του ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Κοινωνία και πολιτεία έχουν συνειδητοποιήσει τα αδιέξοδά τους και σιγά σιγά αναζητούν ένα νέο όραμα για τη χώρα και το λαό.
Η αναζήτηση οράματος πρέπει να συνδέει το χθές με το σήμερα και να βλέπει το μέλλον.
Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά και δεν μπορεί να προκύψει στα γραφεία κομμάτων και οργανώσεων με περιορισμένους στόχους, όπως είναι η νομή της εξουσίας.
Το όραμα έχει να κάνει με τις αναζητήσεις της κοινωνίας ολόκληρης, γι αυτό και ο διάλογος πρέπει να γίνεται δημοσίως. Σε επίπεδο κοινωνίας. Χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς όρια.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα και ως κρατική υπόσταση αλλά και ως κοινωνική συνοχή.
Όραμα δεν μπορεί να διαμορφωθεί χωρίς να δούμε τις εξελίξεις που έρχονται.
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με το σημερινό σχόλιο συνεργάτη μας με εξέχουσα θέση στον κρατικό μηχανισμό.
Π.Σ.
Απο που θα μπορούσε να ξεκινήσει η διαμόρφωση ενός νέου οράματος;
Ένα όραμα θα μπορούσε να είναι η επιδίωξη της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και η διαφορετική προσέγγιση του βορείου, λαβωμένου, μέρους της χώρας μας.
Και στη συνέχεια, η αποκατάσταση των τραυματισμένων σχέσεων μας με τον αραβικό κόσμο…
Η συντήρηση μιας ήπιας γλωσσικής και πολιτιστικής παρουσίας στον γειτονικό μας χώρο – Βαλκάνια , Τουρκία- με χρήματα του ελληνικού κράτους, καθώς όλο το σύστημα οικονομικής και τραπεζικής διείσδυσης στον χώρο αυτό, έχει οριστικά ξεστελεχωθεί.
Τούτο σημαίνει: διατήρηση ενός λυκαυγούς που θα τους υπενθυμίζει ότι είμαστε παρόντες και ότι θα επανέλθουμε…
Έναρξη εγγραφής, στις ακριβές σχολές, ξένων που επιθυμούν να πληρώσουν ακριβά δίδακτρα για ένα πτυχίο ιατρικής ή Πολυτεχνείου… μέχρι του αριθμού εκείνου που οι σχολές αυτές δεν θα έχουν ανάγκη από κρατική χρηματοδότηση
Θέσπιση ετήσιου τέλους εγγραφής για όλους στην ανώτατη εκπαίδευση, για την δραστική μείωση, και εκεί, της κρατικής επιχορήγησης.
Δημιουργία τραπεζικού φορέα που θα απευθύνεται στους νέους επιχειρηματίες και θα τους στηρίζει καθοδηγώντας τους και ελέγχοντάς τους. (Έγινε προ τριακονταετίας στην Βόρειο Ήπειρο με ιδιωτικά χρήματα και όλες οι επιχειρήσεις είναι ακόμα παρούσες…)
Αναβάθμιση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ και δημιουργία ρητρών ασφαλείας για τους αποφοίτους της ,ώστε η θέση και η καριέρα τους να μην εξαρτώνται από τις ορέξεις των εκάστοτε πολιτικών. Τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης που θα αναδεικνύονται μέσα από σοβαρές θεσμικές διαδικασίες να έχουν λόγο σε ζητήματα κρατικής πολιτικής.
Η ηγεσία των δικαστηρίων να αναδεικνύεται από δικαστικά συμβούλια και μόνον. Να θεσπισθεί άτεγκτος κώδικας δεοντολογίας των δικαστικών υπαλλήλων, ιδίως σε ο, τι αφορά στις σχέσεις τους με την πολιτική ηγεσία. Κάθε επικοινωνία, των δικαστών και των δικαστικών υπαλλήλων, να καταγράφεται υποχρεωτικώς.
Να θεσπισθεί αυστηρό πόθεν έσχες ,που θα προηγείται της υποβολής υποψηφιότητος για κατάληψη δημοσίου λειτουργήματος είτε μέσω εκλογικών διαδικασιών είτε μέσω διορισμού, πχ πρόεδρος ανωτάτης αρχής.
Σταδιακός έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων όλων των Ελλήνων πολιτών. Δημοσίευση των περιουσιακών τους στοιχείων σε δημόσια προσβάσιμο περιουσιολόγιο.
Να σταματήσει ο ανόητος χαρακτηρισμός « πολιτικό προσωπικό»
Να σταματήσει για την επόμενη πενταετία η αποπληρωμή τοκοχρεωλυσίων για τον ξένο δανεισμό. Δημιουργία εθνικού ταμείου που θα χρηματοδοτεί νεοφυείς επιχειρήσεις αυστηρά επιλεγμένες..
Να σταματήσει άμεσα η ανεξέλεγκτη εξαγωγή κεφαλαίων στο εξωτερικό δια της τραπεζικής οδού. Άμεσα.
Κάποιες σκέψεις.
Ωστόσο το όραμα, της Ένωσης Κύπρου με Ελλάδα , θα κινητοποιήσει υπόγειες δυνάμεις και θα αφυπνίσει παραλυμένες συνειδήσεις. Θα δημιουργήσει μια δυναμική που δεν έχουμε ματαδεί στον ελλαδικό κόσμο. Θα κινητοποιήσουμε τα καλύτερά μας μυαλά, τους καλύτερους τεχνοκράτες και επαγγελματίες. Θα πάρουμε μια αναπνοή που έχουμε να πάρουμε από την εποχή του Βενιζέλου. Η ιδέα της μεγέθυνσης θα συνοδευτεί από τον ενθουσιασμό της θεσμικής ανασυγκρότησης, της αναπτυξιακής αφύπνισης, της συσπείρωσης, της αλληλεγγύης και της γενναιοδωρίας. Θα ξαναλειτουργήσουμε για τα ωραία και τα μεγάλα!!
Οι σχέσεις μας με την Τουρκία δεν μπορεί να είναι εσαεί σχέσεις αντιπαράθεσης. Πρέπει να επανεκκινήσουμε τις σχέσεις μας με τον τουρκικό κόσμο, πρωτίστως σε επίπεδο κοινωνίας και να προετοιμαστούμε για την μετά Ερντογαν εποχή. Δηλαδή, αξιοποίηση των 35000 Τούρκων που έχουν ζητήσει καταφύγιο στην χώρα μας και αποτελούν μια αντιπροσωπευτική μερίδα της τουρκικής διανόησης, έτοιμης να πάρει στα χέρια της την σκυτάλη τα επόμενα χρόνια.
Να ενισχύσουμε την διδασκαλία της ελληνικά γλώσσας στην Τουρκία, να ξοδέψουμε γι αυτό.
Να μπούμε στην τουρκική κοινωνία με την ήπια διπλωματία που μπαίνουν και οι Τούρκοι στην δική μας.
Να δούμε τους Οθωμανούς στο Netflix, για να καταλάβουμε ότι οι Τούρκοι δεν διστάζουν να κατασκευάζουν οράματα, να πληρώνουν γι αυτά για να πείσουν τον δυτικό κόσμο ότι το μέλλον τους ανήκει… όμως η τουρκική κοινωνία παραμένει πάντα με ένα παράθυρο ανοικτό προς τον ελληνικό κόσμο και δεν διστάζει να το αποδεικνύει κάθε φορά που της δίδεται η ευκαιρία. Πρόκειται για την μοναδική ισλαμική κοινωνία στην περιοχή που είναι πρόθυμη να αφουγκραστεί την Δύση. Και που ξέρει ότι ο δρόμος για την Δύση περνά αναγκαστικά από την Ελλάδα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αφιερώσουμε επιτέλους ένα ελάχιστο πόσο- από τα εξωφρενικά που είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε για αμερικανικούς και γαλλικούς εξοπλισμούς- για την διαρκή παρουσία στην περιφέρεια μας και την συντήρηση στο συλλογικό υποσυνείδητο των γειτόνων μας , της σημασίας γλώσσας και πολιτισμού μας. Επί μια τριακονταετία ξοδέψαμε τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο για το σκοπιανό διότι , μεταξύ άλλων, δεν βάλαμε ως προτεραιότητα την ανάπτυξη φορέων ελληνικού πολιτισμού και εκπαίδευσης στα Βαλκάνια, πλην Αρσακείου .
Αφήσαμε έτσι την τουρκική πλευρά να δημιουργήσει σχολεία και κέντρα πολιτισμού στα πιο νευραλγικά κέντρα των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης. Άλλες ήταν οι προτεραιότητες μας….
