του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Οι εξελίξεις με την Τουρκία είναι ραγδαίες. Υπάρχουν και θετικά και αρνητικά γεγονότα. Στα θετικά ανήκει η διπλωματική υποστήριξη της οποίας έτυχε η Ελλάδα από την ΕΕ και ισχυρές χώρες μέλη όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία, η Αίγυπτος και το Ισραήλ, αλλά και τη Ρωσία με τη δήλωση του πρέσβη της χώρας στην Αθήνα Αντρέι Μάσλοφ, ο οποίος ζήτησε να τηρούνται οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου, χαρακτήρισε την Ελλάδα σημαντικό εταίρο στη Δύση και απέκλεισε θερμό επεισόδιο μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Το μήνυμα του Ρώσου διπλωμάτη έχει αποδέκτη και την Τουρκία, για την οποία η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας αποφάσισε την επιβολή κυρώσεων για τους S-400.
Προς το παρόν η απόφαση δεν σημαίνει τίποτε ουσιαστικό αφού πρέπει να συμφωνήσει και η Ολομέλεια της Γερουσίας και να εγκριθεί από τον Αμερικανό πρόεδρο. Αλλά όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το θέμα, δεν αποκλείουν να συμβούν και τα δύο. Οι ΗΠΑ έχουν αγανακτήσει με την συμπεριφορά του Ερντογάν.
Ειρήσθω εν παρόδω πως η Ρωσία είναι από τους βασικούς υποστηρικτές του λιβυκού Κοινοβουλίου που εδρεύει στο Τομπρούκ και μέσω των στρατευμάτων του Χαλίφα Χαφτάρ επιδιώκει να ελέγξει την πρωτεύουσα Τρίπολη εκδιώκοντας τις δυνάμεις του Φαγέζ Αλ Σαράτζ, του τουρκογενούς «προέδρου» που συμφώνησε με την Άγκυρα.
Η Ρωσία ενισχύει ενεργά τις δυνάμεις του Χαφτάρ οι οποίες βρίσκονται έξω από την Τρίπολη. Κατά τις εκτιμήσεις στρατιωτικών παρατηρητών, είναι θέμα ημερών η κατάληψη της πρωτεύουσας.
Η έκπτωση του Σαράτζ από την αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα κυβέρνηση της Τρίπολης θα διευκολύνει την Αθήνα στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Για την Αθήνα το ζήτημα είναι να μην ισχύσει η Συμφωνία, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με δύο τρόπους: Ή με απόφαση διεθνούς διαιτητικού οργάνου ή με υπαναχώρηση κάποιας πλευράς. Αν μια νέα κυβέρνηση στην Τρίπολη που θα αναγνωριστεί διεθνώς απορρίψει τη συμφωνία, τότε αυτή θα θεωρηθεί άκυρη. Θα το κάνει μια κυβέρνηση που θα υποστηρίζει ο Χαφτάρ; Οι ενδείξεις, μέχρι στιγμής, εκεί κατατείνουν. Οπότε το σενάριο εκδίωξης του Σαράτζ από την εξουσία είναι η ευκταία εξέλιξη για την Αθήνα.
Ωστόσο η σημαντικότερη θετική εξέλιξη είναι η δήλωση του Αμερικανού πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι τα νησιά πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με την ηπειρωτική χώρα. Αν δεν πρόκειται περί παρερμηνείας, έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ σοβαρό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ! Αν η θέση δεν αναιρεθεί από τον Τραμπ, τότε θα αλλάξουν πολλά στην περιοχή.
Στα αρνητικά συγκαταλέγονται η δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες ο οποίος κάλεσε Ελλάδα και Τουρκία σε συνεχείς διαβουλεύσεις μέχρι να βρεθεί λύση, χαρακτηρίζοντας παράλληλα την περιοχή «ειδικών περιστάσεων» – θέση που ταυτίζεται με την τουρκική. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ δεν συνηθίζει να κάνει δηλώσεις επί της ουσίας μιας διαφοράς, και γι’ αυτό προκαλεί έκπληξη η δήλωσή του.
Αρνητική εξέλιξη, η βαρύτητα της οποίας πρέπει να διευκρινιστεί από αμερικανικής πλευράς, είναι και η άσκηση επικοινωνίας που πραγματοποίησαν Τουρκία και ΗΠΑ στην αμφισβητούμενη από την Άγκυρα ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτιοανατολικά της Κρήτης – μια άσκηση που δεν μπορεί να θεωρείται τυχαία.
Υπενθυμίζουμε πως με ανακοίνωσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χαρακτήρισε το μνημόνιο Τουρκίας – «Κυβέρνησης Τρίπολης» «μη χρήσιμο και προκλητικό».
Με τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών σε διεθνή ζητήματα έχει προβλήματα όλος ο κόσμος διότι δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή η θέση της Ουάσινγκτον. Επίσημη ανακοίνωση μπορεί να ανατραπεί από τον Αμερικανό πρόεδρο.
Στην περίπτωση που μας αφορά ο Τραμπ δείχνει μια ανεξήγητη και ανεκδιήγητη ανοχή απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο και τις κινήσεις του, γεγονός που προβληματίζει την ελληνική πλευρά για τη σημασία που θα έχει η συνάντηση του Τράμπ με τον Μητσοτάκη στις 7 Ιανουαρίου.
Το ζήτημα του Μνημονίου τέθηκε και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η οποία καταδίκασε τη συμπεριφορά της Τουρκίας και το χαρακτήρισε παράνομο. Ωστόσο, την Πέμπτη η Τουρκία κατέθεσε τη Συμφωνία στον ΟΗΕ προλαμβάνοντας, για άλλη μια φορά, την Ελλάδα.
Η ελληνική πλευρά δέχτηκε επανειλημμένως παροτρύνσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο (με την Αίγυπτο δεν είναι δυνατόν, λόγω διαφωνιών), γεγονός που θα την κατοχύρωνε. Η ολιγωρία της Αθήνας, όταν ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε επανειλημμένως το τι θα έκανε η χώρα του με την «Κυβέρνηση της Τρίπολης», εμβάλλει σε σκέψεις για τον απώτερο στόχο των ελληνικών κυβερνήσεων. Και της σημερινής και της προηγούμενης.
Την εβδομάδα που πέρασε υπήρξε μπαράζ δημοσιευμάτων και δηλώσεων υπέρ της προσφυγής Ελλάδας και Τουρκίας στη Χάγη, αλλά αυτό προϋποθέτει συνυποσχετικό το οποίο η Τουρκία επ’ ουδενί θα υπέγραφε αν δεν ικανοποιούσε τις επιδιώξεις της. Έτσι, δεν γνωρίζουμε μέχρι ποίου σημείου είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει η Αθήνα δεδομένου ότι δέχθηκε και δέχεται παροτρύνσεις πολιτικών και διαχειριστών των εθνικών θεμάτων που βλέπουν θετικά τη «δίκαιη κατανομή» στην προσέγγιση της ΑΟΖ, που σημαίνει μειωμένη –και όχι πλήρη– επήρεια νησιών, όπως το Καστελόριζο.
Προς το παρόν η τακτική του ΥΠΕΞ είναι η λενινιστική αρχή «ένα βήμα μπρός, δύο πίσω». Ο Λένιν κέρδισε, να δούμε τι θα πετύχει η Αθήνα. Φτάνει να ξέρουν στην κυβέρνηση τι θέλουν.
Κάθε φορά που διαβάζω στη σελίδα του Σαββίδη τα Ελληνοτουρκικά έχω την ίδια αίσθηση που έχω όταν διαβάζω πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων. 1-0 η Αεκάρα θρίαμβος επί του Παναιτωλικού πετάει η ομάδα. Την επομένη, 0-1 η ΑΕΚ ήττα από την Παναχαΐκή υπό διάλυση η ομάδα. Δοκάρι και μέσα παιχτούρα μεγάλη, δοκάρι κι έξω, παλτό, διώχτε τον. Η αρθρογραφία αυτή των εντυπώσεων, ποιος είπε τι σε ποιον, ποιος μας στηρίζει, ποιος μας υπονομεύει, μία δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μία άλλη της Μόσχας, πως να ερμηνευθούν όλα αυτά λες και ο εκάστοτε αρθρογράφος είναι ο μάντης Κάλχας και θα δώσει χρησμό για τα μελλούμενα.
Πέρα από τα φαινόμενα υπάρχουν θεμελιώδη δεδομένα που παραμένουν ανεξαρτήτως πρόσκαιρων διακυμάνσεων. Το κυριότερο εξ αυτών είναι ότι έχει δημιουργηθεί στην περιοχή βαθιά ανισορροπία ισχύος. Η Τουρκία έχει ξεφύγει σε όλους τους τομείς. Ένα άλλο είναι η παγκόσμια κοινότητα είναι μία ζούγκλα όπου οι σχέσεις στηρίζονται στη δύναμη με ένα μόνο κανόνα δικαίου, ότι πρέπει να τηρούνται τα προσχήματα. Με δύο λόγια, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες αυτής της ανισορροπίας. Είτε “συνεκμεταλλευόμενοι” φυσικού πόρους, είτε χάνοντας κυριαρχία επί της θάλασσας, είτε εδαφική.
Επίσης χαρακτηριστική είναι η στάση του διεθνούς παράγοντα. Η πιο αποκαλυπτική ιστορία που άκουσα τελευταία προέρχεται από έναν ειδικό επί των πετρελαίων που την περίοδο της κρίσης στον Περσικό κόλπο είχε πάει στην περιοχή σ’ ένα ξενοδοχείο το οποίο είχε βρει γεμάτο από εκπροσώπους πετρελαϊκών εταιριών. Όταν ρώτησε έναν εξ αυτών τι κάνετε όλοι εσείς εδώ εν μέσω βομβαρδισμών εκείνος του είπε ωμά “όταν σφάζονται, εκεί είναι το χρήμα”.
Πιστεύουμε ρε βλάκες Έλληνες ότι οι αγαπητοί Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι με τις ΒΡ, Total και Mobil τους θα μας αφήσουν να εξορίσουμε τα πετρέλαια με καλούς όρους και να κονομίσουμε; Χάρισμα θα τα πάρουν στο τέλος για να φέρουν τα πλοία τους και να εγγυηθούν τα “κυριαρχικά μας δικαιώματα”. Η Τουρκία είναι ο νούμερο ένα εισαγωγέας όπλων της Γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας; Λέτε να έχει κανένα κίνητρο η Γερμανία να υπάρξει εκτόνωση της κατάστασης; Υπάρχουν χιλιάδες Γερμανικές επιχειρήσεις στην Τουρκία, τελευταία η VW έφτιαξε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της έξω από τη Σμύρνη. Επέλεξε να το φτιάξει εκεί σε αντίθεση με τη Βουλγαρία παρότι στη δεύτερη το κόστος εργασίας ήταν μικρότερο για να έχει πρόσβαση στη τουρκική αγορά των 80 εκατομμυρίων. Μην ακούτε αυτά περί δύσκολων αλλά αναγκαίων σχέσεων, η Τουρκία είναι στρατηγικός έτερος όλων αυτών, πολύ περισσότερο απ’ ότι η Ελλάδα. Όταν έρθει η ώρα της κρίσης και χτυπήσει το τηλέφωνο και στη μία γραμμή είναι ο Κυριάκος και στην άλλη είναι ο πρόεδρος των Γερμανών αυτοκινητοβιομηχάνων, σε ποιο απ’ τα δύο λέτε να απαντήσει η Άνγκελα; Η Ελληνική μαφία πολεμάει την Τουρκική μαφία που ανταγωνίζεται τη διεθνή μαφία. Αυτή είναι η ιστορία.
Για να μην το πολυκουράζουμε όπως είπε κι εκείνος ο Α/ΓΕΝ την ώρα της κρίσης θα είμαστε μόνοι κι όταν λέω μόνοι δεν εννοώ απλώς εθνικά αλλά ατομικά, ο καθένας μόνος του γιατί η Ελλάδα είναι κι αυτή ένα μπουρδέλο που αρμέγεται από νταβατζήδες που έχουν επιχειρήσεις/ποδοσφαιρικές ομάδες/μέσα ενημέρωσης/σχέσεις με πολιτικά κόμματα, είναι ένα κωλοχανείο που αν έχει κάποιος στοιχειώδη νοημοσύνη θα πρέπει ν’ ανακαλέσει όλο τον ιδεαλισμό του για να το υπερασπιστεί. Εκείνη την ώρα ο καθένας θα κάνει ότι πιστεύει. Μέχρι τότε πάμε στον αυτόματο.
Εύγε ! Συμφωνώ με τον συμμαθητή μου!
Δυστυχώς η πολιτική έχει καταντήσει η διαχείριση της κοινής γνώμης και του δημοσίου λόγου. Θεωρώ ότι άθελα μας και εμείς που ανακυκλώνουμε την παραφιλολογία και τις μισές αλήθειες συμβάλλουμε σε αυτή την κατάσταση .
Υγ. Προς τους διαχειριστές της ιστοσελίδας
Σας παρακαλώ μην αναπαράγετε τις ειδήσεις από το συγκεκριμένο blog ( που έχει συγκεκριμένη γραμμή , μετάδιδει μη εξακριβωμένες ειδήσεις και δεν αναφέρει ποτέ πηγές)
Να σταματήσετε να λέτε την Ελλάδα μας μπ…..Είναι μεγάλη ντροπή. Αν την αποκαλούμε εμείς έτσι,οι μεγάλες δυνάμεις τι θα κάνουν;
Όσον αφορά την δήλωση του κ. Pyatt, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι οι ΗΠΑ παγίως υποστηρίζουν την πλήρη επήρρεια νήσων σε ΑΟΖ, λόγω της εμπλοκής τους σε ένα άλλο μέτωπο, αυτό της νοτίου Σινικής θαλάσσης, όπου δεν θέλουν την επέκταση της Κίνας, εις βάρος των Φιλιππίνων.
Μόλις τον περασμένο Ιούνιο είχαμε μία διπλωματική νύξη από πλευράς ΗΠΑ ότι οι περιπτώσεις του Αιγαίου και της νοτίου Σινικής συσχετίζονται.
https://twitter.com/KaterinaSokou/status/1137022163905654785
Αλλά τέτοιες αόριστες δηλώσεις ευκόλως αναμορφώνονται, αν δεν υποστηρίζονται από απτά και ουσιαστικά μέτρα.
Ας μην αναθαρρούμε, λοιπόν, καθώς η πολιτική των “δύο μέτρων και δύο σταθμών” είναι κοινή πρακτική για τους ισχυρούς.
Παντως για να επανελθουμε στο αρθρο του κ.Σαββιδη , που διερωταται στο τελος ”αν η Ελληνικη κυβερνηση ξερει τι θελει” ,πρεπει ολοι να συμφωνησουμε οτι μεχρι τωρα δειχνει οτι ξερει τι θελει και καλα το ”κουμανταρει” -ιδιαιτερα ο πρωθυπουργος- και σιγουρα δεν θα συζηταει και ουτε θα υπογραψει μια νεα Συμφωνια των Πρεσπων για το Αιγαιο , λογος που φυσικα -ως καθ’αυτου πατριωτικη παραταξη και κυβερνηση- δεν θα κρατησει και στην εξουσια.
Σημασια εχει οτι πλησιαζει με το μεταναστοπροσφυγικο και την βουλιμια της Τουρκιας ενα νεο 1974 για την Πατριδα μας .
Τοτε ομως ειχαμε να υπερασπισθουμε τον Μακαριο ”τον Καστρο της Μεσογειου” ,ενω τωρα θα υπερασπισθουμε την Ελλαδα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαικης Ενωσεως .
Δεν ειναι το ιδιο για ολο τον κοσμο ( εστω και ΚΙΝΑ ,ΡΩΣΙΑ ) που σιγουρα και αυτες μαζι με τους φιλους Αμερικανους και Ευρωπαιους επεξεργαζονται πλανα Β και πλανα Γ για βεβαία σχεδον Ελληνοτουκικη πολεμικη εμπλοκη .
1922-1974 (52 χρονια), 1974-2019 (45 χρονια). Εχουμε και τους ειδούς του Μαρτιου.