ΕΛΛΑΔΑ- ΤΟΥΡΚΙΑ: κάποιες βιαστικές συγκρίσεις.

Μέρες που περνάμε ψάχνουμε διάφορα για την αντιμετώπιση της απειλής που δεχόμαστε.
Προσωπικά δεν ανησυχώ ιδιαιτέρως. Ίσως απο τα παρακάτω δείτε γιατί:
1.-Σε επίπεδο εξοπλισμών η Τουρκία, γενικώς, υπερέχει. Δεν καλύπτεται αριθμητικά η διαφορά και, ίσως, δεν χρειάζεται να καλυφθεί. Η ελληνική επιδίωξη είναι η αποτροπή και τέτοια όπλα έχει η Ελλάδα. Με όσα γνωρίζω είναι καλή και η αλλαγή του δόγματος απο σύντομη τοπική αντιπαράθεση σε ολική. Δεν υπάρχουν περιθώρια για καμιά υποχώρηση σε κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα. Θα είναι η αρχή της υπαρξιακής μας εξάλειψης.
2.-Η Τουρκία καλύπτει ένα μεγάλο ποσοστό των στρατιωτικών της αναγκών απο εσωτερική παραγωγή. Έχει κάνει μεγάλα βήματα. Η Ελλάδα δεν πρέπει να καλύπτει τίποτε. Είναι απόλυτη ανάγκη η ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας. Για πολλούς λόγους. Μπορεί στην αρχή να μην είναι εφάμιλλα των ξένων αλλά στην πορεία θα τα πλησιάσουν. Και η άμυνα θα βελτιωθεί και το γεγονός ότι θα έχεις δικά σου όπλα θα τα κάνουν λιγότερο ευάλωτα σε παρεμβολές και δουλειές θα δοθούν. Να αναπτυχθούν σχετικές υποδομές στην ελληνική περιφέρεια και να αρχίσει η προσπάθεια.
3.-Διαβάζω διάφορα πως δεν θα μας υποστηρίξει κανείς σε πόλεμο κλπ κλπ. Κανείς δεν θα μας υποστηρίξει σε κλασικό πόλεμο. Αλλά πόλεμος, ήδη, διεξάγεται. Αυτά που συμβαίνουν με Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο είναι σύγχρονη μορφή πολέμου. Αυτός ο πόλεμος δεν απαιτεί λογική αντιπαράταξης. Εμείς απο δω, εσείς απο εκεί και πολεμάμε Είναι υβριδικός. Και στην υβριδική μορφή του μπορούν να μας βοηθήσουν και οι ΗΠΑ και η Γαλλία. χωρίς να καταλάβει κανείς ότι βοήθησαν.
Πως;
Αν υποθέσουμε ότι εμφανίζεται ένα πλοίο- γεωτρύπανο της Τουρκίας νότια της Κρήτης, μπορεί να απενεργοποιηθεί εξ αποστάσεως σ αυτό που θέλει να κάνει. Οι αμερικανοί έχουν τη σχετική τεχνολογία αλλά μπορεί να την έχει και η Ελλάδα. Που υπάρχει πρόβλημα; Αν κατάλαβα καλά όσα μου είπαν το πρόβλημα συνίσταται στο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα χρειαστούν απελευθέρωση κανόνων εμπλοκής. Μέρες που είναι ο όρος έγινε για πρώτη φορά γνωστός απο την υπόθεση των Ιμίων όταν ο ναύαρχος Λυμπέρης ζητούσε απο το Σημίτη απελευθέρωση κανόνων εμπλοκής. Και δεν καταλάβαινε ούτε ο Σημίτης ούτε ο κόσμος τη σημασία του όρου. Και κατηγορούσαν το στρατό. Είναι, δηλαδή, θέμα πολιτικό αν το τουρκικό πλοίο θα εμποδιστεί. Το αν συνοδεύεται ή όχι απο πολεμικά πλοία δεν έχει σημασία. Εκείνο που πρέπει να αποφευχθεί είναι η γεώτρηση. Αυτό θα αποτελέσει αμφισβήτηση. Τα τουρκικά πλοία μπορούν να διέρχονται απο την ελληνική ΑΟΖ. Ακόμη και απο τα χωρικά ύδατα μπορούν να διέρχονται υπο προϋποθέσεις.
4.- Ένα άλλο ζήτημα που γέρνει υπέρ των Τούρκων σε μια αναμέτρηση είναι ότι ο Έλληνας στρατιώτης, ναύτης ή αεροπόρος διαμορφώνεται στην αρχή του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου του Πολέμου και των ανθρωπιστικών αξιών. Στην Τουρκία του Ερντογάν αυτά είναι περιττές λεπτομέρειες. Ο Ελληνας αεροπόρος θα σκεφτεί όλα τα παραπάνω και αυτές είναι οι εντολές που έχει πριν πατήσει το κουμπί. Σημειωτέον πως ακόμη και η αντιπαράθεση που βιώνουμε ως σήμερα με την Τουρκία έχει νομικοποιηθεί. Και η ευθύνη, μπορεί, να καταλήγει στον τελικό δρώντα.
Στην Τουρκία δεν υπάρχουν τέτοιες ανησυχίες.
5.-Μπορεί να έχουμε ανάγκη σ αυτήν την αντιπαράθεση τις ΗΠΑ αλλά και οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη την Ελλάδα. Οι δύο άξονες έχουν διαμορφωθεί. Γερμανία, Τουρκία, Ρωσία απο τη μια, Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος κά απο την άλλη. Αυτός ο δεύτερος είναι ο αμερικανικός. Μπορεί να υπάρξει χωρίς την Ελλάδα; Όχι. Δεν πρέπει να ζητήσουμε αμυντική διασφάλιση, όπως την περιέγραψα, γι αυτά που παρέχουμε; Υπάρχει κάποιος που δίνει χωρίς να παίρνει;
6.- Απο τη Ρωσία δεν μπορεί να περιμένουμε τίποτε. Η τελευταία φορά που βοήθησαν τους Έλληνες οι Ρώσοι ήταν πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης (1821). Αλλά με τη Ρωσία δεν μπορούμε να έχουμε κακές σχέσεις. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την παρουσία της. Χρειάζεται επιδέξιους παίκτες και εδώ έχουμε κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Να βρούμε τρόπο να το ξεπεράσουμε.
Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που με κάνουν να ΜΗΝ διακατέχομαι απο μεγάλη αγωνία ότι θα πάμε σε μεγαλύτερη αναμέτρηση με την Τουρκία. Ακόμη και αν κλιμακώσει είναι αντιμετωπίσιμη.