Του Δημήτρη Σκαρπαλέζου

Φωτογραφία: Ζάν Λυκ Μελανσόν

Μετά απο τον κεραυνό της νίκης του ακροδεξιού “Εθνικού Συναγερμού” στις ευρωεκλογές της Γαλλίας, υπο την πίεση της μάζας των οπαδών τους, τα κομματα της ευρυτερης αριστεράς έκαναν εναν συνασπισμό για τις βουλευτικές εκλογές που ονομάσηκε “Νέο Λαϊκό Μέτωπο” σαν αναφορά στο Λαϊκό Μέτωπο κομμουνιστών και σοσιαλιστών που συνήφθη μετά απο ένα αποτυχημένο πραξικόπημα της άκρας δεξιάς και  κέρδισε τις εκλογέςτο 1936, κάνοντας μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Στο “Νέο Λαϊκό Μέτωπο” συμμετέχουν οικολόγοι, σοσιαλιστές, κομμουνιστές και η “αδέσμευτη Γαλλία’ του Μελανσον καθώς και μικρότερα κομματα της αριστεράς.

Το πρόγραμμα του που έγινε με την πίεση των οσφάτων ευρωεκλογών έχει μια μεγάλη αντιφαση.Σε ότι αφορά την οικονομική και κοινωνική πολιτική είναι προοδευτικό και περιέχει πολλά αιτήματα βασικά για τα λαικα στρώματα, όπως έλεγχο τιμών, αύξηση του κατώτατου μισθού, αύξηση της χρηματοδότησης της υγείας και της παιδείας , μεγαλύτερη φορολόγηση των πλουσίων κλπ, και   είναι εμπνευσμένο σε μεγάλο βαθμό από το πρόγραμμα της “Ανυπότακτης Γαλλίας”, αλλά σε οτι αφορά την γεωπολιτική τοποθέτηση της χώρας η τοποθέτηση του είναι σαφώς στην κατεύθυνση της υποταγής στις στρατηγικές επιδιώξεις του αμερικανικού Ιμπεριαλισμού.

Η εικονική πραγματικότητα του  ολοκληρωτισμού

Αυτό συνέβη, γιατι σε μεγάλο βαθμό η “εικονική πραγματικότητα”  που έχει φιλοτεχνηθεί από τα μέσα μαζικής (παρα)πληροφόρησης, δεν συνάντησε την καχυποψία των προοδευτικών δυνάμεων οι οποίες  σε όλα τα ζητήματα , αρκούνταν στο  να την ακολουθούν από έναν “προοδευτικό” σχολιασμό δίχως ποτέ να την αμφισβητούν.

Έτσι δεν είχαμε καμία καχυποψία η αποστασιοποίηση από τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και καμία καταγγελία των αμερικανικών επεμβάσεων ανά τον κόσμο.

Αυτή η γραμμή υποταγής στις αμερικανικές εντολές ήταν δεσπόζουσα στους σοσιαλιστές και τους οπαδούς της κυβέρνησης Μακρόν , όπως και στην παραδοσιακή δεξιά που εγκατέλειψε εδώ και καιρό την ανεξάρτητη πατριωτική γραμμή του Ντεγκώλ.

Με τη Δύση κατά της Ανατολής και του Νότου

Τα βασικά αφηγήματα αυτής της εικονικής πραγματικότητας στον γεωπολιτικό τομέα,  είναι ότι η Ρωσία, η Κίνα και το Ιραν καθώς και μεγάλο κομμάτι της παλαιστινιακής αντίστασης αποτελούν τον “άξονα του κακού” ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις αδικίες που συνέβη να έχουν κάνει εδώ και εκεί, αποτελούν το απαραίτητο κέντρο της αντίστασης στην βαρβαρότητα του “άξονα του κακού” . Το Ισραήλ είναι μια δημοκρατική χώρα που κάνει το λάθος να απαντά με υπερβολικά βίαιο τρόπο στην “τρομοκρατική αντισημιτική επίθεση” της 7ης Οκτωβρίου 2023. Όσο για την σύγκρουση στην Ουκρανια ,  και την “απρόκλητη” εισβολή της Ρωσσίας , το αφήγημα είναι ότι όλη την ενοχή και την ευθύνη την έχει ο Πουτιν, ο οποίος δήθεν φοβάται ότι το παράδειγμα μιας ” δημοκρατικής Ουκρανίας ” θα αποσταθεροποιήσει το αυταρχικο του καθεστώς και ο οποίος , σαν “νέος Χίτλερ”, δεν αποσκοπεί παρά να επεκτείνει όσο γίνεται περισσότερο την βάρβαρη κυριαρχία του.

Εικονική και “πραγματική” πραγματικότητα

Απο αυτήν την εικονική πραγματικότητα έχει   επαλειφθεί μια σειρά από αδιαμφισβήτητα πραγματικά γεγονότα όπως

1) ‘Οτι παρα τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών  στους Σοβιετικούς οτι το Νατο δεν θα επεκταθεί , όχι μόνο επεκτάθηκε σε όλες σχεδόν τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης , αλλά και ότι το 2008 πάρθηκε η απόφαση να μπεί στο ΝΑΤΟ η Ουκρανίας και η Γεωργίας, μια προκλητικη κίνηση εναντίον της Ρωσίας

2) οτι το 2014 έγινε πραξικόπημα εναντίον εκλεγμένου προέδρου με συνδυασμό μαζικών διαδηλώσεων στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας και ένοπλης δράσης νεοναζιστικών πολιτοφυλακών που οπλίστηκαν από τη Δύση και ότι, όπως ομολόγησε η ίδια η Αμερικανίδα εκπρόσωπος Βικτώρια Νούλαντ, οι ΗΠΑ επένδυσαν πέντε δισεκατομμύρια δολάρια για την επιτυχία του πραξικοπήματος.

Αν Λάβουμε υπόψη ότι ο ανατραπείς προεδρος Γιανουκοβιτσ είχε σαφή πλειοψηφία στις ρωσόφωνες επαρχίες, η ανατροπή του ήταν μια πρόκληση ενάντια σε όλες αυτές τις επαρχίες.

3) ότι η “προσωρινή κυβέρνηση’ έγινε με την καθοδήγηση της Βικτώρια Νούλαντ, επανέφερε στην εξουσία τους Ουκρανούς εθνικιστές και  έβαλε και δυο Αμερικανούς πολίτες στα οικονομικά υπουργεία,  θεώρησε τον συνεργάτη των Ναζι στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο Στεπάν Μπαντέρα, τον σφαγέα εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων, Ρώσων και Πολωνών, ως μέγα ήρωα του έθνους και απονομιμοποίησε την ρωσική γλώσσα που ήταν μέχρι τότε μια απο τις δυο επίσημες γλώσσες της χώρας  και μητρική γλώσσα τουλάχιστον  του ενος τρίτου του πληθυσμού, ίσως και πολύ μεγαλύτερου τμήματος.

3) ότι οι  ένοπλες ομάδες ακροδεξιών εθνικιστών κατέβηκαν στις ρωσόφωνες επαρχίες που είχαν εξεγερθεί εναντια στο πραξικοπημα και τρομοκράτησαν τον ντόπιο πληθισμο με αγριότητες και με την “σφαγή της Οδησου” οπου έκαψαν ζωντανούς καμια σαρανταριά “κομμουνιστές” αντιφρονούντες.

Ολα αυτα πέρασαν και στην γαλλικη τηλεωραση το 2016  σε ένα ντοκυμαντέρ του Πολ Μορερά “Les masques de la révolution” (Οι μάσκες της Επανάστασης).

Αλλά με την αντίδραση της κοινότητας των (εθνικιστών) Ουκρανών, εξαφανίστηκαν και από τότε μόνο η φωνη των εθνικιστών Ουκρανων ακουγεται στην Γαλλική τηλεόραση.

4) οτι η τεράστια πλειοψηφία των πολιτών της Κριμαίας, μετα την απονομιμοποίηση της γλώσσας τους προτιμούσαν να ανήκουν στη Ρωσία παρά στην Ουκρανια και οτι το δημοψιφισμα για ένωση με την Ρωσία έβγαλε τα ιδια αποτελέσματα με το γκάλοπ μιας αμερικανικής εταιρείας.

5) Οτι οι αυτονομιστικές επαρχίες ρωσόφωνων βομβαρδιζόντουσαν ασταμάτητα απο το 2015 με πάνω απο δέκα χιλιάδες θύματα.

6) οτι οι επεμβάσεις της δύσης εμπόδισαν όλες της προσπαθειες ειρηνικής λύσης τοσο του εμφυλίου πολέμου όσο και του πολέμου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας ο οποίος έτσι εγινε πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Δύσης , με Ουκρανικό και ρωσικό αίμα.

Για τον πόλεμο στην Γάζα η επιθεση της Χαμάς παρουσιάστηκε από τα Μέσα Παραπληροφόρησης ως μια βάρβαρη “απρόκλητη” και ρατσιστική επίθεση εναντίον αθώων  πολιτών, με σφαγές βρεφών και μαζικούς βιασμούς γυναικών, ενω ακόμα και ισραηλινές εφημερίδες έδειχναν ότι αυτα ήταν κατασκευασμένα ψέματα και ότι ένα σημαντικό ποσοστό των χιλίων διακοσίων ισραηλινών θυμάτων σκοτώθηκαν από τα πυρά των ισραηλινών ελικοπτέρων και του ισραηλινού στρατού στο χάος της αντεπίθεσης.

Επίσης καμιά υπενθύμιση δεν έγινε , ακομα και απο τους υποστηρικτές της Παλαιστινης, για το γεγονος ότι στους δυο προηγουμενους βομβαρδισμους της Γάζας απο τους Ισραηλινούς το 2014 και το 2015 σκοτωθηκαν πανω απο δυο φορές περισσοτεροι παλαιστινιοι απο όσους Ισραηλινούς σκοτωθηκαν στην επιθεση της Χαμάς.

Ο Μελανσόν, Αριστερά και ‘Ακρα Δεξιά

Στο σύνολό της η Γαλλικη αριστερά δεν αμφισβήτησε την παραπάνω εικονική πραγματικότητα με αποτέλεσμα να παίρνει σήμερα θέση υπέρ της αποστολής όπλων στην Ουκρανια “για την άμυνά της ” με αποτέλεσμα απλως να συνεχιζεται η σφαγή στα χαρακώματα και να πλησιάζουμε κάθε μέρα περισσότερο σε κίνδυνο γενικευμένου πολέμου που εύκολα μπορεί να γίνει πυρηνικός ,

Ο μόνος σημαντικός πολιτικός που υποστήριξε θέση υπερ της ειρήνης ήταν ο Μελανσόν που πρότεινε εκεχειρία και διαβουλεύσεις για ουδετερότητα και ασφάλεια τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας.

Όσο για τον θέμα των συνόρων, πρότεινε δημοψηφίσματα με διεθνείς παρατηρητές στις διαφιλονικούμενες επαρχίες για να αποφασίσει ο πληθυσμός τους αν θέλει η επαρχία τους να ανήκει στην Ουκρανία η στην Ρωσία.

Ούτε όμως το ίδιο του το κόμμα   ακολούθησε αυτή τη γραμμή .Σήμερα αυτές οι τοποθετήσεις του ‘Νέου Λαϊκού Μετώπου’”  ειναι και “αυτογκολ” γιατι ένα κομμάτι των οπαδών της ντεγκολικής παράδοσης ανεξαρτησίας της χώρας απο το ΝΑΤΟ κινδυνεύει να ψηφίσει τον “Εθνικό Συνασπισμό” που με την ασάφειά του στο θέμα, δημιουεγεί την εντύπωση ότι είναι πιο ανεξάρτητος από την αμερικανική επιρροή και πιο “ειρηνόφιλος” όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρόλο που στην πραγματικότητα, οι θέσεις του είναι ταυτόσημες με τις επίσημες θέσεις του Λαϊκού Μετώπου.

Αυτο βέβαια είναι απλως τακτικισμός γιατι τα κανάλια που υποστηριζουν τον ακροδεξιό  “Εθνικο Συνασπισμο” ειναι όλα υπερ της συνέχισης του πο.λέμου στην Ουκρανία και δαιμονοποιούν συστηματικά τον Πούτιν.

Γάζα: οι θέσεις της ‘Ακρας Δεξιάς και της Αριστεράς Νετανιάχου

‘Οσο για τον πόλεμο στην Γάζα ο “Εθνικός Συνασπισμός” δαιμονοποιεί με φανατισμό την Χαμάς και υποστηρίζει το Ισραήλ, πράγμα που του επιτρέπει να αποκρυβει τον έντονο αντισημιτισμο μεγάλου μέρους των στελεχών του και των οπαδών του . Αλλωστε στο φασιστικο υποσυνείδητο μια “δυτική” δύναμη που πολεμάει τους “‘Αραβες” αποτελει παράδειγμα, έστω και αν είναι “εβραική”.

Για τον πολεμο στην Γάζα η “Ανυπότακτη Γαλλία” κράτησε πολυ πιο συνεπή θέση και κατόρθωσε να επιβάλει  στο “Νέο Λαϊκο Μέτωπο” το αίτημα για άμεση εκεχειρια και αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους,  αλλά πάλι διχως να αποδομεί συστηματικά την “εικονική πραγματικότητα” σε σχέση με την επίθεση της Χαμας. Επίσης στην κατηγορία ότι υποθάλπει τον αντισημιτισμό δεν έχει τολμήσει ακομα να προβάλει το προφανές επιχειρημα ότι αυτοι που υποθάλπουν σήμερα περισσοτερο τον αντιεβραϊκό αντισημιτισμό ειναι αυτοί που ταυτιζουν το Ισραήλ με όλους  τους Εβραίους και εμποδίζουν να ακουστεί η φωνη των τόσων Εβραίων διανοουμένων που τοποθετούνταιι εναντιον της γενοκτονικής σφαγής στην Γάζα (όπως ο Jeffrey Sachs, η Νaomi Κlein, ο Noam Chomski, ο Guideon Levi, o Ilan Pape, η Judith Βutler, ο Pierre Stambul https://www.defenddemocracy.press/la-resistible-ascension-des-fascistes-a-la-francaise/κλπ)

Οι προοδευτικοί άνθρωποι στην Γαλλία δεν έχουν βέβαια αλλη επιλογή από το να υποστηριξουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο παρα τις επικινδυνες αντιφάσεις του, αλλά βέβαια θα πρέπει να εκστρατεύσουν δυναμικά υπέρ της ειρήνης στην Ουκρανία και στην Γάζα όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές, γιατί τα μαντάτα ενός γενικευμένου πολέμου και κινδύνου για την επιβίωση της ανθρωπότητας, γίνονται κάθε μέρα πιο ανησυχητικά!

Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις  θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.

konstantakopoulos.gr