ανάλογο.
Συγγνώμη για τη μακρυγορία. Ευχαριστώ.
Διαχρονικώς ,αγαπητέ συνέλληνα της Διασπορας δεν συνέρχονται και δεν συναποφασίζουν οι Ελληνες ,χωρίς τον κίνδυνο του αφανισμού του γένους μας.
Με το ”ζόρι” -και πάλι πλην των Λακεδαιμονίων -δέχθηκαν τον Μ.Αλέξανδρο ως αρχηγό τους και εξεστράτευσαν εναντίον των Περσών ,που διερχόμενοι δύο φορές από Θράκης μέχρι την Αττική εξανδραπόδισαν και κατέστρεψαν ,ο,τι εύρισκαν μπροστά τους .
Με το ζόρι βοήθησαν την Μακεδονία μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά.
Με την μεγαθυμία του αρχηγού του πρώτου κόμματος μετά τις εκλογές του 1946 συνασπίσθησαν τα δύο μεγάλα κόμματα ,με πρώτο πρωθυπουργό τον αρχηγό των Φιλελευθέρων Θεμ.Σοφούλη και στη συνέχεια τον Κων/νο Τσαλδάρη -του πλειοψηφήσαντος Λαικου κόμματος- προ του κινδύνου να κομμουνιστικοποιηθει η Ελλάδα .
Έκτοτε ”τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά”-ιδιαίτερα μετά το 1981(στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η Δεξιά και ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά ) και μετά το 2015 (ή θα τους τελειώσουμε ,ή, θα μας τελειώσουν).
Στην 10ετή οικονομική κρίση ,παρ’ότι και τα τρία ”μεγάλα” κόμματα υπέγραψαν τα τρία Μνημόνια όλα θέλουν την ιδεολογική καθαρότητά τους -όπως την αυτοπροσδιορίζουν (ιδίως οι αυτοαποκαλούμενοι ως προοδευτικοί),ενώ οι αρχηγοί τους -μεγάλοι ,ή, νάνοι- θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί ,οι οποίοι μετά το 1985 είναι κοινοβουλευτικοί δικτάτορες ,εάν έχουν την δεδηλωμένη πλειοψηφία στην Βουλή.
Άριστος ο απερχόμενος Πρόεδρος κ.Παυλόπουλος για να προεδρεύσει μιας Επιτροπής-ας πούμε-”ΣΟΦΩΝ”,αλλά για πολλούς συνέλληνες είναι Πάκης ,για περισσότερους ένας αποτυχημένος υπουργός Εσωτερικών του κ.Κώστα Καραμανλή το 2008 ,ενώ το κυριώτερον σίγουρα δεν θα δεχθούν το οποιοδήποτε πόρισμα της Επιτροπής ,γιατί θα είναι φιλοευρωπαικό ,με προτίμηση στην παγκοσμίως αποδεκτή ελεύθερη οικονομία ,οπότε θα αυτοακυρωθούν ιδεολογίες και πρακτικές ειρηνικών ,αλλά μαχητικών αγώνων από το 1950 μέχρι σήμερα πλην του αναγκαστικού διαλείμματος της στρατιωτικής δικτατορίας.
Τώρα όμως θα ”γονατίσουν” όλοι και όλα προ των κινδύνων της μαζικής μεταναστεύσεως και του ιού ,που μας κροταλουν τις θύρες των συνόρων και των μεγαλουπόλεων με τους μυριάδες άγραφους μεταναστοπρόσφυγες ,που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι.
Στην Παναγιά-στην Παναγιά οι ελπίδες μας αγαπητέ μου.