του Arnaud Antonelli
(Επιμέλεια: Ε. Δ. Νιάνιος)
[Οι μουσουλμάνοι της Γαλλίας προτίθενται να παρουσιάσουν δικούς τους συνδυασμούς στις δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 15 Μαρτίου 2020. Ηδη υπάρχει το προηγούμενο της Ενωσης Δημοκρατικών Μουσουλμάνων της Γαλλίας που συγκέντρωσε γελοία ποσοστά στις Ευρωεκλογές αλλά που σε ορισμένα εκλογικά κέντρα έφτασε μέχρι το 30%! Η απόφαση λήφθηκε τον Οκτώβριο στους κόλπους του Αραβικού Κέντρου Πολιτικών Ερευνών και Μελετών (ΑΚΠΕΜ) στο οποίο ρίχτηκε το σύνθημα «χτυπείστε εκεί που πονάνε, στις κάλπες… έχουμε 6 εκ. ψήφους στο χέρι». Το ΑΚΠΕΜ είναι καταρικό ίδρυμα για την ανανέωση του αραβικού εθνικισμού μέσω μιας στρατηγικής συμμαχίας με το πολιτικό Ισλάμ των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ανάρτηση – που σας παρουσιάζουμε – σε μουσουλμανικό ιστότοπο 28 θέσεων – διεκδικήσεων της μουσουλμανικής κοινότητας της Γαλλίας, που πολιτικά μεταφράζονται σε αίτημα αναγνώρισης μουσουλμανικής μειονότητας!…Ε.Δ.Ν.]
10 Νοεμβρίου 2019: Διαδήλωση, με την ενεργό συμμετοχή της Αριστεράς, κατά της ισλαμοφοβίας στο Παρίσι. Από εκατό περίπου τζαμιά που είχαν οι μουσουλμάνοι στη Γαλλία το 1970 σήμερα έχουν 2.400! Αλλά διαδήλωση για τα δεκάδες θύματα των ισλαμιστών δεν έγινε…
Μη έχοντας σε τίποτα να ζηλέψει από το λεπτομερειακό και πλούσιο έργο των λόμπι, η ένωση “Οι Μουσουλμάνοι” δημοσιοποίησε μια δέσμη αιτημάτων που (σχεδόν) απαιτούνται από αυτούς που θεωρούν ότι εκπροσωπούν. Το “σχέδιο ισλαμοφοβία” θέλει να αλλάξει τη γαλλική κοινωνία, με παρεμβάσεις στη νομοθετική εξουσία, τα ΜΜΕ, στους τρόπους κοινοτικής και συλλογικής δράσης.
Μετά από έξι μήνες διερευνητικής εργασίας και υποβολής προτάσεων από τον μουσουλμανικό πληθυσμό της Γαλλίας, «Οι Mουσουλμάνοι», ένα «εθνικό και ανεξάρτητο κίνημα των μουσουλμανικών κοινοτήτων της Γαλλίας», δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του ένα εκτεταμένο και πρωτόγνωρο σχέδιο άσκησης πίεσης. Μέτρα “ανησυχητικά”, λέει πηγή της ασφάλειας. Το «Σχέδιο Ισλαμοφοβία» θέλει να αλλάξει το πολιτικό, ενημερωτικό, θεσμικό και δικαστικό σύστημα: η θυματοποίηση και η καταδίκη της ισλαμοφοβίας είναι οι βασικοί μοχλοί αυτού του ευρέος προγράμματος «στο οποίο συμμετείχαν περισσότερα από 27.000 άτομα και περισσότερες από 200 ενώσεις». Εκτός από τα στατιστικά στοιχεία που συλλέχθηκαν και αντανακλούν μια ορατή κρίση εκπροσώπησης [στμ: διαφωνούμε με την εκτίμηση του συντάκτη. 27.000 άτομα να ενδιαφέρονται για μια κοινή τους υπόθεση αυτή την εποχή είναι τουλάχιστο πολλοί], το 63,01% των ερωτηθέντων αισθάνεται την “ανάγκη για μια εθνική δομή που θα τους δώσει τη δυνατότητα να αυτo-οργανωθούν και να εκπροσωπούνται” ως Μουσουλμάνοι.
Με όχημα την ισλαμοφοβία
Οι οντότητες στις οποίες στοχεύει η θεσμική πτυχή είναι πολλές όσο και πολιτικές. Αντιστροφή της ιεραρχίας των νόμων, δικαίωμα ελέγχου του νομοθετικού έργου, φανερή μορφή λογοκρισίας στο όνομα μιας φανταστικής και μονομερώς καθορισμένης ισλαμοφοβίας: μια δελεαστική συσκευασία.
1 – Επαγρύπνηση για τη θέσπιση “συμβατικών και διαφανών συμφωνιών που θα περιγράφουν τους τρόπους συνεργασίας μεταξύ των αντιρατσιστικών ΜΚΟ και του κράτους βάσει αντικειμενικών κριτηρίων”, ώστε να επιτρέπεται η «καλύτερη εκτίμηση της πραγματικότητας επί τόπου». Είναι εύκολο να καταλάβουμε εδώ ότι πρόκειται για τους επίσημους αριθμούς που αμφισβητούνται από αυτό που αποκαλούν «πραγματικότητα».
2 – “Δημιουργία μικτής κοινοβουλευτικής επιτροπής κατά της ισλαμοφοβίας”, η οποία θα διαχειρίζεται την “υλοποίηση του σχεδίου που παρουσιάζεται εδώ”. Αν δεν είναι μια διαταγή, μοιάζει. “Αυτή η επιτροπή θα έχει επίσης τη δυνατότητα να προβαίνει σε απολογισμό των νόμων που είχαν αντίκτυπο στις μουσουλμανικές κοινότητες”. Δικαίωμα δηλ. παρακολούθησης της νομοθετικής εξουσίας.
3 – “Εξάρθρωση οποιουδήποτε καταχρηστικού μηχανισμού, που ποινικοποιεί θρησκευτικές πρακτικές ή ασύμβατες με τον αυστηρό σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών”. Και πάλι, η πυραμίδα των κανόνων δεν είναι η ίδια για όλους. Δηλαδή, οι θρησκευτικές πρακτικές θεωρούνται “υπέρτερες” του νόμου;
4 – Καθορισμός ενός πλαισίου έκφρασης – μονομερώς – ως προς την ισλαμοφοβία, με την εκπόνηση και υιοθέτηση ενός «επιχειρησιακού ορισμού της ισλαμοφοβίας, ως το σύνολο διακρίσεων και βίας κατά προσώπων και θεσμών, λόγω της συμμετοχής τους, πραγματικής ή υποτιθέμενης στη μουσουλμανική θρησκεία.
Αλλα αιτήματα
Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα αιτήματα, τη σοβαρότητα των οποίων δεν υπάρχει λόγος να επισημάνουμε:
5 – Η ένωση αυτή επιχειρεί ένα πραγματικό “πραξικόπημα” θέλοντας να αλλάξει το καθεστώς των δημόσιων μέσων ενημέρωσης, να επεκταθούν τα προνόμια του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, να επιβληθεί μια «μουσουλμανική προσωπικότητα» κατά τη διάρκεια των τηλεοπτικών συζητήσεων και να εξασφαλιστεί η εκπροσώπησή τους στα κρατικά μέσα ενημέρωσης.
6 – Πλήρη διαφάνεια σχετικά με τη σηματοδότηση εντός των δημόσιων ιδρυμάτων (εθνική εκπαίδευση, τριτοβάθμια εκπαίδευση, αστυνομική διοίκηση, νοσοκομεία και φορείς υγείας). Η εξάρθρωση οποιουδήποτε καταχρηστικού μηχανισμού, που ποινικοποιεί τις θρησκευτικές πρακτικές ή μη σύμφωνου με τον αυστηρό σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών.
7 – Ισχυρή στήριξη στην τήρηση της ισχύουσας νομολογίας, ιδίως των διατάξεων που σέβονται τη συμμετοχή των συνοδών γονέων στις εξόδους από τα σχολεία.
8 – Διεύρυνση της αρμοδιότητας του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου στην παρακολούθηση, ρύθμιση και κύρωση των καταχρήσεων, από την άποψη της υποκίνησης σε μίσος, διακρίσεις και ρατσισμό. Οικονομικές κυρώσεις κατά των καναλιών που δεν σέβονται τις δεοντολογικές δεσμεύσεις τους.
8 – Ετήσιος έλεγχος των κύριων καναλιών ειδήσεων και των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, όσον αφορά την παρέμβαση και την εκπροσώπηση των μειονοτήτων. Αξιολόγηση και σύσταση συγκεκριμένων και μετρήσιμων βελτιώσεων.
9 – Διοργάνωση μαθημάτων και συναντήσεων με δημοσιογράφους, συντάκτες, ακαδημαϊκούς και μουσουλμανικές προσωπικότητες για να απαντήσουν στις ερωτήσεις τους, να επισημάνουν τις καλές πρακτικές και να βελτιώσουν την κάλυψη των μουσουλμανικών θεμάτων από τα ΜΜΕ.
10 – Προσδιορισμός και εκπαίδευση 100 ατόμων από την κοινωνία των πολιτών, μουσουλμάνων, κάθε καταγωγής, επαγγέλματος ή άποψης. Ενίσχυση αυτών των προσωπικοτήτων και προώθηση της πολυμορφίας τους στα μέσα ενημέρωσης.
11 – Συστηματική πρόσκληση μουσουλμανικών προσωπικοτήτων κατά τη διάρκεια συζητήσεων για το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους. Αυστηρή τήρηση των κανόνων της αντιπαράθεσης και της πολυφωνίας των απόψεων. Άρνηση παρέμβασης σε αυτά τα θέματα προσωπικοτήτων που έχουν καταδικαστεί για πράξεις υποκίνησης σε μίσος και διακρίσεις.
12 – Δημιουργία παρατηρητηρίου ομιλιών μίσους κατά τις προεκλογικές περιόδους και προσδιορισμός των εκκλήσεων για διάκριση από τους υποψηφίους.
13 – Καθορισμός καταλόγου δεσμεύσεων κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένης μιας ενότητας σχετικά με την ισλαμοφοβία, την ένταξη των μουσουλμάνων γυναικών, τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών, την τιμωρία κάθε λόγου που περιέχει μίσος. Συμπερίληψη αυτών των στοιχείων στα εκλογικά προγράμματα.
14 – Οργάνωση ενός γενικού συναγερμού κατά της ισλαμοφοβίας, με όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, όλες τις δομές που το επιθυμούν, εναντίον αυτής της μορφής σύγχρονου ρατσισμού που στοχεύει σε εκατομμύρια πολίτες.
Υπό την καθοδήγηση των Αδελφών Μουσουλμάνων στις 18 Νοεμβρίου δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ιμάμηδων
15 – Δημοσιοποίηση των απόψεων του Παρατηρητηρίου του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και των δικαστικών αποφάσεων σχετικά με τη θρησκεία στην εκπαίδευση.
16 – Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και εκπαιδευτικού προσωπικού για αυστηρή τήρηση αυτών των αποφάσεων.
17 – Υπενθύμιση των δεσμεύσεων σεβασμού των ασθενών στα νοσοκομεία, ιδίως όσον αφορά τη διατροφή, σεβασμού της αξιοπρέπειας και της λατρείας των ασθενών.
18 – Εκπαίδευση μουσουλμάνων στελεχών για την παροχή φροντίδας στα θύματα ισλαμοφοβικών ενεργειών και επισήμανσης των σχετικών νόμων που μπορούν να επικαλούνται.
19 – Διάδοση οδηγού και ενημερωτικών δελτίων για να γνωρίζουν όλοι οι πολίτες τα δικαιώματά τους και να βοηθούν τους γύρω τους, με εποικοδομητικό τρόπο, όταν προκύπτουν αμφισβητούμενες καταστάσεις.
20 – Δημοσίευση και προβολή του έργου του Συνηγόρου των Δικαιωμάτων, κυρίως των φακέλλων ισλαμοφοβίας, όπως και των γνωμοδοτήσεών του, για την καλύτερη πρόληψη των πράξεων.
21 – Ετήσια δημοσιοποίηση των ενεργειών των δικαστικών αρχών σε ισλαμόφοβες βιαιότητες και διακρίσεις, για να εκτιμήσουμε την αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης στην καταπολέμηση του ρατσισμού και στην αποτροπή της εκδήλωσής του.
22 – Τριμηνιαία δημοσιοποίηση των παραπόνων και βιαιοτήτων με αντικείμενο ισλαμόφοβες διακρίσεις και βιαιοπραγίες, και των περαιτέρω ενεργειών της αστυνομίας. Σύγκριση αυτών των στατιστικών με τις αντίστοιχες των ΜΚΟ, ώστε να ελέγχεται η αξιοπιστία, η ακρίβεια και η διαφάνεια των αριθμών των ετήσιων εκθέσεων.
23 – Ταυτοποίηση των ισλαμόφοβων ομάδων, επιτήρηση των πλέον δραστήριων στοιχείων και εξάρθρωση κάθε δομής που ενθαρρύνει ή ετοιμάζει βίαιη δράση κατά πολιτών, αγαθών και τόπων λατρείας των μουσουλμάνων.
24 – Κρατική επιδότηση των μουσουλμανικών τόπων λατρείας και της εκπαίδευσης των ανθρώπων που εμψυχώνουν αυτά τα τζαμιά. Θέσπιση ενός ειδικού γραφείου στην Αστυνομία και τη Νομαρχία. Κατάρτιση ενός σχεδίου πρόληψης και αντιμετώπισης των επιθέσεων κατά των τζαμιών.
25 – Aμεση ενημέρωση και σύγκληση όλων των αρμόδιων διεθνών οργανισμών (ΟΑΣΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της μη Ανοχής-ECRI, ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) σε περίπτωση μη σεβασμού εκ μέρους της Γαλλίας των δεσμεύσεων που ανέλαβε στον τομέα βασικών ελευθεριών και του αγώνα κατά των διακρίσεων.
26 – Συστηματική παρέμβαση του εισαγγελλέα Πλημελλειοδικών σε ομιλίες μίσους κατά των μουσουλμάνων, ώστε να αποστέλλεται ένα ισχυρό και αποτρεπτικό μήνυμα.
27 – Εκτύπωση αφισών και προβολή ραδιοτηλεοπτικών σποτ κατά της ισλαμοφοβίας και επισήμανση της σοβαρότητας του φαινομένου.
28 – Ευαισθητοποίηση των εταιρειών των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο για σεβασμό της διαφορετικότητας, την προβολή των καλών πρακτικών και την προώθηση αυτής της διαφορετικότητας στις εθνικές επικοινωνιακές εκστρατείες.
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Πιστεύει κανείς πως δεν θα αργήσει κάτι τέτοιο να συμβεί και εδώ στην Ελλάδα με το εκατομμύριο πλέον μουσουλμάνων μεταναστών που εισέβαλλαν και μένουν πια μόνιμα με επιδόματα και τα ΠΑΝΤΑ πληρωμένα από τις εθνοπροδοτικές κυβερνήσεις που συνεχίζουν να σπαταλάνε τον ιδρώτα του Έλληνα και με τις εκατοντάδες που συνεχίζουν να εισβάλλουν κάθε μέρα; Μήπως λέω ανοησίες; Μήπως είμαι φασίστας και ρατσιστής όπως συνηθίζουν να χαρακτηρίζουν οι ναζί της αριστεράς του κκε, του συριζα, του μύριζα, του ανταρσυα, της τασια και των υπολοίπων φασιστικών σταλινικών αποκομμάτων με αυτόν που διαφωνεί με τις εθνομηδενιστικές τους ιδεοληψίες;
Θα πρέπει να είναι πολύ ανόητος κανείς, για να ελπίζει ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει εξαίρεση. Έκαψαν το δέντρο στα Εξάρχεια. Είναι βέβαιο ότι το έκαψαν οι αναρχικοί; Αν ναι, γιατί δεν το έκαιγαν τόσα χρόνια. Στα Εξάρχεια ζουν και πάσης φύσεως λαθροσκουπίδια, καθόλου ακίνδυνα, ως έχουν αποδείξει στο παρελθόν. Πόσο δύσκολο είναι για το ελληνικό κράτος να ξεκληρίσει αυτήν την σφηκοφωλιά, όπως έκαμε π.χ. με το Harlem o Rudy Giuliani;
Στο κέντρο τής Αθήνας (Σύνταγμα) φωταγωγήθηκε στις 10 τρχ. το δέντρο, μετά από πολλές συζητήσεις, που ήθελαν να μην φωταγωγείται καθόλου φέτος. Δεν ξέρω αν είναι φήμες ή αλήθεια αυτά, πάντως έτσι που πάμε, σε λίγα χρόνια πράγματι θα πρέπει να ξεχάσομε τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και να μετονομάσομε τα Χριστούγεννα σε “Εορτή τού Χειμώνα” (Winterval), ή κάτι τέτοιο. Ελπίζω να βγω ψεύτης, αλλά τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά.
Η Γαλλία θα πληρώσει την πολυπολιτισμικότητά της. Δεκαετίες αποτυχημένης ενσωμάτωσης. Στα ίδια χνάρια και όλη η Ευρώπη, ενώ η αριστερά παίζει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου και του δούρρειου ίππου για την άλωση της Ευρώπης. Είναι τόσο ηλίθιοι που δεν λένε να καταλάβουν πως τα πρώτα θύματα των ισλαμοφασιστών θα είναι οι ίδιοι και οι καταστροφικές ιδεοληψίες τους.
Ναι, συνήθως η Αριστερά παίζει αυτόν τον άχαρο ρόλο. Στην Ελλάδα πάντως, όλες οι κυβερνήσεις, εδώ και κοντά 30 χρόνια, έχουν την ίδια συμπεριφορά έναντι των λαθρομεταναστών και φέρουν εξίσου ευθύνη για την κατάντια τής χώρας. Η τελευταία κυβέρνηση αποδεικνύεται το ίδιο κακή και ίσως μάλιστα χειρότερη από την προηγούμενη, ενώ όλοι πίστευαν ότι θα ήταν διαφορετική, επειδή είναι τάχα … “Δεξιά” (sic).